Taliesin...

Pan


Ο Μύθος του Τάλιεσιν


Η μάγισσα ΚΕΡΙΝΤΟΥΕΝ είχε μια κόρη, την Κρέιουρι, που ήταν η πιο όμορφη κοπέλα στον κόσμο, κι ένα γιο, τον Αβαγκντου, που ήταν το ασχημότερο αγόρι πάνω στην Γη. Επειδή ο Αβαγκντου ήταν τόσο άσχημος, η μητέρα του αποφάσισε να του φτιάξει το φίλτρο της Έμπνευσης και της Γνώσης. Όταν το δοκίμαζε, θα μάθαινε όλα τα μυστικά του μέλλοντος, και οι άνθρωποι, αντί να τον κοροϊδεύουν για την ασχήμια του, θα τον τιμούσαν για την σοφία του.

Ετοίμασε τη μαγική συνταγή κι έβαλε τη χύτρα με το φίλτρο στη φωτιά.Έπρεπε να βράζει ένα χρόνο και μία μέρα και όταν τελείωνε ο χρόνος, στη χύτρα θα έμεναν μόνο τρείς πολύτιμες σταγόνες Έμπνευσης και Γνώσης.

Η Κέριντουεν έβαλε έναν τυφλό, τον Μόρντα, να φροντίζει τη φωτιά κι ένα αγόρι, τον Γκουάιον, να ανακατεύει την χύτρα ,ενώ η ίδια μάζευε τα ειδικά βότανα που έπρεπε να προσθέτει κάθε μέρα στο μίγμα.

Όμως, την τελευταία μέρα, εκεί που η Κεριντουεν πρόσθετε τα τελευταία βότανα, τρείς σταγόνες από την χύτρα έσταξαν στο δάχτυλο του Γκουάιον. Οι σταγόνες τον ζεμάτισαν κι έβαλε το δάχτυλο στο στόμα του για να μαλακώσει τον πόνο. Αμέσως είδε όλα όσα έγιναν, όσα γίνονται και όσα θα γίνουν και τότε το έβαλε στα πόδια.

Η χύτρα έσκασε πίσω του και η Κερίντουεν άφησε μια κατάρα. Η μάγισσα άρχισε να κυνηγά τον Γκουάιον. Εκείνος την είδε να τον πλησιάζει και μεταμορφώθηκε σε λαγό , αλλα αυτή μεταμορφώθηκε σε κυνηγόσκυλο και τον κυνήγησε. Ο Γκουάιον πήδηξε στο ποτάμι κι έγινε ψάρι, αλλά αυτή έγινε βίδρα για να τον πιάσει. Ο Γκουάιον μεταμορφώθηκε σε πουλί και εκείνη σε γεράκι.

Ο Γκουάιον γρήγορα τότε βούτηξε σε ένα σωρό σιτάρι και μεταμορφώθηκε σε χρυσό σπειρί. Η Κεριντουεν έγινε μαύρη κότα και τον κατάπιε.

Εννέα μήνες τον είχε στην κοιλιά της και τελικά ο Γκουάιον ξαναγεννήθηκε.Ήταν τόσο όμορφος που δεν άντεξε να τον σκοτώσει, αλλά τον έριξε στην θάλασσα, τυλιγμένο με ένα πέτσινο σάκο.

Ένας πρίγκιπας, ο Ελφιν, βρήκε το μωρό και το έσωσε. Ο Ελφιν τον ονόμασε Τάλιεσιν, που σημαίνει ‘αστραφτερό μέτωπο ‘, εξαιτίας της ομορφιάς του. Ο Τάλιεσιν έγινε βάρδος , δηλαδή ο ποιητής της Ουαλίας.

Εκείνη την εποχή η αξία μιας πριγκιπικής αυλής κρινόταν από την τέχνη του βάρδου της, έτσι ο πρίγκιπας ΄Ελφιν είχε κάθε λόγο να είναι περήφανος. Άρχισε να καυχιέται ότι ο Τάλιεσιν ήταν σπουδαιότερος από όλους τους βάρδους που είχαν υπηρευτήσει στην Αυλή του βασιλιά Μαελγκουιν. Ο βασιλιάς διεταξε να φυλακίσουν τον Έλφιν μέχρι να αποδειχτεί η αλήθεια των λόγων του.
Ο Τάλιεσιν, που ήταν παιδί ακόμα, πήγε στην Αυλή του βασιλιά Μαελγκουιν και σταθηκε στην πόρτα ενώ όλοι οι βάρδοι και οι αυλικοί πέρασαν μεσα. Κάθε φορά που περνούσε κάποιος, ο Τάλιεσιν έφερνε τα δάχτυλα του στα χείλη του και έκανε
‘μπλα, μπλα!’ σαν μωρό.

Μετά ο Τάλιεσιν μπήκε μέσα στο παλάτι και όταν ο βασιλιάς τον ρώτησε ποιος είναι, αποκρίθηκε:

‘ Ο πρώτος βαρδος του ΄Ελφιν είμαι

πατρίδα μου είναι τα’ αστρα του καλοκαιριού

κάποτε οι άνθρωποι μ’ ελεγαν Μέρλιν,

σε λίγο όλοι οι βασιλιάδες θα με λένε

Τάλιεσιν.

‘Ημουν στον ουρανό, ήμουν στην κόλαση,

Ήμουνα με τον Νώε όταν έφτιαχνε την κιβωτό.

Ξέρω όλα τα ονόματα των άστρων,

Είμαι ένα θαύμα που ήρθε από το πουθενά.

Είχα όλα τα σχήματα,

Ήμουνα πεθαμένος, ήμουνα ζωντανός,

Θα ‘μαι στην Γη ως τη Δευτέρα Παρουσία,

Κανείς δεν ξέρει αν είμαι άνθρωπος ή ψάρι.

Πέρασα μήνες εννιά ολάκερους

Μες στην κοιλιά της στρίγγλας Κεριντουεν.

Τότε ήμουνα ο μικρός Γκουάιον,

Αλλά τώρα είμαι ο Τάλιεσιν.’

Ο Μαελγκουιν κάλεσε τους βάρδους του για να ακούσουν το παιδί. Μετά ζήτησε να του φέρουν τον Ελφιν από το μπουντρούμι.Όταν ήρθε ο Ελφιν ,ο Μαελγκουιν είπε στον Χένιν, τον γηραιότερο και σοφότερο βάρδο του, να αναμετρηθεί με τον Τάλιεσιν σε ένα διαγωνισμό ποιητικής δεξιοτεχνίας. Όμως το μόνο που κατάφερε να κάνει ο Χένιν, ήταν να πιπιλιζεί τα δαχτυλά του και να λέει ‘μπλα, μπλα!’ σαν μωρό. Το ίδιο έπαθαν όλοι οι βάρδοι του βασιλιά. Όμως ο Τάλιεσιν απαντούσε με στίχους που αποκάλυπταν τα μυστήρια και τα μελλούμενα. Τώρα ο βασιλιάς δεν είχε καμιά αμφιβολία: ο Τάλιεσιν ήταν στ’ αλήθεια ο μεγαλύτερος ποιητής της Ουαλίας. Αμέσως διέταξε να απελευθερώσουν τον Ελφιν από την αλυσίδα του και τον άφησε ελεύθερο.