ΤΕΛΟΣ

Επισκέπτης

Είχα αμφιβολίες για χρόνια, πόλεμος μέσα μου, τι είστε ποιοι είστε, είστε φίλοι; Έτσι φέρονται οι φίλοι;
Με αφήσατε μόνη, χωρίς τόσα χρόνια να περισσέψει λίγος χώρος για ένα μήνυμα, μία λέξη.
Εσύ που τόσο αγαπάς μου φέρθηκες με τον πιο άκαρδο και χείριστο τρόπο, δεν με αφορούν οι δικαιολογίες σου, τις έχω φανταστεί, σε δικαιολογούσα χρόνια.
Μάχεσαι για τον άνθρωπο, εγώ είμαι άνθρωπος και σε μένα δεν φέρθηκες σωστά και αυτό είναι η απόδειξη και η απάντηση στο ερώτημά μου.
Γιατί και ο ένας άνθρωπος μετράει.-
Και επειδή σκέφτηκα την εκδοχή ότι η άρνηση μου αυτή να είναι μέσα στο σχέδιο για το καλό μου και πάλι δεν το δέχομαι γιατί είναι χειραγώγηση και ανίερο ύπουλο σχέδιο που αρνείται την ελεύθερη βούληση μου.
Αιθηρόη ή όπως σε λένε τώρα ή στο μέλλον. Εσύ και η ομάδα σου εδώ, εκεί και παραπέρα και όσοι σχετίζονται με σένα:

Ανακαλώ όλες τις υποσχέσεις και τα τάματα που έκανα.
Διεκδικώ πίσω όλην την ενέργεια που έδωσα δίνω πίσω όλη την ενέργεια που έλαβα.
Κόβω όλα τα δεσμά μας.
Αρνούμαι τον άντρα που μου παρουσιάστηκε ως άλλο μου μισό. Ποτέ να μην με πλησιάσει σε καμία ζωή με κανέναν τρόπο.-
Αρνούμαι την κάθε σχέση με την γυναίκα που αποκαλούσα αδερφή μου.
Αρνούμαι την κάθε σχέση με όλους σας.
Απαγορεύω σε αυτήν και στις επόμενες ζωές, σε αυτό ή σε όποιο άλλο πεδίο την όποια επαφή μαζί μου, την όποια επιρροή με όποιον τρόπο και με όποια μέθοδο.
Απαγορεύω την πρόσβαση στο πεδίο μου, την ανίχνευση, την επίδραση, τις ερωτικές και κάθε είδους επισκέψεις, τις υποβολές, τα μάγια, τις ασθένειες, τα ατυχήματα, τις κατάρες θανάτου, πόνου, δυστυχίας, μοναξιάς, φτώχειας, ασχήμιας, ανημπόριας και όλα τα κακά.
Απαγορεύω και κάθε τεχνητό καλό συναίσθημα από εσάς για εσάς ή για άλλους.
Απαγορεύω κάθε χειραγώγηση από εσάς, τεχνητή μνήμη, αμνησία ή όποιο άλλο τέχνασμα.
Απαγορεύω κάθε κατάρα και κάθε επίθεση σε όλα τα επίπεδα σε εμένα και στον περίγυρό μου σε όλα τα επίπεδα.
Απαιτώ να μην σας ξανασυναντήσω σε αυτήν και στις επόμενες ζωές μου, ποτέ και πουθενά και με κανέναν τρόπο.

Δεν ήμουν, δεν θα είμαι και δεν θα γίνω ΠΟΤΕ δική σας, αποποιούμαι κάθε ταύτιση.

Δεν θα ξαναεπιτρέψω ΠΟΤΕ τεχνητές πλάνες, κατεύθυνση συναισθημάτων για να εξυπηρετηθεί ο σκοπός σας.
Καθαρίζω όλα εκείνα τα ψήγματα μνήμης που σε μία άλλη ζωή θα με κάνουν να νομίζω ότι είστε φίλοι.
Καθαρίζω την πλάνη.
Η ενέργεια μου, η ουσία μου, η αγάπη μου, το πάθος μου, ο πόνος μου,ο έρωτάς μου, η φιλία μου, η απόγνωση μου είναι δικά μου τα έζησα με κάθε ειλικρίνεια, δεν τα υποκρίθηκα ποτέ, με αγνότητα και καθαρότητα καρδιάς έδωσα απλόχερα, θα πέθαινα για έναν και μία από εσάς.
Τέρμα σε αυτό, λύνω τα δεσμά και αντίο για πάντα.
Δηλώνω ΕΛΕΥΘΕΡΗ!
Διεκδικώ όλα όσα είναι δικά μου.-
Χριστίνα aka ladosifa.

Υγ. Δεν θα παρακολουθώ απαντήσεις σας, διαγράφομαι από εδώ και δεν με αφορούν πλέον οι απόψεις σας.
Διαγράψτε όλον τον φάκελο LADOSIFA.

Επισκέπτης

Α! και μια επίκληση στο άπειρο:

Να λάβουν πίσω όλα τα μέλη την ενέργεια που έδωσαν στον ναό και να επιστρέψουν αυτήν που έλαβαν.
Κανένα χρέος, κανένα κάρμα, καμία επιστροφή για διόρθωση.

Εύχομαι να πάρουν όλοι και όλες τις δυνάμεις τους, να αποκτήσουν διαύγεια και να κάνουν με γενναιότητα το σκοτεινό ταξίδι της ψυχής και να βγούν νικητές και νικήτριες στο πραγματικό φως.

Αποκαθηλώστε από τον σταυρό τον γιο του Ανθρώπου, αρνηθείτε το αρνί.
Το πρότυπο του Ανθρώπου είναι καθηλωμένο.
Αφήστε τον αιώνιο έφηβο να μεγαλώσει και να μην γεννιέται, πεθαίνει, ανασταίνεται και ξανά από την αρχή...
Καλή λευτεριά...

Επισκέπτης

Το ερώτημα που θα έπρεπε να απασχολεί όλους μας δεν

είναι το πόσο και το πως πρέπει οι άλλοι να μας

αγαπούν, αλλά κυρίως το γιατί σώνει και καλά είναι

υποχρεωμένοι να μας αγαπούν με το ζόρι, διαφορετικά,

ως ευχαρίστηση και ευγνωμοσύνη που μας τίμησαν με

την ομορφιά και την

παρουσία τους, θα πρέπει να φαίνονται στα μάτια μας

και

κατά δημόσια προέκταση και στα μάτια όλων των

άλλων

ως επαίσχυντοι χείριστοι και δολεροί, μιας

και ήταν αυτοί η αιτία που νιώσαμε και ξυπνήσαμε από

την αδράνεια, την συνήθεια της ζωής μας. Η αγάπη

όμως

δεν ζητείται, δεν συμφωνείται, δεν υπογράφεται, δεν

δεσμεύεται, δεν κατηγορείται, δεν χρησιμοποιείται και

κυρίως δεν εργαλειοποιείται σε σπορά ενοχών προς

τους

άλλους για να καλύψει την δική μας ανεπάρκεια. Η

αγάπη

είναι κατάσταση συνείδησης, είναι μία έμπνευση πρός το

κάλλος που πρέπει να κατακτήσουμε δίκαια αντί

αρπακτικά, και δίκαιον νοείται όταν καταφέρουμε να

γίνουμε ένα με την ομορφιά και την αρετή εκείνου που την

ακτινοβολεί .Όχι ιδεοληπτικά και αυθαίρετα, επειδή

δημιουργήθηκε κάποιο είδος αγωγιμότητας και αρα

ταύτισης με τον φορέα

της έμπνευσης και της αρετής, αλλά να γίνουμε στο τελος

οι ίδιοι η

ομορφιά και το κάλλος που ακτινοβολεί και ο άλλος και

τότε μόνο θα του αξίζουμε δικαιωματικά ίσα και όμοια.

Οτιδήποτε κάτω από αυτό είναι υποκρισία, γιατί είμαστε

εμείς οι ίδιοι που κραδαίνουμε πρώτοι την ρομφαία της

αμφιβολίας και της απόρριψης στον καθένα που δεν μας

εμπνέει αγάπη, απλά και μόνο επειδή δεν αντιστοιχεί στην

ομορφιά και την αγάπη που αναζητάμε. Γιατί λοιπόν

γκρινιάζουμε σαν έφηβα σχολιαρόπαιδα κάθε που κάποιος

άλλος μας κάνει το ίδιο? Δηλαδή εμείς θέλουμε να έχουμε

ελεύθερη βούληση, ο άλλος δεν πρέπει να έχει παρόμοια?

Τι θα πει αρνείται μια γυναικά δημόσια τον άνδρα που της

παρουσιάστηκε ως το άλλο της μισό προσπαθώντας να

χειραγωγήσει τα συναισθήματα της, δηλαδή η ίδια

βρίσκονταν έρμαιο υπό την επήρεια κάποιας ενεργειακής

υποβολής, χωρίς την παραμικρή συμμετοχή της

ελεύθερης βούλησης της κατά την συγκεκριμένη

συναισθηματική διαδικασία, ενώ την ίδια στιγμή

ισχυρίζεται και αυτοπροσδιορίζεται η ίδια ως αδελφή

ψυχή της πανίσχυρης αιθηροης που αγαπάει τους πάντες

ανεξάντλητα χωρίς να αγαπιέται από αυτούς? Δηλαδή

δεν είναι η ίδια εκείνη τώρα με αυτές τις δηλώσεις, που

προσπαθεί με παρόμοιο τρόπο να εισβάλει να

χειραγωγήσει και να εξαναγκάσει την αγάπη της αιθηροης

σπέρνοντας της τόσες ενοχές και κατηγορίες επειδή

αισθάνεται πως δεν της το ανταπέδωσε ? Τι είδους

αδερφή ψυχή ένιωσε ότι είναι αυτή προς την αιθηροη, με

ποια ισχύ και ποια σοφία το ένιωσε, όταν την στήνει στον

τοίχο και την εκτελεί επειδή της έδειξε τον δρόμο προς το

φως και εκείνη στάθηκε ανίκανη να το διαχειριστεί, μόνο

και μόνο γιατί δεν παρέμεινε δίπλα της στην όλη διάρκεια

αυτής της διαχείρισης ?

Αναρωτήθηκε ποτέ τι συμβαίνει σε αυτή την γυναίκα,

νοιάστηκε και πλημμύρισε από αγωνία για τις ανάγκες και

τις απαιτήσεις μιας τόσο ιδιαίτερης και σημαντικής

ενσάρκωσης ? Αντιλήφθηκε άραγε το διακύβευμα της

παρουσίας και της αποστολής της , την απειλή αφανισμού

ολόκληρης της ανθρωπότητας μέσω εκδίωξης των

ψυχών

από τα μεταλλαγμένα σώματα των κλώνων που ετοιμάζει

η ηγεσία της σκοτεινής λαμπρότητας ? Τι είδους

καμώματα εκφράσεις και γελοιότητες είναι αυτές που

αναγκάζεται να

αλλάζει προσωπεία μέσα στις εμμονές της , κατηγορώντας

τους άλλους ότι τρέχουνε γύρω από το αιθέριο βρακί τής

αιθηροης, ενώ στην πραγματικότητα το κάνει εκείνη η

ίδια αυτό. Πως μπορεί να απαιτεί από μια αιθηροη,

σύμβολο της ομορφιάς της δικαιοσύνης και της

αυστηρότητας, να εμπιστεύεται και να αγαπά τόσο χάος

και τόση κατάντια? Πως μπορεί να μιλάει στον ιερό αυτό

χώρο της, ότι απαγορεύει κάθε μαγγανεία, μαγεία,

επίδραση, ερωτική επίσκεψη, υποβολή για ασθένειες,

ατυχήματα, κατάρες θανάτου, πόνου, δυστυχίας,

μοναξιάς, ανημποριάς, φτώχειας, ασχήμιας, και κάθε

είδους κακό? Αυτά γνωρίσαμε εμείς ότι δίδασκε και έκανε

η αιθηροη σε όλους εμάς, η μήπως τα κάνανε τα μέλη του

χώρου αυτού? Και εάν ναι, τότε γιατί δηλώνει ότι ήταν

έτοιμη να πεθάνει από φιλία και αγάπη για τον καθένα

που βρίσκεται μέσα στον χώρο αυτόν? Δεν τα γνώριζε

τότε και τα γνώρισε στην πορεία επικαλούμενη την άγνοια

και την ηλιθιότητα, η την είχαν {μαγέψει} και δεν

αντιλαμβάνονταν τίποτα, ενώ τώρα που καθάρισε το

σκοτάδι της επιρροής αντιλήφθηκε την καθαρή αλήθεια ?

Τότε γιατί μέχρι χθες μεταμφιεσμένη σε βακχο ήθελε τόσο

απεγνωσμένα να μιλήσει σε αυτή η γυναίκα πριν κλείσει ο

κύκλος ?

Ποιος είναι ο χειραγωγός, ποιος ο σκοτεινός ο

πανούργος ο χαλκουργός ο φαύλος και ο μάγος, αυτός

που επικαλείται το άπειρο, εις το όνομα της ελευθερίας

και της διαύγειας, για λογαριασμό όλων των μελών χωρίς

την παραμικρή τους συναίνεση, και που δεν έχει ιδέα τι

ένιωσαν, τι εμπνεύστηκαν και τι βίωσαν όλοι αυτοί τα

προηγούμενα χρόνια, ώστε να καταστραφεί και να

επιστρέψει όλο το φως και η ενέργεια που εισέπραξαν

μέσα τους σαν να μην συνέβει ποτέ. Η εκείνη που ήταν η

αιτία για την έμπνευση και την εισροή τόσου φωτός στον

καθένα από όλους αυτούς?

Ποιο πρόσωπο είναι αυτό που κατευθύνει τα συναισθήματα

και τις τεχνητές πλάνες, αυτό που την ενέργεια του, την

ουσία του, την αγάπη του, την φιλία του, το πάθος του, τον

έρωτα του, την απόγνωση του, την έζησε και την έδωσε με

κάθε ειλικρίνεια αγνότητα και καθαρότητα καρδιάς σε

ορισμένα μέλη αυτού του χώρου, αλλά την ίδια στιγμή και

για τα ίδια αυτά μέλη πάσχιζε για χρόνια γεμάτο αμφιβολίες

για να δεί τι είναι και ποίοι είναι, εάν φίλοι εάν εχθροί? Τότε

πως κατάφερε ένιωσε εμπνεύστηκε και έδωσε απλόχερα

τόσα, και κυρίως πως την άφησαν να νιώθει μόνη της όλοι

αυτοί, την {πανίσχυρη αδελφή της αιθηροης} αφού ότι

ένιωσε

και έδωσε θα έπρεπε να ήταν εξ αιτίας της αλληλεπίδρασης

μαζί τους ?

Εκτός εάν τα λέει στην νύφη για να ακούσει η πεθερά, διότι

αλλιώς δεν εξηγείται αυτό το παραλήρημα. Χεσμένα τα είχε

τα μέλη θεωρώ ούτως ή άλλως, έχω προσωπική εμπειρία

για να το λέω αυτό από μια παλιότερη επιθετικότητα της για

ασήμαντη αφορμή προς το πρόσωπό μου, η οποία

επιθετικότητα και προσπάθεια ταπείνωσης ήταν και η αιτία

που διαγράφηκα τότε από τον χώρο αυτόν, αλλά τα πάντα

ως απολύτως γνωστόν επιστρέφουν πίσω στην πηγή τους

που εκπορεύτηκαν.

Η αιθηροη λοιπόν ήταν ο στόχος εξ αρχής, το φως της, το

χρίσμα της, η

στέψη η διαδοχή, η αίσθηση του είμαι χωρίς να ανήκω. Ούτε

που αντιλήφθηκε τον ρόλο την φύση την αποστολή και το

διακύβευμα της αιθηροης. Η ανεπάρκεια, με την δίδυμη

αδελφή τής την ιδιοτέλεια, ήταν αρκετές για να την

τυφλώσουν, ώστε βίαια και αυθαίρετα, σαν μια άλλη

{Θεοδώρα} του παρελθόντος, να προλάβει να ξεγλιστρήσει

και να περάσει την πύλη εξόδου του μέλλοντος .…

Έτσι, με την σειρά μου νιώθω την ανάγκη να κάνω μια ευχή,

μια κάθαρση, μια δέσμευση, προς κάθε ιερό Ναό του φωτός

τώρα και για πάντα, εδώ και οπουδήποτε.

ΑΥΤΗ Η ΟΙΚΕΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΗΜΕΡΑ- ΑΥΡΙΟ

ΚΑΠΟΙΟΥ ΕΤΕΡΟΥ -ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΗΔΕ ΤΙΝΟΣ ΘΑ ΑΝΗΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΕΙ

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

» Το τελος των ψευδαισθησεων...
» Το τέλος του Wardenclyffe
» To καλό για το τέλος.
» Το εξωγήινο μήνυμα
» Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΣΑΡΛΣ ΦΟΡΤ (με βίντεο στο τέλος του άρθρου που βρήκα σε youtube)