Κατασκευή κεριών...

Συγκεντρώστε καθετί που θα χρειαστείτε, πριν αρχίσετε τη δουλειά.
Μερικά πράγματα θα υπάρχουν στο εργαστήρι σας και άλλα θα τα βρείτε σε κηροπλαστεία ή σε ειδικά καταστήματα με είδη χειροτεχνίας.

ΥΛΙΚΑ

Μελισσοκέρι: Το μελισσοκέρι προέρχεται συνήθως από απολεπίσματα ή παλιές κηρήθρες. Θυμηθείτε.
Όσες περισσότερες φορές λιώσετε τα κεριά της κυψέλης σε καθαρό βραστό νερό, τόσο καθαρίζει,
και τα υδατοδιαλυτά συστατικά από μέλια κ.λπ., μένουν στο νερό, ενώ τα αδιάλυτα στερεά
κατακάθονται και αφαιρούνται από την πλάκα του κεριού με ξύσιμο.

Φυτίλι: Ως φυτίλι χρησιμοποιούμε λεία λευκασμένα κορδόνια από λινό.
Ανάλογα με τη διάμετρο του κεριού πρέπει να είναι και το πάχος του φυτιλιού.
Αν βάλουμε ένα πολύ χοντρό φυτίλι σε ένα λεπτό κερί, αυτό θα καεί γρήγορα και θα καπνίσει.
Ενώ αν είναι λεπτό το φυτίλι σε ένα χοντρό κερί, τότε θα σβήνει γιατί θα «πνίγεται» στη λιμνίτσα από λειωμένο κερί που θα δημιουργεί η φλόγα του κεριού.
Τα κηροπλαστεία συνήθως εξυπηρετούν, προμηθεύοντας με φυτίλι τους ερασιτέχνες.
Αν δε βρείτε κάπου, χρησιμοποιείστε βαμβακερό σπάγκο.
Υπάρχει επίσης φυτίλι που εντός του περιέχει πολύ ψιλό σύρμα, για να στέκεται όρθιο.
Το συγκεκριμένο σύρμα καίγεται κι αυτό κανονικά, μαζί με το φυτίλι.

Βαφή: Αν και θα ήταν «απρεπές» να χρωματίσει κάποιος το καθαρό μελισσοκέρι, εμείς θα σας δώσουμε μια εύκολη λύση για τέτοιες περιστάσεις.
Οι κηρομπογιές που χρησιμοποιούν τα παιδιά για ζωγραφική, διαλύονται εύκολα στο ζεστό κερί και το χρωματίζουν απαλά.
Μόνο που σε μεγάλη ποσότητα δεν το αφήνουν να καίει καλά και το σβήνουν.
Ένα κομμάτι κηρομπογιάς μεγέθους φίλτρου τσιγάρου αρκεί για ένα κιλό κερί.

Άρωμα: Αν και δε σας συνιστούμε να αρωματίσετε τα μελισσοκέρια, πληροφορικά σας λέμε
πως κατάλληλα είναι τα αιθέρια έλαια που πωλούνται σε καταστήματα φυσικών προϊόντων
και προστίθενται λίγες σταγόνες ανά κιλό κεριού, στο τέλος της διαδικασίας του λιωσίματος.

ΣΚΕΥΗ & ΣΥΝΕΡΓΑ

Θερμόμετρο: Ένα θερμόμετρο, ειδικό, που δείχνει θερμοκρασίες μέχρι 205ο Κελσίου, είναι απαραίτητο.
Αν και οι πιθανότητες μιας επικίνδυνης υπερθέρμανσης είναι ελάχιστες, είναι αδύνατο να ξέρετε τη σωστή θερμοκρασία του κεριού, χωρίς θερμόμετρο.
Επίσης κάθε διαφορετικός τύπος κεριών (καλουπιού ή βουτηχτά), απαιτούν διαφορετική θερμοκρασία στο στάδιο της κατασκευής τους.
Μην αφήνετε το θερμόμετρό σας μέσα σε κερί που στερεοποιείται.
Αν σας συμβεί αυτό, μην το τραβήξτε γιατί θα σπάσει. Ξαναλιώστε λίγο το κερί, για να βγει εύκολα.

Χύτρα: Μία παλιά κατσαρόλα είναι απαραίτητη για το λιώσιμο του κεριού. Θα πρέπει να έχετε και το καπάκι της, ώστε αν κάτι δεν πάει καλά και υπερθερμάνετε το κερί πάνω από τη κανονική θερμοκρασία που σας δίνουμε παρακάτω, να σβήσετε τη φωτιά σκεπάζοντάς τη με το σκέπασμά της.

Καλούπια: Στα καταστήματα ειδών χειροτεχνίας, στα κηροπλαστεία και σε κάποια με μελισσοκομικό εξοπλισμό, μπορείτε να βρείτε καλούπια για κεριά σε όλων των ειδών τα σχήματα και τα μεγέθη.
Είναι καμωμένα από διάφορα υλικά: γυαλί, μέταλλο, άκαμπτο πλαστικό και καουτσούκ, χωρίζονται
όμως σε δυο κατηγορίες -σ' αυτά που λυγίζουν και σ' αυτά που δε λυγίζουν.
Είναι δύσκολο να συστήσει κανένας το ένα ή το άλλο είδος καλουπιού, αφού το καθένα έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του.

--Καλούπια που λυγίζουν (εύκαμπτα καλούπια).
Τα λαστιχένια καλούπια από καουτσούκ καθώς κι αυτά από εύκαμπτο πλαστικό είναι τα πιο διαδεδομένα
και είναι πολύ εύκολα στη χρήση τους. Αυτά τα καλούπια έχουν πάντα εξογκώματα ή βαθουλώματα
και έχουν αρκετή ελαστικότητα για να μπορεί να βγαίνει το κερί. Ένα μικρό μειονέκτημα αυτών των καλουπιών είναι ότι δεν έχουν τρύπες για να περνάει το φιτίλι, γι' αυτό χρειάζεται να τρυπήσετε τον πυθμένα κάθε καινούργιου καλουπιού με μια βελόνα που περνάει το φιτίλι, προτού προχωρήσετε στο χύσιμο του κεριού.

--Καλούπια που δε λυγίζουν (άκαμπτα καλούπια).
Τα άκαμπτα καλούπια είναι ανθεκτικά και δίνουν λείες επιφάνειες στα κεριά.
Τα μεταλλικά καλούπια είναι περίφημα, γιατί είναι ανθεκτικά και δεν καταστρέφονται.
Επίσης το μέταλλο είναι καλός αγωγός της θερμότητας και γι' αυτό το κερί κρυώνει πολύ γρήγορα μέσα σ' αυτό και δε σχηματίζονται εύκολα φυσαλίδες.
Τα άκαμπτα πλαστικά καλούπια είναι γενικά τα καλύτερα για τους αρχάριους, γιατί είναι και γερά και φτηνά.
Τα γυάλινα καλούπια έχουν το μειονέκτημα ότι είναι εύθραυστα, αλλά, επειδή είναι πολύ λεία εσωτερικά, το κερί δε χρειάζεται σχεδόν καθόλου άλλο φινίρισμα όταν βγει από το καλούπι.

Υπάρχει επίσης η περίπτωση να χυτευθεί και να παραμείνει το κερί σε κάποιο όμορφο σκεύος, συνήθως διάφανο και να καεί εντός του, σαν καντήλι. Σε αυτή την περίπτωση το φυτίλι στερεώνεται
στο κέντρο του πυθμένα με ένα βαρίδι, που αν δεν είναι ένα ειδικό στήριγμα που διατίθεται από τα κηροπλαστεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάλλιστα μία μεταλλική ροδέλα.
Αν κάνετε μια ανίχνευση μέσα στο σπίτι, θα βρείτε ένα σωρό πρωτότυπα καλούπια για κεριά: ποτήρια, φόρμες για παγάκια, φόρμες για ζελέ, πλαστικοποιημένα χαρτονένια κουτιά τροφίμων, σχεδόν καθετί που δε θα τρέξει και δε θα τσαλακωθεί όταν του βάλετε μέσα βραστό νερό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και, κάτω από ορισμένες συνθήκες, φόρμες από χαρτόνι ή χαρτί μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν.
Έχετε, πάντως, υπόψη σας ότι για να βγάλετε το κερί, το καλούπι πρέπει να είναι πλατύτερο στο επάνω μέρος από το κάτω, εκτός αν είναι φτιαγμένο από κάποιο υλικό, όπως πλαστικό ή γυαλί, που μπορεί να κοπεί ή να σπάσει μετά.