Με το μυρόλι εννοούν τον Άγιο Μύρο. Και όπως θα δείτε παρακάτω, είναι κάτι που δεν πωλείται και δεν παζαρεύεται και ούτε θα έπρεπε.
Βέβαια τελικά δεν έχει καμία σχέση το ένα με το άλλο.
Άγιο Μύρο ονομάζεται ένα μείγμα λαδιού και 57 διαφορετικών φαρμακευτικών φυτών και αρωματικών ουσιών, το οποίο παρασκευάζεται κατ' αρχαίο προνόμιο αποκλειστικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, κάθε δέκα περίπου χρόνια, και κατόπιν αποστέλλεται σε όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί κατά το μυστήριο του χρίσματος (μετά τη βάπτιση). Ονομάζεται και «έλαιον ευχαριστίας», «έλαιον χρίσεως», «χρίσμα ευχαριστίας», «χρίσμα επουράνιον».
Είναι λάδι με 57 συστατικά που συμβολίζουν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που μεταδίδονται στον βαπτιζόμενο. Στην πραγματικότητα είναι το μείγμα ενός ολόκληρου φυσικού κόσμου, η παρασκευή του μία ιερή τελετουργία που κρατά μέρες, τα υλικά του δεκάδες. Ενώ η διαδικασία επαναλαμβάνεται απαράλλαχτη από το 1601, για πρώτη φορά στον χριστιανισμό κλήθηκε να συμμετάσχει σε αυτήν και μία γυναίκα, Ελληνίδα μάλιστα, η χημικός Μαρία Οικονόμου-Ποτήρη: «Η συλλογή των φυτών, ο τεμαχισμός και η επιλογή τους, η διαβροχή τους με ζεστό νερό και κρασί, η ανάμειξή του με έναν λιπαρό φορέα -συνήθως ελαιόλαδο λόγω των αντιοξειδωτικών του συστατικών που βοηθούν στη συντήρηση- το ψήσιμο στους 600C, η διήθηση της ελαιώδους στοιβάδας και η εμφιάλωση σε μυροδοχεία».
Αφού η Σύνοδος του Πατριαρχείου λάβει την απόφαση για την έψηση Αγίου Μύρου, ανακοινώνεται η απόφαση και και προγραμματίζεται η παρασκευή του, που γίνεται πάντοτε τη Μεγάλη Εβδομάδα. Συστήνονται δύο επιτροπές, μία εκκλησιαστική, με πρόεδρο μητροπολίτη και η άλλη, επιτροπή κοσμητόρων, που αποτελείται από χημικούς, φαρμακοποιούς και εμπόρους αρωματικών ειδών και προϊόντων και στην οποία προεδρεύει ο Άρχων Μυρεψός.
Την Κυριακή των Βαΐων, μετά τη Δοξολογία, ο μέγας εκκλησιάρχης οδηγεί τον άρχοντα μυρεψό και τους κοσμήτορες απέναντι από το θρόνο, όπου ο Πατριάρχης τους ευλογεί και τους δίνει το Σταυρό της Διακονίας. Τη Μεγάλη Δευτέρα το πρωί, μετά τη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων, οι διάκονοι, οι ιερείς, οι χοροί, οι αρχιερείς και ο Πατριάρχης βγαίνουν από το ναό και κατευθύνονται στο ειδικό Κουβούκλιο, το οποίο υπάρχει στο Πατριαρχείο και στο οποίο λαβαίνει χώρα η έψηση του Αγίου Μύρου. Εκεί τελείται ο Μικρός Αγιασμός, στο τέλος του οποίου ο Πατριάρχης αγιάζει τα δοχεία και τα σκεύη, βάζει μέσα στους λέβητες λάδι, κρασί και αρώματα και τελικά ανάβει τους λέβητες, οι οποίοι καίγονται με κομμάτια παλαιών εικόνων, φθαρμένα εκκλησιαστικά έντυπα, καθώς και άχρηστα ξύλα από διάφορα μέρη ναών. Τη Μεγάλη Τρίτη, μετά την Προηγιασμένη και παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχη ψάλλεται ο Παρακλητικός Κανόνας και το μνημόσυνο όλων όσοι έχουν προσφέρει σε χρήμα ή είδος για την παρασκευή του Αγίου Μύρου. Στη συνέχεια ο Πατριάρχης προσθέτει το υπόλοιπο κρασί, το λάδι, τα αρώματα και τα λουλούδια, και ακολουθεί η ανάγνωση των κεφαλαίων από το Ιερό Ευαγγέλιο. Τη Μεγάλη Τετάρτη, αφού έχει ολοκληρωθεί η παρασκευή και το ψήσιμο του Αγίου Μύρου, τοποθετείται το εψημένο μύρο στα δοχεία. Ο Πατριάρχης διαβάζει ευχές και ακολουθεί η ανάγνωση των Ιερών Ευαγγελίων και των Πράξεων των Αποστόλων, ενώ το απόγευμα διαβάζεται το ιερό Ευχέλαιο. Στο τέλος ο μέγας εκκλησιάρχης, μαζί με άλλους ιερείς, φέρνει στους μυρεψούς τα αργυρά δοχεία που είναι «12 αργυροί αμφορείς με δύο λαβές, 8 αργυρές λήκυθοι, 22 αργυρά μικρά δοχεία, 2 αργυρές και 1 αλαβάστρινη μυροθήκη», στα οποία μεταγγίζεται το καθαρό υλικό, μετά την απόσταξη, και μεταφέρονται στο παρεκκλήσι του Αγίου Ανδρέα. Τη Μεγάλη Πέμπτη, μετά τον Ορθρο, που τελείται στο παρεκκλήσι του Αγίου Ανδρέα, αρχίζει η λιτανεία και η πομπή κατευθύνεται προς τον πατριαρχικό ναό. Προπορεύεται ο Σταυρός, τα Εξαπτέρυγα, οι χοροί, το Διβάμβουλο (μεγάλη λαμπάδα), 24 ιερείς που κρατούν τα 12 μεγάλα αργυρά δοχεία, δύο διάκονοι με θυμιατά, οι συνοδικοί αρχιερείς που κρατούν τα μικρά αργυρά δοχεία, οι πρώτοι τη τάξει αρχιερείς που φέρουν τα αλάβαστρα που περιλαμβάνουν το Άγιο Μύρο και το Μύρο που θα καθαγιασθεί, και τέλος ο Πατριάρχης κρατώντας τη μικρή μυροθήκη. Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας ευλογείται και καθαγιάζεται το Άγιο Μύρο, ενώ μετά το τέλος της, μεταφέρονται τα δοχεία στο Μυροφυλάκιο, στο ισόγειο του λεγόμενου Πύργου του Πατριαρχείου, όπου πρώτος ο Πατριάρχης αδειάζει το Αγιο Μύρο στα μεγάλα δοχεία, από όπου το προμηθεύονται όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες.
Στην αρχή ο Άγιος Μύρος αποτελούνταν από 9 βότανα και αναλογούσαν στα 9 χαρίσματα.
Λόγος σοφίας, Λόγος γνώσης, Διάκριση πνευμάτων, Πίστη, Χαρίσματα Θεραπειών, Ενέργειες Θαυμάτων, Προφητεία, Γλώσσες, Ερμηνεία των γλωσσών
ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙ8ΟΥ ΜΥΡΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΞΗΣ :
1) Ελαιόλαδο καθαρό
2) Οίνος μαύρος δυνατός
3) Ανθόνερο
4) Ροδόσταμο
5) Μαστίχα καθαρή
6) Κόμμι ευώδες (αρωματικό ρετσίνι από το δέντρο λίβανος)
7) Άμωμον
8) Ξυλαλόη - Δέντρο Αλόη
9) Πέπερι μακριά - πιπερόριζα
10) Κάρυα αρωματικά ( μικροί αρωματικοί καρποί - βαλανοειδή)
11) Φύλλα Ινδικού
12) Ξυλοκασσιά - αγγέλικα Βοεμίας
13) Στύρακας υγρός
14) Σμύρνα καθαρή - μύρος
15) Πέπερις - πιπέρι μαύρο
16) Εχινάνθη
17) Ξυλοβάλσαμον
18) Άκορος ή αρωματικό καλάμι
19) Ίρις Φλωρεντινή - αγριόκρινο
20) Βάκχαρις ή αντί αυτής Εμπερατόρια
21) Αριστολοχία βέρα
22) Καρποβάλσαμον ή κουβέβι
23) Κύπερη
24) Μυρισινόκοκκα - μυρτιά - μυρτώ
25) Νάρδος Κελτική - βαλεριάνα
26) Κασσία μαύρη ή αντί αυτής, κασκαρίλια, φλοιός αμπάρεως
27) Βάλανος μυριψική - δρυς
28) Καρδάμωμο μικρόν
29) Καρυόφυλλα - γαρύφαλλα
30) Κινάμωμο - κίμυνο ή κανέλλα
31) Άσσαρον βέρον - ασάρ
32) Μάκερος Ολλάνδας
33) Τερέβινθος Βενετική - τερενβίθη
34) Ρετσίνη λευκή καθαρή
35) Μυροβάλανο καθαρό - μυροβαλάνι
36) Σάμψυχος ή ματζουράνα
37) Λάδανος καθαρά - λαύδανο
38) Στάχυς νάρδου Ινδικού - αγριόναρδο
39) Λίβανος λευκός
40) Ζιγγίβερη λευκή - τζίντζερ
41) Ζαρνάβας
42) Τύλλις
43) Ελένιον
Αυτά τα 43 υλικά, μπαίνουν μέσα στους λέβητες και ψήνονται. Υπάρχουν όμως και άλλα 14, τα οποία ανακατεύονται μετά την έψηση. Αυτά, είναι τα εξής :
44) Έλαιον κινναμώμου
45) Έλαιον καρυοφύλλων
46) Μοσχοκαρυδέλαιο
47) Βάλσαμο Μέκκας ή βαλσαμέλαιο
48) Ροδέλαιο
49) Έλαιον μάκερις
50) Έλαιον κύτρου
51) Έλαιον καρποβαλσάμου
52) Έλαιον σαμψύχου
53) Έλαιον δάφνης
54) Έλαιον δενδρολιβάνου
55) Έλαιον νάρδου ή λεβάντας
56) Μόσχος Ινδικός - μόσχος ο άκρατος
57) Άμπαρι
Επίσης, από του έτους 1973, προσετέθη και το νέον χημικό προϊόν, το φθαλικό αιθύλιο, το οποίον χρησιμοποιείται ευρέως στην αρωματοποιία και έχει έξοχες διαλυτικές ιδιότητες.
Αιθηρόη.