Ινδουισμός

Ινδουισμός θεωρείται η παλαιότερη θρησκεία στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού και είναι η τρίτη μεγαλύτερη θρησκεία στον κόσμο με περίπου 1.285.000 οπαδούς στην Ινδία, Μπαγκλαντές, Νεπάλ, Σρι Λάνκα, Πακιστάν κ.λ.π..

Η προέλευση του Ινδουισμού ανάγεται στον πολιτισμό των Ινδικών κοιλάδων, κάπου μεταξύ του 5000 και 2500 Π.Χ.
Αν και θεωρείται από πολλούς σαν μια πολυθεϊστική θρησκεία, η βάση του Ινδουισμού είναι η πίστη στην ενότητα όλων, τα οποία στο σύνολό τους είναι ο Βράχμαν. Ο σκοπός της ζωής είναι να επανασυνδευούμε ότι είμαστε ένα με το Θεό, και με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να αφήσουμε τα παρόντα πεδία της ύπαρξής μας για να επανασυνδεθούμε με μαζί Του. Αυτή η φώτιση μπορεί μόνο να επιτευχθεί με το πέρασμα από τους κύκλους της γέννησης, της ζωής, και του θανάτου, γνωστούς ως Σαμσαρά. Η πρόοδος τοθ ανθρώπου προς την φώτιση εξαρτάται από το Κάρμα. Το Κάρμα σε γενικές γραμμές είναι η συσσώρευση όλων των καλών και κακών πράξεων, οι οποίες καθορίζουν την επόμενη ενσάρκωσή του.

Οι ανιδιοτελείς πράξεις και σκέψεις καθώς και η αφοσίωση στο Θεό βοηθούν τον άνθρωπο να ξαναγεννηθεί σε υψηλότερο(εξελικτικά) πεδίο. Αντίθετα οι κακές πράξεις και οι σκέψεις θα προκαλέσουν τη γέννηση σε χαμηλότερα πεδία, σαν άτομο ή ακόμα και σαν ζώο.

Οι Ινδουιστές ακολουθούν ένα αυστηρό σύστημα καστών που καθορίζει τη στάση του καθεωωός στην κοινωνία τους. Η Κάστα στην οποοία κάποιος γεννιέται, είναι το αποτέλεσμα του Κάρμα από την προηγούμενη ζωή του. Μόνο εκείνοι που γεννήθηκαν μέσα από τις υψηλότερη κάστα, που είναι η κάστα των Βραχμάνων, μπορούν να εκτελέσουν τα Ινδουιστικά θρησκευτικά τελετουργικά και να καταλάβουν τις θέσεις της Ιερατικής Αρχής μέσα στους ναούς.

ΙΝΔΙΚΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Τα Βέδας είναι τα αρχικά κείμενα του Ινδουισμού και είχαν τα οποία είχαν μια απέραντη επιρροή στον Βουδισμό, τον Ζαϊνισμό και τον Σικκισμό. Περιέχουν τους ύμνους, τα μαγικά και τα τελετουργικά τυπικά από την αρχαία Ινδία. Μαζί με το βιβλίο των Νεκρών, το Ενούμα Έλις, το Ι- Τσινγκ, και το Αβέστα, τα Βεδας συγκαταλέγονται μεταξύ των αρχαιότερων θρησκευτικών κειμένων που ακόμα υπάρχουν. Εκτός από την πνευματική αξία τους, δίνουν επίσης μια μοναδική άποψη της καθημερινής ζωής πέντε χιλιάδες έτη πριν στην Ινδία Τα Βέδας είναι τα αρχαιότερα εκτενή κείμενα στην ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, και γι΄αυτό είναι ανεκτίμητα στη μελέτη της συγκριτικής γλωσσολογίας.

Υπάρχουν τέσσερα Βέδας:
Rig Veda
Sama Veda
Yajur Veda
Atharva Veda

Τα Ουπανισάντς βρίσκονται στο τέλος των Βέδας και επίσης λέγονται και Βεδάντα, επειδή αναπτύσσοουν την πνευματική ουσία των Βέδας. Εντούτοις είναι καλό να σημειώσουμε ότι τα Ουπανισάντς είναι κείμενα, ενώ η Βεδάντα είναι φιλοσοφία.
Η λέξη Ουπανισάντς σημαίνει "κάθονται κοντά" επειδή οι διδασκαλίες που περιλαμβάνονται σε αυτα δόθηκαν στους σπουδαστές που κάθονται κοντά στα πόδια του δασκάλου τους. Τα Ουπανισάντς εξηγούν με ένα πιο σαφή τρόπο της πρωταρχικές Βεδικές δοξασίες όπως την αυτογνωσία, τη γιόγκα και το διαλογισμός, το κάρμα και η μετενσάρκωση, οι οποίες ήταν κρυμμένες ή καλυμμένες ανάμεσα στα σύμβολα της αρχαίας μυστηρεακής θρησκείας. Τα παλαιότερα Ουπανισάντς αντιστοιχούν συνήθως σε ένα ιδιαίτερο Βέδα, μέσω ενός Βραχμάνου ή ενός Αρανγακα. Τα νεώτερα όμως δεν είναι έτσι.

Τα Ουπανισάντς:
Part I
Part II

Οι νόμοι του Μανού - Ο Μανού ήταν το θρυλικό πρώτο άτομο, ο Αδάμ για τους Ινδουιστές. Οι νόμοι του είναι μια συλλογή ρητών που αποδίδονται σε αυτόν.

The Laws of the Manu

Τα Ντάρμα-Σούτρας - Γνωστό στους διάφορους μελετητές.

Οι Ραμαγανα και Μαχαμπάρατα - Είναι τα Εθνικά έπη της Ινδίας. Πιθανόν τα πιο εκτενέστερα ποιήματα που υπάρχουν στον κόσμο. Το Μαχαμπαράτα που αποδόθηκε στον 'Αγιο Βιάσα, γράφτηκε από το 540 έως 300 π.Χ.και αφηγείται τους μύθος των Μπαράτα, μιας από τις άριες φυλετικές ομάδες.

Το Ραμαγιάνα, που αποδόθηκε στον ποιητή Βαλμίκη, γράφτηκε κατά την διάρκεια του πρώτου αιώνα μ.Χ.αν και είναι βασισμένο στις προφορικές παραδόσεις από έξη ή επτά αιώνων νωρίτερα. Περιγράφει μια ιστορία αγάπης ανάμεσα στο Ράμμα (αρχαίο βασιλία της Ινδίας), και τη Σήτα, η οποία αρπάζεται από τον Ράβαν, τον βασιλιά της Κεϋλάνης. Ο Ράμμας πολιορκεί την Κεϋλάνη και κερδίζει πίσω τη Σήτα. Ο παραλληλισμός με την Ιλιάδα είναι προφανής, αλλά οι λεπτομέρειες είναι πολύ διαφορετικές..

Οι Πουράνας θεωρούνται Σμριτη. Υπάρχουν συνολικά 18 σημαντικά κείμενα Πουράνας, που στο στο μεγαλύτερό μέρος τους γράφονται σαν στίχοι. Λένε ότι όλα αυτά τα κείμενα έχουν γραφτεί πολύ αργότερα από το Ραμαγιάνα και το Μαχαπμάρατα. Το παλαιότερο Πουράνα θεωρείται ότι είναι από το 300 Μ.Χ. και το πιο πρόσφατο θεωρείται ότι είναι από το 1300-1400 Μ.Χ. Αν και έχουν συνταχθεί σε διαφορετικούς χρόνους, όλα τα Πουράνας φαίνεται πως έχουν αναθεωρηθεί σε μια μεταγενέστερη ημερομηνία. Αυτό συμβαίνει προφανώς, επειδή όλοι τους δηλώνουν ότι ο συνολικός αριθμός είναι 18. Οι Πουράνας ποικίλλουν πολύ στο μήκος: το Σκάνδα Πουράνα είναι το μακρύτερο με 81.000 στίχους, ενώ το Βράχμα Πουράνα και το Βαμάνα Πουράνα είναι τα κοντύτερα με 10.000 στίχους. Ο συνολικός αριθμός από στίχους στις Πουράνας είναι 400.000

Το Μπαγκάβατ Γκίτα θεωρείται συνήθως σαν μέρος του έκτου βιβλίου του Μαχαμπάρατα (χρονολογείται στο 400 ή 300 Π.Χ.περίπου). Είναι ένα σημαντικό κείμενο του ινδουισμό που περιέχει ένα φιλοσοφικό διάλογο μεταξύ του Θεού Κρίσνα και του πολεμιστή Αrjuna. Είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς και προσιτούς διαλόγους σε όλα τα ιερά κείμενα των ινδουιστών και είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για κάθε έναν ερευνητή που ενδιαφέρεται για τον Ινδουϊσμό. Το Γκιτα μιλάει για τον αλτρουισμό, το καθήκον, την αφοσίωση, και τον διαλογισμό, ενσωματώνοντας πολλά διαφορετικά νοήματα της ινδικής φιλοσοφίας.

Η Γιόγκα Σουτράς του Πατάνζαλι περιγράφουν ένα αρχικό στάδιο στην φιλοσοφία και την πρακτική της Γιόγκα. Το κείμενο χρονολογείται περίπου στο 150 π.Χ. και παρουσιάζει τον δυϊσμό και τις Βουδιστικές επιρροές. Είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για όσους ενδιαφέρονται για τη Γιόγκα και τον διαλογισμό.

http://www.mwrakia.gr/