Lost

Επισκέπτης

<<Τα λάθη μου τα έπαθα,δεν τα έκανα>>

Ο μεγάλος αδερφός,αρπάζει το όπλο για να απαλλάξει τον μικρότερο από την αυτόματη μύηση,που απαιτεί να σκοτώσεις,παύοντας έτσι κάθε τι ανθρώπινο μέσα σου,με την εκπαίδευση που ακολουθεί.

Έτσι,ο μεγάλος θα γίνει ο κακός και ο μικρότερος ο καλός,η φωνή της συνείδησης του που τον κρίνει για τις εγκληματικές πράξεις του.
Θα περπατήσουν χωριστούς δρόμους,σε πορεία παράλληλη με μία ακόμη ανταλλαγή,μέχρι το τέλος που θα ενωθούν.

Επισκέπτης

Together

Επισκέπτης

I won't leave you
Never alone

Επισκέπτης

(the constant=το συνεχές,αδιάκοπο,αμετάβλητο σημείο,η σταθερά,για να μην διαλυθεί και να μην χάσει τον δρόμο ο χρονοταξιδιώτης)

Επισκέπτης

I am writing this letter to

you as you leave for prison. And I've

hidden it in the one place you would

turn to in a moment of great desperation.

I know you go away with

the weight of what happened on your

shoulders. And I know the only

person who can ever take it off is

you. Sorry to be so dramatic, but

these are dramatic times, are they not?

Please don't give up...

Because

all we really need to survive is one

person who truly loves us.

And you have her. I will wait for

you. Always.I Love you

Επισκέπτης

Τελειώνει μόνο μία φορά,άπειρες φορές και η πρόοδος αργεί.

Μέχρι τότε..Προσοχή στα παραθυράκια.

Καλησπερα ..
Ο τιτλος του θεματος με παρακινει να γραψω..Τιποτα σπουδαιο
Απλα με περικλειουν ομορφα συναισθηματα και μια απεριγραπτη γαληνη αυτην την στιγμη..Σπανια συμβαινει..
Lost λοιπον..Χαμενη ενιωθα και εγω..Με ενα τεραστιο κενο μεσα μου που ποτε δεν καταλαβα απο που προερχεται..
Μπορουμε να κανουμε πολλα πραγματα εμεις οι ανθρωποι ε?
Μπορουμε να χαμογελασουμε σε εναν περαστικο και ετσι απλα να του φτιαξουμε την μερα..
Μπορουμε να αγγαλιασουμε αληθινα καποιον και εκεινη την στιγμη να χαμογελα η ψυχη μας..
Μπορουμε να ειμαστε χιλια μικρα κομματακια απο δω και απο κει και να χαμογελαμε..
Μπορουμε να πιστευουμε οτι ειμαστε ανικανοι και ολο και περισσοτερο η ζωη να μας δειχνει το αντιθετο..
Ειμαι τοσο περηφανη ωρες ωρες που ειμαι ανθρωπος..
Στιγμες σαν και αυτη θελω να αγγαλιασω τον εαυτο μου και να πω Μπραβο τα καταφερες Πραξιθεα μου..το ειδες?
Δεν ηταν τιποτα!
Ειναι στιγμες που εκπληρωνονται καποιες επιθυμιες και οι ομορφες μερες που τοσο περιμενες ερχονται πλησιαζουν ολο και περισσοτερο..
Στιγμες που χαιρεσαι και ευλογεις το ατομο που σου προκαλεσε την μεγαλυτερη ''ζημια'' γιατι καταλαβαινεις οτι σου προσφερε Δυναμη και Εμπειρια..
Ειναι εκεινες οι στιγμες που υψωνεις το κεφαλι σου ψηλα στον ουρανο και του λες ''Ποσο πανεμορφος και φωτεινος μπορει να εισαι?''
Αυτες οι στιγμες που οι σταλες βροχης αγγιζουν την ψυχη σου και οχι μοναχα το δερμα σου..
Οταν ακομα και την φωτια που φοβαμαι την λατρευω καθως φλεγομαι απο αγαπη για αυτην..
Αυτες οι στιγμες που θελω να πω οτι σας αγαπαω ολους χωρις λογο και αιτια..Που θελω να σας ευχηθω να εχετε οτι ποθειτε να ειστε καλα και να αγαπατε οσο πιο δυνατα μπορειτε..Ευχομαι η ζωη σας να ειναι ανοιξη..Σας αγγαλιαζω γλυκα..
Και οπως ειπε καποιος... ''Μην φοβασαι,ακομα και αν αργησεις δεν χανεσαι!''
Αληθεια.

Επισκέπτης

Πραξιθέα,οι σκέψεις σου με έχουν συγκινήσει απίστευτα όμορφα!