διαφορα μοιρας και πεπρωμενου

θα θελα να πω και εγω την αποψη μου για το τη ειναι πεπρωμενο και μοιρα και ποια οι διαφορα
οι μοιρα  οι ειναι της μοιρας του γραφτω πιστευο ειναι οτι χαρισματα εχει καποιος αθρωπος και ικανοτητες απο την φυση και τον θεο δοσμενες να της κατανοησης και αν θελη να τα πραγματοποιηση
αν καποιος δεν τα πραγματοποιηση με ελευθερη βουληση οι με αλλες εξωτερικους παραγοντες και δυσκολιες τοτε λεμε ηταν της μοιρας του γραφτω αλλα δεν εγινε οχι πεπρωμενου του αφου δεν εγινε  να το πω αλλιως μοιρα οτι χαρισματα και ικανοτητες εχουμε πεπρωμενο αμμα γινουν και τα αξιοποιησουμε τα κανουμε πραγματηκοτητα με την θεληση μας
παραδειγμα καποιος του αρεση το διαβασμα και οι ιατρικη εχει ταλεντο και ικανοτητες να γινη μεγαλος και σπουδαιος οι φυση του εδωσε αυτην την ικανοτητα αλλα ειναι παμφτωχος και αφου εδωσε πανηληνιες για να μπει στο πανεπηστημιο και περασε κατι ασχημο σηνεβη στην οικογενεια του και τα παρατησε γιατι προτημησε να βρη δουλεια και να βοηθηση την οικογενεια του παρα να σπουδαση στο πανεπηστημιο αυτου του αθρωπου ηταν της μοιρας του γραφτω να γινη γιατρος αλλα με βαση την ελυθερη βουληση του δεν εγινε γιατρος  ηταν της μοιρας του δεν εγινε πεπρωμενο του
ελπιζω να εγινα κατανοητος

Με συγχωρείς για την ερώτηση, αλλά είσαι το μέλος άγγελος και άλλαξες λογαριασμό; Μοιάζει το γράψιμο σας.

Πάντως για τη μοίρα και το πεπρωμένο, πιστεύω απόλυτα σ αυτό που έχει γράψει η Αιθηρόη, ότι
Το μέλλον (όπως και η μοίρα…) σχηματίζεται και προδιαγράφεται από τον χαρακτήρα αυτών που το διαμορφώνουν.
 http://www.aoratos-naos.com/t1268-topic#17071

http://www.aoratos-naos.com/t484-topic


Τι είναι μοίρα και τι πεπρωμένο;

Είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Το ένα, η Μοίρα, εξαρτάται από εμάς και το άλλο, το Πεπρωμένο, από κάποιο σημείο και μετά εξαρτάται από διάφορους άλλους παράγοντες, που δημιουργούν κύκλους.

Το πεπρωμένο, δηλώνει κατά κάποιο τρόπο, χωροχρονικά σημεία όπου απαιτείται η παρουσία μας για την συνέχεια, δημιουργούν σημεία επαναφοράς - επανάληψης - συγκεκριμένου σκοπού - πορείας - δρόμου.

Χμ...

Σαν να: Ας πούμε ότι η Γη είναι το πεπρωμένο. Το τι κάνουμε πάνω σε αυτήν, με αυτήν, έχει να κάνει με εμάς.
Σαν να: Το πεπρωμένο είναι ένας καμβάς, 7 χρώματα και 3 μεγέθη πινέλου. Η τελική ζωγραφιά, ο πίνακας, έχει να κάνει με τον ζωγράφο.
Σαν να: Το σώμα μας, έχει ως πεπρωμένο συγκεκριμένες λειτουργίες, διάρκεια, δυνατότητες κτλ. Αν από αυτό βγάλουμε το χείριστο ή το κάλλιστο, έγκειται σε εμάς.

Και πάλι δεν είναι ακριβώς έτσι. Αλλά είναι μια ιδέα για να προσεγγίσουμε την έννοια του Πεπρωμένου.
Και προσωπικά, πιστεύω ότι και το Πεπρωμένο «ανανεώνεται». Ένα στάδιο είναι και αυτό.

Η Μοίρα;
Η αγαπημένη μου! Η πρόκληση μου!

Μοίρα...
Σαν μια γυναίκα, που στέκει κάπου στην γωνία. Κρατάει ένα σημειωματάριο στο χέρι και σε παρακολουθεί.
Καταγράφει τα πάντα! Κάθε γεγονός, κάθε σου πράξη, σκέψη, λέξη. Καταγράφει κάθε τι που κινείται γύρω σου, κάθε τι που μπαίνει μέσα σου (με όποιο τρόπο και κάθε «υλικό». Τροφή, μυρωδιά, εικόνα, ήχος, άγγιγμα, ιδέα, συναίσθημα, τα πάντα!) και την ανταπόκριση σου σε αυτά.

Και δεν βάζει ούτε τον αχνό της ανάσας της αυθαίρετα πάνω στο χαρτί σου.
Και όλα αυτά που καταγράφει, είναι αυτά που δημιουργούν, αυτό που λένε «ό,τι γράφει δεν ξεγράφει» και «ήταν της μοίρας το γραμμένο».

Αυτό όμως, σημαίνει ότι...
ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ, Ο ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ!
Και ασφαλώς, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ αυτής και οΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ αυτής.

Κάτι τέτοιο είναι τόσο δίκαιο όσο και απελευθερωτικό. Αλλά και το τίμημα δεν είναι μικρό. Παύεις να είσαι προστατευμένος πίσω από την θεωρία του προ-γραμμένου, με την έννοια που δίνεται συνήθως. Δεν υπάρχει δικαιολογία. Σου δίνει όμως μια αξιοπρέπεια ανυπολόγιστης αξίας, από την στιγμή που αναλαμβάνεις εσύ τα ηνία, εν πλήρη γνώση.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τίποτα δεν είναι αφημένο στα χέρια της τύχης ή του ατυχήματος. Για όλα υπάρχει ένας Λόγος και μια Αιτία. Αυτού του Λόγου και αυτής της Αιτίας η άκρη, είμαστε εμείς.

Ο Δημόκριτος είπε, «Οι άνθρωποι έφτιαξαν το είδωλο της τύχης σαν δικαιολογία για την δική τους αβουλία».
Ο Ηράκλειτος έλεγε, «Ο χαρακτήρας του ανθρώπου δημιουργεί την μοίρα του».

Πεπρωμένο λοιπόν, είναι το ταξίδι.

Μοίρα, είναι όλα τα υπόλοιπα, τα οποία είναι δικά μας επιτεύγματα και επιλογές. Και αυτά με την σειρά τους, μας οδηγούν σε ένα επόμενο πεπρωμένο.

Και να θυμάστε, ότι όσο πιο κοντά είμαστε στον πραγματικό μας εαυτό, τόσο πιο ζουμερό και χρωματιστό το ταξίδι μας.

Εχθές μου έγραψες μου έγραψες κάτι, σχετικά με την εσωτερική αδράνεια.

Χμ...

Η δημιουργία, στήνεται μέσα μας. Το έξω, είναι η απόδειξη και το αποτέλεσμα. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να βάλουμε σε λειτουργία το εργαστήρι του εσώκοσμου μας και να ενεργοποιήσουμε τον αλχημιστή μέσα μας.

Και μην ξεχνάς, ότι ο ζωγράφος απολαμβάνει στην διάρκεια που δημιουργεί και ζωγραφίζει. Η έξαψη και η χαρά, κρατάει όσο διαρκεί η εκτέλεση του έργου.

Το έργο, είναι η μορφοποίηση της εσωτερικής έξαψης, η εξωτερίκευση των ιδεών, η παρουσίαση του Είναι, η στερεοποίηση του πυρός των στιγμών και των νέων χυμών.

Το κλειδί, είναι η έμπνευση. Και η έμπνευση, έχει διάδρομο στα όνειρα της ψυχής. Από εκεί αντλούμε υλικό για να έχουμε λόγους και στόχους δημιουργίας.

Αυτό που λέμε, ταλέντο ή χάρισμα, είναι κάτι που έχουμε όλοι μας.
Διαφορετικό ο καθένας.

Αυτό το «Ταλέντο», λοιπόν, μας δείχνει τον τρόπο να εκφράσουμε ποιοι είμαστε και μέσω αυτού, να δημιουργήσουμε και συν-δημιουργήσουμε.
Μας δείχνει το αυτονόητο... τον τρόπο να χαιρόμαστε και να έχουμε ξεχωριστή ταυτότητα. Να Είμαστε, χωρίς να μιμούμαστε.

Η λειτουργία του Ταλέντου, λοιπόν, θα μας βοηθήσει να βγούμε από την εσωτερική αδράνεια, αλλά και την απελευθέρωση των εγκλωβισμένων συναισθημάτων και επιθυμιών.

Γιατί το «Ταλέντο», έχει να κάνει με αυτό που αγαπάμε, που γνωρίζουμε, και ένα σημαντικό μέρος του «Είμαστε».

Αιθηρόη

Ετσι οπως το αντιλαμβανομαι:
Πεπρωμενο ειναι ο στοχος ,το ταξιδι αλλα και ο λογος της υπαρξης.
Επηρεασμενη σιγουρα απο την αριθμολογια που ακομη μελετω...
Μοιρα ειναι οι επιλογες,οι πραξεις ,οι σκεψεις, ο τροπος που εμεις θα αποφασισουμε να κανουμε το ταξιδι.
Επειδη ομως πολλες φορες οι επιλογες μας,οι πραξεις μας ακομα και οι σκεψεις μας δεν εξαρτωνται μονο απο εμας καθως επηρεαζουμε και επηρεαζομαστε απο το περιβαλλον μας,τοτε μπορω να πω οτι τελικα "της μοιρας το γραμμενο"ισως δεν ειναι τοσο λαθος εκφραση...η ιδεα...!
Καθε αλληλεπιδραση κατι μας αφηνει...μαθηματα που παλι εμεις επιλεγουμε αν θα φανουν χρησιμα η οχι...
Τελικα καταληγω στο οτι... "το πεπρωμενο φυγειν αδυνατο..." καθως ειτε με τον ευκολο ειτε με το δυσκολο τροπο...το ταξιδι θα γινει κι ο ταξιδευτης ποτε ακολουθωντας την σωστη πορεια και ποτε μεσα απο "λαθος"μονοπατια θα φτασει στον προορισμο του...!
Οπως εγραψε η Αιθηροη..
"Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τίποτα δεν είναι αφημένο στα χέρια της τύχης ή του ατυχήματος. Για όλα υπάρχει ένας Λόγος και μια Αιτία. Αυτού του Λόγου και αυτής της Αιτίας η άκρη, είμαστε εμείς."

δεν ειμαι το μελος αγγελος  επησης δεν εχω να προσθεσο τιποτα αλλο απλα ειπα την γνωμη μου σε κατι που πιστευο οτι ετσι ειναι καθε τη διαφορετηκη αποψη σεβαστη
να δωσω ενα αλλο παραδειγμα μοιρα ειναι αν ισχυει με την αστρολογια οτη μας επηρεαζη τη θα γινη στην ζωη μας ο αστρολογικος μας χαρτης  πωπρωμενο οι ελευθερη βουληση μας αν θα γινη περισοτερα και καλυτερα παραδειγματα δεν μπορω να δωσω