The truth is in the dirt.

H Αλήθεια μου εκεί.
Ούτε ψηλά,ούτε έξω,ούτε γύρω.
Στην γη μου,στο έδαφός μου,στο χώμα μέσα μου.
Σκάψιμο με τα νύχια,μέχρι να ματώσουν,την κόκκινη αλήθεια,με τα πυρωμένα μάτια της.
Στο χώμα,οι στάχτες από τα περάσματα μου,όλους τους θανάτους που χρωστούσα στην φύση.
Ανασύρονται τα νεκρωμένα μου που ζητάνε φως και οξυγόνο.
Κάποια θα αναστηθούν και θα συνεχίσουν την πορεία τους και κάποια θα καούν για πάντα.






The truth is in the dirt on the ground
The truth is in the dirt on the ground
not in your gilded cage with your rusted spoon
when the ground splits open it will swallow you

The truth is in the dirt on the ground
The truth is in the dirt on the ground
not in your poison tongue or your acid tears
let the truth howl in your ears


here she comes, it's killing time
flames are burning behind her eyes
here she comes, it's killing time
flames are burning behind her eyes

The truth is in the dirt on the ground
The truth is in the dirt on the ground
Not in your claws, drawn-out scratch 'til it bleeds
knocked down dead gets what she needs

The truth is in the dirt on the ground
The truth is in the dirt on the ground
not on the blazing horse from the midnight sun
the fire will turn your bones to dust

here she comes, it's killing time
flames are burning behind her eyes
here she comes, it's killing time
flames are burning behind her eyes

The truth is in the dirt on the ground
The truth is in the dirt on the ground
not in your gilded cage with your rusted spoon
when the ground splits open it will swallow you

H Αλήθεια μου εκεί.
Ούτε ψηλά,ούτε έξω,ούτε γύρω.
Στην γη μου,στο έδαφός μου,στο χώμα μέσα μου.
Σκάψιμο με τα νύχια,μέχρι να ματώσουν,την κόκκινη αλήθεια,με τα πυρωμένα μάτια της.
Στο χώμα,οι στάχτες από τα περάσματα μου,όλους τους θανάτους που χρωστούσα στην φύση.
Ανασύρονται τα νεκρωμένα μου που ζητάνε φως και οξυγόνο.
Κάποια θα αναστηθούν και θα συνεχίσουν την πορεία τους και κάποια θα καούν για πάντα.


Τι όμορφα λόγια! θανάτους που χρωστούσα στην φύση.
Μακάρι να έγραφες πιο συχνά έτσι!!!!!!!

H Αλήθεια μου εκεί.
Ούτε ψηλά,ούτε έξω,ούτε γύρω.
Στην γη μου,στο έδαφός μου,στο χώμα μέσα μου.
Σκάψιμο με τα νύχια,μέχρι να ματώσουν,την κόκκινη αλήθεια,με τα πυρωμένα μάτια της.
Στο χώμα,οι στάχτες από τα περάσματα μου,όλους τους θανάτους που χρωστούσα στην φύση.
Ανασύρονται τα νεκρωμένα μου που ζητάνε φως και οξυγόνο.
Κάποια θα αναστηθούν και θα συνεχίσουν την πορεία τους και κάποια θα καούν για πάντα.



Κι ότι καεί, σε κάτι νέο θα αναγεννηθεί.
Καλύτερο, ισχυρότερο.

Ναι, να γράφεις πιο συχνά με την ψυχή.

Επίσης.