"Η ψευδαίσθηση του αισθητού κόσμου"

"Η ψευδαίσθηση του αισθητού κόσμου"
Αισθήσεις και πραγματικότητα ή μάλλον ανθρώπινες αισθήσεις και το αδιόρατο, ισότροπο και ομογενές Σύμπαν που μας περιβάλλει. Είναι άραγε άμεσο και αληθινό αυτό που αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας; Υπάρχουν στην πραγματικότητα όλα αυτά που παρατηρούμε, αγγίζουμε, γευόμαστε και βλέπουμε;
Μήπως όλα είναι μια εικονική πραγματικότητα; Μήπως όλα αυτά τα οποία αντιλαμβανόμαστε με τις ατελείς ανθρώπινες αισθήσεις μας αποτελούν, όπως λέμε σήμερα, ένα matrix, δηλαδή μια πλαστή εικόνα, την οποία δημιουργεί η ανθρώπινη φυσιολογία μέσω του εγκεφάλου και των αισθητηρίων οργάνων μας;
Είναι γεγονός πλέον ότι οι νέες, πειραματικά επιβεβαιωμένες όμως, επιστημονικές απόψεις για την ύλη και τα παράγωγά της ανατρέπουν, ή πολλές φορές, ενισχύουν δόγματα τόσο επιστημονικά όσο θεολογικά και κοινωνικά. Κατ' αυτόν τον τρόπο μας οδηγούν σε νέες πολιτισμικές προτεραιότητες τις οποίες θα πρέπει γνωρίσουμε και να ξέρουμε, αφού αυτές πια θα καθορίζουν και θα καθοδηγούν τη ζωή μας.

ΕΤΣΙ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Σειρά ημίωρων εκπομπών με θέματα αιχμής της σύγχρονης φυσικής, αστροφυσικής, ιστορίας και φιλοσοφίας. Η νέα σειρά του τρίτου καναλιού της δημόσιας τηλεόρασης αποτελεί, τρόπον τινά, συνέχεια της επιτυχημένης σειράς των επιστημονικών εκπομπών της ΕΤ3 με τον τίτλο «Το Σύμπαν που αγάπησα» και τους ίδιους επιστημονικούς συντελεστές Μάνο Δανέζη και Στράτο Θεοδοσίου, καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στις εκπομπές εκείνες φάνηκε ότι οι ανακαλύψεις των τελευταίων δεκαετιών έχουν αλλάξει το τοπίο στην επιστημονική κοινότητα.
Η νέα σειρά διερευνά το πώς ακριβώς διαμορφώνεται ο πολιτισμός μας από τις ανακαλύψεις αυτές, αλλάζοντας τελικά και τον κόσμο μας. Περιεχόμενο και στόχος της είναι η κατανόηση του γεγονότος ότι η ουσιαστική βάση της ανάπτυξης ενός Πολιτισμού αποτελείται από τρεις βασικές έννοιες: της ύλης, του χρόνου και του χρόνου. Οι έννοιες αυτές αποτελούν αντικείμενο επεξεργασίας των Θετικών επιστημών και το περιεχόμενο που τους προσδίδουμε κάθε φορά έχει βαθύ αντίκτυπο σε μια σειρά απαντήσεων σε φιλοσοφικά ερωτήματα, όπως από που ερχόμαστε, που πηγαίνουμε και ποια είναι η σκοπιμότητα μας στον κόσμο αυτόν.

Παντα με ενδιεφερε αυτο το θεμα. Πως ο εγκεφαλος και οι αισθησεις ειναι φτιαγμενες με δεδομενους περιορισμους.Σαν βιολογικο ον η απολυτη αληθεια του εξωτερικου περιβαλλοντος δεν ειναι απαραιτητη για την επιβιωση... Αρκει να απλοποιησεις τα εισερχομενα δεδομενα οσο πιο πολυ γινεται για να μειωνεις τον χρονο επεξεργασιας και να περνεις γρηγορες αποφασεις για τη διασφαλιση της επιβιωσης σου μεσα σε αυτο. Αυτη ειναι και μια απο τις λειτουργιες του εγκεφαλου... Να απλοποιει και να φιλτραρει τα απειρα εισερχομενα μυνηματα του περιβαλλοντος.Εκτος απο αυτο εχει και τη δουλεια του να περνει αυτα τα μυνηματα και να τα συνθετει δημιουργοντας ενα μοντελο το οποιο οπως δειχνουν τα πραγματα, λιγο εχει να κανει με το τι πραγματικα βρισκεται εκει εξω... Και καλα κανει απο την οπτικη γωνια της επιβιωσης.Και εδω ειναι που ερχεται ο ανθρωπος, μεσα στην εξελιξη, ως το πρωτο ον που διαθετει τα μεσα να συνειδητοποιησει οτι ζει σ'ενα "ψεμα". Ειναι συναρπαστικο αν το σκεφτεις... οτι το περιβαλλον, το οποιο δεν μπορεις να αντιληφθεις στην ολοτητα του, σου δινει και την απαντηση οτι αυτο που βλεπεις, ακους κ.τ.λ δεν ειναι απαραιτητα αυτο που ειναι... Αυτες οι δονησεις εκει εξω αλλοτε ειναι χρωματα  αλλοτε ειναι μουσικες και αλλοτε ειναι ζεστη και κρυο οταν περνανε απο το αισθητηριο οργανο και φτανουν στον εγκεφαλο.Σταματα να ειναι μηκος κυματος και μετατρεπεται σε κοκκινο οταν φτασει στην αντιληψη μου... Και εδω ερχεται το ενδιαφερον ερωτημα.... Αν το κοκκινο δεν υπαρχει εκει εξω αλλα ειναι μονον μια εγκεφαλικη μεταφραση ενος ερεθισματος απο το περιβαλλον, ποιος ειναι ο πραγματικος συγγραφεας του κοκκινου? Ποιος η τι αποφασισε την αισθηση του πονου η του χαδιου? Θυμηθειται οτι ολα αυτα εκει εξω δεν ειναι τιποτα αλλο απο δονησεις... αλλα εδω μεσα ειναι βιωματα...

Καλημέρα ,

Lucid, είδα τουλάχιστον δυο ερωτήματα..

"Και εδω ερχεται το ενδιαφερον ερωτημα.... Αν το κοκκινο δεν υπαρχει εκει εξω αλλα ειναι μονον μια εγκεφαλικη μεταφραση ενος ερεθισματος απο το περιβαλλον, ποιος ειναι ο πραγματικος συγγραφεας του κοκκινου?"

Ο πραγματικός συγγραφέας, είναι ο συγγραφέας,
στην τελική του μορφη, ευελπιστώ, και νομίζω οτι αυτό είναι κάτι το γενικά αποδεκτό.

"Ποιος η τι αποφασισε την αισθηση του πονου η του χαδιου;"

Σε αυτό , δεν γνωρίζω να απαντήσω. Όμως όλες οι κατευθύνσεις , δέχονται την ύπαρξη κάποιας ανώτερης μορφής. Νομίζω όμως οτι ο πόνος ή το χάδι αποτελούν ένα είδος "μετάφρασης" ερεθισμάτων σύμφωνα με τα δεδομένα του αποδέκτη. Τελικά, από αυτό που σκέφτηκα να σου απαντήσω, αντιλαμβάνομαι ότι αν  ο συγγραφέας, ταυτίζεται με τον αποδέκτη, τότε ο μόνος υπευθυνος είναι ο συγγραφεας - αποδέκτης.
Φυσικά και δεν είναι δίκαιο, αλλά είναι αυτό που είναι και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Και λένε κιόλας οτι το μόνο που μπορούμε να προσπαθούμε, ακόμα και για να αναπνεύσουμε.Ποιοι λένε; Οι περισσότερες από τις κατευθύνσεις, μάλλον. Και , προσωπικά , όταν γράφω κατευθύνσεις, εννοώ τα εξωτερικά ερεθίσματα, πρώτα. Και οι Επιστήμες, κατεύθυνση είναι.



Και πάλι καλή μέρα