aoratos naos - Αιθηρόη
Βαριά κατάρα ξομπλιασμένη
Και μικρή- μικρή μελετημένη
Μέσα στο πέρασμα των αιώνων
Που ρίξανε και χίμηξαν
Των θάνατο σκόρπισαν
Οι ξωτικές βαρέθηκαν
Της μπόλιες τους να πλένουν
Μα η πίκρα η σκληρή
Μέσα τον πόνο σπέρνουν
Τα σύννεφα τρελάθηκαν
Και τρέχουν σαν χαμένα
Μα ξέρουν πως προβάλουν
Το δώρο των ουρανών.
Για σένα μίλησα με ανέμους
Και τριβόλους, ξωτικά και μάγισσες.
Με φλόγες και τρέμουλα
Γιατί η ζωή απειλήθηκε
Πνοή παρμένα χέρια.
Η φεγγαράδα στρώθηκε
Και στα αστέρια πέφτουν
Και δάκρια χρυσό πιάσμα
Από τα μάτια τρέχουν
Ο Αρίωνας με αγάπησε
Και ο τρελός με χρυσά τρελά μυαλά.
---
Να έχετε αγάπη στην καρδιά, φως στο πνεύμα, θάρρος στην ψυχή και αλήθεια στο στόμα.