Δεν θα πάψει ποτέ να με ξαφνιάζει η ζωή!
Πότε ευχάριστα και πότε δυσάρεστα.
Και ένα είναι σίγουρο, όσο κι αν διαφωνήσουν αρκετοί. Ότι δεν είναι ποτέ προβλέψιμη. Ακόμα και το πιο μικρό, μπορεί να ανατρέψει τα πάντα.
Είναι ωραίο να ζεις και να υπάρχεις, όπου κι αν συμβαίνει αυτό, όποιες κι αν είναι οι συνθήκες.
Υπάρχουν αρκετοί που επιθυμούν την ανυπαρξία. Είναι σα να αρνούνται τον ίδιο τους τον εαυτό.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταρσία και προδοσία. Αυτή προς τον εαυτό.
Δεν είναι λάθος και ντροπή να ζητάμε βοήθεια.
Είναι όμορφα ανθρώπινο. Και πάντα υπάρχει κάποιος που θα ακούσει και θα σπεύσει.
Πάντα.
Καλημέρα σε όλους, και με χαμόγελο στη σκέψη.