Aλχημεία...

Kirka

Aλχημεία είναι η τέχνη της μετατροπής μιας ουσίας σε μια άλλη. Πρωτοεμφανίστηκε στον αρχαίο κόσμο. Στη Δύση βασίστηκε στην πεποίθηση ότι ο χρυσός είναι το τέλειο μέταλλο. Οι αλχημιστές επιχειρούσαν να δημιουργήσουν τη Φιλοσοφική Λίθο, η οποία θα μεταμόρφωνε τα βασικά μέταλλα σε χρυσάφι και θα χάριζε αιώνια ζωή.

Πολλές σύγχρονες επεξεργασίες χημικών ουσιών, όπως η απόσταξη ή η διαδικασία μετατροπής των υγρών σε αέρια, βασίζονται στις αρχές της αλχημείας. Οι άνθρωποι δεν έπαψαν να πιστεύουν σ' αυτή από τη μια στιγμή στην άλλη. Σταδιακά αναπτύχθηκε η σύγχρονη χημεία, οι πρώτες εφαρμογές της οποίας εμφανίστηκαν στην Ευρώπη του 16ου αιώνα, περίοδο κατά την οποία οι παλιές πεποιθήσεις ανατρέπονταν. Τότε οι άνθρωποι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι κάποιες εφαρμογές της αλχημιστών μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την παρασκευή φαρμάκων.

Οι ρίζες των αλχημιστικών θεωριών -όπως τις εννόησαν οι Έλληνες της Αλεξανδρείας, μεταβιβάστηκαν στους Άραβες, από αυτούς στους δυτικούς συγγραφείς του Μεσαίωνα και επέζησαν έως τον Lavoisier (1743-1794)- βρίσκονται στη διδασκαλία της Ιωνικής, της Πυθαγόρειας και της Πλατωνικής Σχολής. Στόχος των Μυστηρίων των αρχαίων Ελλήνων -τα οποία κατήργησε το έτος 529, ο χριστιανός αυτοκράτωρ Ιουστινιανός- είναι η πνευματική και υλική τελειότης. Αυτήν επιζητεί και η «θεία και ιερά τέχνη» των αλχημιστών.
Υπάρχει ένας δεσμός ανάμεσα στο μη ορθολογικό (για τη σύγχρονη επιστήμη) περιεχόμενο της αλχημίας και στην μαγική αντίληψη των αρχαίων μεταλλουργών και την λατρεία που αφιέρωναν στην Μητέρα Γη στους κόλπους της οποίας τα μεταλλεύματα ωριμάζουν με κυοφορία ανάλογη με αυτή των ζωικών εμβρύων (εικ. 6). Στην ελληνική αρχαιότητα, με τη λατρεία της Γης, η οποία ετελείτο κυρίως μέσω της θεάς Δήμητρας, συνδέονταν οι προϊστορικές, αγιότατες, διδασκαλίες των μυστηρίων.
Η γνώση των ελληνικών μυστηρίων διαγράφει την πορεία την οποία θα ακολουθήσει ο αλχημιστής, σε διαδοχικά στάδια αλχημιστικής πρακτικής, όπου υπεισέρχονται και στοιχεία τα οποία συναρτώνται με τις «ψυχικές ενσωματώσεις» του ερευνητή.
Οι αρχές της Αλχημίας έχουν δυαδική εφαρμογή, τη γήινη και την πνευματική, και στη φιλοσοφία της εμφανίζονται δύο βασικές σχολές. Στην πρώτη ανήκουν οι αλχημιστές που υποστηρίζουν ότι τα μέταλλα μπορούν να μετατραπούν σε χρυσό, ενώ στη δεύτερη ανήκουν οι ανώτεροι αλχημιστές ή μυστικιστές, οι οποίοι αντελήφθησαν ότι στις αρχές και στις εντολές της Ερμητικής Τέχνης κρύβεται ένα έξοχο σύστημα πνευματικής φιλοσοφίας που έχει άμεση σχέση με την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου. Είναι άξιο θαυμασμού το ότι η Αλχημία επέζησε των μισαλλόδοξων χρόνων του χριστιανικού Βυζαντίου. Επέζησε των Μυστηρίων, αυτή μόνη, για να μετατραπεί σε διαδικασία μετουσιώσεως της ύλης υπό χριστιανικό ένδυμα μεταστοιχειώνοντας τον άρτο και οίνο σε σώμα και αίμα Ιησού Χριστού.