Έτσι τα λέω καλύτερα.

Επισκέπτης

Για όσο ζω,

θα ακροβατώ...

Επισκέπτης

Ηλιόδωρος έγραψε:

Επισκέπτης

Σου μιλαώ εδώ σ'αυτό το ψεύτη τον καιρό
Για όνειρα που άφησα στη μέση
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να ανατρέψει..

Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ

Μου μιλάς και εσύ και μου ματώνεις μια πληγή
Που έχω μέσα μου και έχει ριζώσει
Η στιγμή αρκεί να στην αλλάξει την ζωή
Γέλιο πόνο δάκρυ να σκοτώσει

Εγώ χαράμισα τα πιο καλά μου χρόνια
Να περιμένω μιας αγάπης γυρισμό
Έχτιζα πύργους από άμμο και κοχύλια
Και έκλεινα μέσα εκεί χιλιάδες σ'αγαπω
Εδώ δε ζήτησα βοήθεια από κανένα
Πάντα πετούσα στο δικό μου ουρανό
Και ήρθαν στιγμές που τα πληγώσαν τα φτερά μου
Μα εγώ συνέχισα και έτσι να πετώ

Επισκέπτης

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό

Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά

Λευτεριά στους ανέμους ζητάω
έχω πάψει να είμαι θνητός
ανεβαίνω ψηλά κι αγαπάω
δίχως σώμα χρυσός αετός

Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι
το γαλάζιο ζεστή αγκαλιά
στα ψηλά τα βουνά να κοιμάμαι
στο Αιγαίο να δίνω φιλιά

Σαν το σύννεφο φεύγω πετάω
έχω φίλο τον ήλιο Θεό
με του αγέρα το νέκταρ μεθάω
αγκαλιάζω και γη κι ουρανό

Επισκέπτης

Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη
που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη
πως δε ζαλίζεται

Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει

Για ιδέστε που 'χει το ερημοπούλι
αίμα στο φτερό
πετά κι ας το 'βρε θανάτου βόλι
κόντρα στον καιρό

Με τον καιρό να 'ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος

Για ιδέστε όλοι, δέστε και μένα
άλλο δε ζητώ
που 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα
και ακροβατώ

Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις, πουλί μου, μην κλαις, πουλί μου

Επισκέπτης

Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις.
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις.

Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι.
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι.

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στης λήθης το πηγάδι.
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι.

Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις.
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις.

Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις.
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάδι να μου γυρεύεις.

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στης λήθης το πηγάδι.
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι.

Επισκέπτης

Στου δρά- ε δράκου την καμπούρα
πάνω στης ράχης το φτερό
στ’ άγρια τα κάστρα πολεμάω
κι έτσι τους χρόνους μου μετρώ

Φτιάχνω φαρέ- φτιάχνω φαρέτρα
μαύρη απ’ της νύχτας τα μαλλιά
πάνω στης γης τ’ αλάτι γράφω
και τραγουδώ με τα σκυλιά

Την κούπα μου γεμίζω
κερνάω το φίδι για να βγει
όρθιος στον ήλιο να γροικάω
στον ουρανό του αετού η κραυγή

Επισκέπτης

Τα περασμένα καίγονται, στη λησμονιά πετάνε
Γίνονται αγιάτρευτες πληγές τις νύχτες και πονάνε
Στη λησμονιά σε πάνε…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Και τα χαράματα σαν ’ρθει.. με μια λαχτάρα η προσμονή
Θα’ναι μι’ αλλόκοτη χαρά, θα γίνει δίψα και φωτιά..
Θα’ναι μι’αλλόκοτη χαρά…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Γλυκιά μου, μη χαθείς…

Στάσου λιγάκι, μη μιλάς, άσε το χτύπο της καρδιάς
να πει ό,τι είναι για να πει, στο φως να γεννηθεί..
Για ένα τίποτα, μη φοβηθείς, πώς φτάσαμε στ’ανείπωτα..
Απόψε, μη χαθείς…

» Από τα καλύτερα βίντεο... (από mikroulis11)
» Τα παλιοσίδερα..
» Κάπως έτσι.
» Έτσι, για να μην... ξεχνιόμαστε...
» Πότε θα αλλάξει ο κόσμος;