Παιδί του Ονείρου...

Έμπνευση ο λόγος σου! Ανάσα ελπίδας είναι αγαπημένη μου! Αέρας στα φτερά. Ονειρεύομαι έναν κόσμο αλλιώτικο όπου θα βρεθούμε κάποτε όλοι και θα κουβεντιάζουμε και θα κοιταζόμαστε ως φίλοι που ξαναντάμωσαν και θα είμαστε όλοι χαρούμενοι που τα καταφέραμε και είμαστε και πάλι μαζί.



Παιδί ο σοφός των ανθρώπων
που το ένστικτο του ακόμα ζωντανό
διεκδικεί το δικαίωμα να βιώνει τις αναπαραστάσεις
της ανόθευτης φαντασίας του
και να βρίσκει τους χαμένους σπόρους
που μόνη τους τροφή το αιώνιο πυρ.

Η Ζωή....
Θέλει ζωντανή ψυχή...
Και η ψυχή...
Θέλει φτερά για να απλωθεί...
Και τα φτερά...
Γεννιόνται στο όνειρο...
Γιατί το όνειρο...
Είναι ο σπόρος της αναζήτησης για τα μονοπάτια των θεών...

Και θέλω να βάλω εδώ και το βιντεάκι που έβαλε η anemwni γιατί έχει ωραία λόγια και φοβερή μουσική και ταιριάζει εδώ.

και πολλυ καλα εκανες, εκπληκτικο το video, τα λογια και η μουσικη anarxe.....

:84:

ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ... &

Παιδί του ονείρου. Πόσο μου έλειψε! Ώρες ώρες νιώθω σαν όρος συμβολαίου. Συμβόλαιο που μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ. Δεν πιστεύαμε ότι θα ήταν τόσο δύσκολο. Σκληροτράχυλη φυλή αυτή. Και αχόρταγη. Σαν το στεγνό χώμα. Όσο κι αν σε πιουν δεν θα χορτάσουν. Θα θέλουν κι άλλο. Κι εγώ δεν θέλω να τους αφήσω. Κι εσύ δεν θέλεις να μ αφήσεις να τους εμποδίζω. Θες ν αδειάσεις ολόκληρη. Μα δεν μπορεί να γίνει αυτό! Σ αυτό μοιάζεις με τους καταραμένους. Κι ας τους λένε ευλογημένους.
Σ αγαπώ βαθιά μέχρι τον πυρήνα.

αχχχ πως λιωνω όταν οι δυνατοί άντρες είναι κι ευαίσθητοι!! Λέωντα μου! Σε καταλαβαίνω. Κι η καρδιά κι η ψυχή μου σε γνωρ'ιζει. Αλλααααα......οι επιλογές δεν είναι κατάρα κι ούτε β'αρος πρέπει να ναι. Λοιπόν θα κανονισω μεζεδοσαββατοκυριακο!! Άστο πάνω μου! Φωτιά στη μέση και γύρω γυρω όλοιένα πράμα!! Στο χωριό!!!! Ε;;; Να πουμε ιστορ'ες και ν ανοίξουμε τις καρδιές μ ασφάλεια και χαρά......να μοιάζει με παλιό καιρό.

Υπαρχουν καποιοι που κανενα συμβολαιο δεν ειναι δυνατοτερο απ την αγαπη και τη δικαιοσυνη που νιωθουν. ειδες; καλη ξεκουραση αδελφε μου.

Όχι, δε σταματώ

[youtube][/youtube]

Μίλησα μ' αυτό το ψεύτη με το καπέλο το ριχτό
Που ζει μέσα στον καθρέφτη
Του 'πα «Φίλε μου ως εδώ, σήμερα μιλάω εγώ!»
«Θα σε αφήσω μοναχό σου μ ένα πιάνο στη γωνιά
Δεν αντέχω τον καημό σου.»
Εκείνος γέλασε πικρά... «Καλή τύχη, άντε γεια!»

Κι άνοιξα την πόρτα να φύγω να ελευθερωθώ
Να βγω ξανά στα φώτα στην πόλη που αγαπώ
Να βρω καινούριους φίλους καινούρια μυστικά
Χαρούμενα τραγούδια είμαι παιδί ξανά!
Γίνομαι μικρό παιδί ξανά

Τίποτα δε με κρατούσε από τη ζωή μακρυά
Μόνο ο τύπος στον καθρέπτη
Ίσως του χρωστάω πολλά μα έχω σπάσει τα δεσμά

Κι άνοιξα την πόρτα να φύγω να ελευθερωθώ
Να βγω ξανά στα φώτα στην πόλη που αγαπώ
Να βρω καινούριους φίλους καινούρια μυστικά
Χαρούμενα τραγούδια είμαι παιδί ξανά!
Γίνομαι μικρό παιδί ξανά ...

Μπράβο ρε Μάρκο!!! Μας τσαταλιασες βέβαια αλλα καλ'α έκανες και μας τα θυμίζεις.

maggisoula!! Ο αδελφός μου το έγραψε αυτό;

Ναι γλυκιά μου. Ο αδερφός σου. Ο Λέων μας. Και θέλω να χαμογελάς οταν τον σκέφτεσαι. Αυτό του αξίζει Δήμητρα.

maggisoula σε έχω βάλει μέσα στη καρδιά μου! Κι απ ότι είδα αλλού που μιλάτε,κι ο αδελφός μου το ίδιο.