1. Δύναμη του Οραματισμού...

Το πιο ισχυρό όπλο της σκέψης και της πραγματοποίησης των επιθυμιών μας, είναι ο οραματισμός.
Το λέμε συχνά αλλά οι περισσότεροι από εμάς, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την δύναμη και την δράση του.
Ο οραματισμός, είναι κάτι σαν...

Ας δώσω μερικά παραδείγματα για να το καταλάβει ο καθένας μας διαφορετικά, σύμφωνα με τον τρόπο που κατανοεί τα πράγματα.
Ο Οραματισμός είναι η επίσημη αίτηση που κάνουμε στις ενέργειες και στους νόμους του σύμπαντος, για την επιθυμία μας.
Ο οραματισμός είναι το καλούπι που σμιλεύουμε, και ταυτόχρονα η συνταγή που δίνουμε στις φυσικές δυνάμεις και ενέργειες,
για να γνωρίζουν τι ακριβώς επιθυμούμε να μας δημιουργήσουν.
Φανταστείτε το εξής... έχετε τα χρήματα (διάθεση, θέληση, στόχο, συναίσθημα, ανάγκη) και πάτε σε μια κατασκευαστική εταιρία
και της ζητάτε να σας φτιάξει ένα σπίτι. Το πώς ακριβώς θέλετε το σπίτι σας, γνωρίζετε μόνο εσείς.
Οπότε τι κάνετε;
Παρουσιάζετε κάποια σχέδια εσείς (η επιθυμία - συναίσθημα) και με την βοήθεια του αρχιτέκτονα (νους - σκέψη),
τα αποτυπώνετε στο χαρτί (αόρατο χώρο). Τα παραδίδετε στην εταιρεία (Σύμπαν) και εκείνη με την σειρά της
αναθέτει στα συνεργεία της (ενέργειες - δυνάμεις), να φέρουν σε πέρας το έργο.
Χωρίς αυτό το αποτυπωμένο σχέδιο, όσο ικανή και υπερσύγχρονη και αν είναι αυτή η εταιρεία,
είναι αδύνατον να κατασκευάσει το σπίτι των ονείρων σας.
Επιβλέπετε τις εργασίες (συχνός οραματισμός), μέχρι να σας παραδώσει η εταιρεία (το Σύμπαν) τα κλειδιά.

Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει, φέρει αυτό που χρειαζόμαστε, αν δεν δώσουμε σαφή περιγραφή για το συγκεκριμένο.
Έτσι και το Σύμπαν. Το οποίο είναι διατεθημένο αλλά και φτιαγμένο για να πραγματοποιεί τις επιθυμίες μας.
Εκτός από αυτές στις οποίες δεν μπορεί ούτε εκείνο να παρέμβει.
Και είναι αυτές που είναι ορισμένο από πριν, να έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση. (Πεπρωμένο).

Συχνά αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνουν πράγματα που δεν θέλουμε.

Ξέρετε... δυστυχώς έχουμε την τάση να σκεφτόμαστε συχνά αυτό που δεν επιθυμούμε,
αντί να σκεφτόμαστε αυτό ακριβώς που επιθυμούμε.
Αλλά ακόμα κι αν σκεφτόμαστε αυτό που επιθυμούμε, το κάνουμε με τον λάθος τρόπο.
Πόσο συχνά έχετε πιάσει τον εαυτό σας να λέτε, «Αχ θέλω αυτό!».
Έχετε προσέξει πως παρόλο που το ζητάμε με λαχτάρα, το κάνουμε μόνο με τα χείλη ή με την σκέψη μεν αλλά χωρίς εικόνα;
Μου ζητάς εμένα μια ωραία μπλούζα... ωραία.
Αλλά αν δεν μου την περιγράψεις, πώς θα σου πάρω αυτή που εσύ επιθυμείς και θεωρείς ωραία;

Και σίγουρα έχετε ακούσει συχνά να λένε, πως δεν πρέπει να λέμε «θέλω» ή «δεν θέλω».
Πόσο το κατανοούμε όμως αυτό;
Ακούστε... οτιδήποτε ξεστομίζει ο νους μας, είναι αίτηση, επιθυμία, προτροπή, εντολή, μαγνήτης.
Οι «λέξεις», είναι αίτηση, εντολή.
Όταν λοιπόν λέμε «Θέλω... αυτό»... στην ουσία αυτό που ζητάμε, είναι να... θέλουμε.
Οπότε και το σύμπαν μας κρατάει σε αυτή ακριβώς την κατάσταση του «θέλω».
Δυστυχώς δεν μας έμαθε κανείς, τον τρόπο που λειτουργεί η σκέψη και τις δυνάμεις που κατέχει.
Αυτό σημαίνει πώς ο λάθος χειρισμός, φέρνει αρνητικά και λάθος αποτελέσματα.

Θα σας φέρω 2 παραδείγματα...(αληθινά)
• 1) Ένα ζευγάρι (ας πούμε ο Κ. και η Μ.), ερωτευμένο πολύ και με λαχτάρα ο ένας για τον άλλον.
Η Μ. αγαπούσε πάρα πολύ τον Κ. Τόσο που διαρκώς σκεφτόταν πως αν τον χάσει δεν θα το αντέξει.
Οι σκέψεις της διαρκώς ήταν γεμάτες φόβο. Το ακόμα χειρότερο, ήταν πως τα βράδια, όταν έπεφτε στο κρεβάτι,
διαρκώς φανταζόταν διάφορα σενάρια χωρισμού (πότε πως τον έπιανε με άλλη, πότε πως καυγάδιζαν κι εκείνος έφευγε από εκείνη κτλ κτλ.).
Ευτυχώς που μετά το σενάριο αυτό, έπαιζε στο μυαλό της και το σενάριο της επιστροφής του
(Δεν σας περιγράφω την φαντασία της, αλλά μπορείτε να δανειστείτε σενάρια από παλιές ελληνικές δραματικές ταινίες).
Το αποτέλεσμα ήταν να χωρίζουν συνέχεια (και να τα βρίσκουν πάλι βέβαια). Να φθείρονται όμως ψυχικά και οι δύο.
Και πιστέψτε με οι λόγοι όλων αυτών των καυγάδων - χωρισμών, ήταν τόσο ανόητοι που κι εκείνοι απορούσαν.
Μέχρι που μου εξομολογήθηκε η Μ. πως πίστευε πως της έκαναν μάγια. Και τα... μάγια τα έκανε η ίδια στον εαυτό της.
Στην αρχή δεν ήταν εύκολο, αλλά τελικά κατάφερε να αλλάξει τον τρόπο σκέψης της πάνω στα πράγματα και άλλαξε έτσι και η ζωή της.
(Παντρεύτηκα πριν 6 μήνες.)

• 2) Άλλο παράδειγμα, από προσωπική εμπειρία... το σπίτι μου στον δεύτερο όροφο.
Ακριβώς από πάνω μου, στον 3ο, ένα ζευγάρι.
Με έντονο φόβο μην τυχόν και τους ανοίξουν το σπίτι. Το ίδιο και οι γονείς της γυναίκας, κάτω από μένα.
Τα σπίτια τους θωρακισμένα! Παράθυρα και πόρτες ασφαλείας, με 3 ειδών κλειδαριές και συναγερμός.
Εγώ από την άλλη, παράθυρα ανοιχτά χειμώνα καλοκαίρι, και πόρτες σπάνια κλειδωμένες.
Να μην σας πω κιόλας πως έχω σηκωθεί πρωί να πάω στην δουλειά μου και επειδή δεν την είχα κλείσει σωστά το βράδυ, την βρήκα μισάνοιχτη!
Στη γειτονιά μας δεν είχαν υπάρξει κρούσματα κλοπής.
Πέρσι λίγο πριν τα Χριστούγεννα, άνοιξαν τα σπίτια και του ζευγαριού από πάνω μου και της μητέρας της που έμενε στον πρώτο.
Το δικό μου λες και ήταν αόρατο στα μάτια των ληστών. Και σας αφαιρώ και την υποψία του να σκεφτείτε
πως ίσως γνώριζαν οι ληστές πως θα έβρισκαν κάτι διαφορετικό, γιατί υπό αυτή την ιδέα, θα άνοιγαν και το δικό μου.

Με λίγα λόγια αυτό που θέλω να πω, είναι πως εμείς, ο σκέψεις μας, τα έντονα συναισθήματα μας
και οι εικόνες που παίζουν μέσα στο νου μας (στον αγγελιοφόρο, το μέσο επικοινωνίας μας με το σύμπαν)
δημιουργούμε και επηρεάζουμε την πραγματικότητα μας.
Ο οραματισμός, χαράζει και σχηματίζει τα αρχέτυπα - την αρχική ιδέα - την αιτία, στην «σάρκα» του σύμπαντος
και όταν είναι ξεκάθαρος και σταθερός, τότε το μόνο που μπορεί να συμβεί, είναι να σχηματιστούν αυτές οι συγκυρίες, που θα υλοποιήσουν την ιδέα - αιτία - αρχέτυπο.

Αρκεί όπως είπαμε να είναι ξεκάθαρος, χωρίς αμφιβολίες και να μην έχει την μορφή του «θα».
Δηλαδή αυτό που οραματιζόμαστε, να το βλέπουμε σαν να συμβαίνει ήδη. Σαν να είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει στο παρών μας.
Όλα τα υπόλοιπα, θα τα οδηγήσει το σύμπαν, φέρνοντας στη ζωή μας αυτές ακριβώς τις συγκυρίες για την πραγματοποίηση του ονείρου μας.

Το αν αυτή η υλοποίηση θα σας κάνει ευτυχισμένους;
Εξαρτάται από το πόσο καλά γνωρίζετε τελικά, πού ακριβώς βρίσκεται η ευτυχία για εσάς.
Συχνά άλλο νομίζουμε, άλλο θέλουμε κι άλλο ζητάμε. Και ακόμα πιο συχνά, δεν ξέρουμε να ζητάμε.

Σας ακούγεται τόσο εύκολο, ώστε να το θεωρείται αδύνατο.
Ναι είναι εύκολο και δεν είναι αδύνατο.
Όμως αδυνατούμε να το πράξουμε. Ο νους μας έχει εκπαιδευτεί για να δέχεται το άσχημο πιο εύκολα και να δυσπιστεί για το όμορφο και αυτό που θα μπορούσε να μας κάνει ευτυχισμένους. Έχει εκπαιδευτεί για να δυσπιστεί για τις δυνάμεις του.
Παρ όλο που καθημερινά, τον λειτουργεί. Απλά δεν παρατηρεί τα αποτελέσματα.
Δεν συνειδητοποιεί πως αυτός και μόνο, είναι υπεύθυνος για την μορφή της ζωής του και σε προσωπικό επίπεδο και σε κοσμικό.

Πιστέψτε με, έχετε κάθε δικαίωμα να ζητήσετε - απαιτήσετε από το σύμπαν, να εργαστεί για εσάς και την ευτυχία σας.

Όταν πιάνετε το τηλεκοντρόλ για να λειτουργήσετε την τηλεόραση, δεν παρακαλάτε και ικετεύετε να ανοίξει η οθόνη,
δεν αμφιβάλετε για την δυνατότητα της, απλά πληκτρολογείτε και «Τσαφ»!
Πάρτε λοιπόν το τηλεκοντρόλ στα χέρια σας (το νου σας), διαλέξτε το κανάλι και απλά απολαύστε το έργο της ζωής σας.

Απλά συνειδητοποιήστε πως ο νου σας και το συναισθηματικό σας δυναμικό, είναι ένα εργαστήριο αλχημείας,
όπου τα πάντα είναι εφικτά, αρκεί να ενεργοποιήσουμε τον αλχημιστή που κρύβουμε μέσα μας.

οσες φορες εχω προσπαθησει να κανω πραξη οσα περιγραφεις για τον οραματισμο,παντα κατι συμβαινει και με ριχνει σε μαυρα σκοταδια,σε καταστασεις που δεν μπορω να διαχειριστω,με αποτελεσμα να αδυνατω να συνεχισω.π.χ.

ειχα αρχισει να οραματιζομαι σχετικα με τη σχεση μου με το συζηγο μου,και εκει που σχεδον καταφερα να εχω αυτο που ηθελα,προκυπτει ενα σοβαρο θεμα με την αδερφη μου σε σχεση με το συζηγο μου,κι ερχονται τα πανω-κατω.και να η απογοητευση,ο θυμος,η θλιψη,που κουραγιο για θετικες σκεψεις...ονειρευομαι εδω και καιρο να ζησω σε ενα συγκεκριμενο σπιτι.φτανω στο σημειο να μου δωσουν τα κλειδια στο χερι!χωρις να το ζητησω πραγματικα,απλα ηρθε!και εκει που ειμαι ετοιμη να μετακομισω...η ευεργετης μου (γιατι για ευεργεσια προκειτε)μας ανακοινωνει οτι απλα....υπαρχει ενα ποσο προς εξοφληση για να μπορεσουμε να μεινουμε εκει.ποσο που αυτη τη στιγμη,δεν διαθετω,και δεν βλεπω ουτε στο μελλον να μπορω!που να τη βρω την θετικη ενεργεια!σου δινω δυο παραδειγματα μονο,αλλα ειναι κατι που συμβαινει πολυ-πολυ συχνα στη ζωη μου και περιλαμβανει οχι μονο υλικα αγαθα,αλλα και τις σχεσεις μου με τους γυρω μου!γιατι φτανω τοοοσο κοντα,αλλα ξαφνικα ολα καταρρεουν;;τι κανω λαθος;

ακομα και εσυ περιλαμβανεσαι στον καταλογο.οταν σε πρωτοβρηκα,ενιωσα πως επιτελους υπαρχει καποιος να καταλαβει,βρηκα ενα καταφυγιο,μια η μαλλον πολλες αγκαλιες που παντα ειχα κι εχω αναγκη!και ξαφνικα...σ'εχασα!αιθηροη εδω αιθηροη εκει...τιποτα δεν λειτουργουσε...και επεσα παλι,κι αυτη η φορα ηταν ισως η χειροτερη!απελπιστηκα!καταλαβαινεις!ναι,ειμαι σιγουρη οτι το κανεις ετσι ρωταω...μου λενε στασου στα ποδια σου!μα εκει που παω να τα καταφερω καποιος-κατι μου βαζει τρικλοποδια...και φτου κι απ'την αρχη...τι μου λειπει αιθηροη;ειμαι τοσο ανοητη;τοσο αδυναμη;τοσο τι;;ωρες-ωρες νιωθω οτι στο κεφαλι μου εχω ενα μαυρο συννεφο που τα κανει ολα συγκεχυμενα,στρεβλωμενα,που δεν με αφηνει να δω ολη την εικονα,αλλα κομματια της,κι ετσι μπερδευομαι και κανω αλλα αντ'αλλων.μηπως μπορεις να δωσεις ενα χερακι να βγαλω ακρη;δεν ξερω που να αρχισω,πως να προχωρησω...νομιζω πως τα κανω ολα λαθος...μπορεις;;

Mε την ευκαιρία αυτής της κουβέντας να ρωτήσω αν υπάρχει κάποια πολύ πολύ απλή άσκηση, που θα μπορούσαμε να κάνουμε για να μπούμε στο κλίμα του οραματισμού; Με ενδιαφέρει πολύ ο οραματισμός. Μια απλή ασκησούλα Αιθηρόη! Πολύ απλή όμως! Ξέρω τι θα πείς αλλά αν είναι κάτι δύσκολο και δεν μπορώ να το κάνω, τότε θα απογοητευτώ και θα το χάσω τελείως.

«H αρχή των δράσεων είναι νοητική:
Η σκέψη προηγείται της εκδήλωσης στο υλικό επίπεδο.

Οι δράσεις μας ακολουθούν τις σκέψεις μας. Οι δυστυχίες έρχονται να επιβεβαιώσουν τις προσδοκίες του απαισιόδοξου, ενώ ο αισιόδοξος συναντά μπροστά του περισσότερες νίκες...

Ο οραματισμός είναι μια μέθοδος νοητικής ενίσχυσης, μια μέθοδος εφαρμογής της θέλησης. Σχετίζεται με τη δημιουργική φαντασία και περιέχει τεχνικές οραματισμού που στοχεύουν στην νοητική επιρροή για την εξέλιξη μιας κατάστασης. Μπορεί να συσχετισθεί σε κάποιο βαθμό με τη μαγεία -ίσως ένα πολύ προκαταρκτικό στάδιο αυτής.

Όλοι μας κάνουμε οραματισμό, είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα, μέσα από τις σκέψεις μας, τις επιθυμίες μας, τις προσδοκίες μας, τον προγραμματισμό μας...

Η επανάληψη είναι σημαντικός παράγοντας.

Στον κόσμο των Η/Υ η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης επιτυγχάνεται εν μέρη με την επανάληψη μικρών προγραμμάτων από τον προγραμματιστή.
Ο Η/Υ "μαθαίνει" από την εξωτερική επανάληψη ενός προγράμματος ή μιας εντολής και αργότερα μόνος του, χωρίς το αρχικό ερέθισμα, πραγματοποιεί την εντολή.

Η διαδικασία αυτή, συνήθως περιγράφεται ως σχηματισμός αυλακιών ή διαδρόμων που με την επανάληψη γίνονται βαθύτεροι και έτσι γίνονται υποδοχείς "σκέψης", ολοένα και πιο συχνά με τη χρήση. Η διαδικασία αυτή μπορεί να παρομοιασθεί με το σχηματισμό της κοίτης ενός ποταμού στη φύση. Στην αρχή το νερό κιλά και σχηματίζει μικρά αυλάκια. Με την πάροδο του χρόνου κάποια αυλάκια γίνονται πιο βαθιά, οπότε περισσότερο νερό κιλά σε αυτά. Κάποτε 2-3 αυλάκια ενώνονται στο βαθύτερο αυλάκι κλπ. ώσπου έχουμε μετά από πολύ καιρό το σχηματισμό της κοίτης του ποταμού. Το νερό πλέον κατευθύνεται πάντα στην κοίτη αυτή.

Στον εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχουν οι "νευρώνες", των οποίων οι "συνάψεις" (συνδέσεις) δημιουργούν τη σκέψη. Οι πιο χρησιμοποιημένες συνάψεις, αυτές που επαναλαμβάνουμε συχνότερα, γίνονται κύριες συνάψεις και εμείς τείνουμε να σκεπτόμαστε συχνότερα πάνω σε αυτές. Στα ζώα έχουν γίνει πολλά πειράματα επανάληψης και είναι πλέον επιστημονική γνώση ότι η επανάληψη διαμορφώνει τη μελλοντική συμπεριφορά του ζώου.

Η επανάληψη διαμορφώνει και ενισχύει τρόπους σκέψεις, συνήθειες, συμπεριφορές.

Με την επανάληψη ενισχύουμε το αντικείμενο στο οποίο οραματιζόμαστε.
Φαίνεται δε από τα παραπάνω ότι όσο πιο πολλές επαναλήψεις έχουμε, τόσο πιο ενισχυμένο είναι το αποτέλεσμα.

Η επιτυχία του οραματισμού εξαρτάται και από την πειθαρχία, δηλαδή από την ακριβή εκτέλεση της άσκησης, όταν η επιθυμητή πειθαρχία υπερβαίνει τις δυνάμεις μας, σταματάμε την άσκηση και δεν έχουμε το ποθούμενο αποτέλεσμα.
Έτσι διαλέγουμε μια άσκηση με ένα ικανοποιητικό αριθμό επαναλήψεων, ώστε να επιτύχουμε την καταγραφή και ενίσχυση της σκέψης, αλλά αριθμό τέτοιον, που να μπορούμε σχετικά εύκολα να πειθαρχήσουμε.

Με τον Δημιουργικό Οραματισμό δεν κάνουμε άλλο παρά να στοχεύσουμε τη μετάλλαξη της δικής μας νόησης. Δεν έχουμε δυνατότητα να αλλάξουμε τίποτε έξω από εμάς, αν δεν αλλάξουμε τον τρόπο που νοούμε τα έξω από εμάς.

Αν καταλάβουμε αυτή την ιδέα, τότε πολλές πόρτες θα ανοιχτούν μπροστά μας!

Γιατί στον Κόσμο των Εκδηλώσεων και των Μορφών, την παρούσα στιγμή ο Άνθρωπος είναι ο δημιουργός (κατ' εικόνα και ομοίωση...) και η ύλη είναι το δημιούργημα. Και αυτό ισχύει στο πεδίο της ύλης, στο πεδίο της ψυχής και στο πεδίο της νόησης.»

Τι θέλω να πω με όλα αυτά…

Δεν κάνεις τίποτα λάθος… να μην παραιτηθείς…

Βρες την αμφιβολία που δρα μέσα σου και ξεκαθάρισε την… εκεί βρίσκεται το κρίσιμο σημείο…

Πρόσεξε τι σου λέω… μιλάω για μια σκέψη που βρίσκεται κρυμμένη πίσω από την σκέψη, που επειδή δεν την λες δυνατά ή δεν την αφήνεις να φανεί, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει…

Η αμφιβολία δεν εξαλείφεται με το να την θάβεις… το αντίθετο χρειάζεται… να την φέρεις στην επιφάνεια, να την αντικρίσεις, να την ακούσεις και να την αντιμετωπίσεις ανάλογα… ο σκοπός είναι να φύγει… και όχι να την σκεπάσεις με ένα πανί για να μην φαίνεται…

Ελπίζω να με κατανοείς…

Το ότι δεν φτάνεις μέχρι το τέλος, δεν σημαίνει πως πρέπει να πάψεις να προσπαθείς, αλλά να βρεις εκείνο το σημείο που λέγαμε πριν, για να το επαναπροσδιορίσεις…

Εκεί ακριβώς, που έπρεπε να επιμένεις, βιάστηκες να απογοητευτείς…

Έχεις διαπιστώσεις δύο πράγματα…

1… Ο Οραματισμός έχει δύναμη…

2… Κάθε φορά, κάτι προσπαθεί να σε εμποδίσει από το επίτευγμα μιας γνώσης… εκείνης της γνώσης, που επιβεβαιώνει την σύνδεση μας με το Όλον και την δύναμη μας μέσα στον ωκεανό της δημιουργίας…

Πίστεψε με, και τα δύο είναι ενδείξεις της ικανότητας σου να περάσεις στον χώρο της συνειδητής δημιουργίας… και είναι σπουδαίο βήμα…

Εξήγησε μου την αναφορά σου σε εμένα… ακομα και εσυ περιλαμβανεσαι στον καταλογο.οταν σε πρωτοβρηκα,ενιωσα πως επιτελους υπαρχει καποιος να καταλαβει,βρηκα ενα καταφυγιο,μια η μαλλον πολλες αγκαλιες που παντα ειχα κι εχω αναγκη!και ξαφνικα...σ'εχασα!αιθηροη εδω αιθηροη εκει...τιποτα δεν λειτουργουσε...

Τέλος… κοίταξε εδώ τι γράφεις… μου λενε στασου στα ποδια σου!μα εκει που παω να τα καταφερω καποιος-κατι μου βαζει τρικλοποδια...και φτου κι απ'την αρχη...τι μου λειπει αιθηροη;ειμαι τοσο ανοητη;τοσο αδυναμη;τοσο τι;;ωρες-ωρες νιωθω οτι στο κεφαλι μου εχω ενα μαυρο συννεφο που τα κανει ολα συγκεχυμενα,στρεβλωμενα,που δεν με αφηνει να δω ολη την εικονα,αλλα κομματια της,κι ετσι μπερδευομαι και κανω αλλα αντ'αλλων.

Ελπίζω να μην βλέπεις έτσι την ζωή και τον εαυτό σου… διότι τότε αδίκως αναρωτιέσαι και ψάχνεις αιτίες σε άλλους παράγοντες…

Κοίτα… τίποτα δεν είναι τυχαίο στον κόσμο τον δικό μας…

Κάπου, κάπως, κάποτε, δημιουργήθηκε η αρχή, η οποία πρέπει κάποια στιγμή να ολοκληρώσει τον σκοπό της δημιουργίας του…

Ξέρεις… δεν μαθαίνεις και δεν δημιουργείς μόνο εσύ… το ίδιο κάνουν και οι άλλοι… και συχνά παίρνουμε μέρος σε γεγονότα, που είναι απαραίτητα για να μάθουν κάτι οι άνθρωποι που είναι δίπλα μας…

Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα…

Καθίστε άνετα σε μια καρέκλα με ορθή τη σπονδυλική στήλη.
Κλείστε τα μάτια.
Αναπνεύστε με ρυθμό: εισπνοή 1,2 (μετράμε)… κράτημα 1… εκπνοή 1,2… κράτημα 1…

Ο ρυθμός της αναπνοής καλό θα είναι να παραμείνει αργός, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μας κουράζει ή να μας απασχολεί πολύ. Εισπνέουμε από τη μύτη και εκπνέουμε από τη μύτη ή από το στόμα.

Κάντε το, μέχρι να νιώσετε χαλαροί…

Φανταστείτε ότι σηκώνεστε από εκεί που καθόσαστε και προχωράτε προς την κουζίνα. Φανταστείτε το αυτό όσο πιο φυσικά γίνεται και κάπως αργά. Φτάνετε στην κουζίνα, ανοίγετε το φως, ανοίγετε τη βρύση και πλένετε τα χέρια σας.

Πίνετε λίγο νερό, έπειτα γυρνάτε πίσω και ξανακάθεστε στην καρέκλα.
Χαλαρώνετε λίγο χωρίς να σκέφτεστε τίποτε ιδιαίτερο και ανοίγετε τα μάτια.

Τώρα, σηκωθείτε από την καρέκλα και κάντε ακριβώς αυτό που πριν από λίγο οραματιστήκατε. Την ώρα που σηκώνεστε, περπατάτε, πλένετε τα χέρια, πίνετε νερό και γυρνάτε, παρακολουθείστε τις κινήσεις που κάνετε και τις αισθήσεις σας. Μη βάλετε πολλές πληροφορίες στο μυαλό σας σε αυτή τη διαδικασία. Μη σκεφτείτε θορύβους, μη βλέπετε πράγματα που αλλιώτικα δε θα προσέχατε, συγκεντρωθείτε σε λίγα και πολύ διακριτά ερεθίσματα: Το σώμα σας που κινείται με εντελώς φυσικό τρόπο, την αίσθηση του φωτός που ανάβει στην κουζίνα, το νερό που κυλά και την αφή του πάνω στα χέρια σας, την αίσθηση του υγρού στο στόμα σας.

Καθίστε και πάλι στην καρέκλα και επαναλάβετε την άσκηση του οραματισμού. Κατά τη διάρκεια της επανάληψης μη προσπαθήσετε να οραματιστείτε κάτι περισσότερο από αυτό που κάνατε πριν.

Κρατείστε τη συγκέντρωσή σας πάνω σε αυτά που προσέξατε τη στιγμή που κάνατε με το υλικό σώμα την άσκηση.

Θα παρατηρήσετε ότι εδώ η μνήμη υποβοηθά τη φαντασία σας.

Μπορείτε να κάνετε αυτή την άσκηση μια φορά την ημέρα για λίγο καιρό. Θα δείτε ότι μετά από λίγο, η ικανότητά σας να οραματίζεστε θα έχει αυξηθεί.

πριν απο πρτοπου 2 χρονια,βρηκα τον αορατο ναο,για πρωτη φορα.ημουν(και παλι)χαλια,και αφησα ενα μυνημα,ουσιαστηκα χωρις να περιμενω απαντηση,απλα ηθελα καπου να μιλησω.οταν λοιπον ειδα το ενδιαφερον και την ανταποκριση των φιλων του ναου,αλλα και τη δικη σου,ενιωσα σαν παιδακι που του χαριζουν το καλυτερο δωρο!βλεπεις δεν ειχα ποτε φιλους,ισως απο δικη μου επιλογη καθως δεν ενιωσα να εχω ποτε σημειο επαφης με καποιον.ετσι λοιπον,για πρωτη φορα ενιωσα πως βρηκα καπου να ''ενταχθω'',βρηκα ανθρωπους με ενδιαφεροντα κοινα,και το κυριοτερο γεματους αγαπη,κατανοηση,αισθηματα αγνα,δοτικους,πως να το πω,προσιτους!κι ενω αρχισα να αποκτω θετικα συναισθηματα,αρχισα να βλεπω τη ζωη με αλλα ματια,αρχισα να νιωθω πως δεν ειμαι μονη μου,απλα μια μερα δεν μπορουσα να ''μπω'' στο ναο.εντελως.δεν λειτουργουσε το ονομα,ο κωδικος,δεν μπορουσα ουτε σαν επισκεπτης!τιποτα.ειχα κολησει.και μετα απο λιγο απλα τα παρατησα.θα μου πεις δεν ειναι σωστο να επηρεαζομαι τοσο απο ενα site,δεν ειναι καλο να δινω τετοια αξια σε ατομα που δεν γνωριζω καν,ναι,ισως...το αποτελεσμα ομως ηταν να ''πεσω''και παλι,ενιωσα πως εχασα ξανα,δεν ξερω πως αλλιως να εκφρασω το τι ενιωσα.ελπιζω να μην σε μπερδεψα ετσι οπως τα γραφω.ειχα παλι το ιδιο ονομα,danay1.

Αυτό που συνέβη τότε, δεν είχε σχέση ούτε με σκοπιμότητα από τον Αόρατο Ναό, ούτε με εσένα…

Δεν έκρυβε κάποιο σημάδι, ούτε συσχετιζόταν με κάτι παράξενο…

Αν πρόσεχες λόγο καλύτερα, θα είχες παρατηρήσει πως το livepage, είχε αλλάξει ηλεκτρονική διεύθυνση και έγινε mylivepage, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να κάνουν είσοδο πολλοί φίλοι. Στην αναζήτηση της google εμφανιζόταν η παλιά διεύθυνση, οπότε όταν προσπαθούσες να μπεις, ήταν ανέφικτο…

Είχαν φέρει τα πάνω κάτω και δημιούργησαν πολλά προβλήματα…

Ένα από αυτά, ήταν και αυτό που αντιμετώπισες εσύ… ένα δεύτερο, ήταν αυτό που με έκανε να πάρω την απόφαση να φύγουμε από εκεί… έπρεπε να πληρώνεις έναν κωδικό, εάν ήθελες να κατεβάσεις ένα αρχείο…

Μου εξήγησαν, (συν διάφορα άλλα) ότι η σελίδα είχε πολύ κίνηση και θα μπορούσα να... περάσω σε ένα άλλο επίπεδο του mylivepage, όπου κάποιο ποσό από τα χρήματα αυτά, θα μπορούσα να τα λαμβάνω εγώ…

Αυτό το θεώρησα απαράδεκτο!

Και μάλλον δεν ήμουν τόσο ευγενική μαζί τους…

Δεν έχει πλέον σημασία… το θέμα στη συγκεκριμένη στιγμή, είναι πως η τότε αδυναμία εισόδου στον Αόρατο Ναό, δεν είχε καμία σχέση με το ότι… έκανες εσύ κάτι λάθος… εγώ ευθύνομαι περισσότερο…

Γι αυτό και σου εξηγώ όλα τα παραπάνω…

ευχαριστω για τις εξηγησεις.εννοειτε πως δεν φταις εσυ!αν ειχα πιο καθαρη σκεψη θα εβλεπα την αλλαγη,θα καταλαβαινα...αλλα οπως σου ξαναειπα,τα εχασα,και πνιγηκα ...μονη μου.να εισαι καλα!

Γεια σας.
Εχω ενα πολυ σοβαρο προβλημα με τον οραματισμο, για να μην σας τα πολυ-λογο θα μπω κατευθειαν στο ψητο :Ρ
Οταν κλεινω τα ματια μου προσπαθωντας να οραματιστω το μονο που βλεπω ειναι μαυρο... Ουτε καν μια απλη κοκκινη σφαιρα δεν μπορω να οραματιστω... μονο μαυρο βλεπω τιποτα αλλο, αυτος ειναι και ο λογος που τον τελευταιο χρονο δεν βλεπω ακομα και ονειρα.. μονο μερικες φορες αλλα δεν ειναι ζωηρα και μετα τα ξεχναω αμεσως. Απο οτι θυμαμαι απο μικρο παιδακι ειχα αυτο το προβλημα ποτε δεν μπορουσα να οραματιστω κατι ομως τουλαχιστον εβλεπα ζωηρα ονειρα τωρα τιποτα. Εχω προσπαθησει αρκετες ασκησεις αλλα δεν γινετε τιποτα! Και σκεφτομαι πως αυτο δεν ειναι λογικο γιατι ολοι οι ανθρωποι μπορουν να το κανουν. Καμια ιδεα βρε παιδια;

Καλημέρα κ καλώς όρισες...

Δεν νομίζω πως όλοι εύκολα μπορούν να οραματιστούν για αυτο μην νιώθεις έτσι...συμβαίνει κ σε άλλους...

Σκέφτηκες ποτέ να κάτσεις για λίγο στον ήλιο να πάρεις λίγη ενέργεια?να κάνεις λίγο διαλογισμό?ξεκινάς με τον οραματισμό αλλά υπάρχουν και άλλα πράγματα...δεν είμαστε όλοι ίδιοι και αυτό είναι όμορφο. Χαλάρωσε και μην το έχεις συνέχεια στο μυαλό σου αυτό. Όσο για τα όνειρα και εγώ είμαι σε σχετική ηρεμία στον ύπνο μου.

Θα σου πρότεινα κ άλλα πράγματα αλλά άρχισε με τον διαλογισμό...μπορείς να οραματιστείς και με ανοιχτά τα μάτια αλλά όπως μπορεί και νιώθει άνετα ο καθένας...οραματίσου κάτι όμορφο σκέψου μια εικόνα όμορφη και μετά βάλε συναίσθημα...πρέπει να είσαι σε ήρεμη φάση για αυτό λέω διαλογισμό ...και να μην σκέφτεσαι...άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο...

Δεν ξέρω αν βοήθησα...να'σαι καλά...

Γειά σας..Με ενδιαφέρουν πολύ τέτοια θέματα...Έχω παρακολουθήσει το μυστικό και συνειδητοποίησα τη δύναμη του οραματισμού..Αρκετά οράματά μου έχουν βγει πραγματικά. Έχω ένα πρόβλημα όμως..Στον τομέα σχέσεων.. Οραματίζομαι κάποιον, πως θέλω να είμαστε κτλ, αλλά κατευθείαν μπαίνει ο φόβος της εξής σκέψης μέσα στο μυαλό μου: "μπορεί να γίνει αυτό που φαντάζομαι, αλλα θα τελειώσει σύντομα..". Πώς μπορώ να αποβάλω αυτον το φόβο μου; Έρχομαι αντιμέτωπη με καταστάσεις που, είτε προσπαθώ να τους ερωτευτώ και δεν τα καταφέρνω, επειδή πρέπει(σε σημείο που πιέζω τον εαυτό μου και μετά φεύγω), είτε ερωτεύομαι ανθρώπους από απόσταση,είτε δεν θέλουν δεσμεύσεις, είτε στην αρχή είναι πολύ καλοί κ μετά φεύγουν ...Και πάντα γυρνάω στη σκέψη του πρώην μου που μένει σε άλλη χώρα, αγαπιόμαστε ακόμα, αλλά δεν είναι σίγουρο το μέλλον μας. Και αυτός που ονειρεύομαι έχει διαφορετικό χαρακτήρα από τον πρώην μου..Και στο όραμα μου δεν ξέρω τι να ευχηθώ πια. Επίσης, ενώ είμαι ωραία σε εμφάνιση, δεν έχω την αυτοπεποίθηση να "κυνηγήσω" κάποιον π μ αρέσει πολύ. Και έχασα μία ευκαιρία τέτοια επειδή ανέβαλα το ραντεβού την πρώτη φορά μαζί του. Και με τρώει η σκέψη του . Τα χει φτιάξει με μια γνωστή μου μετά κ το χω συνεχώς στο μυαλό μου. Οραματίζομαι αυτόν αλλά στο όραμα πετάγεται αυτη...... Γενικώς, έτσι όπως κάνω, φοβάμαι μήπως και μείνω μόνη μου στο τέλος. Καμιά βοήθεια αιθυρόη μου;

Ζήσε χωρίς φόβο…
Δεν έχεις λόγους να φοβάσαι…

Γνωρίζεις ήδη τι κάνεις και τι πρέπει να κάνεις, για εσένα…
Ακολούθα την καρδιά σου…
Πιο απλά δεν μπορώ να σου το πω…

Δοκίμασε να αφεθείς μάτια μου… έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στην ζωή που απλώνεται μπροστά σου…
Και να είσαι σίγουρη πως ό,τι και να συμβεί, θα μπορείς να το χειριστείς και να το αντιμετωπίσεις…
Στο υπόσχομαι…

Κατέβα λίγο πιο χαμηλά… στην καρδιά… και αφέσου στην ψυχή…
Δεν θα σε πάει λάθος…

Λοιπόν…

Προχώρα και Ζήσε χωρίς φόβο, με θάρρος και αγάπη για εσένα και για τον Κόσμο που επέλεξες να βιώσεις τον εαυτό σου…

Καλησπέρα...
Πάντα θα έχουμε εμπόδια στη ζωη μας, και πάντα κάτι θα μας ανησυχεί και θα μας προβληματίζει. Η καλύτερη λύση σε όλα είναι να είμαστε σίγουροι για τις αποφάσεις μας. Ο όραματισμός είναι μια απόφαση αν δεν κάνω λάθος, και μέσω αυτού θέλουμε να πετύχουμε τα "θέλω" μας. Τις επιθυμίες μας. Άρα φτιάχνουμε το κόσμο όπως τον θέλουμε εμείς χωρίς αμφιβολία. Σιγουριά για το όχι αν είναι σωστό ή λάθος αλλα για το τί επιθυμούμε εκείνη τη στιγμη.
Τα εμπόδια τα βάζουμε εμείς στη ζωή μας και σε οτιδήποτε κάνουμε.
Δεν πρέπει ποτε όμως να απογοητευόμαστε. Μου πήρε τρία χρόνια για να το καταλάβω,
μάλλον να βρώ τη δυναμη να το αντιμετωπίσω. Ειναι απόλυτα ειλικρινές αυτό που εκφράζω.
Αυτό το σύννεφο, η αμφιβολία, το σκότος έρχονται απο καταστάσεις που αφήνουμε εμείς να δημιουργηθούν. Απο τη δουλειά απο οτιδήποτε έχουμε τοποθετήσει σαν εμπόδιο Εμείς ΅
στον εαυτό μας. Και πάνω απο όλα είναι αμφιβολίες οποιοδήποτε έιδους.
Θέλω να είμαι σωστος,ειμαί? είμαι εντάξει στους άλλους? έκανα αυτο που πρέπει?
Μπορώ να γίνω και γώ ετσί? Ολα αυτα και άλλα τόσα.
Θέλει χρόνο, να το αντιμετωπίσεις, να το ξεπεράσεις, να συνέλθεις.
Όλα αυτά είναι εμπόδια του εαυτού μας γτ απλά δεν αφήνουμε εμάς να είμαστε ελεύθεροι και πιεζόμαστε.
Η πολύ σκέψη μερικές φορές επηρεάζει και την κρίση και χάνουμε το νόημα.
Ας δούμε πιο απλά τα πράγματα.

Γεια σας,δεν ασχολουμε πολυ καιρο με τον οραματισμο,1α λαθος που παθαινω πολλες φορες ειναι οτι αυτο που θελω να δω το βλεπω σε ''fast forword'',και οταν βλεπω να κανω εγω κατι το βλεπω σε 2ο προσωπο οχι 1ο,δεν ξερω αμα ειναι λαθος...βεβαια θελει καιρο το καθε τι,και να βαλεις ενεργεια σαυτο για να καταφερεις οτι θες...

Αιθηρόη έγραψε:: Ζήσε χωρίς φόβο…
Δεν έχεις λόγους να φοβάσαι…

Γνωρίζεις ήδη τι κάνεις και τι πρέπει να κάνεις, για εσένα…
Ακολούθα την καρδιά σου…
Πιο απλά δεν μπορώ να σου το πω…

Δοκίμασε να αφεθείς μάτια μου… έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και στην ζωή που απλώνεται μπροστά σου…
Και να είσαι σίγουρη πως ό,τι και να συμβεί, θα μπορείς να το χειριστείς και να το αντιμετωπίσεις…
Στο υπόσχομαι…

Κατέβα λίγο πιο χαμηλά… στην καρδιά… και αφέσου στην ψυχή…
Δεν θα σε πάει λάθος…

Λοιπόν…

Προχώρα και Ζήσε χωρίς φόβο, με θάρρος και αγάπη για εσένα και για τον Κόσμο που επέλεξες να βιώσεις τον εαυτό σου…

» 2. Δύναμη του Οραματισμού...
» Η τέχνη του οραματισμού...
» 2. Η Δύναμη του Νου...
» Η δύναμη του Νου...
» Η Δύναμη