Señora.

Επισκέπτης

Νερό κι Αέρας...

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Δε λέει να ημερέψει
Μου ξεσηκώνει την καρδιά
Και μου σκορπάει τη σκέψη

Σαν σπίθα από πυρκαγιά
Στα ύψη μ'ανεβάζει
Κι έξω απ'του κόσμου τ' όνειρο
Με μια σπρωξιά με βγάζει

Με στροβιλίζει σαν φτερό
Στο πουθενά σε μια άκρη
Κι ύστερα μες στα μάτια σου
Με ακουμπάει σαν δάκρυ

Με πάει ψηλά στον ουρανό
Μου λέει τώρα γκρεμίσου
Και `γω σαν άστρο ρίχνομαι
Κι ακούω την ευχή σου

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Στιγμή δε λιγοστεύει
Μάλλον τρελά θα μ' αγαπά
Γι' αυτό έτσι με παιδεύει

Κι όταν του λέω πια δεν μπορώ
κόπασε να ησυχάσω
Μου λέει όσο ζεις εγώ θα ζω
Κι άντε να σε χορτάσω

Επισκέπτης

Όχι σε σένα,αλλά,
στην χρυσαφένια σκόνη που σηκώνουν οι οπλές του Αλόγου σου,καθώς απομακρύνεσαι
σε εκείνον τον Άνεμο που παίζει με τα μαλλιά σου
στον ορίζοντα που αρπάζει για μια στιγμή το βλέμμα σου.
Σε όλα αυτά θα πω πως εσένα επέλεξα για Φάρο μου.
Όταν το νερό συναντήσει πάλι τον αέρα,στην παλίρροια των υδάτων,εσένα θα ψάχνει το πλοίο μου,το δικό σου φως.

Αυτό το εξερχόμενο μου άρεσε πολύ!

Επισκέπτης

Ευχαριστώ Δημήτρη.

Επισκέπτης

My name.....

Why don't you ask me
How long I've been waiting
Set down on the road
With the gunshots exploding
I'm waiting for you
In the gloom and the blazing
I'm waiting for you

I sing like a slave I know
I should know better
I've learned all my lessons
Right down to the letter
And still I go on like this
Year after year
Waiting for miracles
And shaking...with fear

Why don't you answer
Why don't you come save me
Show me how to use
All these things
That you gave me
Turn me inside out
So my bones can save me
Turn me inside out

You've come this close
You can come even closer
The gunshots get louder
And the world spins faster
And things just get further
And further apart
The head from the hands
And the hands from the heart

One thing that's true
Is the way that I love him
The earth down below
And the sky up above him
And still I go on like this
Day after day
Still I go on like this

Now I've said this
I already feel stronger
I can't keep waiting for you
Any longer
I need you now
Not someday
When I'm ready
Come down on the road
Come down on the road

My name, my name
Nothing is the same
I won't go back
The way I came

Επισκέπτης

Keramona ketera.

Σαν εκείνο το έντομο,που έψαχνε ώριμους καρπούς φρούτων να θρέψει τα μωρά της,τα διάλεγε,τα δοκίμαζε αν είναι καλά και τα έσερνε στην φωλιά της.
Στην φωλιά όμως μεταφέρθηκαν κι άλλα μωρά,άλλης μάνας,μύρισαν τους καρπούς και η πείνα τα οδήγησε εκεί.
Και εκείνη δεν τα έδιωξε.Διπλός κόπος,διπλή δουλειά,καμία στάση.
Και εκείνα έτρωγαν αδηφάγα και σέρνονταν πάνω της για περισσότερο.
Ώσπου μεγάλωσαν και έφαγαν και την ίδια.

Επισκέπτης

" My name "!

Υπέροχο! Με άγγιξε και με γοήτευσε!

(Θα πρόσθετα εγώ: Μy name...is writen on the wind...and never the same!")

Eπέτρεψέ μου να συμβάλλω κι εγώ μ'ένα ιδιαίτερο τραγούδι:

Επισκέπτης

thanks chris

Επισκέπτης

For millions of years mankind lived just like the animals
Then something happenend which unleashed the power of our imagination
We learned to talk

There's a silence surrounding me
I can't seem to think straight
I'll sit in the corner
No one can bother me
I think I should speak now ___________ Why won't you talk to me
I can't seem to speak now ____________ You never talk to me
My words won't come out right ________ What are you thinking
I feel like I'm drowning _____________ What are you feeling
I'm feeling weak now _________________ Why won't you talk to me
But I can't show my weakness _________ You never talk to me
I sometimes wonder ___________________ What are you thinking
Where do we go from here _____________ What are you feeling

It doesn't have to be like this
All we need to do is make sure we keep talking

Why won't you talk to me _____________ I feel like I'm drowning
You never talk to me _________________ You know I can't breathe now
What are you thinking ________________ We're going nowhere
What are you feeling _________________ We're going nowhere

Why won't you talk to me
You never talk to me
What are you thinking
Where do we go from here

It doesn't have to be like this
All we need to do is make sure we keep talking

Επισκέπτης

Επισκέπτης

Έχει αέρα απόψε,έχει αέρα....κι ακούω μια φωνή σαν την δική σου.
Ανασαίνει η πόλη την μορφή σου...
Γυρνάει μες το μυαλό μου η θύμηση σου.

Που ναι τα μάτια σου να δουν αυτό το δειλινό;
Που είναι τα χέρια σου να αγγίξουν τον ουρανό;

Επισκέπτης

(Διαβάζω κάτι που οι λέξεις τους,είναι σαν μονοπάτια που με έφεραν σε σένα,κάτι να σου πω,(θέλω κάτι να σου πω.. )...)...

Μέσα στον οίκο μου είσαι ο στύλος που γεφυρώνει τα γήινα με τα ουράνια.
Κι όταν κατέρχομαι στα λερωμένα υπόγεια μου,θα με αφήσω λίγο να περιπλανηθώ,να φοβηθώ και να αναμετρηθώ με τα φαντάσματα μου κι εκεί θα ηττηθώ πολλές φορές μέχρι να μάθω όλα τους τα μυστικά.
Θα με γκρεμίσω και θα με ξαναχτίσω άπειρες φορές.
Μα πάντα θα ψηλαφίζω στο σκοτάδι,γύρω από τα θεμέλια του σπιτιού μου,να εντοπίσω τον στύλο σου,το κράτημα μου και εκεί θα σταθώ παράλληλα στον άξονα που ευθυγραμμίζει τα χαμηλά μου στρώματα με τα πιο υψηλά ιδανικά που σφράγισαν την ψυχή μου.
Κι όταν ακουμπήσω την παλάμη μου πάνω,θα θυμηθώ το χέρι σου που κράτησα,δίαυλος και πυλώνας θα μετατραπεί και θα σου εξιστορήσω..

Και τότε ο στύλος σου θα γίνει κατάρτι,ο οίκος μου καράβι και η άγκυρα της λήθης αργά θα σηκωθεί και στο ταξίδι μου θα χαραχτούν νέες πλεύσεις κι εσύ ο σταυρός του Νότου.
Πάνω στην ίδια θάλασσα που, όμοια ποτέ δεν είναι και,στο τέλος,το ναυάγιο μου θα της προσφέρω για ύφαλο του κόσμου της,αντάλλαγμα για να σε κρατήσει μέσα της φυλακτό,μέχρι την επόμενη φορά...

Συνεχίζουμε;Ναι.