Η Εορτή του Βεσάκ

Επισκέπτης

Η Εορτή του Βεσάκ -

Η Πανσέληνος (στον Ταύρο) του Βούδα

Η ημέρα της Εορτής θα γίνει γνωστή ως Ημέρα Περιφρούρησης, ενώ οι δυο επόμενες μέρες θα αποκληθούν Ημέρες Διανομής. Αυτές οι λέξεις σημαίνουν κάτι διαφορετικό για την Ιεραρχία των Διδασκάλων απ’ ότι σημαίνουν για μας και θα είναι μάταιο (όσο και απαγορευμένο) να διευκρινίσω τη βαθύτερη σημασία τους.

Ωστόσο υποδηλώνουν πέντε μέρες εντονότατης προσπάθειας για υπηρεσία, που οδηγούν στην απάρνηση όλων εκείνων των στοιχείων του εαυτού μας που θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν τη χρησιμότητά μας ως εξυπηρετητών και αγωγών πνευματικής δύναμης. Τούτο σημαίνει ότι έπειτα από την κατάλληλη προετοιμασία, αφιέρωση και ανάταση των δύο πρώτων ημερών, τη μέρα της καθ’ αυτής Εορτής θεωρούμε τον εαυτό μας ως απλό δέκτη όσης εισρέουσας πνευματικής δύναμης είμαστε σε θέση να υποδεχθούμε. Ως αγωγοί, οφείλουμε να προετοιμαστούμε να λησμονήσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία της επαφής, πρόσληψης και συγκράτησης δύναμης για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Πρέπει να μάθουμε να θεωρούμε την κεντρική μέρα της Εορτής ως ημέρα σιωπής – μιας υποκειμενικής σιωπής και εσωτερικής ειρήνης που μπορεί να διατηρηθεί αδιάσπαστη, μολονότι, μπορούμε ταυτόχρονα να υπηρετούμε με τους λόγους μας και με το εναργές ενδιαφέρον μας για τους άλλους. Στη διάρκεια εκείνης της ημέρας, μόνο δύο σκέψεις θα συγκρατούμε διαρκώς στην προσοχή μας.

Αυτές είναι, εφ’ ενός μεν, η ανάγκη των συνανθρώπων μας και αφ’ ετέρου, η ανάγκη για δημιουργία ενός ομαδικού αγωγού δια του οποίου οι πνευματικές δυνάμεις θα μπορούν να διαχυθούν μέσω του σώματος της ανθρωπότητος υπό την έμπειρη καθοδήγηση εκλεκτών μελών της Ιεραρχίας.

Κατά τις δύο μέρες πριν από την πανσέληνο, θα διατηρούμε τη στάση της αφιέρωσης και της υπηρεσίας και θα επιδιώκουμε να διατηρούμε μια στάση δεκτικότητας σε εκείνο στο οποίο θα συμμετάσχει η ψυχή μας, και θα μας καταστήσει χρήσιμους για την Ιεραρχία. Η Ιεραρχία εργάζεται μέσα από ομίλους ψυχών και πρέπει να δοκιμαστεί η δυναμική αυτού του ομαδικού έργου. Αυτοί οι όμιλοι, με τη σειρά τους, προσεγγίζουν και τροφοδοτούν τις προσμένουσες, αφιερωμένες, δεκτικές προσωπικότητες. Τη μέρα της πανσελήνου, επιχειρούμε να συγκρατηθούμε σταθερά στο φως. Δεν θα προδικάσουμε οι ίδιοι το τι πρόκειται να συμβεί, ούτε θα επιδιώξουμε αποτελέσματα ή χειροπιαστά πράγματα.

Τις δύο ημέρες που ακολουθούν την κεντρική ημέρα, η εστία της προσοχής μας θα πρέπει να κινείται σταθερά πέρα από τον εαυτό μας, αλλά και να κατευθύνεται από τα εσωτερικά υποκειμενικά πεδία προς τον εξωτερικό κόσμο, ενώ η όλη μας προσπάθεια θα είναι η μετάδοση και η διάδοση της πνευματικής ενέργειας που ενδεχομένως προσεγγίσαμε. Τότε το έργο μας, σ’ αυτόν τον ιδιαίτερο και ξεχωριστό τομέα συνεργασίας, θα έχει τελειώσει.

Αυτής της πενθήμερης προσπάθειας της Ιεραρχίας προηγείται μια πολύ εντατική περίοδος προετοιμασίας. Το έργο της προετοιμασίας της Ιεραρχίας για την ευκαιρία αρχίζει ακριβώς όταν ο ήλιος αρχίζει να κινείται προς βορράν. Εκείνοι όμως δεν κουράζονται, όπως τα ανθρώπινα όντα, καθώς είναι αδύνατο για τον άνθρωπο - ζηλωτή να αντέξει μια τόσο μεγάλη περίοδο προετοιμασίας, αδιάφορο πόσο βαθιά είναι η αφιέρωσή του.

Όταν ο Μέγας Κύριος βρισκόταν πάνω στη Γη, είχε πει στους μαθητές του ότι για μια πνευματική προσπάθεια θεραπευτικής φύσης δεν θα μπορούσε να φέρει επιτυχές αποτέλεσμα δίχως προσευχή και νηστεία. Θα σκεφθείτε αυτές τις λέξεις; Αυτή είναι μια ομαδική προσπάθεια που αποβλέπει σε μια τεράστια ομαδική θεραπεία και με την προσευχή (καθαγιασμένη υπηρεσία, φωτισμένη σκέψη και έντονο πνευματικό πόθο) και με την πειθάρχηση του φυσικού σώματος για μια σύντομη περίοδο και για ένα καθορισμένο σκοπό, το έργο μπορεί να εκτελεστεί.

Ποία είναι εκείνα που θα πρέπει να επιτυγχάνονται και καθιστούν τόσο βαρυσήμαντη την πανσέληνο του Μαΐου; Θα τα κατατάξω κατά τη σειρά της σπουδαιότητάς τους και με όση σαφήνεια και συντομία μου επιτρέπει αυτό το δυσνόητο θέμα:

1. Η αποδέσμευση ορισμένων ενεργειών οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν δυναμικά την ανθρωπότητα και οι οποίες, αν αποδεσμευθούν, θα τονώσουν το πνεύμα της αγάπης, της αδελφότητας και της καλής θέλησης πάνω στη γη. Αυτές οι ενέργειες είναι τόσο συγκεκριμένες και πραγματικές όσο κι εκείνες οι ενέργειες με τις οποίες ασχολείται η επιστήμη και τις οποίες αποκαλεί “κοσμικές ακτίνες”. Μιλώ για πραγματικές ενέργειες κι όχι για συναισθηματικά επιθυμητές αφαιρέσεις.

2. Η συγχώνευση όλων των ανθρώπων καλής θέλησης στον κόσμο, σ’ ένα ανταποκρινόμενο ολοκληρωμένο σύνολο.

3. Η επίκληση και η ανταπόκριση ορισμένων μεγάλων Όντων, των Οποίων το έργο μπορεί, και θα γίνει εφικτό, αν επιτευχθεί ο πρώτος αντικειμενικός σκοπός, μέσω της πραγματοποίησης του δεύτερου αντικειμενικού σκοπού. Σκεφθείτε αυτή τη σύνθεση των τριών σκοπών. Το ζήτημα του ονόματος με το οποίο αποκαλούνται αυτές οι ζωντανές δυνάμεις στερείται αντικειμένου. Μπορεί να θεωρούνται Αντιβασιλείς του Θεού, οι Οποίοι μπορούν, και θα συνεργαστούν, με το Πνεύμα της Ζωής και της Αγάπης πάνω στον πλανήτη μας, τον Ένα εντός του Οποίου ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε. Μπορεί να θεωρούνται, από ορισμένους στοχαστές, ως οι Αρχάγγελοι του Υψίστου, του Οποίου το έργο κατέστη δυνατόν μέσω της δράσης του Χριστού και του σώματος των μαθητών Του, της αληθινής και ζωντανής εκκλησίας Του. Μπορεί να θεωρούνται από άλλους ως οι καθοδηγητές και επικεφαλής της πλανητικής Ιεραρχίας, οι Οποίοι στέκουν πίσω από την πλανητική μας εξέλιξη και σπανίως λαμβάνουν ενεργό μέρος στην παγκόσμια δραστηριότητα, αφήνοντάς την για τους Διδασκάλους της Σοφίας, εκτός από καιρούς επείγουσας ανάγκης, όπως αυτός. Με όποιο όνομα κι αν Τους αποκαλούμε, Αυτοί στέκουν έτοιμοι να βοηθήσουν εφ’ όσον το κάλεσμα αναπεμφθεί με ικανή ισχύ και δύναμη από τους ζηλωτές και τους μαθητές την περίοδο της πανσελήνου του Μαΐου και της πανσελήνου του Ιουνίου.

4. Η εφέλκυση από την εσωτερική πλευρά μιας εντατικής και εστιασμένης δραστηριότητας εκ μέρους της Ιεραρχίας των Διδασκάλων, εκείνων των φωτισμένων Διανοιών, στις Οποίες έχει ανατεθεί το έργο της καθοδήγησης του κόσμου. Είναι επιθυμητό να υπάρχει αμοιβαία και λειτουργική ανταποκριτικότητα ανάμεσα στους τρεις μεγάλους ομίλους. Ήτοι:

° Την Ιεραρχία που προσμένει και (αυτή την περίοδο) ανησυχεί. Είναι ανήσυχη γιατί, ακόμη και αυτή η ίδια, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει πώς θα αντιδράσει η ανθρωπότητα, ούτε αν οι άνθρωποι θα αποδειχθούν αρκετά συνετοί, ώστε να επωφεληθούν από την ευκαιρία. Παραστέκει, οργανωμένη, υπό από την καθοδήγηση του Χριστού, του Διδασκάλου όλων των Διδασκάλων κι επίσης Διδασκάλου αγγέλων και ανθρώπων. Αυτός έχει αναγορευθεί ως άμεσος μεσολαβητής ανάμεσα στη γη και το Βούδα, ο Οποίος με τη σειρά του, είναι ο καθαγιασμένος μεσολαβητής μεταξύ ολόκληρης της Ιεραρχίας που προσμένει και των Δυνάμεων που επαγρυπνούν.

° Το Νέο Όμιλο Εξυπηρετητών του Κόσμου, που αποτελείται, αυτή την εποχή, από όλους εκείνους τους ευαίσθητους και αφιερωμένους υπηρέτες της φυλής, των οποίων στόχος είναι η ειρήνη και σκοπεύουν στην καθιέρωση της καλής θέλησης πάνω στη γη, ως βάση για τη ζωή του μέλλοντος και τη βελτίωση του κόσμου. Αρχικά, αυτός ο όμιλος απαρτιζόταν από μια χούφτα αποδειγμένων μαθητών και αφιερωμένων ζηλωτών. Οι τάξεις του, όμως, έχουν ήδη ανοίξει για όλους εκείνους τους ανθρώπους καλής θέλησης, που είναι πρόθυμοι να θυσια στούν προς βοήθεια της ανθρωπότητας και που δεν βλέπουν πουθενά κανενός είδους διαχωριστικό φραγμό, αλλά νιώθουν το ίδιο για τους ανθρώπους όλων των φυλών, των εθνικοτήτων και των θρησκειών.

° Τις μάζες των ανδρών και γυναικών που έχουν ανταποκριθεί στις ιδέες που αναπτύχθηκαν προηγουμένως και που αντιδρούν ευνοϊκά στους αντικειμενικούς στόχους της διεθνούς κατανόησης, της οικονομικής αλληλεξάρτησης και της θρησκευτικής ενότητας. Όταν αυτοί οι τρεις όμιλοι των στοχαστών και εξυπηρετητών αλληλεπιδράσουν και μπορέσουν να ευθυγραμμιστούν, έστω και στιγμιαία, τότε πολλά θα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Οι πύλες της νέας ζωής θα μπορούν να διανοιχθούν και τότε θα είναι δυνατόν να γίνει η εισροή των νέων πνευματικών δυνάμεων. Αυτή είναι η όλη ιδέα και το αντικείμενο του ομίλου.

Ας θέσω τώρα ένα ερώτημα: Ποία σημασία έχει για σας προσωπικά η πανσέληνος του Μαΐου; Σας φαίνεται να έχει αρκετή σπουδαιότητα, ώστε να αξίζει να αποδώσετε το μέγιστο των προσπαθειών σας; Πιστεύετε αληθινά ότι αυτή τη μέρα μπορεί πραγματικά να προκύψει μια αποδέσμευση πνευματικής ενέργειας, τέτοιας δυναμικότητας που να μπορεί να αλλάξει τις παγκόσμιες υποθέσεις, υπό την προϋπόθεση βεβαίως ότι και οι υιοί των ανθρώπων θα διαδραματίσουν το ρόλο τους; Όντως πιστεύετε, και μπορείτε να υποστηρίξετε εναργώς αυτή σας την πεποίθηση, ότι ο Βούδας εκείνη τη μέρα, σε συνεργασία με τον Χριστό και με την Ιεραρχία των Φωτισμένων Διανοιών, μαζί με την προσφερόμενη βοήθεια των Θρόνων, των Εξουσιών και των Δυνάμεων του Φωτός, που αποτελούν το ανώτερο φωτεινό αντίστοιχο των δυνάμεων του σκότους, προσμένουν να διεκπεραιώσουν τα Σχέδια του Θεού, ευθύς μόλις τους δοθεί το δικαίωμα και η άδεια από τους ανθρώπους; Η βασική δουλειά σας αυτή την εποχή δεν είναι να παλεύετε με τις δυνάμεις του κακού και τις δυνάμεις του σκότους. Δουλειά σας είναι να ξυπνάτε το ενδιαφέρον και να κινητοποιείτε τις δυνάμεις του φωτός ...στο σημερινό κόσμο. Μην πάτε σε αναμέτρηση με το κακό, αλλά οργανώστε και κινητοποιείστε με τέτοιο τρόπο το καλό και ενισχύστε με τέτοιο τρόπο τα χέρια των εργατών που βρίσκονται στο πλευρό της δικαιοσύνης και της αγάπης, ώστε το κακό να βρίσκει ολοένα και πιο λίγες ευκαιρίες.

Αν έχετε πίστη έστω κι όσο είναι ένας κόκκος σινάπεως, σε όσα σας είπα, αν έχετε ακλόνητη εμπιστοσύνη στο έργο του πνεύματος του Θεού και στο θείον του ανθρώπου, τότε ξεχάστε τον εαυτό σας. Αφιερώστε όλες τις προσπάθειες, από τη στιγμή που θα λάβετε αυτή την ανακοίνωση, στο καθήκον της συνεργασίας με την οργανωμένη προσπάθεια να αλλάξει το ρεύμα των παγκόσμιων υποθέσεων με την αύξηση του πνεύματος της αγάπης και της καλής θέλησης στον κόσμο, κατά τη διάρκεια του μηνός Μαΐου (Εσωτερική Ψυχολογία, Τ. ΙΙ, σ. 687-92).

Επισκέπτης

Όπως η Προαιώνια Σοφία διδάσκει, ότι σε ημερομήνια τόσο μακρινή , που και να την αναφέρουμε δεν θα γίνει πιστευτή , η μη ορθή χρήση της γνώσης και της μαγείας, με ολέθρια για τον πλανήτη και τα βασίλειά του αποτελέσματα, οδήγησε στων Μυστηρίων την απόσυρση και απόκρυψη από βέβηλα μάτια έως το '' πλήρωμα του χρόνου '' και την επανεμφάνισή τους. Όσον αφορά τον οφθαλμό, την όραση και τη φώτιση, μοιράζομαι μαζί σας το παρακάτω μήνυμα-δώρο όπως το έλαβα κατά την εορτή του Βεσάκ-Πανσέληνος του Ταύρου, με την ευχή να ''οδηγηθούμε από το σκοτάδι στο φως, απο το απατηλό στο αληθινό και από τον θάνατο στην αθανασία''.
ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΤΑΥΡΟ ΕΟΡΤΗ ΒΕΣΑΚ 2014
ΒΛΕΠΩ, ΚΙ ΟΤΑΝ Ο ΟΦΘΑΛΜΟΣ ΑΝΟΙΧΤΕΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΩΣ
Ο “οφθαλμός του Ταύρου” είναι ο οφθαλμός της αποκάλυψης. Ο υποκείμενος στόχος της εξελικτικής διαδικασίας – “η εφόρμηση του Ταύρου του Θεού”, όπως καλείται εσωτερικά – αποκαλύπτει σταθερά και ακατάπαυστα το εκπληκτικό και μεγαλόπρεπο σχέδιο της Θεότητας. Αυτό είναι το θέμα που αποκαλύπτει το φως. (Εσωτερική Αστρολογία/376)
Υπάρχει ένα μάτι που μπορεί ν’ αναπτυχθεί και να χρησιμοποιηθεί και που θα επιτρέψει στον κάτοχό του να δει το Θεό να εργάζεται στην εσώτερη πλευρά της Ζωής, μέσα στον εαυτό Του και μέσα σ’ όλες τις μορφές, γιατί “αν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται”. Μέσα στο φως αυτό θα δούμε φως κι έτσι θα δούμε το Θεό. Oι τρεις λέξεις: ηλεκτρισμός, φως και ζωή εκφράζουν τη θειότητα και η σύνθεσή τους είναι ο Θεός. Όταν γνωρίζουμε τα τρία σαν ένα στη δική μας εμπειρία, τότε γνωρίζουμε το Θεό. Την κατώτερη όψη τη χρησιμοποιούμε τώρα κι έχουμε όλο και μεγαλύτερη επίγνωσή της. Η δεύτερη όψη του φωτός βρίσκεται σε σημείο αποκάλυψης δια της ορθής κατανόησης των ηλεκτρικών φαινομένων. Εδώ βρίσκεται το κλειδί της νέας εποχής, της εποχής του φωτός, της φώτισης και της αποκάλυψης. (Εσωτερική Ψυχολογία Ι/182-83)
Ταύρος – Ο Χριστός είπε (όπως κι όλοι οι Υιοί του Θεού οι Οποίοι γνωρίζουν την αληθινή σημασία του Σταθερού Σταυρού), “Εγώ ειμί το Φως του κόσμου” και πρόσθεσε, “εάν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται”. (...) ο Ταύρος είναι η Μητέρα της Φώτισης και ο “οφθαλμός του Ταύρου” συμβολίζει τον οφθαλμό στον οποίο αναφέρθηκε ο Χριστός. (Εσωτερική Αστρολογία/566)
O “Σιωπηλός Παρατηρητής”, η μεγάλη αυτή Oντότητα (...) είναι η εμψυχώνουσα ζωή τoυ πλανήτη και (...) έχει την ίδια σχέση με τoν Κύριo τoυ Κόσμoυ, τoν Σανάτ Κoυμάρα, όπως τo Εγώ με τoν κατώτερo εαυτό τoυ ανθρώπoυ. (...) Μια φoρά τo χρόνo, στο Φεστιβάλ τoυ Βεσάκ, o Κύριoς Βoύδας με τη συγκατάθεση τoυ Κυρίoυ τoυ Κόσμoυ μεταφέρει στη συναθροισμένη ανθρωπότητα ένα διπλό ρεύμα δύναμης που εκπoρεύεται απ’ τo Σιωπηλό Παρατηρητή και συμπληρώνεται απ’ την πιο εστιασμένη ενέργεια τoυ Κυρίoυ τoυ Κόσμoυ. Η διπλή αυτή ενέργεια εκρέει σε ευλoγία των ανθρώπων πoυ συναθροίζονται στην τελετή στα Ιμαλάια κι απ’ αυτoύς κατόπιν εκρέει σ’ όλoυς τoυς λαoύς, τις γλώσσες και τις φυλές. (Μύηση Ανθρώπινη και Ηλιακή/104-105)
Υπάρχει μια συμβολική σχέση μεταξύ του “οφθαλμού” στο κεφάλι του Ταύρου, του τρίτου οφθαλμού, του φωτός στο κεφάλι και του αδάμαντος. Η συνείδηση του Βούδα έχει ονομασθεί ο “αδαμάντινος οφθαλμός”. (Εσωτερική Ψυχολογία Ι/230)
Για τον Οφθαλμό. (...) Στο άμεσο μέλλον, όταν η πλανητική μας ζωή θα είναι κάπως ηρεμότερη, το όλο ζήτημα της Όρασης και της καταγραφής από τον οφθαλμό των εσώτερων κόσμων θα πάρει τεράστια ώθηση και καταστάσεις – ως τώρα αδιανόητες – θ’ αποκαλυφθούν. Ο άνθρωπος θα εισέλθει σε μια νέα ζωή και σε μια ανώτερη εποχή κατανόησης. Η διδασκαλία που αφορά την ίριδα του οφθαλμού αποτελεί μια ένδειξη γι’ αυτό.
Γιατί να μη διαβάσουμε λίγο στον οφθαλμό και να σημειώσουμε τις αποκρυφιστικές του αντιστοιχίες με το δημιουργημένο κόσμο και με το όλο πρόβλημα του φωτός; Τα μάτια και η ψυχή σχετίζονται στενά – και μιλώντας στη γλώσσα του αποκρυφισμού – ο δεξιός οφθαλμός είναι ο αντιπρόσωπος της ψυχής και συνεπώς ο πράκτορας του βούδδι, ενώ ο αριστερός οφθαλμός είναι ο αντιπρόσωπος της προσωπικότητας και ο πράκτορας του κατώτερου συγκεκριμένου νου. (Εσωτερική Θεραπευτική/336-37)
Έχουμε εδώ μια πολύ ενδιαφέρουσα νύξη ως προς το μέσον διεύθυνσης της δύναμης. Η απόκρυφη σημασία του οφθαλμού και η φύση του συμβολισμού του έχουν ελάχιστα κατανοηθεί. Η αναφορά εδώ δεν έχει στην πραγματικότητα καμιά σχέση με τα μάτια του φυσικού σώματος. Τα λόγια “τα μάτια της προσωπικότητας” αναφέρονται εδώ στην εστιασμένη προσοχή της προσωπικότητας, που εκπορεύεται από το νοητικό και το αστρικό σώμα τα οποία είναι ουσιαστικά τα δύο μάτια της ενσαρκωμένης ψυχής. Η χρήση των δύο αυτών παραθύρων ή ματιών της ψυχής οδηγεί σε μια συγκέντρωση ενέργειας (στην περίπτωση αυτή καθαρά ενέργειας της προσωπικότητας) στον αιθερικό φορέα. Η ενέργεια αυτή κατευθύνεται τότε στην περιοχή της δυσχέρειας κι επομένως στο σημείο τριβής. Η τριβή αυτή συντηρείται κι αυξάνει με τις δυνάμεις που εστιάζονται πάνω της. Οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα πόσο πολύ – μιλώντας αντικειμενικά – αυξάνουν τη δυναμικότητα της ασθένειας με τη συνεχώς κατευθυνόμενη σκέψη που δαπανούν πάνω της και με την προσοχή που δίνουν στην περιοχή όπου εντοπίζεται η ανωμαλία. Οι νοητικές και συναισθηματικές ενέργειες κομίζονται στην πάσχουσα περιοχή και τα “μάτια της προσωπικότητας” αποτελούν έναν ισχυρό παράγοντα συντήρησης της ασθένειας. (…)
Όπως ξέρετε καλά κι όπως αναφέρεται στη Μυστική Δοξασία, το δεξί μάτι είναι ο “οφθαλμός του βούδδι” και το αριστερό μάτι είναι ο “οφθαλμός του μάνας” – αυτό (όταν σχετίζεται με το βούδδι) αναφέρεται στον ανώτερο νου και στον άνθρωπο όπως θα εμφανισθεί τελικά. Στο μέσο ανθρώπινο ον και πριν φτάσει στην τελειότητα το δεξί μάτι διαβιβάζει την ενέργεια του αστρικού σώματος όταν κατευθύνεται συνειδητά στο αντικείμενο της προσοχής και το αριστερό μάτι κατευθύνει την ενέργεια του κατώτερου νου. Μεταξύ των δύο αυτών κατευθυντήριων ματιών βρίσκεται το κέντρο άζνα που είναι σαν τρίτος οφθαλμός ή κατευθυντήριος πράκτορας για τις συγχωνευμένες κι ανάμεικτες ενέργειες της προσωπικότητας· συνδεμένος με τον τρίτο αυτό οφθαλμό καθώς αφυπνίζεται και έρχεται σε λειτουργική δραστηριότητα είναι ό,τι ονομάζουμε “οφθαλμός της ψυχής”· είναι ένα σημείο μέσα στο ανώτατο κεφαλικό κέντρο. Αυτός ο οφθαλμός της ψυχής μπορεί και διαβιβάζει ενέργεια στο κέντρο άζνα και είναι ο πράκτορας (πριν την τέταρτη μύηση) της ενέργειας της Πνευματικής Τριάδας. Η εσωτερική αυτή σχέση εδραιώνεται μόνο όταν η ψυχή κυριαρχεί στο όργανό της – την προσωπικότητα – και θέτει όλες τις κατώτερες δραστηριότητες του φυσικού πεδίου υπό τη διεύθυνση της ψυχής. (Εσωτερική Θεραπευτική/570-71)
Ο αστερισμός του Ταύρου ονομαζόταν "η μεγάλη πολιτεία του θεού και η μητέρα των αποκαλύψεων", καθώς και "ο ερμηνευτής της θείας φωνής", (...) Ο αιγυπτιακός σταυρός με λαβή, ή Ταυ, ο σταυρός των Τζαΐνα ή Σβάστικα και ο χριστιανικός σταυρός έχουν όλοι την ίδια σημασία. (Μυστική Δοξασία I/657)
Βρισκόμαστε σ’ εκείνη τη μεταβατική ατραπό (μπορούμε άραγε να την ονομάσουμε Ατραπό της Μαθητείας;) που θα μας οδηγήσει σε μια νέα διάσταση, στον εσώτερο κόσμο του αληθινού γεγονότος και της ορθής ενέργειας. Είναι ένας κόσμος στον οποίο μόνο το πνευματικό σώμα μπορεί να λειτουργεί και μόνο ο οφθαλμός του πνεύματος μπορεί να βλέπει. Δεν μπορεί να νοηθεί από εκείνους των οποίων η εσώτερη αντίληψη δεν αφυπνίσθηκε και των οποίων η ενόραση υπνώττει. Όταν αρχίζει να οργανώνεται και ν’ αναπτύσσεται το πνευματικό σώμα κι όταν ο οφθαλμός της σοφίας ανοίγει βραδέως κι εξασκείται να βλέπει αληθινά, τότε θα εμφανισθούν οι ενδείξεις ότι ο Χριστός που λανθάνει σε κάθε υιό του Θεού, αρχίζει να ελέγχει και να οδηγεί τον άνθρωπο στον κόσμο της πνευματικής ύπαρξης, της αληθινής έννοιας και των ουσιαστικών αξιών. Ο κόσμος αυτός είναι το βασίλειο του Θεού, ο κόσμος των ψυχών και – όταν εκδηλωθεί – είναι εκείνη η έκφραση της θείας ζωής που μπορούμε να ονομάσουμε πέμπτο βασίλειο της φύσης. Αλλά δεν μπορεί ακόμη να νοηθεί γενικά. Μόνο με τη διαδικασία της μύησης ο κόσμος αυτός αποκαλύπτεται. (Από τη Βηθλεέμ στον Γολγοθά/28-29)
Η ενίσχυση του φωτός συνεχίζεται όλη την ώρα κι αυτή η αύξηση της έντασης άρχισε στη γη περίπου την εποχή που ο άνθρωπος ανακάλυψε τις χρήσεις του ηλεκτρισμού, μια ανακάλυψη που ήταν άμεσο αποτέλεσμα αυτής της ενίσχυσης. Ο εξηλεκτρισμός του πλανήτη μέσω της πλατιάς χρήσης του ηλεκτρισμού είναι ένα από τα πράγματα που εγκαινιάζουν τη νέα εποχή και θα βοηθήσουν στην πρόκληση της αποκάλυψης της παρουσίας της ψυχής. Προτού περάσει πολύς χρόνος αυτή η ενίσχυση θα γίνει τόσο μεγάλη που θα βοηθήσει υλικά στο σχίσιμο του πέπλου που χωρίζει το αστρικό πεδίο από το φυσικό πεδίο· ο διαχωριστικός αιθερικός ιστός θα διαλυθεί σύντομα κι αυτό θα επιτρέψει μια πιο γοργή εισροή της τρίτης όψης του φωτός. Το φως από το αστρικό πεδίο (αστρική ακτινοβολία) και το φως του ίδιου του πλανήτη θα αναμειχθούν στενότερα και το αποτέλεσμα στην ανθρωπότητα και στα τρία άλλα βασίλεια της φύσης δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Κατ’ αρχή θα επηρεάσει βαθιά τον ανθρώπινο οφθαλμό και θα κάνει την τωρινή σποραδική αιθερική όραση ένα παγκόσμιο εφόδιο. Θα φέρει μέσα στην ακτίνα της περιοχής επαφών μας την υπέρυθρη και την υπεριώδη κλίμακα χρωμάτων και θα δούμε ό,τι επί του παρόντος είναι κρυμμένο. Όλα αυτά θα τείνουν να καταστρέψουν τη βάση στην οποία στηρίζονται οι υλιστές και θα στρώσουν το έδαφος, πρώτα για την παραδοχή της ψυχής σαν μιας λογικής υπόθεσης και δεύτερο για την απόδειξη της ύπαρξής της. Χρειαζόμαστε μόνο περισσότερο φως με εσωτερική έννοια για να δούμε την ψυχή και το φως αυτό θα είναι σύντομα διαθέσιμο και θα κατανοήσουμε το νόημα των λόγων “Και εν τω φωτί Σου οψόμεθα φως”.
Αυτή η ενίσχυση του φωτός θα συνεχισθεί μέχρι το 2025 Μ.Χ., οπότε θα έρθει ένας κύκλος σχετικής σταθερότητας και σταθερής λάμψης χωρίς πολλή αύξηση. Στο δεύτερο δεκανό του Υδροχόου οι τρεις αυτές όψεις θα αυξηθούν πάλι με την αύξηση του φωτός από την τέταρτη όψη, δηλαδή του φωτός από το ψυχικό βασίλειο που θα φτάσει σ’ εμάς μέσω της παγκόσμιας “τσίττα” ή νοητικού υλικού. Αυτό θα πλημμυρίσει τον κόσμο. Όμως μέχρι εκείνη την εποχή η ψυχή θα έχει αναγνωρισθεί σαν γεγονός και σαν συνέπεια αυτής της αναγνώρισης ολόκληρος ο πολιτισμός μας θα έχει αλλάξει τόσο ριζικά, ώστε σήμερα δεν μπορούμε ούτε να μαντέψουμε τη μορφή που θα πάρει. Τα επόμενα δέκα χρόνια θα δουν μια πολύ αυξημένη συγχώνευση των τριών πρώτων μορφών φωτός και όσοι από σας έχουν αφυπνισθεί σ’ αυτά τα ζητήματα και συμβάντα, θα βρουν ενδιαφέρον να σημειώσουν τι συμβαίνει. (Εσωτερική Ψυχολογία Ι/102-103)
Η ανάπτυξη μιας δύναμης μέσα στο φυσικό μάτι του ανθρώπινου όντος (μιας δύναμης που πάντα υπήρχε, αλλά ελάχιστα χρησιμοποιήθηκε) θ’ αποκαλύψει το αιθερικό σώμα, το “αντίγραφο” όπως λέγεται μερικές φορές· και οι άνθρωποι θα φαίνονται να κατέχουν αυτό το σώμα σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή του χώρου, ενώ το νεκρό ή αποσυντιθέμενο φυσικό σώμα τους θα έχει εγκαταλειφθεί. Η αύξηση ακόμη του αριθμού εκείνων των ατόμων που έχουν τη δύναμη να χρησιμοποιούν τον “απλούν οφθαλμόν” ο οποίος ονομάζεται μερικές φορές ο “επαναφυπνισθείς τρίτος οφθαλμός”, θα συμβάλει επίσης στην κατάδειξη της αλήθειας της αθανασίας, γιατί θα βλέπουν με ευκολία τον άνθρωπο που απέρριψε το αιθερικό του σώμα, καθώς και το φυσικό του σώμα. Με την αριθμητική τους δύναμη και την ευϋποληψία της θέσης τους θα επιβάλλουν την άποψή τους. Μια ανακάλυψη επίσης στο πεδίο της φωτογραφίας, που τώρα διερευνάται, θα αποδείξει το γεγονός της επιβίωσης. Με τη χρήση του ραδιοφώνου από εκείνους που έκαναν τη μετάσταση θα εδραιωθεί τελικά η επικοινωνία και θα αναχθεί σε αληθινή επιστήμη. (Εσωτερική Ψυχολογία Ι/183-84)
H όραση απoκαλύπτει τόσo τo φως όσo και τo σκoτάδι κι αυτό είναι κάτι πoυ συχνά παραβλέπεται. Oι μαθητές είναι τυχερoί αν τα κύρια απoτελέσματα καταλήγoυν στo φυσικό σώμα. Oι αντιδράσεις τoυ φυσικoύ σώματoς είναι οι λιγότερο σημαντικές και προκαλούν τη μικρότερη βλάβη στoυς άλλoυς. Όταν καταλήγoυν σε μια συναισθηματική ή νoητική κατάσταση, έχoυν τότε την τάση ν’ αποβαίνουν πρόβλημα για τoυς συμμαθητές, τo oπoίo πρoστίθεται στo δικό τoυς μόχθo κι απαιτεί από μέρoυς τoυς κάποια πρoσπάθεια για να μπoρέσει να το ξεπεράσει o αδελφός με τη λιγότερη ζημιά για την ομάδα.
Στo oμαδικό αυτό έργo χρειάζεται να θυμάστε ότι όλο και περισσότερο δε θα υπάρχει ατoμική ζωή. Aυτό είναι όπως θα έπρεπε να είναι. Συνεχώς και περισσότερο oι μαθητές θα πρέπει να έχoυν επίγνωση o ένας τoυ άλλoυ και να συντoνίζoνται με ευκoλία μεταξύ τους· όλο και περισσότερο θα πρέπει να ελέγχoυν οι δεσμοί της φωτισμένης υπακoής· συνεχώς και περισσότερο θα συμμερίζεσθε τις στάσεις και τις καταστάσεις o ένας τoυ άλλoυ κι έτσι θα μαθαίνετε τo βασικό μάθημα της κατανόησης. H κατανόηση είναι τo μυστικό πίσω απ’ όλη τη δύναμη να πετυχαίνετε ταύτιση με κάθε μoρφή θείας έκφρασης· η κατανόηση είναι ένας απ’ τoυς πρωταρχικoύς παράγoντες στην πρόκληση απoκάλυψης κι αυτό συνιστά ένα απ’ τα παράδoξα τoυ απoκρυφισμoύ. Στoν κόσμo της ανθρώπινης σκέψης η κατανόηση ακoλoυθεί την επιβαλλόμενη διαδικασία, ακoλoυθεί τo παρουσιαζόμενο γεγoνός. Στη ζωή τoυ πνεύματoς η κατανόηση είναι μια αναγκαία πρoδιαθέτoυσα αιτία απoκάλυψης. Θα σας ζητoύσα να το συλλoγισθείτε αυτό, προετοιμαζόμενοι για απoκάλυψη μέσα από μια βαθιά κατανόηση τoυ μυσταγωγού μέσα σας. O καθένας σας πρέπει να εισαγάγει τις δικές τoυ ατoμικές κρίσεις· δεν είναι κανένας άλλoς υπεύθυνoς. O καθένας σας εισάγει μαζί με τους άλλους τη δραστηριότητα για την oπoία ευθύνεται o όμιλoς και για την oπoία συγκεντρωθήκατε· ο καθένας σας εισάγεται στην Παρoυσία μέσω τoυ Αγγέλoυ και στη σκιά τoυ Eνoίκoυ στo Kατώφλι. Mέσα απ’ τη διαδικασία αυτή επιτυγχάνεται πλήρης συνείδηση.
To έργo αυτoύ τoυ oμίλoυ και των άλλων oμίλων πoυ υποκινούνται με τoν ίδιο τρόπo είναι να επιτύχoυν μαζί αυτά τα εγχειρήματα: Mαζί ν’ αντιμετωπίσoυν τoν Ένoικo και να θριαμβεύσoυν· μαζί να φτάσoυν στην κατανόηση· μαζί να σταθoύν ενώπιον της Παρoυσίας, γιατί τo φως τoυ Aγγέλoυ απoκαλύπτει “ά οφθαλμός ουκ είδε”· μαζί να βαδίσουν την Aτραπό της Aπoκάλυψης· μαζί να υπηρετήσoυν και μαζί να στηρίξουν τα διστακτικά βήματα της ανθρωπότητας, τoυ παγκόσμιoυ ζηλωτή· μαζί να σταθείτε με τις πλάτες στo φως, γιατί κατανoείτε τoν αρχαίo αφoρισμό πoυ δηλώνει:
“Εκείνος πoυ αντικρίζει τo φως και στέκεται μέσα στην ακτινoβoλία τoυ, τυφλώνεται για τα ζητήματα τoυ κόσμoυ των ανθρώπων· περνά στo φωτισμένo δρόμo προς τo μεγάλo Kέντρo της Aπoρρόφησης. Όμως εκείνος πoυ νιώθει την παρόρμηση να διαβεί αυτό τo δρόμo, αλλά αγαπά τoν αδελφό τoυ στη σκoτεινή ατραπό, στρέφεται πάνω στo στυλoβάτη τoυ φωτός και γυρνά στην άλλη κατεύθυνση. (...) (Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ/14-15)
Θα ήθελα πρώτα να σημειώσετε σ’ αυτή τη φόρμουλα την έμφαση πάνω στον “οφθαλμό”. Αποτελεί βασικό τόνο κι εμφανίζεται με διάφορους τρόπους. Πίσω απ’ όλες τις ιδέες βρίσκεται η έννοια της όρασης, ενός Oρώντος που κοιτάζει το δημιουργημένο Όλο. Η ίδια αυτή έννοια μπορεί να βρεθεί στο θεμελιώδες Τεκτονικό σύμβολο του Oφθαλμού του Θεού που κυριαρχεί πάνω σε καθετί μέσα στο Ναό. Στη φόρμουλα αυτή έχουμε:
1. Toν Oφθαλμό του Θεού. O Σίβα είναι το πρώτο Πρόσωπο της Τριάδας, ο Καταστροφέας, αλλά ταυτόχρονα ο Τελικός Απορροφητής, το Όλο κι όμως το μέρος. Αυτός είναι το όργανο της θείας Θέλησης ή Δύναμης, ο Oφθαλμός, με την κατευθυνόμενη ματιά του Oποίου η δύναμη ρέει προς τα έξω στο δημιουργημένο του Όλο. Στην περίπτωση του ανθρώπινου πνεύματος είναι η Ενάδα.
2. Τον Oφθαλμό της Όρασης, που τη φορά αυτή δεν υποδεικνύει την κατευθυνόμενη ενέργεια, αλλά το συνειδητό Παρατηρητή, την Ψυχή, είτε κοσμική, ηλιακή είτε ανθρώπινη.
3. Τον Oφθαλμό που Γνωρίζει. Αυτός είναι ο μαθητής o οποίος, από στάδιο σε στάδιο, αντιδρά όλο και περισσότερο προς την κατεύθυνση της πνευματικής θέλησης και στην ανάπτυξη της ευαίσθητης ανταπόκρισης και που τόσο στον εγκέφαλό του όσο και στη νοητική του συνείδηση μέσα στους τρεις κόσμους, γνωρίζει. Η γνώση αυτή είναι περιορισμένη στο νεόφυτο, βαθιά στο μαθητή κι εμβριθής στο Διδάσκαλο, αλλά σχετίζεται εξολοκλήρου με την όραση.
4. Ταυτόχρονα η φόρμουλα αυτή μας λέει ότι υπάρχουν τέσσερις οφθαλμοί:
α. “Ένας φτιαγμένος από πυρ” ο οφθαλμός του Θεού.
β. “Ένας ρευστός σαν τη θάλασσα” ο οφθαλμός της όρασης.
γ. “Και δύο που κοιτάζουν από εδώ προς τα εκεί, ο οφθαλμός που γνωρίζει.” Αυτοί είναι ο οφθαλμός του μαθητή και ο οφθαλμός της προσωπικότητας. Υπάρχει ένα κλειδί γι’ αυτό σε μια δήλωση της Μυστικής Δοξασίας ότι το δεξί μάτι είναι το μάτι του βούδδι και το αριστερό μάτι είναι το μάτι του μάνας – αυτοί είναι οι οφθαλμοί της υψηλού βαθμού ολοκληρωμένης προσωπικότητας που βρίσκεται σ’ επικοινωνία με την ψυχή.
δ. “Πυρ, ύδωρ και η γη, όλα χρειάζονται το ζωτικό αέρα. O αέρας είναι ζωή.” Το κλειδί πάλι γι’ αυτό βρίσκεται στη Μυστική Δοξασία, Ι.80, όπου βρίσκουμε τα λόγια: “Ύλη είναι ο Φορέας για την εκδήλωση της Ψυχής σ’ αυτό το πεδίο ύπαρξης και Ψυχή είναι ο Φορέας σε ένα ανώτερο πεδίο για την εκδήλωση του Πνεύματος και τα τρία αυτά είναι μια Τριάδα που τη συνθέτει η Ζωή η οποία διαπερνά τα πάντα.” (Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ/265-66)
O άνθρωπος έμαθε να χρησιμοποιεί το φυσικό μάτι και να βρίσκει μ’ αυτό το δρόμο του γύρω και μέσα στο περιβάλλον του. Το στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης όπου έμαθε για πρώτη φορά να “βλέπει” βρίσκεται πολύ μακριά πίσω, όμως όταν ο άνθρωπος είδε και μπόρεσε να εστιάσει και να κατευθύνει την πορεία του με τη ματιά, σημείωσε μια τρομακτική ανέλιξη και την πρώτη του αληθινή είσοδο στην Ατραπό του Φωτός. Συλλογισθείτε σ’ αυτό. Έχει επίσης ενδόμυχους αντίχτυπους κι ήταν πράγματι αποτέλεσμα μιας επικλητικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στα εσώτερα κέντρα δύναμης και το ψηλαφόν πλάσμα του φαινομενικού κόσμου.
O άνθρωπος μαθαίνει τώρα να χρησιμοποιεί το μάτι της ψυχής και καθώς το κάνει φέρνει επίσης την αντιστοιχία του μέσα στο κεφάλι σε λειτουργική δραστηριότητα· αυτή προκαλεί συγχώνευση και ταύτιση και φέρνει σε δράση την επίφυση. Το κύριο όμως αποτέλεσμα είναι ότι επιτρέπει στο μαθητή να αποκτήσει επίγνωση ενόσω βρίσκεται σε φυσικό σώμα, μιας νέας κλίμακας επαφών και αντιλήψεων. Αυτή σημαδεύει μια κρίση στην ανέλιξή του με τόση δραστική και σημαντική φύση όση ήταν η επίτευξη φυσικής όρασης και η χρήση του φυσικού ματιού στην ανέλιξη του περίεργου πλάσματος που προηγήθηκε χρονικά του πιο πρωτόγονου ζωανθρώπου. Πράγματα άγνωστα μπορούν πλέον να γίνουν αισθητά, να ερευνηθούν και τελικά να ιδωθούν· ένας νέος κόσμος ύπαρξης γίνεται φανερός, ο οποίος ήταν πάντα παρών αν και ποτέ πριν δεν ήταν γνωστός· η ζωή, η φύση, η ποιότητα και τα φαινόμενα του βασιλείου των ψυχών ή της Ιεραρχίας αποβαίνουν τόσο φανερά στην όρασή του και τόσο πραγματικά όσο είναι ο κόσμος των πέντε φυσικών αισθήσεων.
Αργότερα κατόπιν, πάνω στην Ατραπό της Μύησης, ο μυημένος αναπτύσσει τη μικροσκοπική του αντιστοιχία στον πλανητικό “Παντεπόπτη Oφθαλμό”. Ανελίσσει τις δυνάμεις της Ενάδας. Αυτές σχετίζονται με το θείο σκοπό και με τον κόσμο όπου κινείται ο Σανάτ Κουμάρα και τον οποίο αποκαλούμε Σαμπάλλα. Σας τόνισα αλλού ότι η κατάσταση ύπαρξης της Ενάδας δεν έχει να κάνει τίποτε με ό,τι αποκαλούμε συνείδηση· με τον ίδιο τρόπο δεν υπάρχει τίποτε στον κόσμο της Σαμπάλλα που να έχει την ίδια φύση με το φαινομενικό κόσμο του ανθρώπου στους τρεις κόσμους ή ακόμη με τον ψυχικό κόσμο. Είναι ένας κόσμος καθαρής ενέργειας, φωτός και κατευθυνόμενης δύναμης· μπορεί να ιδωθεί σαν ρεύματα και κέντρα δύναμης που όλα σχηματίζουν ένα σχέδιο κορυφαίου κάλλους, όλα δυναμικά επικλητικά του κόσμου της ψυχής και του κόσμου των φαινομένων· συνιστά συνεπώς κατά μια πολύ πραγματική έννοια τον κόσμο των αιτίων και της μύησης. (Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ/292-93)
Tο πετράδι ή το διαμάντι που καλύπτεται απ’ τον εγωικό λωτό είναι το παράθυρο της Eνάδας ή Πνεύματος δια του οποίου κοιτάζει προς τα έξω στους τρεις κόσμους. O τρίτος οφθαλμός είναι το παράθυρο του Eγώ ή ψυχής που λειτουργεί στο φυσικό πεδίο δια του οποίου κοιτάζει προς τα μέσα στους τρεις κόσμους.
Tο πετράδι στο λωτό εδράζεται ανάμεσα στο μάνας και το βούδδι, ενώ ο τρίτος οφθαλμός βρίσκεται ανάμεσα στο δεξί και το αριστερό μάτι. (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός/1130)
Η αποκάλυψη εκείνου που η όψη της συνείδησης (η δεύτερη όψη) καλύπτει με τη σειρά της. Η αποκάλυψη της ψυχής οδηγεί στην εκδήλωση της μίας ζωής. Η εκδήλωση του Υιού του Θεού οδηγεί στη γνώση του Πατρός. Η αναλαμπή του ανώτερου εαυτού με το μέσον του κατώτερου εαυτού προκαλεί την αποκάλυψη του θείου ή πνευματικού εαυτού. Η μήτρα κρατά το διαμάντι κι όταν η μήτρα αποκαλύψει το κρυφό πετράδι της και το έργο της κοπής και της στίλβωσης περατωθεί, η δόξα του πετραδιού θα γίνει φανερή. Όταν το φυτό του λωτού αναπτυχθεί μέχρι την ωριμότητα, το άνθος καρποφορεί και στο κέντρο των πετάλων του “το πετράδι στο λωτό” (ομ μάνι πάντμε χουμ) μπορεί να γίνει ορατό. (Το Φως της Ψυχής/266)
Οι μεταφραστές χρησιμοποιούν δύο λέξεις για να μεταδώσουν αυτή την ιδέα της συμπαγούς συνεκτικής δύναμης, το διαμάντι και τον κεραυνό. Το ανθρώπινο ον που έλαβε την ανώτατη όλων των πλανητικών μας μυήσεων, ονομάζεται “διαμαντόψυχος” – o άνθρωπος που μπορεί να διαβιβάσει τέλεια το αγνό λευκό φως κι όμως αντανακλά εξίσου όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, τα επτά χρώματα της χρωματικής κλίμακας, Η προσωπικότητά του αποκαλείται εδώ με τον ίδιο όρο, γιατί έγινε διαβιβαστής του εσώτερου φωτός ή ακτινοβολίας.
Ο όρος “κεραυνός” είναι εξίσου εκφραστικός, καθόσο μεταδίδει την ιδέα της ηλεκτρικής δύναμης. Εκείνο που μπορούμε να γνωρίσουμε για το Θεό ή τον άνθρωπο είναι η ποιότητα της ενέργειάς του καθώς εκδηλώνεται σε δύναμη και δραστηριότητα, γι αυτό και στη Μυστική Δοξασία η ανώτατη όψη της θειότητας ονομάζεται ηλεκτρικό πυρ. (Το Φως της Ψυχής/349-50)

Από Εσωτερική Αστρολογία

Επισκέπτης

Μαζεύτηκε πολύ υλικό για τον Ταύρο τελικά, αλλά έστω και τώρα τελευταία στιγμή θα προσθέσω κάτι ακόμα και μετά θα τα επεξεργαστούμε όλα μαζί σαν την διαδικασία πέψης της κατσίκας που αναμασάει την τροφή της. Άλλωστε την χρωστάμε όλη αυτή την αναφορά στο τόσο παρεξηγημένο αυτό ζώδιο που θεωρείται συνήθως μόνο ως υλιστικό.
Τις τελευταίες μέρες ο Ήλιος πέρναγε από τα άστρα των Πλειάδων. Την Μαία, την Στερόπη, την Ταϋγέτη, την Ηλέκτρα, την Κελαινώ, την Μερόπη και την Αλκυόνη. Μάλιστα σήμερα και χθες βρισκόταν ο Ήλιος πάνω από τον λαμπρότερο αστέρα των Πλειάδων την Αλκυόνη. Οι αστέρες αυτοί είναι επτά και αν προσθέσουμε και τους δύο ακόμα που ανήκουν στο σμήνος των Πλειάδων και που φέρουν τα ονόματα των γονέων τους κατά την Ελληνική μυθολογία και είναι ο Άτλας και η Πλειόνη φθάνουμε σε ένα αριθμό εννέα. Πλην όμως οι Πλειάδες παραμένει πάντα να είναι επτά και αυτό το λέω για την εσωτερική αριθμητική σημασία.
Οι Πλειάδες βρίσκονται στον αστερισμό του Ταύρου και οι αστέρες που ανήκουν στις Πλειάδες, αλλά και οι Πλειάδες σαν σύνολο παρατηρήθηκαν από τους αστρολόγους μέσα στα πλαίσια της μελέτης των επιδράσεων των απλανών και συχνά οι γνώσεις επιχειρήθηκε να αντληθούν από τις γνώσεις που είχαν επιβιώσει από τους Χαλδαίους, τον Πτολεμαίο, όπως και αργότερα τον Ελισαβετιανό αστρολόγο William Lilly. Πολλές φορές μάλιστα η μελέτη των απλανών και ειδικά των Πλειάδων σχετίστηκε με την εφαρμοσμένη χειριστική μαγεία κατώτερης μορφής. Αλλά ποτέ η συσσωρευθείσα γνώση δεν κατάφερε να αποτελέσει τόσο σημαντική κληρονομιά, όσο οι γνώσεις που δόθηκαν στον 20ο αιώνα από εκείνους που αποτελούν την μεγάλη φωτεινή πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη.
Οι Πλειάδες είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα στην αστρολογία, την κοσμολογία και την κοσμογονία που όσα και να πούμε σίγουρα θα ακουστούν ως μυστηριώδη και δεν μπορούν να είναι τίποτα περισσότερο από μία ελάχιστη αναφορά.
Η πρώτη ιδιαίτερη πληροφορία είναι ότι στο σμήνος των Πλειάδων βρίσκεται το κέντρο γύρω από το οποίο περιστρέφεται το ηλιακό μας σύστημα, αλλά και το σύνολο του γαλαξία μας. Αυτό φυσικά ακούγεται σαν αυθαιρεσία, αφού οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια έχουν φθάσει στην άποψη ότι ο Ήλιος μας και μαζί με αυτόν το σύστημα μας βρίσκεται σε τροχιά γύρω από το κέντρο του γαλαξία που θεωρούν σήμερα ότι είναι στον αστερισμό του Τοξότη. Καθώς όμως οι επιστήμονες κάθε λίγα χρόνια αυτοαναιρούνται δεν μπορούμε να βασιστούμε με βεβαιότητα στις απόψεις τους και μάλιστα όταν είναι ακόμα πολύ νεαρές, "νεογέννητες". Όπως και να έχει ας κρατήσουμε προς το παρόν το ότι η Αρχαία Σοφία αναφέρει αυτή την θέση και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε εδώ περισσότερο.
Το άλλο σημαντικό θέμα είναι το ότι οι Πλειάδες μαζί με τον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και το σύστημα του Σειρίου αποτελούν τα κέντρα μέσω των οποίων διοχετεύονται στο σύστημα μας οι ενέργειες σε πνευματικό επίπεδο και που αποτελούν τις δημιουργικές δυνάμεις που εκδηλώνουν κάθε μορφή ζωής στο σύστημα μας. Οι Πλειάδες μας στέλνουν την μορφή εκείνη της Δύναμης που είναι η Δημιουργική Νόηση. Οι Πλειάδες μάλιστα ήταν πολύ ενεργές για το σύστημα μας στο προηγούμενο ηλιακό μας σύστημα και από αυτό το σμήνος που σήμερα το καταγράφουμε να είναι στον Ταύρο εισήχθη η έννοια της νόησης στο ηλιακό μας σύστημα. Οι Δυνάμεις του Σείριου είναι πολύ ισχυρές στο παρόν ηλιακό μας σύστημα κατευθύνοντας την Δύναμη της Σοφής Αγάπης, ή την Αγάπη και τη Σοφία σε εκδήλωση και της οποίας τάσης εκφραστής υπήρξε και ο Ιησούς Χριστός, αλλά και όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι όπως πχ ο Πυθαγόρας, ο Ορφέας, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος κλπ. Οι Δυνάμεις του αστερισμού της Μεγάλης Άρκτου εκφέρουν την Δύναμη της Θείας Βουλήσεως, στην οποία θα υπάρξει ανταπόκριση μόλις στο επόμενο τρίτο ηλιακό μας σύστημα. Σήμερα εκτός των ελάχιστων εξαιρέσεων των πιο προχωρημένων όντων της ανθρώπινης φυλής, οι υπόλοιποι δεν ανταποκρίνονται καθόλου σε αυτές τις Δυνάμεις και παίρνουν την επίδραση τους για το κλείσιμο του ανώτερου πνευματικού υπαρξιακού κύκλου τους μέσω του Ηλίου μας, ή μέσω κάποιων πλανητών στους οποίους διαχέεται από τον Ήλιο και ακόμα και κάποιοι μαζί με τα ζώα και τα φυτά προσλαμβάνουν αυτές τις δυνάμεις μέσω του δικού μας πλανήτη.
Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε για τις Πλειάδες, αν στρέφαμε τη ματιά μας στην Ελληνική μυθολογία, η οποία είναι η δίοδος μέσα από την οποία πάντοτε φώτιζε, φωτίζει και θα φωτίζει τους ανθρώπους στην έρευνα αυτών των μεγάλων θεμάτων. Μια ελάχιστη μόνο αναφορά στο θέμα είναι για να σας παροτρύνω σε δική σας εκτενέστερη μελέτη είναι το ότι οι Πλειάδες ως κόρες του Άτλαντα λέγονται πολλές φορές Ατλαντίδες και φυσικά το θέμα σχετίζεται και με τις μεγάλες μάχες που έγιναν στη χαμένη σήμερα ακόμα ήπειρο Ατλαντίδα. Ένα ιδιαίτερο σημείο για διαλογισμό είναι το ότι στο επίπεδο των θεών έχουμε δύο πληροφορίες που προέρχονται από τις δύο αδελφές μυθολογίες την Ελληνική και την Ινδική για την σχέση των οποίων θα μιλήσουμε άλλη στιγμή. Η Ινδική μυθολογία ονομάζει τις Πλειάδες Krittika και είναι οι παραμάνες, οι τροφοί και οι γαλουχήτριες του θεού του πολέμου Karttikeya που είναι φυσικά ο θεός Άρης. Από την Ελληνική μυθολογία παίρνουμε την πληροφορία ότι η κάλλιστη, η ωραιότερη των Πλειάδων η Μαία είναι η μητέρα του θεού Ερμή. Ακόμα δε ο Πορφύριος μεταφέρει την Πυθαγορική άποψη ότι οι Πλειάδες είναι η λύρα των Μουσών, ενώ ετυμολογικά η Μαία σχετίζεται με τις Μούσες και την Μνημοσύνη. Αυτές οι δύο απόψεις βλέπουμε να συνδέονται μοναδικά στο ζώδιο του Κριού, του οποίου ο Άρης είναι ο παραδοσιακός κυβερνήτης, ενώ ο Ερμής είναι ο εσωτερικός κυβερνήτης. Ένα τελευταίο δεν θα ήθελα να μην έχω αναφέρει.
Όπως έχω αναφέρει σε προηγούμενη δημοσίευσή μου το πνευματικό μάτι του Ταύρου σχετίζεται με την δύναμη που εδράζεται στη πύλη που υπάρχει στο ζώδιο αυτό και βρίσκεται στις 15° του Ταύρου. Στην περιοχή αυτού του σημείου βρίσκεται ένα άλλο σημαντικό σμήνος αστέρων οι Υάδες, ειδικά δε στις 15° βρίσκεται ο Λαμπαδίας, ή Αλδεμπαράν που είναι ο λαμπρότερος αστέρας των Υάδων. Το Αλδεμπαράν είναι αραβική ονομασία και σημαίνει "αυτός που ακολουθεί" αναφερόμενοι οι Άραβες στο ότι ο αστέρας αυτός ακολουθεί τις Πλειάδες. Σχετίζοντας τον έτσι άμεσα με αυτές, ενώ στην αρχαία Ελληνική γραμματεία αναφέρεται ως "ο νότιος οφθαλμός του Ταύρου".
Έχετε πληρότητα Χαράς και Ειρήνης όλοι...

Ορφίων Ερμητικός

Ηλιόδωρος έγραψε:: Η βασική δουλειά σας αυτή την εποχή δεν είναι να παλεύετε με τις δυνάμεις του κακού και τις δυνάμεις του σκότους. Δουλειά σας είναι να ξυπνάτε το ενδιαφέρον και να κινητοποιείτε τις δυνάμεις του φωτός ...στο σημερινό κόσμο. Μην πάτε σε αναμέτρηση με το κακό, αλλά οργανώστε και κινητοποιείστε με τέτοιο τρόπο το καλό και ενισχύστε με τέτοιο τρόπο τα χέρια των εργατών που βρίσκονται στο πλευρό της δικαιοσύνης και της αγάπης, ώστε το κακό να βρίσκει ολοένα και πιο λίγες ευκαιρίες.
Αν έχετε πίστη έστω κι όσο είναι ένας κόκκος σινάπεως, σε όσα σας είπα, αν έχετε ακλόνητη εμπιστοσύνη στο έργο του πνεύματος του Θεού και στο θείον του ανθρώπου, τότε ξεχάστε τον εαυτό σας. Αφιερώστε όλες τις προσπάθειες, από τη στιγμή που θα λάβετε αυτή την ανακοίνωση, στο καθήκον της συνεργασίας με την οργανωμένη προσπάθεια να αλλάξει το ρεύμα των παγκόσμιων υποθέσεων με την αύξηση του πνεύματος της αγάπης και της καλής θέλησης στον κόσμο, κατά τη διάρκεια του μηνός Μαΐου (Εσωτερική Ψυχολογία, Τ. ΙΙ, σ. 687-92).