Λέοναρντ Πελτιέ...

Είχα υποσχεθεί σε κάποιον φίλο, να ανοίξω ένα θέμα με τον Λέοναρντ Πελτιέ.
(Ελπίζω Γιώργο, να προσθέσεις τα ποιήματα σου...)

Έτσι σκέφτηκα πως θα ήταν χρήσιμο να προσθέσουμε έναν χώρο αφιερωμάτων, για ανθρώπους που ήταν και είναι σπουδαίοι...
Και δυστυχώς άγνωστοι για πολλούς.  

...

«Μόνο ένα είναι χειρότερο απ' το να θυμάσαι πως κάποτε ήσουν ελεύθερος, κι αυτό είναι το να 'χεις ξεχάσει πως κάποτε ήσουν ελεύθερος».
         

 Δεν είναι απόσπασμα από κανέναν Οδηγό Επιβίωσης στις Φυλακές, αλλά λόγια του Λέοναρντ Πελτιέ. Οσοι δεν τον θυμούνται, δεν έχουν κι άδικο. Πάνε 17 χρόνια από τότε (το 1996) που το δικό μας «Εψιλον» είχε ξεκινήσει καμπάνια για την απελευθέρωσή του, με μεγάλη επιτυχία, αν κρίνει κανείς από την ανταπόκριση του κόσμου, που έσπευσε να ταχυδρομήσει κουπόνια του περιοδικού προς τον Λευκό Οίκο του Κλίντον (τότε), ζητώντας την απελευθέρωση του Πελτιέ. Φυσικά, δεν έγινε τίποτε.
   
36 χρόνια κάγκελα
Ο Πελτιέ παραμένει πίσω από τα κάγκελα εδώ και 36 χρόνια - και ήδη είναι 70 ετών. Με λίγη αριθμητική διαπιστώνει κανείς ότι ο άνθρωπος έζησε πάνω από τη μισή του ζωή φυλακισμένος. Ανικανοποίητη η αμερικανική Δικαιοσύνη, σαρκάζει πάνω από το κελί του: η ημερομηνία αποφυλάκισής του έχει οριστεί για τις 11 Οκτωβρίου του 2040, οπότε... τυπικά θα βγει, όντας σχεδόν 100 χρόνων. Στο μεταξύ τον περιφέρει στις φυλακές της επικράτειας, με οδυνηρότερο σταθμό το Ομοσπονδιακό Σωφρονιστικό Κατάστημα του Κανάαν (Πενσυλβανία) το 2009, όπου χτυπήθηκε άσχημα από συγκρατούμενούς του και μετά τον ξυλοδαρμό τον ξαναπήγαν σε άλλες φυλακές υψίστης ασφαλείας, αυτή τη φορά στις φυλακές Κόλμαν (Φλόριντα), όπου μετρά τη ζωή του μέχρι και σήμερα.
   
Μαχητής από το 1975
Ο Πελτιέ είναι βορειοαμερικανός Ινδιάνος. Ενεργό μέλος του Ινδιάνικου Κινήματος της Αμερικής (ΑΙΜ), ενός μαχητικού κινήματος που ζητάει την απελευθέρωση των πατρογονικών εδαφών, ο Πελτιέ έμπλεξε το 1975 σε μια ένοπλη σύγκρουση με πράκτορες του FBI. Ηταν έξω από τον ινδιάνικο καταυλισμό Πάιν Ριτζ (νότια Ντακότα) όπου έχουν μαντρωθεί από το 1889 οι Λακότα, παρακλάδι των Σιου. Στη συμπλοκή σκοτώθηκαν δύο πράκτορες, το θάνατο των οποίων χρεώθηκε ο Ινδιάνος ακτιβιστής. Το 1977 δικάστηκε σε δύο φορές ισόβια και μπήκε φυλακή, αφού τον «κατέδωσε» η Ινδιάνα σύντροφός του (αργότερα αναίρεσε τη μαρτυρία της, καταγγέλλοντας ότι είχε εκβιαστεί από το FBI). Η στημένη δίκη δεν αναθεωρήθηκε ποτέ. Η Διεθνής Αμνηστία την έχει καταχωρίσει στις «άδικες δίκες», αλλά κανείς Αμερικανός πρόεδρος δεν έδωσε χάρη στον Πελτιέ, ούτε καν ο Ομπάμα.
   
Ρεκόρ φυλάκισης
Ετσι, ο Λέοναρντ Πελτιέ πέτυχε ένα θλιβερό προνόμιο, να είναι «ο πολιτικός κρατούμενος με την πιο μακρόχρονη φυλάκιση στις ΗΠΑ», γεγονός που το 2011 οδήγησε το Ιδρυμα Μάριο Μπενεντέτι να τον ανακηρύξει «σύμβολο των καταδιωκομένων εξαιτίας φυλετικών, εθνοτικών, ιδεολογικών και θρησκευτικών λόγων».
Στο μεταξύ, η διεθνής κοινότητα το παλεύει. Μέσω Διαδικτύου, οι οργανώσεις που τον υποστηρίζουν ανακήρυξαν το Φεβρουάριο Μήνα Διεθνούς Αλληλεγγύης προς τον Πελτιέ. Δεν χρειάζεται γραμματόσημο πλέον, αλλά ένα κλικ στη διεύθυνση http://www.whoisleonardpeltier.info/contact-us/.
«Η αθωότητα έχει μόνο μία φωνή, της αλήθειας. Η ενοχή έχει χίλιες φωνές, και είναι όλες ψέματα», έχει γράψει ο ίδιος. Ισως, όμως, να πέφτει έξω: υπάρχει και η διεθνής αλληλεγγύη, με χίλιες φωνές της.

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=344394
...





Ο Λέοναρντ Πελτιέ, Ινδιάνος Τσιπέγουα Σιου,θα συμπληρώσει σε λίγο 22 χρόνια στη φυλακή, καταδικασμένος δύο φορές ισόβια για δύο φόνους εκ προμελέτης, τους οποίους πιθανά δεν έκανε ποτέ...

πάλι μία καλή αφορμή για να πνίξουν εν τη γενέσει αυτή την προσπάθεια ανεξαρτησίας, καθώς τα σπλάχνα των "Μαύρων Λόφων", που είναι η περιοχή των Ινδιάνων Σιου, κρύβουν πολύτιμους θησαυρούς, όπως κοιτάσματα ουρανίου και χρυσού.  

...Η αρχή της ιστορίας ξεκινά πριν από 25 χρόνια, για την ακρίβεια στις 11 Μαρτίου του 1973. Οι ηγέτες της φυλής των Ογκλάλα Λακότα Σιου της Νότιας Ντακότα, ακολουθώντας την "επιθετική πολιτική για την κατάκτηση των δικαιωμάτων τους", που από το 1968 έχει θέσει το "Αμερικανικό Ινδιάνικο Κίνημα" (ΑΙΜ), ανακηρύσσουν την ανεξαρτησία της φυλής τους από τις ΗΠΑ, βασιζόμενοι στη συνθήκη Fort Lamaries του 1868. Την πράξη αυτή τη συνοδεύουν με την εκλογή και το διορισμό προσωρινής κυβέρνησης με έδρα τοΠληγωμένο Γόνατο (Wounded Knee). Η έδρα της προσωρινής κυβέρνησης δεν είναι τυχαία.

Το Πληγωμένο Γόνατο, τόπος θυσίας - στις 29 Δεκεμβρίου του 1890 σφαγιάστηκαν και δολοφονήθηκαν χιλιάδες άοπλοι Σιου από το 7ο Σύνταγμα Ιππικού των ΗΠΑ - για τους Ογκλάλα Σιου είναι μία τοποθεσία που επιλέγεται για να προσδώσει μία νέα διάσταση στην ιστορία της τοποθεσίας, από τόπος θανάτου και υποδούλωσης να γίνει τόπος ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Για άλλη μια φορά η απάντηση ήταν ακαριαία και "αποτελεσματική". Ο αμερικανικός στρατός με τη συνδρομή του FBI εισβάλλουν για άλλη μια φορά στους καταυλισμούς των Ινδιάνων, "θερίζοντας" παιδιά, γυναίκες, άντρες στο διάβα τους. Οσοι από τους αγωνιστές καταφέρνουν να επιζήσουν συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Οσοι κατάφεραν να γλιτώσουν "στιγματίζονται", ενώ οι πράκτορες αναμένουν και

Η ατμόσφαιρα στον καταυλισμό παραμένει εκρηκτική, ενώ οι αγωνιστές του ΑΙΜ συνεχίζουν να καταγγέλλουν την πολιτική της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, αλλά και τον τοπικό παράγοντα Ρίτσαρντ Γουίλσον,που είχε τεχνηέντως καταφέρει να εκλεγεί Πρόεδρος των Ογκλάλα, διαθέτοντας ιδιωτικό στρατό που εξοπλιζόταν από το FBI.

Από το 1972 έως το 1975 που αρχίζουν οι προσπάθειες εξόρυξης του ουρανίου, περισσότερα από 60 μέλη του ΑΙΜ δολοφονούνται. Φυσικά ποτέ κανείς δεν καταδικάζεται. Μόνιμο αίτημα των Σιου είναι η επιθυμία τους να παραμείνουν στους τόπους των προγόνων τους, στους Μαύρους Λόφους, ενώ ποτέ δε δέχτηκαν τις αποζημιώσεις που τους προσέφερε η αμερικανική κυβέρνηση, προκειμένου να μετατρέψει τη γη τους σε ορυχεία. Αξιοσημείωτο είναι ότι, σύμφωνα με μετρήσεις της εποχής, η εκμετάλλευση του υπεδάφους τους θα μπορούσε να αποφέρει κέρδη που θα πλησίαζαν τα 9 δισ. δολάρια.

Στις 26 Ιουνίου 1975 δύο πράκτορες του FBI, παντελώς άγνωστοι, αλλά και παράνομοι, εισέρχονται στον καταυλισμό του Πάιν Ριτζ, ακολουθώντας ένα ύποπτο κόκκινο φορτηγάκι, ενώ την ίδια στιγμή από τον ασύρματό τους ακούγεται ότι καταδιώκουν τον Τζίμι Ιγκλ,που καταζητείται για κλοπή ενός ζεύγους μεταχειρισμένων καουμπόικων μποτών. Οι ιδιοκτήτες του κόκκινου τροχοφόρου αναγκάζονται να παραμερίσουν, προκειμένου να τους γίνει η απαραίτητη έρευνα. Ξαφνικά ακούγονται πυροβολισμοί. Κανείς δε γνωρίζει ποιος πυροβόλησε πρώτος, ποιον. Ομως οι δύο πράκτορες και ένας Ινδιάνος, ο Τζόε Κίλστράιτ Σταντζ,είναι νεκροί. Οι μπότες δε βρέθηκαν ποτέ.
Παρ' όλα αυτά, τέσσερις Ινδιάνοι καταζητούνται. Οι Ντίνο Μπάλτερ, Ρομπ Ρομπιντό, Τζίμι Ιγκλ και ο Λέοναρντ Πελτιέ.

Οι Μπάτλερ και Ρομπιντό συλλαμβάνονται, αλλά το δικαστήριο του Σένταρ Ράπιντς της Πολιτείας της Νότιας Ντακότα τους αθωώνει, κρίνοντας τους φόνους "ως μη γενόμενοι εκ προμελέτης και βρισκόμενοι σε νόμιμη άμυνα", αφού οι πράκτορες του FBI παραβίαζαν τα όρια του καταυλισμού, αλλά και τη δικαιοδοσία τους ευρισκόμενοι στο Πάιν Ριτζ. Λίγους μήνες μετά αποσύρονται οι κατηγορίες και για τον τρίτο καταζητούμενο Τζίμι Ιγκλ. Αντίθετα ο Πελτιέ εξακολουθεί να καταζητείται, αφού πρώτα έχει φωτογραφηθεί ως ένα από τα στελέχη του κινήματος του ΑΙΜ. Οι φόβοι για μία πιθανά στημένη δίκη και μετά από αίτημα των πρεσβυτέρων της φυλής των Σιου, κάνουν τον Πελτιέ να διαφύγει στον Καναδά.

Μετά τον εντοπισμό του η αμερικανική κυβέρνηση ζητά και επισήμως από τον Καναδά την έκδοσή του προκειμένου να δικαστεί. Τελικά ο Πελτιέ εκδίδεται για να προσαχθεί σε δίκη από τις καναδικές στις αμερικανικές αρχές στις 18 Δεκεμβρίου του 1976. Η κατασκευή μιας στημένης δίκης - όπως αρχικά υποπτευόταν ο Πελτιέ - αρχίζει με την εκτόπιση του δικαστή ΜακΜάνους και την αντικατάστασή του - με τη βολική μεταφορά - από τον Μπένσον, γνώριμο όλων των ενεργών στελεχών του ΑΙΜ από προηγούμενες καταδικαστικές αποφάσεις του εις βάρος Ινδιάνων σε αρκετές Πολιτείες της επικράτειας των ΗΠΑ.

Επιπρόσθετη λεπτομέρεια για το ποιόν του δικαστή Μπένσον: ιδιοκτήτης τεράστιας έκτασης ινδιάνικης γης, προϊόν αρπαγής και καταπάτησης, φυσικά ατιμωρητί. Η δίκη μεταφέρθηκε στο Φάργκο και στηρίχτηκε στο ίδιο ακριβώς σαθρό και διάτρητο κατηγορητήριο που είχε στοιχειοθετήσει και προσκομίσει το FBI και στις δίκες των Μπάτλερ και Ραμπιντό, που κατέληξαν σε αθωωτικές αποφάσεις. Επιπλέον κανείς εκ των μαρτύρων δεν μπορούσε να καταθέσει ότι ο Πελτιέ βρισκόταν έστω και σε ακτίνα αρκετών μέτρων από το μέρος όπου διαπράχθηκαν οι φόνοι. Τα αδιάσειστα αθωωτικά στοιχεία λειτούργησαν αντιστρόφως ανάλογα για τον Πελτιέ. Αποτέλεσμα η καταδίκη του δις ισόβια, στις 20 Μαρτίου του 1977.

Από τη στιγμή εκείνη πολύ περισσότερα στοιχεία που αφορούν την υπόθεση θα έρθουν στο φως. Κατ' αρχάς, η απόδειξη ότι οι κάλυκες που παρουσιάστηκαν στη δίκη δεν ταίριαζαν στον τύπο του όπλου που υποτίθεται ότι είχε στην κατοχή του ο Πελτιέ.

Οι σημαντικότερες και συντριπτικότερες αποδείξεις της κατασκευασμένης κατηγορίας και τελικά καταδίκης ήρθαν στο φως μετά την ψήφιση του νόμου "Για την Ελευθερία στην Πληροφόρηση" (Freedom of Information Act), που επέτρεψε την πρόσβαση στις πληροφορίες των μυστικών υπηρεσιών και αποκάλυψε ένα πλούσιο υλικό με έγγραφα, 12.000 σελίδων, που ποτέ δεν είχε εμφανιστεί στη δίκη και αποδεικνύεται: α) ότι σχεδόν δύο μήνες πριν είχε σχεδιαστεί από το FBI "παραστρατιωτική επιχείρηση επιβολής του νόμου... σε ινδιάνικη γη". β) Οι μάρτυρες, στων οποίων τις καταθέσεις στηρίχτηκε το ένταλμα σύλληψης, είχαν απειληθεί ή δωροδοκηθεί. γ) Οι ένορκοι είχαν εκφοβιστεί και τρομοκρατηθεί από τους παράγοντες της δίκης, λέγοντάς τους ότι οι "ελεύθεροι σκοπευτές" του ΑΙΜ θα βάλουν αυτούς στο στόχαστρο μετά τη δίκη αν αθωωθεί ο Πελτιέ και δ) όλα τα στοιχεία που είχαν προσκομιστεί ήταν πλαστά. Εκτοτε Καναδοί υπουργοί Δικαιοσύνης έχουν ζητήσει επανειλημμένα την ανάκληση της έκδοσης και την απελευθέρωση του Πελτιέ, επί ματαίω φυσικά.
  
Στο μεταξύ το FBI έχει αποδεχτεί την κατασκευασμένη θεωρία και έχει παραδεχτεί δημοσίως ότι δε γνωρίζει ποιος ευθύνεται για τους φόνους.Ωστόσο, όσον αφορά την αναψηλάφηση της δίκης, δεν μπορεί όπως δηλώνουν οι αξιωματούχοι του "η υπηρεσία να περάσει μία τέτοια διαδικασία που θα βλάψει ακόμα περισσότερο το κύρος της"! Ο ίδιος ο Πελτιέ υποβάλλει τρεις εφέσεις κατά της καταδικαστικής απόφασης που απορρίπτονται και οι τρεις.

Εξωφρενικότερη περίπτωση, η τελευταία έφεση που είχε υποβάλει το 1993. Υστερα από πολύωρη κατάθεση των νέων συντριπτικών στοιχείων από την υπερασπιστική νομική ομάδα και την προσκόμιση 20 εκατομμυρίων υπογραφών - μεταξύ των οποίων, πολλών μελών του Κογκρέσου, της Γερουσίας, της καναδικής κυβέρνησης, αλλά και του Νέλσον Μαντέλα και του Ντέσμοντ Τούτου - το δικαστήριο χρειάστηκε μόνο ελάχιστα λεπτά για να εκδώσει την απορριπτική απόφασή του. Ενώ έσπευδε να απομακρύνει την πιθανότητα υποβολής νέας έφεσης, με το να τονίσει ότι για την επόμενη δεκαπενταετία δεν προβλέπεται καμία περίπτωση πιθανής αποφυλάκισης!

Ταυτόχρονα συστάθηκε Επιτροπή Υπεράσπισης του Πελτιέ, που συμμετέχουν όλες οι ινδιάνικες φυλές, το ΑΙΜ και πολλές προοδευτικές οργανώσεις στις ΗΠΑ και στον κόσμο και υπέβαλαν αίτηση για τη μείωση της ποινής ή αποφυλάκιση με όρους. Παράλληλα η Διεθνής Αμνηστία στις 23 Ιουνίου του 1995 κατήγγειλε προς τον Τύπο τη "διάτρητη νομική διαδικασία που οδήγησε στην καταδίκη του Λέοναρντ Πελτιέ" και ζήτησε την επανάληψη της δίκης. Παρ' όλα αυτά μετά την τρίχρονη παραμονή του φακέλου στα αρχεία του Λευκού Οίκου η αίτηση αποφυλάκισης απορρίπτεται, αλλά ουδείς λόγος για τη μείωση της ποινής...
.. Για το λόγο αυτό η Επιτροπή Υπεράσπισης και η Διεθνής Αμνηστία διοργάνωσαν εκδήλωση συμπαράστασης - στις 15 Οκτωβρίου στην Ουάσιγκτον - και έκκλησης προς τον Πρόεδρο Κλίντον να αποφασίσει για την υπόθεση που εκκρεμεί επί μία πενταετία και να μπορέσει να απελευθερωθεί ο Πελτιέ μέχρι τα Χριστούγεννα αυτού του χρόνου.

Παράλληλα ξεκινά το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου η παναμερικανική "Καμπάνια μη βίαιης κοινωνικής ανυπακοής", προκειμένου να ασκηθεί πίεση για την άμεση λήψη απόφασης από τον Πρόεδρο Κλίντον. Εξάλλου τα περιθώρια στενεύουν και ο 54χρονος πλέον Πελτιέ αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας εξαιτίας των βασανιστηρίων που υπέστη και εξακολουθεί να υπόκειται - όπως καταγγέλλει η Επιτροπή Υπεράσπισης - στα "κρατικά θέρετρα".

http://tolmis.blogspot.gr/2012/06/blog-post_974.html

Πρώτη φορά ακούω γι αυτόν! Και χαίρομαι που έστω κι αργά τον μαθαίνω. Τι έχει περάσει κι αυτή η φυλή! Γεναιοκτονία!