Συχνότητες στην Φύση...

Βιοακουστική: Η σημασία της Συχνότητας στην Φύση

Ο Σάρυ Έντουαρντς είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Ηχητικής Υγείας, ενός μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού ερευνητικού ινστιτούτου, που έχει αφιερωθεί στο νεοεμφανιζόμενο χώρο της βιοακουστικής. Η βιοακουστική είναι ένας νέος κλάδος της επιστήμης που αγγίζει την εσωτερική και μεταφυσική αξία της μουσικής, του ρυθμού και της συχνότητας. Θα αναλύσουμε την άποψή του για το πώς η βιοακουστική μπορεί να βοηθήσει στην θεραπεία μέσα από σύνθεση των απόψεων του από ένα άρθρο του στο περιοδικό ΝΕΧUS, Τόμος 7, Αριθμός 6 (Οκτώβριος - Νοέμβριος 2000, αγγλική έκδοση)
Για την βιοακουστική πρώτιστο ρόλο έχει η κατανόηση της έννοιας, συχνότητα.

Τι είναι η συχνότητα;
Το φως είναι συχνότητα. Ο ήχος είναι συχνότητα. Το άρωμα είναι συχνότητα. Η συγκίνηση είναι συχνότητα. Η δόνηση είναι συχνότητα. Η μουσική είναι συχνότητα. Τα εγκεφαλικά κύματα είναι συχνότητα. Οι νευρικοί παλμοί είναι συχνότητα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν στερεά σώματα. Zούμε σ' ένα σύμπαν που αποτελείται εξ ολοκλήρου από ενέργεια.
Πώς γνωρίζει το σώμα τι να κάνει με όλες αυτές τις συχνότητες; Το σώμα ακούει συχνότητες. Τα αυτιά αλλάζουν αυτό το αισθητηριακό ερέθισμα σε βιοχημικούς παλμούς και στέλνουν αυτή τη πληροφορία στον εγκέφαλο. Τα μάτια δέχονται συχνότητες του φωτός, αλλάζουν αυτούς τους παλμούς σε βιοχημική ενέργεια και στέλνουν την πληροφορία στον εγκέφαλο. Η μύτη δέχεται αρώματα. Κάθε παλμός αλλάζει σε βιοχημικό ερέθισμα και πηγαίνει στον εγκέφαλο. Κάθε αισθητηριακό όργανο συλλέγει πληροφορίες σαν ερεθίσματα της συχνότητας και τα αλλάζει σε βιοχημικούς παλμούς, που τα στέλνει στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος με τη σειρά του διυλίζει την πληροφορία και την ανακατανέμει σε συστήματα και λειτουργίες του σώματος, έτσι ώστε το σώμα να μπορεί να διατηρήσει την υπόσταση του. Πώς ξέρει ο εγκέφαλος να κατευθύνει αυτά τα ερεθίσματα στο κατάλληλο μέρος;
Απάντηση: Με την οκτάβα της συχνότητας. Εάν η συχνότητα φτάσει στο επίπεδο:

2 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν βιομαγνητικό ερέθισμα.
4 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν βιοηλεκτρικό ερέθισμα.
8 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν βιοχημικό ερέθισμα.
16 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν δομικό ερέθισμα (μυοσκελετικό).
32 κύκλοι το δευτερόλεπτο, ο εγκέφαλος το ερμηνεύει σαν νευροφυσικό ερέθισμα.


Το σώμα με την ατέλειωτη σοφία του, έχει ένα τέλειο κόμβο τροφοδοσίας, ώστε να έχει δυνατότητα για διάγνωση και παροχή μιας ομάδας θεραπευτικών συχνοτήτων, όπως η αυτοδιάγνωση και περιγραφή.

Αυτή η ικανότητα τώρα θεωρείται σαν ένα βιώσιμο συμπλήρωμα της σύγχρονης ιατρικής, αλλά αναφορές από αρχαίους πολιτισμούς φανερώνουν ότι αυτός ο ήχος είχε χρησιμοποιηθεί για χιλιάδες χρόνια για την ισορροπία και διατήρηση της υγείας. Οι Θιβετιανοί ξέρουν τα θετικά δονητικά αποτελέσματα των κουδουνιών και των ψαλμών. Οι πρακτικοί θεραπευτές της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής αναγνωρίζουν ότι η ενέργεια που ρέει σωστά, ή το "τσι", είναι θεμελιώδης για καλή, ισορροπημένη υγεία. Η Βίβλος εξισώνει το "Λόγο", μια μορφή ήχου, με το Θεό και τη Δημιουργία.

Σήμερα φαίνεται ότι αυτές οι αρχαίες σοφίες επανεξετάζονται, καθώς η συμβατική ιατρική, που προηγουμένως εξαρτιόταν από την επιστημονική μέθοδο, αρχίζει να δίνει προσοχή στην δυνατότητα της συχνότητας να τροφοδοτεί και να υποστηρίζει την ικανότητα του σώματος για αυτοθεραπεία. Το ιατρικό κατεστημένο τώρα μόλις αρχίζει να αναγνωρίζει τη σχέση μεταξύ των συχνοτήτων της φωνής και της διατροφικής κατάστασης.

Καθένας από μας κατέχει μοναδικές αρμονίες συχνότητας, που μπορούν να εκφραστούν μέσω της φωνής. Αλλά όταν οι συχνότητες αυτές του σώματος γίνονται ανισόρροπες, αυτή η διαταραχή εκφράζεται επίσης μέσω της φωνής και εκδηλώνεται σαν ασθένεια ή στρες στα δομικά και βιοχημικά επίπεδα του σώματος. Ένα μικρό τμήμα της φωνής, μια καταγραφή διάρκειας λιγότερο από ένα λεπτό, μπορεί να προσεγγισθεί με την χρήση ενός συστήματος, που αναλύει την κατάσταση συχνότητας ενός ατόμου. Αυτές οι συχνότητες, σε ειδικούς συνδυασμούς, μπορούν μετά να χρησιμοποιηθούν για να υποστηρίξουν τη φυσιολογική μορφή και λειτουργία.

Κάθε νότα και συχνότητα έχει μια σειρά από άλλες συχνότητες, που συνδυάζονται μαζί, για να δημιουργήσουν ολιστική ισορροπία μέσα στο σύστημα του οργανισμού. Κάθε νότα και συχνότητα έχει επίσης μια σειρά αρμονιών, που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν τις αρμονίες που παρατηρούμε σ' όλη την έκταση των συστημάτων του σώματος.

Αρμονίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την τροφοδοσία πολλαπλών συστημάτων, που είναι σε στρες. Π.χ. οι συχνότητες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξομάλυνση και πρόκληση "αυτομάτων μετριάσεων" σε κάποιους τύπους καρκίνου (μια περιορισμένη υποκειμενική βάση) είναι οι αρμονίες του καρκινικού κύκλου (ο κύκλος του κιτρικού οξέος, μια σειρά από βήματα στην οξείδωση των υδρογονανθράκων). Σε μελέτες, αυτές οι συχνότητες παρουσιάστηκαν με τη χρήση ειδικών δειγμάτων, για να πετύχουν και να διατηρήσουν μια αρμονική χορδή, δηλαδή ένα ειδικό, αναγνωρίσιμο, μαθηματικό καλούπι.

Φυσιολογικά, αυτό το μαθηματικό καλούπι συχνοτήτων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ενός συστήματος ή ενός οργανικού ιστού.

Πάντως πολλά συστήματα του οργανισμού χρησιμοποιούν αυτές τις χορδές. Αυτές έχουν καταγραφεί στη θεωρία της μουσικής χωρίς να καταλάβουμε απαραίτητα ότι αυτές οι χορδές υπάρχουν στα κύτταρα μας σαν μουσική μάζα και συχνότητα. Κάθε διατροφική, βιοχημική ουσία, όργανο και ευαισθησία, έχουν μια σειρά προβλέψιμων σχέσεων, που είναι μαθηματικές στη φύση τους.

Το σώμα είναι ένα μαθηματικό καλούπι από αλληλεπιδράσεις συχνοτήτων. Οι βιοχημικές σχέσεις είναι σχέσεις συχνοτήτων.

Ιάνης Ξενάκης: Τα μαθηματικά στην μουσική

Ο Ιάνης Ξενάκης, ασχολήθηκε όλη του την ζωή με την σχέση των μαθηματικών και την μουσικής και έκανε πολλές μουσικές συνθέσεις εμπνευσμένος από μαθηματικές ακολουθίες και την μουσική των Σφαιρών. Διαβάζουμε παρακάτω τις απόψεις του για την θεωρία του από μία συνέντευξη δόθηκε το Σεπτέμβρη του 1978, όταν είχε έλθει στις Μυκήνες και που παρουσίασε το "Πολύτοπο των Μυκηνών".

"Η μουσική είναι ίσως από τις τέχνες η πιο δεμένη με τα μαθηματικά, με τη μαθηματική σκέψη, από την ίδια τη φύση της. Η διατακτική δομή μπορεί να κατατάξει τα στοιχεία ενός συνόλου, ενός χαρακτήρα, όπως είναι το ύψος, ή ένταση, ή πυκνότητα, όπως είναι ο βαθμός αταξίας. Στην ιστορία, πολλές φορές η μουσική σκέψη ήταν πρωτοπορία απέναντι στη μαθηματική σκέψη. Οι Πυθαγόρειοι, για παράδειγμα, συσχέτιζαν το ύψος με το μήκος των χορδών. Για να βρούνε, ας πούμε, το διάστημα της ογδόης, έπρεπε να διαιρέσουν τη χορδή στα τέσσερα. Είναι διαίρεση με το δύο - πρόκειται για μια φθίνουσα γεωμετρική πρόοδο."

"Ο Αριστόξενος ο Ταραντίνος ερχόταν από τη σκοπιά των μουσικών και έλεγε τα ίδια πράγματα διαφορετικά. Για να κάνω διπλό ένα διάστημα ογδόης, πρέπει απλώς να προσθέσω ένα διάστημα, μουσικό διάστημα, μιας άλλης ογδόης. Επομένως, αυτό που ο Πυθαγόρας έλεγε πολλαπλασιασμό, ο Αριστόξενος, που ήταν μουσικός, το έλεγε πρόσθεση. Η σχέση τώρα που υπάρχει, σημείο προς σημείο, ανάμεσα στο ύψος που ακούμε και στα μήκη της χορδής, του φυσικού αντικειμένου που παράγει τον ήχο, τη σχέση αυτή δεν την είδανε εκείνη την εποχή, παρά το γεγονός ότι την πραγματοποίησαν. Σαν μαθηματική θεωρία την είδανε πολύ αργότερα.

Είναι η λεγόμενη λογαριθμική συνάρτηση ή η αντιστροφή της, η εκθετική συνάρτηση. Να ένα παράδειγμα, που οι μουσικοί είχαν διατυπώσει ορισμένες απόψεις, σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια πριν διατυπωθούν στα μαθηματικά.. Πίσω από αυτό, αυτό που λέμε το σύνολο των υψών, που χρησιμοποιεί ο μουσικός, υπάρχει η δομή, η δομή από άποψη αφηρημένη. Η δομή των κλιμάκων, ας πούμε. Η ίδια η κλίμακα είναι μια δομή, από τις πρωταρχικές δομές στο μυαλό του ανθρώπου και εκφράζεται στη μουσική με τις κλίμακες και στα μαθηματικά με την αριθμητική. Και η αριθμητική είναι μια κλίμακα."

"Όταν έχεις τρία στοιχεία, από ένα σύνολο, ας πούμε, υψών ή τρία στοιχεία από ένα σύνολο μεγεθών, μπορείς να διατάξεις τα στοιχεία. Να πεις, πως το ένα από τα τρία βρίσκεται στη μέση, ανάμεσα στα δυο άλλα. Αυτή είναι η βασική δομή που κυβερνάει το χρόνο, που κυβερνάει τα ύψη και την ένταση των ήχων και άλλα ακόμα χαρακτηριστικά, αλλά όχι όλα.

Όταν πίσω από αυτά τα χαρακτηριστικά υπάρχει η βαθιά αυτή μαθηματική σχέση, που είναι μια βαθιά δομή του ανθρώπινου νου, είναι εύκολο να μπάσει κανείς στη μουσική σύνθεση ό,τι έχει κατακτηθεί στο χώρο των μαθηματικών. Ο χώρος των μαθηματικών εξαρτάται και από την καθαρή πορεία τη μαθηματική, αλλά και από τις επιρροές άλλων επιστημών - της φυσικής, της οικοδομικής και της κοινωνιολογίας ακόμα τα τελευταία χρόνια."