Λοιπόν κάπου στο Μεσαίωνα μάλλον Αθήνα...Εσύ περπατάς στο δρόμο η μέρα ηλιόλουστη ξαφνικά μία άμαξα σταματά μπροστά σου βγαίνει μια κοπέλα ντυμένη με ένα μωβ γκρι φόρεμα εποχής γνωστή σου μάλλον...- Καλημέρα κύριέ Θάνο! Απολαμβάνετε τον περίπατο στον ήλιο βλέπω;
- και εσείς τι θέλετε;
- τπτ απλά αναρωτιόμουν εάν με φοβάστε μη βγάλω τυχόν κυνόδοντες
- και εσείς δε φοβάστε μη σας κάψει ο ήλιος;
-φτηνό τό χιούμορ σας
- και τό δικό σας μα θα σας απαντήσω..δε φοβάμαι κανέναν ιδιαίτερα παράσιτα του είδος σας δεσποινίς Έλενα
- Δε με λένε έτσι πού ξέρεις αυτό τό όνομα;-
- δε θα ασχοληθώ άλλο μαζί σας κ δε πρόκειται νά καταφέρετε νά γίνω η τροφή σας .Τότε η κοπέλα έφερε τα καστανά μαλλιά της προς μία πλευρά αποκαλύπτοντας το ντελικατο λαιμό κ γυμνό τής ώμο και σου χάιδεψε τό πηγούνι ψηφιριζοντας σου στο αυτ
ί- Δε με βρίσκεται ελκυστική γυναίκα Θάνο;
-Εξωτερικά μπορεί να είστε μια ωραία νέα γυναίκα μα εσωτερικά δε παύει να είστε ένα παράσιτο.
.-κ τα παράσιτα θαρρείς δε εχουν το σκοπό τους;
-χρησιμοποιτε την γοητεία σας κ ρουφατε τους άλλους είστε πολύ αηδιαστικό πλάσμα κ τώρα νά πηγαίνω μις Κατερίνα.
-Γιατί;Εγώ θέλω έναν περίπατο μαζί σας
- ο λόγος;
- μου αρέσει το παιχνίδι είστε αστείος ..
.-εσείς να δείτε τι αστείο παράσιτο είστε
- πω πω που πήγαν οι τρόποι σας; δε θα ασχοληθώ άλλο με τά παιχνιδάκια σου γυναίκα ενεργειάκο βαμπίρ
-κ εγώ χάνω τον χρόνο μου εκνευρίστηκε μόνο εσείς καταφέρνετε νά με εκνευρίζεται τόσο
-κρατηθείτε μακρυά μου για το καλό σας
-ιχ .έβγαλε εκείνη μια φωνή δείγμα εκνευρισμου της κ μπήκε πίσω στη άμαξα της και σταμάτησε σε μία γέφυρα χρειάζονταν τον ήλιο και το οξυγόνο να αναπνεύσει κ είπε ψιφυριστά τις σκέψεις της { είμαι λοιπόν για σένα απλά ένα παράσιτο}
- Δε νομίζω να τα θυμάται εκείνος...γύρισε η Κατερίνα και την είδε την κοπέλα με το λευκό φόρεμα και το καλοσυνατο πάντα βλέμμα
- Τι θες Εσθηρ να μου κάνεις ένα από τα γνωστά σου κηρύγματα;
-ανησυχώ για εσένα τελευταία τό χεις παρακάνει παραλίγο να προκαλέσεις μέχρι κ θάνατο σε έναν αθώο
-έλα που ήταν αθώος..
-δε έχει σημασία βαδίζεις σε σκοτεινό μονοπάτι αδελφούλα..
.-ουφ ασεε με εσύ εκείνος και όλοι
- εκείνος τι σου φταίει λες κ θυμάται
- με είπε Έλενα
-αποκλείεται
-και όμως δε ήταν της φαντασίας μου
- πολύ παράξενο αυτό Έλενα
-Κατερίνα με λένε σε αυτή την ζωή κ εσένα Ιωάννα
-πάντα θα μας δένουν οι αρχαίοι οικογενειακοί δεσμοί
-φυσικά η ιερή οικογένεια κ εγώ γ ντροπή
- έρχεται πάντα η Νέμεσις πρόσεχε μη διαπράττεις ύβρις Χάσου από τα μάτια μου άγγελε
-Τώρα που το ανέφερες να προσέχεις τους Χριστιανούς βαδίζεις σε επικίνδυνο μονοπάτι
- αυτοί τι άλλο να μου κάνουν ε; έγινε βαρετό σε κάθε ζωή να με καίνε στη πυρα
-μιλώ για την ψυχή σου φρόντιζε την - αυτή πέθανε 500 χρονιά πριν σε άλλη ζωή
-ξέρεις ποιά είναι η κυρίως τροφή σου; είσαι ενεργειακό βαμπίρ για τον ίδιο τον εαυτό σου τρεφεσαι από την ίδια σου την απελπισία- Ιωάννα Εσθηρ όπως κ αν θες να σε λέω δε με ενδιαφέρει τίποτα πια θέλω επιτέλους το αίμα μου πίσω
- η εκδίκηση θα σαι ριξει απευθείας στο σκοτάδι
-Έιμαι είδη στο σκοτάδι αγαπητή μου
-Όχι εκείνη η ψυχή της Έλενας ακόμη κάπου υπάρχει η Έλενα και πάντα ότι κ αν γίνει θα σαι αγαπώ
-Δυστυχώς για σένα δε αγαπώ ούτε εσένα ούτε κανέναν μη ξανά ερθεις αγγελε δε θα διστασω νά τραφω μέχρι θανάτου από εσένα ξέρεις ότι έχω την ικανότητα
-την χρησιμοποιείς για να κάνεις μόνο κακό κ όχι απαραίτητα σε εκείνους που κάποτε σε βασάνισαν λυπάμαι δε υπάρχει πια σωτηρία για σένα
- βρε τράβα με τα άλλα αγγελούδια παρέα ...και τσουφ με ένα τιναγμα η Εσθηρ εξαφανίστηκε ήταν εκνευριστικό σαν θεά νά εμφανίζεται κ νά εξαφανίζεται να γιατί οι Χριστιανοί τους ονομάζουν αγγέλους
Μπήκα με δάκρυα στη άμαξα Στο σπίτι χώθηκα στη κρεβατοκάμαρα μου και έκλαιγα δυνατά με λυγμούς και αναφιλητά γιατί ήταν μεγάλο ψέμα πως ήταν δυνατό να μη αγαπώ την άγγελο μου; Μόνο εκείνη με ήξερε καλά τώρα την έδιωχνα κ αυτήν φυσικά κ δε θα έκανα κακο στη αδελφή μου ούτε σε εκείνον έκλαιγα για τα όνειρα τά χαμένα έκλαιγα και μίσος πλημμύριζε την καρδιά μου οί 9 άρχοντες που πάντα κρύβονταν πίσω από έναν Θεό έπρεπε να τό πληρώσουν έπρεπε ναι διψουσα για εκδίκηση...ο Θάνος κ αν θυμόταν κάτι, θα με αηδιαζε τώρα ακόμη περισσότερο.Ας είναι εκείνη η αγάπη ήταν πλέον χαμένη υπόθεση κ όλα εξαιτίας τους όχι μόνο σε μένα σε πόσους άλλους έχουν προκαλέσει τόσο πόνο ;Λέγοντας πως ανήκουν στα παιδιά του Σατανά..το έβλεπα το ίδιο σκηνικό να επαναλαμβάνεται ξανά κ ξανά εις τους αιώνες των αιώνων τελικά ήταν κατάρα να τα θυμάμαι ολα σε κάθε ζωη μου;;;
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Πεμ 3 Μαρ - 15:30:16