γιατί οι καθολικοί έχουν άλλο timing). Τη δική μου γνώμη γι'αυτό την έχω
αφιερώσω σε όλους/ες, αντί για ευχές, το παρακάτω. Με την προτροπή
Οι δρόμοι που μας καλούν να τους βαδίσουμε...Έχεις στ'αλήθεια αυτιά;
Για ν'ακούςτα πρωινά τραγούδια των φτερωτών φιλαράκων
να σου θυμίζουν πως στο στερέωμα
κάθε αυγή είναι και μία νέα αρχή.
Για ν'ακούς το ασυμβίβαστο κάλεσμα των ανέμων
που συμμέτοχο σε χρίζουν στους πιο αρχέγονους πόθους.
Για ν'ακούςτην οδύνη του άλλου δίπλα σου
και να την κάνεις και δικιά σου
και τη θεραπεία της υπόθεση κοινή.
Για ν'ακούςτο θρήνο της Μεγάλης Μητέρας
όποτε της λαμπαδιάζουν το δέρμα
και της γδέρνουν τα σωθικά.
Έχεις στ'αλήθεια μάτια;
Για να βλέπεις τις εικόνες πίσω απ'τις εικόνες
μέσα κι έξω από θεατρινισμούς κι οθόνες.
Για να βλέπειςπεινασμένα τσακάλια πίσω από μακάριους αμνούς.
Για να βλέπεις στον καθρέφτη πίσω απ'τον καθρέφτη
ένα είδωλο που έπαψε να είναι εσύ.
Για να βλέπειςτα χαμόγελα μικρών και μεγάλων παιδιών
που να ενηλικιωθούν αρνήθηκαν με πείσμα.
Έχεις στ'άλήθεια ψυχή;Για να σε συντρίψει της μηδαμινότητάς σου η γνώση
ώστε ν'αφουγκραστείς της παρουσίας σου το μεγαλείο.
Για να σε συγκινήσει η απλότητα της ομορφιάς.
Για να σε μεθύσει το κρασί της γαλήνης
που στη γεύση ωριμάζει του σθένους
παρασύροντας σε δύσβατες διαδρομές ελευθερίας.
Για να σε ηλεκτρίσει η ενέργεια που μέσα της κολυμπάς.
Για να σε λιγώσει η λαχτάρα της μεταμόρφωσης.
Γιατί κάθε μεγάλη αλλαγή
απαιτεί ένα θάνατο και μια ανάσταση...
Εν ζωή!ανιχνευτής