Ερωτηση...

Ακούω συχνά πως η ζωή είναι η αντανάκλαση του εαυτου σου...

Δηλαδή;

Αν "πετυχεις" θεωρείσαι καλός άνθρωπος; αυτο είναι το κριτήριο;

αλλιως... θεωρείσαι "αχρηστός";

και ποιος το κρίνει αυτο;

Δηλαδή θέλω να πω... πως αν κάποιος δεν μπόρεσε να κάνει πολλά πράγματα... για τον εαυτό του

για πολλούς λόγους...( δεν του δόθηκαν ευκαιρίες.. η του δόθηκαν αλλα σε "λαθος" στιγμη... ) είναι ο "κακός";

Εγω βλεπω ανθρώπους που δεν πετυχαν στη ζωή τους (δεν εκαναν σπουδαια πραγματα -"υλικα "εννοω) αλλα είναι τίμιοι...

Εσεις τι λέτε;

Πρώτα απο όλα η ζωή δεν είναι εαν πετυχεις κάπου είσαι καλός εαν όχι τοτε άχρηστος...κ τι σημαίνει πετύχει?Μπορεί κάποιος να μην έκανε πράγματα στην ζωή του για τον εαυτό του αλλα να βοήθησε σε όλη την ζωή του τους άλλους για μένα αυτός ο άνθρωπος είναι άξιος κ τον σέβομαι.

Καλό είναι να ζούμε την ζωή μας όσο πιο ενάρετα μπορούμε κ όταν έρθει η ώρα μας τότε θα νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας κ ολοκληρωμένοι.

Η ζωή δεν νομίζω πως είναι διαγωνισμός η ζωή μας διδάσκει κ μας βοηθάει να καλυτερέψουμε τον εαυτό μας...η ζωή είναι δώρο για να κάνουμε τα όνειρα μας πραγματικότητα...εμείς επιλέγουμε πως θα είναι η ζωή μας...

Και μπορεί να είναι αντανάκλαση του εαυτού μας αλλα ... μπορει εμένα να μην μου αρέσει η ζωή κάποιου αλλα στα μάτια του άλλου η ζωή του να είναι αυτή που θέλει...οπότε....

αν λαβω υπ'οψιν μου τα προσωπικα μου βιωματα,τοτε ναι,καταλαβαινω τι εννοει η ζωη ειναι αντανακλαση του εαυτου μας...

στις δυσκολιες εστριβα γωνια...για να βρω κι αλλες,αφου αν δεν αντιμετωπιζουμε τα προβληματα μας αυτα πολλαπλασιαζονται...

στις σχεσεις μου δεν εθεσα ποτε ορια,ετσι αφηνα ανοιχτο το πεδιο για οποιονδηποτε να μου φερθει κατα πως βολευοταν...με αποτελεσμα πιο πολλες ''κακες''σχεσεις...

τα ονειρα μου δεν τα υποστηριξα ποτε,ετσι αφου εγω δεν πιστεψα σε εμενα,δεν μπορουσε να το κανει κανεις...

και αλλα πολλα...οποτε,τι εχουμε;μια ζωη που αντανακλα ολα τα παραπανω...ε,δεν ειναι και οτι καλυτερο!

αλλα...ειπαμε,ολα ειναι θεμα σκεψης-επιλογης...

δεν θα θεωρησω λοιπον οτι ειμαι κακος ανθρωπος,αποτυχημενος...απλως εχασα το δρομο μου...θα τον κερδισω παλι!και ξερεις τι γινετε,νομιζω οτι τελικα το να κατηγορουμε τις οποιες καταστασεις,οι ανθρωπους για την πορεια μας,δεν μας κανει καλο,αν δεν μπορεσουμε να αναγνωρισουμε το δικο μας λαθος βημα,δεν θα καταφερουμε να βρεθουμε εκει που μας πρεπει...δεν το παιζω συνηδητοποιημενη

μην παρεξηγηθω...κι εγω το κανω αυτο,ειναι ανακουφιση να μπορεις να μεταθετεις το βαρος σε αλλες πλατες...απλα,οπως καταλαβα ο μονος τροπος να κερδισουμε τον εαυτο μας,τη ζωη μας,ειναι να αποδεχθουμε την ευθηνη.ολοκληρη.για να μπορεσουμε κατοπιν να την ξεφορτωθουμε!οπως λεει κι αιθηροη δεν μπορεις να δωσεις κατι που δεν εχεις...οποτε για να το πεταξεις πρεπει πρωτα να το φορτωθεις...τωρα ισως τα μπουρδουκλωσα...!ελπιζω να καταλαβες τι θελω να πω!

Μπορεί κάποιος να μην έκανε πράγματα στην ζωή του για τον εαυτό του αλλα να βοήθησε σε όλη την ζωή του τους άλλους για μένα αυτός ο άνθρωπος είναι άξιος κ τον σέβομαι.
Αυτό μου άρεσε πολύ ιλια... Ερωτηση... 2945718842

Δαναη διαφορετικά βιωματα είχαμε... Ερωτηση... 3260818684

ναι,σιγουρα,δεν γινετε να εχουμε τα ιδια,απλα,ηθελα να πω,οτι ναι,ειναι θαυμαστο το να βοηθας τους συνανθρωπους σου,και σιγουρα πολυ σημαντικος οποιος το κανει αυτο,απλα πιστευω πλεον οτι ακομα και αυτο,το να προσφερεις δλδ,το να κανεις πραγματα για αλλους,προυποθετει να εχεις καταφερει καποια και για σενα,δεν εννοω μονο υλικα,και σε αλλα επιπεδα!

δεν νομιζω οτι μπορω να ''παλεψω'',να αντιμετωπισω αδικιες,να ''γιατρεψω''πληγες,να ''σταθω''στο συνανθρωπο,αν δεν τα εχω κανει πρωτα για μενα...ελπιζω να μην φαινομαι μια παλιοεγωιστρια,απλα ετσι πιστευω...

Κι ομως...τωρα που το λες... Σκεψου οι ψυχολόγοι τι κανουν; αυτοι τα έλυσαν όλα τα προβληματά τους; οχι φυσικα.. αλλα ομως θεραπευουν...

Ειναι πολύπλοκο το θεμα.. εξαρταται

Ισχύει αυτό που λες... αλλα οχι πάντα..

Κ παντα χρόνος είναι ο καλύτερος φιλος.. γενικα.. για όλους πιστευω...

ηθελα να πω,οτι ναι,ειναι θαυμαστο το να βοηθας τους συνανθρωπους σου,και σιγουρα πολυ σημαντικος οποιος το κανει αυτο..

Ναι είναι πολύ σημαντικο... το καλό είτε μικρό είτε μεγαλο πιανει τόπο..

εχεις δικιο,παλι κοιταω το δεντρο και δε βλεπω το δασος...

οτι καλο κανει καθενας ειναι καλο,συμφωνα με τις δυνατοτητες του,μικρο η μεγαλυτερο εινα καλο...οποτε νομιζω οτι αυτο που κανει εναν ανθρωπο αποτυχημενο στη ζωη,ειναι μαλλον η αδιαφορια για τον διπλανο του...

Συμφωνω πως δεν είναι σωστό να αδιαφορείς...

Επισκέπτης

μου αρεσε η ερωτηση :)
Οι ψυχολογοι, κατα την δικη μου παντα αποψη, δεν θεραπευουν. Το μεσο θεραπειας τους ειναι τα φαρμακα. Ειναι και αυτοι μερος του συστηματος ,χωρις βεβαια να αποκλειω τις εξαιρεσεις, ... Η ψυχη για με , ειναι λαβυρινθος του Πανα, μαλλον οχι η ψυχη αυτη καθ'αυτη, οσο ο δρομος που σε οδηγει εκει.
Καποιες φορες ειναι σχεδον αδυνατον εως και αυτο, να θεραπευσεις μια βαρια περιπτωση ψυχικης ανωμαλιας.
Στις περιπτωσεις που μπορουν θα πρεπει , οι ψυχολογοι, να γνωριζουν να χρησιμοποιουν ενα πολυ ισχυρο φαρμακο που λεγεται : ΑΝΘΡΩΠΙΑ ...σε απλα ελληνικα.
Μ αρεσει η επαναληψη, καλα ..μερικες φορες.
"μπροστα μου ηταν η λεξη ..μα δεν την ειδα"
Δεν υπαρχει καλος και κακος.Υπαρχει μαλλον, αλλα υπαρχει γιατι ο ανθρωπος επιλεγει 'η την Σκυλα ή την Χαρυβδη.
Ο Χριστος με δικα μου λογια και απο οτι θυμαμαι και εχω καταλαβει, ειπε οτι, δεν θα επρεπε να αμαρτανουμε απεναντι στον συνανθρωπο μας ,εφοσον και μονο δεν αμαρτανουμε απεναντι στον ευατο μας και αντιστροφως αναλογα ( και τουμπαλιν),δεν θα επρεπε να βλαπτουμε ,μειωνοντας τον ευατο μας ,για να μην αμαρτανουμε απεναντι στον συνανθρωπο μας.
μπροστα μου ηταν η λεξη μα εγω δεν την ειδα,

ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ.

Υ.Γ Σοφη παροιμια 1 : "Οποιος θελει τα πολλα , χανει και τα λιγα"
Σοφη παροιμια 2 : "Δυο γαϊδαροι μαλωνανε σε ξενο αχειρωνα"

τα ειπες ολα! Ερωτηση... 3260818684

Η ζωή μας, είναι η αντανάκλαση του εαυτού μας… είναι αυτά που σκεφτόμαστε και αυτά που νιώθουμε… αυτά που ονειρευόμαστε και αυτά που φοβόμαστε… αυτά που αγαπάμε και αυτά που πιστεύουμε… παρατηρήστε το…

Αυτός που κρίνει κάποιον άχρηστο, δεν κάνει τίποτα άλλο, από το να προσπαθεί να αναβαθμίσει τον εαυτό του με λάθος τρόπο…

Δεν υπάρχουν αποτυχημένοι άνθρωποι… δεν υπάρχει άνθρωπος, που δεν έχει προσφέρει έστω και τόσο δα από τον εαυτό του, είτε με τον έναν τρόπο είτε με τον άλλον…

Ποιος είναι αυτός που θα κρίνει το μέγεθος της προσφοράς ενός ανθρώπου;

Δεν έχω ακούσει ποτέ να κρίνεται η καλοσύνη ενός ανθρώπου, από την υλική επιτυχία του…

Υποθέτω λοιπόν, πως μιλάμε για κάτι άλλο εδώ…

Είχα γράψει μια ιστορία κάποτε…

Δύο πολίτες μιας χώρας, αποφάσισαν να αλλάξουν πόλη… μάζεψαν λίγα πράγματα και ξεκίνησαν την αναζήτηση τους, τραβώντας διαφορετικούς δρόμους ο καθένας…

Φτάνει ο πρώτος στις πύλες μιας πόλης… κάπου εκεί, καθόταν και ξεκουραζόταν μια γριούλα…

Την πλησίασε ο νέος άντρας και την χαιρέτησε…

- Καλώς τον! Πώς από τα μέρη μας παλικάρι μου;
- Ψάχνω μια πόλη για να μείνω, να κάνω μια νέα αρχή… Μια πόλη όπου θα ζουν άνθρωποι καλοί και τίμιοι…
- Εκεί που ζούσες, πώς ήταν οι άνθρωποι;
- Ήταν καλοσυνάτοι και έντιμοι…
- Ε τέτοιους θα βρεις κι εδώ…

Και χαρούμενος ο νέος άντρας, πέρασε την πύλη της πόλης…

Δεν πέρασαν μερικές ώρες και σε λίγο φάνηκε και ο δεύτερος…
Η γριά ήταν ακόμα εκεί… παρατηρούσε τον άντρα που κοίταζε καχύποπτα γύρω του.

- Τι ψάχνεις παλικάρι μου;
- Ψάχνω μια πόλη για να μείνω… μια πόλη όπου θα ζουν καλοί και σωστοί άνθρωποι…
- Εκεί που ζούσες, πώς ήταν οι άνθρωποι;
- Ήταν όλοι κακοί, εγωιστές, αδιάφοροι, εκμεταλλευτές, διεφθαρμένοι!
- Ε τότε τέτοιους ανθρώπους θα βρεις κι εδώ…

Κι ο νέος άντρας, γύρισε την πλάτη του κι απομακρύνθηκε συνεχίζοντας την αναζήτηση του…

Από εκεί και πέρα… τίποτα δεν είναι τυχαίο στην ζωή μας… είναι χιλιο-ειπωμένο…

Μας συμβαίνουν πράγματα, τα οποία… είτε τα έχουμε προκαλέσει κάποια δεδομένη στιγμή και έχουμε προσχεδιάσει το αποτέλεσμα, που αργά η γρήγορα θα υλοποιηθεί… είτε πράγματα που επιτρέπουμε… η μη συμμετοχή – σιωπή, δεν μας απαλλάσσει από την ευθύνη…

Κατανοώ, πως αυτό, δεν είναι τόσο δίκαιο, όταν αναφερόμαστε σε παγκόσμια γεγονότα… ίσως να μην δύναμαι να σταματήσω μόνη μου έναν πόλεμο τον οποίο δεν έχω προκαλέσει και για τον οποίο δεν έχω καν ερωτηθεί… μπορώ όμως να φωνάξω… να δηλώσω την αντίθεση μου με όσους τρόπους μπορώ…

Ίσως να μην προκαλώ την αδικία και τον πόνο που υπάρχει στον πλανήτη μας… μπορώ όμως να βοηθήσω και να πάρω θέση κάθε στιγμή που θα μου παρουσιαστεί… να υποστηρίξω, να βοηθήσω, να φροντίσω, να προσφέρω, να παλέψω για τον άλλον, να δυναμώσω, να παροτρύνω…

Μια καινούργια σκέψη… αλλιώτικη… φωτεινή… καλοσυνάτη γεμάτη συμπόνια… μια απλή πράξη, γεμάτη αγάπη… μπορούν να αποτελέσουν την απαραίτητη δυναμική για να αλλάξει ένας κόσμος ολόκληρος…

Όσο και να μην το κατανοούμε, το «καλό» και το «κακό» που σκεφτόμαστε ή πράττουμε, είναι δυνάμεις που διαχέονται στην ενεργειακή μας «κοσμο-ατμόσφαιρα», και μεταδίδονται – απλώνονται σαν κύμα στο πλανήτη μας… στο γαλαξία μας… στο σύμπαν μας… στο πολυσύμπαν μας…

Όσα σκεφτόμαστε… νιώθουμε… πράττουμε… διαχέονται… «ταξιδεύουν»… διαπερνούν και επηρεάζουν τα πάντα…

Ναι όλα ταξιδεύουν ακόμα και οι σκέψεις και φτιάχνουν τον κόσμο μμας. Τώρα θυμήθηκα Αιθηρόη αυτό που μουπες κάποτε και το καταλ΄αβαίνω απόλυτα τώρα. ¨οτι η Ελλάς δεν έχει τόπο για ν αναπαυτεί και ότι η Ελλάς ταξιδεύει.

» Η ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ...
» εχω μια ερωτηση !!
» Ερωτηση προς ολους μας