Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Ξεκινά η γραμμή από το Teotihucan,εκεί υπάρχουν πυραμίδες,της σελήνης και του Ηλιου και έκαναν θυσίες κάποια περίοδο,τα σχετικά μπορεί κανείς να τα βρει,όπως προς σε ποιαν θεότητα απέδιδαν θυσίες και γιατί,μετά δείχνει το παγκόσμιο κέντρο εμπορίου-τους δίδυμους πύργους,το sandy hook είναι το σχολείο όπου έγινε μακελειό,το stonehenge στην Αγγλία και τέλος την Δαμασκό της Συρίας. Βάσει τις θεωρίας των lay lines,των μεσημβρινών της γης,δείχνει πως κάποιες τοποθεσίες και γεγονότα συνδέονται μεταξύ τους,με την επιφύλαξη πάντα να μην γνωρίζω αν όντως γεωγραφικά αυτό συμβαίνει,το νόημα της σύνδεσης γενικότερα είναι πως τίποτα δεν είναι τυχαίο και τίποτα όπως φαίνεται.
ba a ktsou, πολύ όμορφο!
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 8 Σεπ - 14:20:00
Μερσι ζαχαρενια μου! Κι υπάρχει αλήθεια σ αυτό.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Πεμ 19 Σεπ - 15:40:28
Σιγά μην κλάψω-Παύλος Φύσσας.
Έγινε ο κόσμος μια μεγάλη φυλακή κι εγώ ψάχνω έναν τρόπο τα δεσμά να σπάσω.
Έχω ένα μέρος που με περιμένει εκεί, σε μια πολύ ψηλή κορφή πρέπει να φτάσω.
Γι’ αυτό απλώνω ξανά πολύ ψηλά τα δυο μου χέρια, για να κλέψω λίγο φως από τα λαμπερά αστέρια.
Δεν αντέχω εδώ κάτω και κοντεύει να με πνίξει των ανθρώπων η μιζέρια τόσο, όσο κι η θλίψη.
Δεν αντέχω άλλο κι όλοι αυτοί δε μου ταιριάξαν, πήρα τ’άλλο μονοπάτι κι όχι αυτό που μου χαράξαν.
Ήταν δύσβατο, σκληρό και με παγίδες πολλές, αγάπες σκάρτες και φίλοι φαρμακερές οχιές.
Είχε τέρατα με παράξενες στολές που παραμονεύαν πάντοτε κρυφά μεσ’ στις σκιές.
Μην κοντοσταθείς αν πρόκειται ακολουθήσεις, τα δόντια σφίξε γερά και μη δακρύσεις.
Εγώ το πήγα και το έφτασα στο τέρμα κι όπως γράφουν στα βιβλία οι παλιοί σοφοί, όταν θα φτάσει ο ήλιος στο τελευταίο γέρμα, θα βάλουνε φωτιά από ψηλά οι αετοί.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Κι όσοι μ’ απείλησαν με πύρινα δεσμά θέλω να ξέρουν ότι σιγά μη φοβηθώ. Να’ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και σιγά μη φοβηθώ.
Μου είπαν να μην κάνω όνειρα τρελά, να μην τολμήσω να κοιτάξω τα αστέρια, μα εγώ ποτέ μου δεν τους πήρα σοβαρά, πήρα τον κόσμο ολόκληρο στα δυο μου χέρια.
Θέλουνε τώρα να μου φτιάξουν μια φωλιά, που εκεί πάνω της το φόβο, την ασχήμια κι ένα κλάμα γοερό και μια αλυσίδα βαριά, κουβαλάει την κατάρα των θεών και τη βλασφήμια.
Δε θα δακρύσω μια και δε θα φοβηθώ.
Δε θα αφήσω να μου κλέψουν τα όνειρα μου, ελεύθερα, ψηλά, πολύ ψηλά πετώ κι όλοι ζηλεύουν τα περήφανα και αδέσμευτα φτερά μου.
Και περιμένω κι άλλα αδέρφια για να ‘ρθουν σ’ αυτήν την κορυφή που όλους περιμένει, αρκεί να μη δακρύσουν και να μη φοβηθούν σ’ αυτήν την έξυπνη απάτη, την καλοστημένη.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Κι όσοι μ’ απείλησαν με πύρινα δεσμά θέλω να ξέρουν ότι σιγά μη φοβηθώ. Να’ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και σιγά μη φοβηθώ.
Για όσους με πρόδωσαν με πίσω μαχαιριές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Και για αυτές τις αγάπες τις παλιές θέλω να ξέρουν ότι σιγά μην κλάψω. Κι όσοι μ’ απείλησαν με πύρινα δεσμά θέλω να ξέρουν ότι σιγά μη φοβηθώ. Να’ρθούνε να με βρουν στην κορυφή ψηλά, τους περιμένω και…
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 20 Σεπ - 10:44:16
Fayruz:ένα μικρό κορίτσι υποφέρει.
Μέσα μας υπάρχουν πληγές που αξίζουν όσο χιλιάδες πληγές. Μέσα μας υπάρχουν πληγές που αξίζουν όσο χιλιάδες πληγές.
Και της θεραπεύουμε με καυτηριασμό και άλας
Κοιμούνται...ο κόσμος κοιμάται την νύχτα, όμως εμείς πονάμε μέχρι το πρόσωπο της αυγής.
Δύο χρόνια νύχτες άγρυπνες... Δύο χρόνια νύχτες άγρυπνες,
Η ευχαρίστησή μας...η ευχαρίστηση μας,μέσα από τα δάκρυά μας.
Και τα φορτία! Έχεις δει ποτέ ένα παιδί... Έχεις στην ζωή σου ποτέ,δει ένα παιδί να κοιμάται ενώ έχει απαγορευτεί από την ίδια του την μητέρα;
Ούτε σπίτια,ούτε ρούχα απέμειναν! Ούτε σπίτια,ούτε ρούχα απέμειναν!
Έχουμε γίνει βάρος για τους γείτονές μας,όμως διατηρούμε την αξιοπρέπειά μας. Έχουμε ακόμη την αξιοπρέπειά μας και κρατάμε το κεφάλι ψηλά.
Είμαστε πληγωμένοι! Είμαστε πληγωμένοι και δεν έχουμε κανέναν να μας θεραπεύσει! Και κανένας δεν ρωτά για εμάς.
Παρά τις ουλές και παρά τα φορτία! Παρά τις ουλές και παρά τα φορτία, δίνουμε παρηγοριά και φροντίδα στους άλλους Και κανείς δεν φροντίζει εμάς.
Μέσα μας υπάρχουν πληγές που αξίζουν όσο χιλιάδες πληγές.
Και της θεραπεύουμε με καυτηριασμό και άλας
Κοιμούνται...ο κόσμος κοιμάται την νύχτα, όμως εμείς πονάμε μέχρι το πρόσωπο της αυγής.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 12 Ιαν - 13:40:14
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 13:00:54, 1 φορά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 12 Ιαν - 13:41:53
Ασπίδα-Δένδρο!!
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 19:19:59, 3 φορές συνολικά
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 12 Ιαν - 16:18:18
Το δέντρο σα σύμβολο είναι πολύ δυνατό πλουσιο και με πολλά μυστικα κι αλήθειες. Λέω να το κάνουμε θέμα στα συμβολα να τ αποκαλύψουμε. Ε; θα το ψάξω λίγο.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 12 Ιαν - 17:28:34
Ναι!!!Μπράβο Αριστέα μου!!Τα λατρεύει η ψυχή μου.Πολύ ωραία σκέψη.
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 12 Ιαν - 21:00:32
Πολλες φορές αγκαλίαζω τα δενδρα , και τα λεω τι γινεται , τα χαιρετω και νομιζω πως με χαιρετουν κι αυτα και ειδικα τα πολύ μεγάλα δένδρα τα πολυ παλια νομίζω πως έχουν σοφια και μπορουν να σε βοηθήσουν ειναι συνδεμένα με την Γαία μας ειναι και αυτα σαν εμας , μόνο που αυτα την στηρίζουν μεγαλώνουν μέσα απο αυτην εμεις κινούμαστε πιο ευελικτα αλλα παραμένουμε σε αυτην και μεγαλώνουμε και εμεις μεσα απο αυτην .
Για μενα το δενδρο ειναι σοφια , ζωή , σιωπή και γαλήνη
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Δευ 13 Ιαν - 19:21:09
ioessa έγραψε:
Πολλες φορές αγκαλίαζω τα δενδρα , και τα λεω τι γινεται , τα χαιρετω και νομιζω πως με χαιρετουν κι αυτα και ειδικα τα πολύ μεγάλα δένδρα τα πολυ παλια νομίζω πως έχουν σοφια και μπορουν να σε βοηθήσουν ειναι συνδεμένα με την Γαία μας ειναι και αυτα σαν εμας , μόνο που αυτα την στηρίζουν μεγαλώνουν μέσα απο αυτην εμεις κινούμαστε πιο ευελικτα αλλα παραμένουμε σε αυτην και μεγαλώνουμε και εμεις μεσα απο αυτην .
Για μενα το δενδρο ειναι σοφια , ζωή , σιωπή και γαλήνη
Συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις σου!!! Κι εγώ το ίδιο κάνω,τα λατρεύω τα δένδρα.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 17 Ιαν - 20:30:39
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 19:17:44, 1 φορά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 17 Ιαν - 20:32:27
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 19:21:37, 1 φορά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 17 Ιαν - 20:35:25
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 19:23:12, 1 φορά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 17 Ιαν - 20:40:18
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 19:23:56, 1 φορά
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Δευ 20 Ιαν - 13:25:48
Τι ωραίες εικόνες που ναι αυτές!!!! Τι πρόσωπα! Ιδίως αυτή με τα πουλιάαααααα!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Δευ 20 Ιαν - 13:35:57
αυτός με τα πουλιά έχει κάτι το οικείο-γνώριμο στο πρόσωπο και στην διάπλαση του γενικότερα,καθώς και ο μελαχροινός,κάτι-κάποιες γωνίες,δυστυχώς το ένα μάτι το έχασε.. είπα να βάλω και καναν άνδρα,τους έχω αδικήσει.
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Δευ 20 Ιαν - 13:51:09
Και βέβαια τους έχεις αδικήσει! Είναι πολύ πιο γλυκά πλάσματα απ τις γυναίκες! Δική μου άποψη βε΄βαια και τη πιστεύω κιόλας. ¨ολη τους τη ζωή πασχίζουν να αναπληρώσουν το κενό που χουν εξ αιτίας που δε μπορούν να γεννήσουν όπως οι γυναίκες. Ψάχνουν αυτή τη πληρότητα που χει μια γυναίκα κάνοντας παιδί. Αυτό το αίσθημα της φυσικής δημιουργίας. Και πασχίζουν διαρκώς να δημιουργήσουν για να ολοκληρωθούν. Αν η δική μας ζωή είναι δύσκολη......τότε φαντάσου τη δική τους που προσπαθούν σε όλη τους την ζωή να μοιάσουν σε κάποιο πρότυπο συγκεκριμένο που πρέπει να ναι ο άντρας και καλά.......ΝΑ ΜΟΙΑΣΟΥΝ! Πω πωωω! Ψυχοφθόρο!
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Δευ 20 Ιαν - 13:55:19
Ααχχχ! ¨όταν άρχισα να το καταλαβαίνω πιο βαθιά αυτό τότε κατάλαβα γιατί τους αγαπάει τόσο πολύ! Όχι ότι εγώ τους αγαπούσα λιγότερο! Α! Ξέρεις τι θα ήθελα; Αιθηρόη από σε΄να το θέλω! Να μας μιλήσεις για τα δύο φύλλα. Να μας μιλήσεις για τη γυναίκα. Να μας μιλήσεις και για τον άντρα. Εσύ τι νιώθεις τι αισθάνεσαι τι σκέφτεσαι γι αυτούς τους δυο. Μμμμμμμμμμμμμναι πολύ θα το θελα!
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Τετ 22 Ιαν - 20:51:42
Έχω πολλά να ανταπαντήσω πάνω σε αυτό και η αλήθεια είναι ότι ζήσαμε και ζούμε ακόμη σε μια πατριαρχική κοινωνία μέσα στην οποία προσκυνάμε όλοι έναν φαλλό και τα δεινά,ο πόνος και η υποτέλεια της Γυναίκας μέσα σε αυτόν τον κόσμο είναι αμέτρητα και δίχως τέλος. Ξεχάσαμε όλοι ότι γεννιόμαστε,αναπνέουμε,υπάρχουμε πάνω στο σώμα της μεγάλης Γυναίκας. Εκείνη περισσότερο θέλω να τιμήσουμε όλοι.Μα κι εκείνης το πεδίο ολοκληρώνεται μέσα από το θηλυκό και το αρσενικό. Ποτέ δεν μπορεί να είναι μόνο το ένα και να είναι ο κόσμος ''καλά'' και ισορροπημένος. Τίποτα δεν θα πάει καλά αν δεν αγαπηθούν και τα δύο εξίσου κι όταν αυτό συμβεί,θα επέλθει η αγαπημένη μου λέξη,η αρμονία. Δημιουργία μέσα από την αρμονική σύζευξη των δύο. Μην παρεξηγηθώ,δεν αναφέρομαι στις ιδιαίτερες προτιμήσεις,ανεξάρτητα από το τι επιλέγει κανείς, το να αγαπά και να σέβεται και τα δύο αρχέτυπα,είναι το σπάσιμο των δεσμών της σκέψης μας.
Προσωπικά λατρεύω την Γυναίκα,το θηλυκό στοιχείο.Της λείπει η αγάπη και η υποστήριξη,πέρασε κι ακόμη περνά πολλά και πάντα θα τάσσομαι υπέρ της και σύμμαχός της. Μέχρι να αποκατασταθούν τα πράγματα και να επέλθει μια δικαίωση πάνω σε αυτό το θέμα,δεν μπορώ να δω αυτό που βλέπεις παρά μόνο σε λαμπρές εξαιρέσεις κι εκεί,θαυμάζω αυτό που βλέπω. Δεν υπάρχει σπουδαιότερη ύπαρξη από τον πραγματικά αφυπνισμένο άνδρα. Οι δυτικές έχουμε ευθύνη να προχωρήσουμε το άρμα,για εκείνες που δεν μπορούν. Ποτέ μου δεν κατάλαβα πως γίνεται να μην αγαπάς την Γυναίκα και να είσαι ευτυχισμένος,πως γίνεται; Κάποιο βαθύ σκοτάδι έχει ριζώσει στα κύτταρα μας κι έχει σκεπάσει αυτήν την γνώση,της συμπόνοιας και του σεβασμού.Τίποτα δεν υποτάχθηκε και δεν τρόμαξε περισσότερο,όσο η δύναμή της που θάφτηκε από φόβο.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 16 Φεβ - 11:18:08
Ποίηση. Μαχμούντ Νταρουΐς ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια. Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη. Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν. Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα. Όταν τ’ αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν. Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν. Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους, τους άλλους, Στον εαυτό σου γύρισε και πες: «Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».
ioessa
Ηλικία : 44 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 16 Φεβ - 11:38:20
υπεροχο
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 16 Φεβ - 12:15:18
ladosifa έγραψε:
Ποίηση. Μαχμούντ Νταρουΐς ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια. Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη. Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν. Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα. Όταν τ’ αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν. Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν. Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους, τους άλλους, Στον εαυτό σου γύρισε και πες: «Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».
σοφό και οφέλιμο
maggisoula
Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 3634
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Κυρ 16 Φεβ - 23:05:58
ladosifa έγραψε:
Ποίηση. Μαχμούντ Νταρουΐς ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ
Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια. Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη. Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν. Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους. Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα. Όταν τ’ αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν. Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους. Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν. Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους, τους άλλους, Στον εαυτό σου γύρισε και πες: «Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 28 Φεβ - 12:43:42
Στην αρχή γέλασα διαβάζοντάς το,στην εικόνα ανθρώπων να χοροπηδάνε για να κοπεί η όρεξη. Αλλά μετά σκέφτηκα,πως άλλοι πεινάνε κι αλλοι κάνουν δίαιτα. Κι αυτό που κάνουν έρευνες ιατρικές για το χοροπήδημα,το ρέψιμο κι άλλα παρόμοια. Σαν την πόλη μου,οι δρόμοι άλλαξαν,τα πάνω ήρθαν κάτω,τα αριστερά στα δεξιά,αναβάθμιση σου λέει. Αναβαθμίστηκαν σίγουρα κάποιες τσέπες και επιπλέον,νέες κολώνες στήθηκαν που θα τοποθετηθούν νέες κάμερες. Τι λέει το άρθρο;Η μελέτη έγινε στην Ιαπωνία,σίγουρα το χρειάζονται,παχύσαρκος λαός. Όπως κι εμείς χρειαζόμαστε,μετρό,τραμ,θέατρο,νέα φανάρια,πλατείες που τις ανοικοδομούν συνέχεια,γλάστρες με λουλούδια που σκόπιμα θα ξεραθούν για να ξαναβάλουν νέες γλάστρες[η κόρη του Δημάρχου είναι ανθοκόμος]. Μια επιδεικτική σπατάλη χρημάτων σε ανούσια πράγματα. Να πας που;στην δουλειά;σε ποια δουλειά;Πόσοι έμειναν;Να πας στο θέατρο;Κι αυτό που ζούμε τι είναι; Όλα αυτά τα λεφτά,απίστευτα ποσά,πόσους θα έσωζαν... Σκυφτά πρόσωπα τελειωμένα στους δρόμους. Και η ουρά στα συσσίτια να μεγαλώνει...να τους μοιράζαμε σχοινάκια να τους κοπεί η πείνα;Γιατί,χαλάνε και την ωραία ατμόσφαιρα που προσπαθούμε να φτιάξουμε.
Το χοροπήδημα μειώνει προσωρινά το αίσθημα της πείνας! Αυτό έδειξε μελέτη της Σχολής Αθλητικών Επιστημών του ιαπωνικού Waseda University. Η συγκεκριμένη έρευνα καταπιάστηκε με το πήδημα πάνω-κάτω που κάνουμε, για παράδειγμα, με το σκοινάκι αλλά και γενικότερα με τις ασκήσεις που εκτελούμε χρησιμοποιώντας το βάρος του σώματός μας. Αυτού του τύπου η γυμναστική φαίνεται ότι ρυθμίζει καλύτερα την όρεξη σε σύγκριση με την άσκηση στο στατικό ποδήλατο. Όταν τα έντερα… τραντάζονται Οι ερευνητές εξηγούν ότι υπαίτιες γι΄ αυτό το φαινόμενο είναι οι ορμόνες που ρυθμίζουν την όρεξη, οι οποίες παράγονται από το στομάχι και τα έντερα. Ειδικότερα η ορμόνη γκρελίνη, η οποία απελευθερώνεται όταν αρχίζει η πείνα, φαίνεται να μειώνεται καθώς κινούμε τη μάζα του σώματός μας πάνω-κάτω.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Πόλεμος είναι... Παρ 28 Φεβ - 12:47:12
Έτσι κι αλλιώς, έτσι κι αλλιώς Απ' τη ζωή σου ανθίζουν και συ μαραίνεσαι, μαραίνεσαι.
Πώς να στεριώσει δίκιο, πώς να στεριώσει δίχως σύγκρουση. Θα ματώσεις, νερό να πιείς, νερό να πιείς, να ξεδιψάσεις λίγο, θα ματώσεις.
Μην τους χαρίσεις, μην τους χαρίσεις την αυγή και στο σκοτάδι σβήσεις. Θα ματώσεις, νερό να πιείς, νερό να πιείς, να ξεδιψάσεις λίγο, θα ματώσεις.
Έτσι κι αλλιώς, έτσι κι αλλιώς Απ' τη ζωή σου ανθίζουν και συ μαραίνεσαι, μαραίνεσαι.
Μη φοβηθείς, μη φοβηθείς και στο σκοτάδι σβήσεις, σαν ματώσεις. Δε θα στεριώσει δίκιο, δε θα στεριώσει δίχως σύγκρουση. Ήλιο να βρεις, ήλιο να βρεις, θα ματώσεις.