ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΑΤΤΕΣΛΗΣ
12/12/1912 - 26/08/1995Η σκέψη και ο λόγος είναι δώρα της παρούσας προσωπικότητας, τα οποία δόθηκαν από ανώτερα πεδία. Ποιες δυνατότητες, όμως μας παρέχει η χρήση αυτών των δώρων? Πόσο σημαντική είναι η χρήση τους και τι επίδραση μπορεί να έχει πάνω σε μας και στο περιβάλλον ?
Το δώρο του λόγου η της ομιλίας είναι το μέσο δια του όποιου μπορούμε να επικοινωνήσουμε με το περιβάλλον μας , εκφράζοντας τον αόρατο εαυτό μας κι αυτό το δώρο είναι πιο γνωστό αν και όχι τόσο κατανοητό όσο θα έπρεπε. Η σκέψη είναι η τακτοποίηση μιας ιδέας, είναι η μεταφορά μιας ιδέας από την μονάδα-πνεύμα στην πολλαπλότητα-ύλη. Με αλλά λόγια είναι η δυνατότητα του άνθρωπου να παίρνει την ιδέα και να την μεταφέρει στα πεδία αντίληψης του. Εφόσον η ιδέα είναι κάτι που συμβολίζεται με την μονάδα και χαρακτηρίζεται από απροσδιοριστία, για να την αντιληφτούμε χρειάζεται να την υποβάλουμε σε κάποιο είδος επεξεργασίας, μέσω της όποιας θα την μεταφέρουμε στο επίπεδο της πολλαπλότητας και θα της αποδώσουμε μορφή. Αυτό θα αποτελέσει και την σύλληψη της ιδέας.
Η σκέψη λοιπόν, είναι αυτή η μεγαλειώδης δυνατότητα, που μας επιτρέπει να αλιεύσουμε από το επίπεδο των ιδεών ότι καλύτερο αλλά και ότι χειρότερο, ανάλογα με τον συντονισμό και την προσωπικότητα του καθενός, και να το ''συλλαμβάνουμε'' φέρνοντάς το δηλαδή στο πεδίο της αντίληψης μας. Η σκέψη είναι δημιουργική-παραγωγική ικανότητα, κι αυτό σημαίνει ότι μέσω της σκέψης δεν αντιλαμβανόμαστε απλώς διαφορά πράγματα, αλλά «γεννούμε» δημιουργούμε κατά κάποιον τρόπο, οντότητες (τολμώντας να χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο), ζωντανά δημιουργήματα για τα όποια φέρουμε απόλυτη ευθύνη. Οι οντότητες αυτές με την παρουσία τους και μονο ασκούν οπωσδήποτε επίδραση τόσο σε εμάς τους ίδιους όσο και στους άλλους, συμβάλλοντας στον σχηματισμό μιας συγκεκριμένης σκεπτόσφαιρας.
Ο άνθρωπος, όταν εισχωρεί με την προσοχή του μέσα σε αυτά τα χωροχρονικά πεδία, του παρέχεται η δυνατότητα μέσω της σκέψεως να μορφοποιεί ένα αμετάπλαστο ψυχικό και νοητικό «υλικό» που συναντά. Όντως κατ' εικόνα και ομοίωσιν δημιούργημα του Θεού-Δημιουργού , έχει κι αυτός την δυνατότητά του να δημιουργεί. Του παρέχεται ένα αμορφοποίητο υλικό, ένα κομμάτι της παγκόσμιας ψυχονοητικής ύλης ώστε με την ικανότητα της σκέψης να το μορφοποιήσει και να γίνει κι εκείνος με την σειρά του, δημιουργός.
Ανάλογα με την ποιότητα των «δομικών υλικών» που θα προσεκλύσει πάνω του, θα δημιουργήσει γύρω του ένα ιδιαίτερο ατομικό περιβάλλον που θα τον συνοδεύει παντού στην ζωή του και θα χαρακτηρίζει ουσιαστικά την ποιότητα του ψυχικού και νοητικού φορέα. Είναι αυτό που αλλιώς θα λέγαμε αισθητική και νοητική κατάσταση. Η ποιότητα της κατάστασης αυτής εμποτίζει την φύση των αισθημάτων, επιθυμιών, επιδιώξεων, όπως και την φύση των διανοημάτων μας. Ωστόσο, αυτά τα ψυχονοητικά δημιουργήματα μπορούμε να πούμε ότι δεν θα είχαν και τόση σημασία εάν επηρέαζαν μονο τον δημιουργό τους η εάν ήταν απλώς παροδικά κατασκευάσματα.
Αλλά η ακτίνα δράσης τους είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς μες από αυτήν την αυλή που σχηματίζουμε γύρω μας σαν δημιουργοί-βασιλείς αυτού του κόσμου, επηρεάζουμε το περιβάλλον μας.
Έτσι η ευθύνη μας πολλαπλασιάζεται γι αυτό και κάθε άνθρωπος οφείλει να κάνει καλή χρήση αυτού του δώρου της σκέψης.
ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΠΟΙΗΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΩΝ
Κάθε ψυχονοητικό κατασκεύασμα το οποίο γίνεται μέσω της σκέψης θα το ονομάσουμε στοιχειακό και θα χωρίσουμε τα στοιχειακά αυτά σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με την Φύση τους .
Ονομάζεται στοιχειακό γιατί αποτελείται από τα στοιχειά εκείνα τα όποια συνιστούν αυτή την αμετάπλαστη υλη και τα όποια είτε πρόκειται περί ψυχικής είτε περί νοητικής ύλης δεν είναι τίποτα άλλο πάρα τα στοιχεία που αποτελούν την χονδροειδή υλη την όποια γνωρίζουμε. Τα τέσσερα αυτά στοιχειά (γη, ύδωρ, πυρ, αήρ) συνθέτουν με έναν συσχετισμό κραδασμικότητας την ύλη. Κι επειδή μέσα σε αυτά τα ανθρωποποιητά στοιχειακά δεν περιέχεται καμιά οντότητα παραμένουν απλές συγκροτήσεις από ψυχονοητική ύλη έχοντας μονο μια κραδασμικότητα την οποία εμείς έχουμε δημιουργήσει.
Γι αυτό, χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο ο οποίος τα κατατάσσει σαφώς σε κατώτερες υπάρξεις του επιπέδου των οντοτήτων, αλλά όμως υπάρξεις αληθινές , που είναι ενεργοποιημένες κι έχουν αποτελεσματική δράση στο περιβάλλον μας και σε εμάς τους ίδιους και προπαντός υπάρξεις αιώνιες. Διαρκούν πολύ περισσότερο από την δική μας την ζωή, παρόλο που εμείς είμαστε οι δημιουργοί τους.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα αυτή την δυνατότητα δημιουργίας στοιχειακών μέσω της χρησιμοποίησης αυτού του θείου δώρου που λέγεται σκέψη.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΩΝ ΕΙΝΑΙ:
1. ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ - ΑΝΑΓΚΗ - ΕΠΙΘΥΜΙΑ - ΣΚΕΨΗ
2. ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ - ΕΠΙΘΥΜΙΑ - ΣΚΕΨΗ
3. ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ - ΣΚΕΨΗ - ΕΠΙΘΥΜΙΑ
1. ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ -ΑΝΑΓΚΗ -ΕΠΙΘΥΜΙΑ-ΣΚΕΨΗ
Η πρώτη κατηγορία έχει μέσα της ήδη την λέξη ανάγκη η οποία μας κάνει να σκεφτούμε πως προφανώς αυτό το στοιχειακό ξεκάνει από μια φυσική μας ανάγκη που η ικανοποίηση της προβάλλεται σαν ιδέα στη νόηση μας. Ενισχύεται, επενδύεται από επιθυμία προς ικανοποίηση και δεσμεύει κι ένα τμήμα νοητικής υλης το οποίο ουσιαστικά θα περιέχει την διαδικασία αυτής της ανάγκης.
Η ιδέα μόνη της δεν μπορεί να αποτελέσει στοιχείο χωροχρονικών επιπέδων. Μόνη της δεν μπορεί να έχει κανένα αποτέλεσμα.
Για να γίνει κάτοικος των επιπέδων αυτών θα πρέπει να ενδυθεί με το αντίστοιχο υλικό. Το πρώτο που χρειάζεται είναι να ενδυθεί με ένα ψυχικό σώμα το οποίο θα της επιτρέψει να επιβιώσει μέσα στα παγκόσμια ψυχικά πεδία. Το ψυχικό η αστρικό σώμα θα συγκροτήσει αυτό που ονομάζουμε επιθυμία, δηλ. καθώς η ιδέα θα έρθει στην αντίληψη μας, θα δημιουργήσει μια ψυχική κραδασμικότητα η οποία θα δώσει την δυνατότητα να συγκεντρωθεί μια ποιότητα ψυχικής υλης γύρω απ αυτή την ιδέα, για την ικανοποίηση συγκεκριμένης ανάγκης.
Όλη αυτή η συγκρότηση που αποτελείται τώρα από έναν νοητικό πυρήνα και από ένα ψυχικό περίβλημα-σώμα είναι ήδη μια ζωντανή ύπαρξη που αντλεί από εμάς ενέργεια και η οποία μπορεί να αποσπασθεί σαν μια αυτάρκης και ανεξάρτητη από εμάς ύπαρξη ,να στέκεται μέσα στην αιθερικότητά μας και να επηρεάζει, να κάνει «διάλογο» με εμάς και να μας υποχρεώνει να κινηθούμε προς ικανοποίηση του αιτήματος της.
Πρόκειται για μια σκεπτομορφή περιβεβλημένη με σώμα επιθυμίας, που υπαγορεύεται όμως από μια φυσική ανάγκη. Δεν διαφέρει από την δεύτερη κατηγορία πάρα το ότι εδώ η επιθυμία στηρίζεται σε ικανοποίηση φυσικής ανάγκης . Αυτό σημαίνει ότι εφόσον πρόκειται να ικανοποιήσουμε μια φυσική ανάγκη, πρέπει να θεωρήσουμε ότι αυτά τα στοιχειακά είναι χρήσιμα για την οικονομία της ίδιας μας της ύπαρξης. Τα περισσότερα από αυτά τα στοιχειακά ικανοποιούνται με την φροντίδα αγιοπνευματικών δυνάμεων, αφού κάποτε το υλικό μας σώμα το κατασκεύασαν τέτοιες δυνάμεις οι οποίες κατ' αποκλειστικότητα έχουν αναλάβει και την συντήρησή του. Επομένως ,στοιχειακά που στηρίζονται σε ικανοποίηση φυσικών αναγκών, στα όρια του μέτρου, τα περισσότερα δεν χρειάζεται καν να τα θεωρήσουμε βλαβερά.
Όταν όμως αρχίσουν να γίνονται απαιτητικά και αρχίσει να διογκώνεται το ψυχικό τους σώμα καθώς συντηρούνται από το δικό μας ψυχικό σώμα τότε η επιθυμία δεν στάματα με την άμεση ικανοποίηση αλλά επανέρχεται, γιατί το στοιχειακό αυτό εξακολουθεί να υπάρχει και συντονιζόμαστε με την κραδασμικότητα του ψυχικού του σώματος. Αναγκαζόμαστε να ''συνεργαστούμε'' μαζί του. Αυτό σημαίνει ότι το τροφοδοτούμε, ενισχύοντάς το διαρκώς όχι μόνο σε ένταση αλλά και σε έκταση (σε μέγεθος). Τότε πια αρχίζει να επιβάλλεται στο ίδιο το ψυχικό μας σώμα και να γίνεται συχνότερη η υπόμνηση από αυτό ότι πρέπει να ικανοποιήσουμε την ανάγκη που μας υπαγορεύει.
Βεβαια σε μια σχέση τέτοιου είδους προέχουσα θέση κατέχει για εμάς η απόλαυση της ικανοποιήσεως, αυτό είναι που θα συντηρήσει, θα διογκώσει και θα ενθαρρύνει το στοιχειακό να μεγαλώνει συνεχώς μπροστά μας οδηγώντας μας σε υπερβολική ικανοποίηση μιας φυσικής ανάγκης, ξεπερνώντας το μετρο, και γεννώντας ένα παθος .
2. ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ - ΕΠΙΘΥΜΙΑ-ΣΚΕΨΗ
Η δεύτερη κατηγορία (επιθυμία - σκέψη) συνίσταται από στοιχειακά ίδιας φύσης, με την διαφορά ότι η επιθυμία ξεκινά όχι από ικανοποίηση μιας φυσικής ανάγκης αλλά από οποιαδήποτε επιθυμία. Από την επιθυμία να αποκτήσει κανείς ένα αυτοκίνητο μέχρι την επιθυμία να εξοντώσει κάποιον που δεν συμπαθεί.
Η επιθυμία αυτη σημαίνει συγκέντρωση ψυχικής υλης κάτω από μια συγκεκριμένη κραδασμικότητα έχοντας ως πυρήνα μια νοητική υλη που ασχολείται με το πως θα ικανοποιηθεί αυτή η επιθυμία. Σε αυτή την περίπτωση, τον πρώτο ρόλο τον έχει η επιθυμία και τον δεύτερο ρόλο τον έχει η σκέψη. Έτσι δημιουργούμε ένα στοιχειακό όπου όσο ανταποκρινόμαστε στην παρουσία του και δεν του αρνούμαστε τον διάλογο το τροφοδοτούμε με ψυχικό σώμα και το ενεργοποιούμε όλο και περισσότερο.
Όσο περισσότερο αυτό ενεργοποιείται τόσο και πιο πολύ μας επηρεάζει ώστε να μην είναι δυνατόν να αντισταθούμε στην πίεση του. Όλες αυτές οι επιθυμίες που σταδιακά γίνονται πάθη και μανίες, ουσιαστικά είναι υπερτροφικά στοιχειακά του παραπάνω είδους τα οποία αποτελούν ξεχωριστές υπάρξεις. Ξεκινούν από μια επιθυμία η οποία συνεχώς τροφοδοτούμενη καταλήγει να γίνει μια αχαλίνωτη δύναμη, που δρα ανεξέλεγκτα πάνω μας και γύρω μας. Εύλογο είναι το ερώτημα. Ένα υπερτροφικό στοιχειακό ποια σχέση έχει ή αναπτύσσει με άλλα άτομα???
Η απάντηση είναι ότι κατευθύνεται σε άλλα άτομα εφόσον έχει την μορφή ή την κραδασμικότητα αυτών των ατόμων. Προσπίπτει επάνω τους επιφέρει ένα αποτέλεσμα σε αυτά ανάλογο με την κατάσταση στην οποία βρίσκονται και ανάλογα βεβαίως με το δυναμικό του ίδιου του στοιχειακού και τέλος επιστρέφει. Θα επιστρέψει πάντα και θα παραμένει γύρω από τον δημιουργό του μέσα στο αιθερικό του σώμα. Επιστρέφει και μπαίνει μες από τα επτά ενεργειακά κέντρα-θύρες που διαθέτει το σώμα μας. Λειτούργει μέσα μας με τόση αρνητικότητα όση έχει κατασκευαστεί, κι ακόμα πολλαπλασιασμένη.
Ένα στοιχειακό στην πρώτη φάση της δημιουργίας του έχει το μέγεθος μιας κεφαλής καρφίτσας. Η έξοδος του από το αιθερικό σώμα γίνεται από το κέντρο του μετώπου, ταχύτατα διογκώνεται και παίρνει το μέγεθος του περιεχομένου της επιθυμίας. Για να βλάψει έναν άνθρωπο, θα πάρει το μέγεθος του άνθρωπου, για να αποκτήσει ένα αυτοκίνητο θα πάρει το μέγεθος του αυτοκίνητου. Δηλαδή αποκτά το φυσικό μέγεθος του πυρήνα της επιθυμίας. Εάν πρόκειται για επιθυμίες που ξεκινούν από μια λογική σκέψη (π.χ. να αποκτήσω ένα αυτοκίνητο γιατί μου χρειάζεται στη δουλεια μου) έχουμε την τρίτη κατηγορία (σκέψη-επιθυμία). Συνήθως ,όμως ξεκινά από αισθήματα σε σχέση με το περιβάλλον και δεν έχει σχέση με ικανοποίηση κάποιας πραγματικής ανάγκης, είναι ένα στοιχειακό επιθυμίας-σκέψης.
Η αντιπάθεια, το μίσος, η οργή, ο φθόνος είναι τέτοια στοιχειακά, όπως το παράπονο και η γκρίνια απέναντι σε έναν άλλο άνθρωπο, και αποτελούν ξεχωριστές οντότητες. Ένας ενορατικός λοιπόν, θα μπορούσε να δει αυτό το αρχικό στοιχειακό να ξεπροβάλλει σε μικρό μέγεθος από την εστία παράγωγης του και μεγενθυνόμενο να κατευθύνεται προς τον άνθρωπο με τον οποίο σχετίζεται το αρνητικό συναίσθημα να τον προσβάλλει μες από κάποιο ενεργειακό του κέντρο ανάλογα με την ποιότητα αισθημάτων εκείνου του ανθρώπου και να επιστρέφει πίσω στον δημιουργό του μεγενθυμένο. Αν είναι συναίσθημα οργής, ο ενορατικός θα το δει να μπαίνει από το κέντρο της καρδιάς προκαλώντας ένα βάρος κάπου στο στήθος και λίγο πιο κάτω ένα σφίξιμο, ένα άγχος. Θα βλέπει ένα φίδι να χτυπιέται, να κουλουριάζεται, να τεντώνεται και να σφαδάζει μέσα στην ιδια την καρδιά του!!!!
Λέγεται ότι αν ο άνθρωπος μπορούσε να δει την μορφή του στοιχειακού που τον βασανίζει, αυτό θα έχανε για πάντα την «γοητεία» του και δεν θα τολμούσε ποτέ στην ζωή του να ξαναλειτουργήσει μες από αυτό το φριχτό θέαμα!! Είναι τα ''άλαλα και κωφά πνεύματα '' όπως τα χαρακτηρίζουν τα ευαγγέλια. Είναι άλαλα και κωφά, όπως τα ονόμασε ο Ιησούς ακριβώς επειδή δεν έχουν ξεκινήσει από μια νοητική σύλληψη η οποία να έχει επενδυθεί από ψυχικό σώμα (κατά Ματθαίον 9.25).
Τα στοιχειακά σκέψης-επιθυμίας μπορούμε να τα ελέγξουμε με την λογική μας πιο εύκολα και να τα πειθαρχήσουμε και ενδεχομένως να επιβάλουμε στον εαυτό μας την θέση εκείνη που θα τα αδρανοποιήσει. Όσα όμως ξεκίνησαν από επιθυμία-σκέψη δεν ελέγχονται, δεν έχουν καν ‘’συζήτηση’’ μαζί μας, δεν μας μιλούν, δηλαδή δεν μπορούμε να συνδιαλαγούμε με την λογική μαζί τους. Ούτε μας ακούνε, γι αυτό λέγονται ''άλαλα και κωφά " και ενεργούν σαν ανεξάρτητες υπάρξεις και προς το περιβάλλον μας και προς εμάς τους ίδιους.
Το άμεσο αποτέλεσμα της δημιουργίας τέτοιων στοιχειακών δεν ελέγχεται. Σαφώς δεν μένει ανεπηρέαστο ένα άτομο με το οποίο συγκατοικούμε. Μάλιστα είναι το πρώτο το οποίο θα προσβληθεί. Αν μπορούσαμε να δούμε το μέγεθος της προσβολής που υφίστανται τα κοντινά και αγαπημένα μας πρόσωπα από αυτά τα στοιχειακά, δεν θα τολμούσαμε σε καμία περίπτωση να παραμένουμε δημιουργοί και συντηρητές τους. Εδω ισχύει το λεγόμενο ότι τα κοντινά μας πρόσωπα "απολαμβάνουν" το προνόμιο των αδυναμιών μας.
Το τραγικό είναι ότι τα στοιχειακά μας, τα προσωπικά μας δαιμόνια βλάπτουν πρώτα εκείνους που προφανώς δεν θα θέλαμε με κανένα τρόπο να βλάψουμε. Ένα άτομο στο οποίο κατευθύνεται άμεσα ένα στοιχειακό μπορεί και να μην πάθει τίποτα εάν η δική του ψυχονοητική ποιότητα είναι εντελώς αντίθετη και δεν δέχεται να συντονιστεί. Το μόνο που θα συμβεί τότε είναι το στοιχειακό να επιστρέψει ενισχυμένο και να κατασπαράξει το δικό μας αιθερικό σώμα. Ένα άτομο που διαθέτει μια οργανωμένη υγιή προσωπικότητα θα αντιληφτεί το στοιχειακό από τα αρνητικά μηνύματα και τις βολές τις όποιες δέχεται από τον συγκεκριμένο άνθρωπο που το φέρει. Κι όπως ειπώθηκε μια άμεση επίδραση είναι η ζημιά που δημιουργείται στα άτομα του ιδιαίτερου περιβάλλοντος.
Μια δεύτερη είναι η βλαπτική επίδραση στα άτομα του ευρύτερου χώρου. Στα ευαγγέλια λέγεται "Όταν δε το ακάθαρτο πνεύμα εξέλθει από του ανθρώπου, διέρχεται δι΄άνυδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν και ουχ ευρίσκει... Τότε πορεύεται και παραλαμβάνει μεθ’ εαυτού έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικεί εκεί, και γίγνεται τα έσχατα του άνθρωπου εκείνου χείρονα των πρώτων" (κατά Ματθαίον 12,43 και κατά Λούκα 11,24). Ένα στοιχειακό σεξουαλικότητας, λόγου χάριν, θα εισχωρήσει από το κέντρο των γεννητικών οργάνων και θα διεγείρει την γενετήσια λειτουργία μας η οποία καθώς θα διεγείρεται θα τρέφει το ίδιο το στοιχειακό με το ανάλογο αίσθημα που δημιουργεί αυτή η λειτουργία. Τέλος αυτό θα επιστρέψει πάλι με μεγαλύτερη ενίσχυση της δύναμης του, βάζοντας μας σ΄ έναν φαύλο κύκλο.
3. ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΙΘΕΝΤΑΙ ΑΠΟ ΣΚΕΨΗ - ΕΠΙΘΥΜΙΑ
Στην τρίτη κατηγορία, τα στοιχειακά σκέψη-επιθυμία ξεκινούν πρώτα από μια νοητική σύλληψη την οποία ενδεχομένως να την απορρίψουμε. Αν κάποια από τις νοητικές μας συλλήψεις μας ικανοποιεί, τότε την επενδύουμε με ψυχικό σώμα και δημιουργούμε αυτά τα στοιχειακά τα οποία έχουν δύναμη όχι όμως τόσο ισχυρή. Κι αυτό διότι είναι υπό τον σχετικό έλεγχο της νόησης μας, της λογική μας. Επομένως είναι πολύ πιο εύκολο να τα αδρανοποιήσουμε.
Από την στιγμή που λειτουργούμε κατ΄ αυτόν τον τρόπο έχουμε μετατρέψει το αμετάπλαστο ψυχονοητικο μας σώμα σ' έναν αριθμό, μικρό η μεγάλο στοιχειακών δηλαδή ψυχονοητικών δημιουργημάτων ή σκεπτομορφών που το καθένα αποτελεί μια ξεχωριστή ύπαρξη, ενώ όλα μαζί αποτελούν το υποσυνείδητο μας. Κάποια δεν είναι ενεργοποιημένα τώρα αλλά τα είχαμε δημιουργήσει και μας επηρέαζαν στο παρελθόν. Και μπορεί μεν να μην είναι ενεργοποιημένα αλλά δεν έχουν φύγει ποτέ από εμάς. Παραμένουν κι αποτελούν τα δυο τρίτα του υποσυνείδητου μας και υπάρχει το ενδεχόμενο κάποτε να ενεργοποιηθούν και να μας οδηγήσουν σε νέα προβλήματα.
Γι αυτό οι άνθρωποι που υπέκυψαν κάποτε σ΄ ένα παθος, το υπηρετησαν και κάποια στιγμή κατάφεραν να το ξεπεράσουν, μπορεί εύκολα να υποκύψουν εκ νέου σ' αυτό όταν οι συνθήκες της ζωής προκαλέσουν ένα ερέθισμα που θα το επαναφέρει στη μνήμη. Εάν εκείνη την στιγμή δεν το αντιμετωπίσει με τον κατάλληλο τρόπο, ενεργοποιείται και διογκώνεται το ψυχικό του σώμα επαναφέροντας πάλι αυτά τα άτομα στην ίδια κατάσταση δουλείας έναντι των στοιχειακών. Από δημιουργοί κάποιων υπάρξεων δηλαδή, γινόμαστε τελικά δούλοι τους ....... Αυτό είναι το αντικειμενικό συμπέρασμα.
Το σύνολο αυτών των υπάρξεων - που είναι δημιουργήματα μας, έργα μας - θα αποτελέσει ένα ιδιαίτερο είδος πρόσβασης το οποίο θα μας κατατάξει μετά τον θάνατό μας στο ανάλογο ψυχονοητικό επίπεδο. Η ποιότητα του ψυχονοητικού μας σώματος θα μας μεταφέρει στο ανάλογο επίπεδο μετά την αναχώρησή μας από τον κόσμο της υλικής δράσης. Η ποιότητα του ψυχονοητικού σώματος είναι ουσιαστικά η συνισταμένη των ποιοτήτων των στοιχειακών τα οποία το συντάσσουν. Εκεί αυτά αποτελούν την πραγματικότητα, καθώς τα σώματα με τα οποία ζούμε εκεί είναι ψυχονοητικά. Αυτά θα δουν εκεί οι "Φύλακες των κατωφλιών " και θα κρίνουν τον καθένα ανάλογα με την φύση των στοιχειακών του για να τον κατατάξουν στο ανάλογο επίπεδο.
ΟΜΑΔΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΑ - ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΟ ΝΕΦΟΣ
Επιστρέφοντας στις αρνητικές επιδράσεις των στοιχειακών, είπαμε ότι είναι σημαντικές στο άμεσο περιβάλλον. Αλλά στην συνεχεια συμβαίνει το έξης: ένα στοιχειακό το οποίο βρίσκεται στο χώρο και πάντα κοντά στον δημιουργό του έχει την δυνατότητα μέσω του φαινομένου του συντονισμού να συνενώνεται με παρόμοια στοιχειακά του ιδίου περιεχομένου που έχουν κατασκευάσει άλλοι άνθρωποι. Τότε έχουμε την δημιουργία μεγάλης μάζας στοιχειακών που άφορα έναν συγκεκριμένο χώρο. Είναι μάζες συνενωμένων στοιχειακών που αφορούν μια ολόκληρη πόλη.
Αυτές οι μάζες εξασκούν μια πολλαπλάσια επίδραση στους ανθρώπους γενικά. Στοιχειακά βίας, εγκληματικότητας, σεξουαλικότητας, κ.λπ. τα οποία αποτελούν συνένωση των ατομικών στοιχειακών που δημιούργησαν άτομα σε ένα χώρο αιωρούνται σαν νέφος πάνω απ' αυτούς τους ανθρώπους.
Εν συνεχεία επηρεάζουν τους αδύναμους, δηλαδή τις επιρρεπείς προσωπικότητες κι έρχονται και επιβάλλονται τυραννικά, υποχρεώνοντας τους να συντονιστούν με αυτά τα στοιχειακά δημιουργώντας καταστάσεις δουλείας σ ένα σύνολο ανθρώπων.
Αυτή είναι η δεύτερη φάση του κινδύνου που διατρέχει ο ευρύτερος χώρος από τους κατασκευαστές αρνητικών στοιχειακών. Υπάρχει και η τρίτη φάση όταν μαζευτεί πάνω από μια πόλη ή χώρα ένα τεράστιο τέτοιο νέφος από όμοια στοιχειακά, τότε ασφαλώς θα κινηθεί το ενδιαφέρον κάποιας αρνητικής οντότητας και πιθανόν κάποιος δαίμων να επιχειρήσει να κάνει κατάληψη αυτής της μάζας. Από εκείνη την στιγμή τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα γι αυτή την περιοχή και κανείς συνηθισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση αυτού του νέφους.
Μόνο κάποιο φωτισμένο ον μπορεί να δράση εδω και να κατευθύνει τα πράγματα σε αίσιο αποτέλεσμα. Όποιοι γνωρίζοντας μονο ορισμένες τεχνικές που διδάχτηκαν, αλλά χωρίς να έχουν την απαιτουμένη συγκρότηση της προσωπικότητας επιχείρησαν να διαλύσουν τέτοιες μάζες στοιχειακών βρεθήκαν σε μεγάλους κινδύνους.
Ύστερα από όλα αυτά που βλέπουμε ότι έχουμε ευθύνες για το καθετί που συμβαίνει γύρω μας, ευθύνες που ξεκινούν από την δημιουργία των προσωπικών στοιχειακών και ευθύνες οι όποιες προχωρούν στην αντιμετώπιση παρόμοιων στοιχειακών των άλλων ανθρώπων.
Αν διατηρούμε μια θετική και συνειδητή παρουσία στο περιβάλλον μας, μπορούμε να έχουμε και ανάλογα αποτελέσματα. Δεν ευθύνεται ο άνθρωπος μονο ως την στιγμή εκείνη που έρχεται στην αντίληψη του μια εικόνα, μια σύλληψη, μια ιδέα που έχει μορφοποιηθεί και η οποία δείχνει πως αν εκτελεστεί θα έχει δυσμενή επίδραση σ' εμάς και στο ευρύτερο περιβάλλον. Για να έχει επίδραση πάνω σε μας και στους άλλους θα πρέπει να επιθυμήσουμε την υλοποίηση αυτής της σύλληψης.
Όλες οι οντότητες που κυκλοφορούν στα ψυχονοητικά πεδία πρέπει να είναι ντυμένες για να έχουν ύπαρξη σε ψυχικό σώμα. Εάν παραμείνουμε στο νοητικό πεδίο σε κατάσταση εγρήγορσης και εξετάσουμε τις ιδέες και τις συλλήψεις μας, πολύ πιθανόν να συμπεράνουμε ότι ορισμένες από αυτές δεν υπάρχει λόγος ή δεν πρέπει να υλοποιηθούν, γιατί κάτι τέτοιο δυνατόν να βλάψει εμάς και το περιβάλλον μας. Αν στην συνέχεια, καλλιεργούμε μέσα μας και ζούμε την ευχαρίστηση της υλοποίησης, την ικανοποίηση μιας τέτοιας σύλληψης, από εκείνη την στιγμή πλάθουμε το σώμα αυτού του στοιχειακού. Εάν η ευχαρίστηση μας προχωρήσει σε περισσότερες λεπτομέρειες με οραματισμό, τότε το στοιχειακό ντύνεται και με αιθέριο σώμα, το φέρνουμε πιο κοντά στο υλικό πεδίο.
Η γνώση τεχνικών και η έμφυτη ικανότητα ορισμένων ανθρώπων να κάνουν καλούς οραματισμούς δίνει μεγάλες δυνατότητες στα στοιχειακά που δημιουργούν. Το να ντυθεί με αιθέριο σώμα ένα στοιχειακό, σημαίνει μια πολύ ζωντανή φαντασία. Κάποιοι που είναι ευαίσθητοι βλέπουν κάτι σαν σκιά να περνά μέσα στο σπίτι τους, ακούνε κάποιον ήχο ή μπορεί να πέσει και κάποιο αντικείμενο. Ο μέσος άνθρωπος όμως δεν μπορεί να το υλοποιήσει γιατί έχασε αυτή την δυνατότητα ευτυχώς. Φανταστείτε να μπορούμε να υλοποιήσουμε όλες τις αρνητικές συλλήψεις. Κάποιοι που αποκτούν ή έχουν την ικανότητα της υλοποίησης μπορούν να δημιουργούν ακόμα και πραγματικά ζώα ή αντικείμενα. Ποιοι έχουν την δυνατότητα να δημιουργούν και να υλοποιούν στοιχειακά; Οι αγιοπνευματικές δυνάμεις ή Αρχάγγελοι.
Η φυσική δημιουργία γύρω μας είναι υλοποιημένα στοιχειακά. Κάθε φυτό, ζώο, πτηνό, κ.λπ. είναι ένα στοιχειακό σκέψης-επιθυμίας που ένας Αρχάγγελος υλοποίησε. Στους Αρχάγγελους ή θεούς έχει παραμείνει αυτή η δυνατότητα, καθώς ενεργούν από το πεδίο της δημιουργίας. Ο άνθρωπος ως θεια εκπόρευση κι αυτός είχε αρχικά την δυνατότητα αυτή αλλά στην συνέχεια την έχασε. Λέγεται από την παράδοση ότι στην εποχή της Ατλαντίδας χάθηκε η δυνατότητα της υλοποίησης από τους περισσότερους ανθρώπους γιατί οι Άτλαντες έκαναν κακή χρήση της δυνατότητας αυτής.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΩΝ
Όταν αντιληφτούμε ένα στοιχειακό το οποίο δημιουργήσαμε τώρα ή στο παρελθόν και θέλουμε να απαλλαγούμε από την επίδραση του τι μπορούμε να κάνουμε; Το μόνο που μπορούμε να πούμε εδω είναι ότι δεν στήνουμε πόλεμο ποτέ με το στοιχειακό. Δεν παλεύουμε. Αντιπαράθεση με αυτό σημαίνει ότι το προπονούμε, το ενισχύουμε. Το πάθος μας να απαλλαγούμε από την επίδραση ενός στοιχειακού επιφέρει ενίσχυση του δικού του ψυχικού σώματος, διότι το πάθος είναι ψυχικός κραδασμός.
Ο μόνος τρόπος να απεμπλακούμε είναι η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. Εύκολα λέγεται και δύσκολα εκτελείται. Όμως ο μονος τρόπος είναι να γυρίσουμε την πλάτη. Ο αποτελεσματικότερος χειρισμός ενός στοιχειακού εκφράζεται με ένα ρήμα '' ΑΔΙΑΦΟΡΩ ''. Όταν έρχεται και μας υποχρεώνει να κάνουμε κάτι που ξέρουμε ότι δεν πρέπει να κάνουμε, μπορούμε τότε να πούμε ''ΑΔΙΑΦΟΡΩ''. Βρείτε κάποιες παρόμοιες εκφράσεις που έχουν αποτέλεσμα σε εσάς και εκφράζουν μια κατάσταση πραγματικής ουδετερότητας κι αδιαφορίας.
Ένας δεύτερος τρόπος είναι η στρατηγική ικανοποίηση του. Κάποια στιγμή θα το ικανοποιήσουμε για να μην στήσουμε πόλεμο, βλέποντας την ικανοποίηση σαν μια αναγκαία κατάσταση. Όπως δίνουμε λίγο ψωμί σ' ένα αγριεμένο σκυλί περισσότερο για να το καλμάρουμε κι όχι να το θρέψουμε. Θα το ταΐσουμε μια-δυο φορές αλλά δεν θα του δίνουμε πολύ φαγητό. Αργότερα θα το κάνουμε πιο αραιά, όλο και πιο αραιά. Αυτό σημαίνει ότι τελικά το στοιχειακό δεν χάνεται ποτέ γιατί έχει εγγραφεί εκτός από την ατομική μνήμη του εγώ μας και στην παγκόσμια συλλογική μνήμη. Γιατί με βάση αυτή τη σειρά των στοιχειακών που δημιουργήσαμε θα λειτουργήσει ο νομός της επομένης ενσάρκωσης.
Τίποτε δεν διαγράφεται. Κάθε ενσάρκωση έχει ένα σύνολο στοιχειακών. Μια σύνθεση που αποτελεί συλήβδην ενα στοιχειακο. Η αξία της λησμοσύνης από την μία ενσάρκωση στην άλλη είναι το να μην είμαστε κάτω από την συνεχή επιρροή αυτού του στοιχειακού που αποτελεί ουσιαστικά όλες τις θετικές και κυρίως τις αρνητικές τάσεις της παλαιότερης ενσάρκωσης.
Φανταστείτε κατω απο τι δουλική επίδραση βρίσκεται κανείς όταν έχει δημιουργήσει και θρέψει ένα στοιχειακό αλκοολισμού, καπνίσματος, λήψεως ναρκωτικών η διεγερτικών ουσιών κ.λπ. που με τόσες δυσκολίες μπορεί να απαλλαγεί αυτή την ίδια την ενσάρκωση και που πάντα έχει τον κίνδυνο σε μια σύγκρουση με τις συνθήκες της ζωής να ξαναβρεθεί κάτω από την επήρεια αυτού του στοιχειακού δαίμονα. Έχουμε να παλέψουμε όχι μόνο με τρομακτικές αρνητικές καταστάσεις του παρελθόντος αλλά και με ανάλογες καταστάσεις που αφελώς και εν αγνοία μας δημιουργούμε και τρέφουμε στο παρόν. Ωστόσο, απο εμάς εξαρτάται να βρούμε και ακολουθήσουμε τον δρόμο της απελευθέρωσης και της εξέλιξης.
Ένας άλλος τρόπος αδρανοποίησης αρνητικών στοιχειακών είναι κάποια τεχνική που δημιουργεί, θα λέγαμε, ένα αντιστοιχειακό. Δηλαδή αν έχουμε ένα στοιχειακό επιθυμίας-σκέψης που μας ωθεί σε μια κατεύθυνση που θέλουμε να αποφύγουμε, εμείς θα δημιουργήσουμε ένα στοιχειακό σκέψης-επιθυμίας τροφοδοτώντας το επί μια σειρά ημερών και τότε να το αφήσουμε μονο του να τα βάλει εκείνο, με αυτό που μας απασχόλησε. Αυτή η τεχνική βασίζεται στην μέθοδο της εναντιοδρόμησης και είναι πράγματι αποτελεσματική. Πολλοί έχουν απαλλαγεί με αυτόν τον τρόπο από πολλές τάσεις, ροπές, πάθη κλπ. σε μια τέτοια περίπτωση, ωστόσο, απαιτείται αυξημένη παρουσία απέναντι σε ότι συμβαίνει, πότε εκλογικεύοντας και πότε υπερβαίνοντας όλες τις ερμηνείες. Τελικά όταν αποφασίσουμε να βαδίσουμε συνειδητά ειμαστε υπεύθυνοι όχι μονο να μην κατασκευάζουμε αρνητικά στοιχειακά αλλά και να έχουμε θετική στάση προς την ζωή. Η θετική μας στάση περιλαμβάνει και την προστασία μας απο τα αρνητικά στοιχειακά των άλλων ανθρώπων.
Καταρχήν θα μπορούσε κανείς να ζητήσει για τον εαυτό του μια διαρκή κατάλληλη αποτελεσματική ασπίδα ώστε να μην τον αγγίζουν τα αρνητικά στοιχειακά των άλλων που είτε απευθείας στέλνονται σε κείνον, είτε σαν ομαδικά στοιχειακά τον επηρεάζουν κι αυτόν. Κάποιος που έχει συνειδητοποιήσει την ευθύνη της ιδίας του της ύπαρξης δεν περιορίζεται μονο στα όρια του εαυτού του. Δεν αρκεί να δημιουργήσει μια ασπίδα όπου να πέσει και να αναπηδήσει το στοιχειακό επιστρέφοντας πίσω στην πηγή της προέλευσης του. Η συναίσθηση ότι όλοι έχουμε την ίδια ευθύνη για τους άλλους πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε πως μπορούμε να δημιουργήσουμε μια τέτοια ασπίδα η οποία θα ειναι άμυνα για εμάς και μετατροπέας των αρνητικών κραδασμών σε ευλογία για τον αποστολέα. Αυτό που θα μας στείλει κάποιος για να μας βλάψει εμείς θα πρέπει να το επιστρέψουμε ως ευλογία για εκείνον.
Έτσι έρχεται στο προσκήνιο η αλχημική μέθοδος της μεταστοιχείωσης και όχι της στείρας άμυνας οι συγκεντρωμένες αρνητικές μάζες στοιχειακών τούτο τον καιρό έχουν σκεπάσει την Ελλάδα και ευρύτερες περιοχές στον κόσμο. Ο καθένας μας βεβαια άλλος πολύ, άλλος λίγο, έχει συμμετάσχει με το δικό του τρόπο στην κατασκευή τους. Και τούτο γιατί μας δόθηκε το δώρο της σκέψης γιατί έχουμε την δυνατότητα να μορφοποιήσουμε αμετάπλαστη ψυχική και νοητική υλη όντας δημιουργοί και όμοιοι σε δυνατότητες με τον δημιουργό μας. Ψάχνοντας μέσα απο μια διαδικασία, θα λέγαμε επανόδου της συνείδησης να βρούμε και να ομοιωθούμε με τον Δημιουργό μας, σαν πρώτο βήμα για να προχωρήσουμε στο δρόμο της επιστροφής ειναι να κάνουμε τουλάχιστον καλή χρήση του δώρου της σκέψης.
Γιατί αν η καλή χρήση του δώρου αυτού δημιούργησε αυτό το μεγαλείο της θείας Δημιουργίας πρέπει τουλάχιστον να παραδειγματιστούμε απ' αυτό και να σκεφτούμε ότι δεν μας δόθηκε παρά για να γίνουμε συνδημιουργοί μιας άλλης αντίστοιχης όμορφης και μεγαλειώδους αρμονικής δημιουργίας. Αντίθετα, ακόμη κι εκείνος που προσβάλει αυτά τα δημιουργήματα και καταστρέφει με τον οποιοδήποτε τρόπο τις υλοποιημένες οντότητες (φυτά, ζώα, ανθρώπους κλπ) αρνείται να γίνει συνδημιουργός και συνεργάτης του Θεού. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να κάνουμε καλή χρήση του θειου δώρου της σκέψης ώστε δημιουργώντας θετικά στοιχειακά και εκφράζοντας αυτά άμεσα δια της ομιλίας-λόγου ή οποιωνδήποτε άλλων εκφραστικών μέσων διαθέτουμε, να τα εκπέμψουμε δυναμικά στον χώρο, αφήνοντας τα να δρουν με θετικό τρόπο. Όταν τέτοια θετικά στοιχειακά-σκεπτομορφές ομαδοποιηθούν και ξεπεράσουν τη κρίσιμη μάζα, σχηματίζουν αιθερικό σώμα (σώζονται μέσα σε αυτό) και τείνουν να υλοποιηθούν άμεσα μες απο ανάλογους δέκτες.
Τότε μόνο μπορούμε να ελπίζουμε ξανά στη δυνατότητά μας να δημιουργήσουμε έναν πραγματικά πολιτισμένο και θαυμαστό ανθρωποποιητό κόσμο γύρω μας και να κινηθούμε απο τα κατωτέρα πεδία όπου τώρα είμαστε βυθισμένοι, σε άλλα ανώτερα.
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Τετ 15 Νοε - 11:27:35
