Ο ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

Ο ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ
Και όταν βρέθηκα τέλος στην κεντρική αίθουσα του σπηλαίου, είδα μπροστά
μου έναν γέροντα νάναι καθισμένος σ’ έναν χρυσό θρόνο.Στο ένα του χέρι
κρατούσε τον σμαραγδένιο πίνακα, που είχεσκαλισμένα απάνω τα λόγια της
αρχαίας σοφίας.Και μου είπε ο γέροντας: «Δε μπορώ να σου δώσω τον
πίνακα, μόνοαποστήθισε τα λόγια τα γραμμένα, και πάρτα μαζί σου
χαραγμέναστη μνήμη. Ύστερα μελέτησε
μόνος σου τη σοφία αυτών των λόγων, κι όταν νιώσεις έτοιμος, φύγε και
περιπλανήσου σ’ όλη τηνοικουμένη, να την διδάξεις στους ανθρώπους, Αλλά
να διδάξεις τησοφία των λόγων αυτών, κι όχι τα ίδια τα λόγια. Διότι ο
λόγοςαυτός ο γραμμένος, είναι τέλειος στη διατύπωσή του, και αν ληφθεί
κατά λέξιν και ως έχει, μπορεί να χρησιμεύσει τόσο για καλό, όσοκαι για
το κακό. Άφησε λοιπόν τους ανθρώπους να φανταστούνόποια σοφία τους
ταιριάζει, κι ας προκύψει από τον καθένα έναςδικός του ξεχωριστός
σμαραγδένιος πίνακας, ένας δικός του νόμοςκαι λόγος. Μόνο έτσι ο
άνθρωπος θα μπορέσει ν’ αποβάλει τον
εγωϊσμό του, τις επιθυμίες για
πλαστά δημιουργήματα, τη μανίαγια πλούτη κι εξουσία, τον πόλεμο και τις
σφαγές. Μόνο έτσι θαορίσει την ελευθερία του, αλλά και τα όρια αυτής της
ελευθερίαςπου του ορίζει η κοινωνία μέσα στην οποία ζει. Διότι το
μεγάλοέργο, δεν είναι της ύλης ή της ζωής, του σώματος ή της ψυχής. Το
μεγάλο έργο βρίσκει την πραγμάτωσή του στο πνεύμα, τοενοποιητικό, το
αρχέγονο, αυτό που δε μπορούμε ν’ αντιληφθούμεπαρά μόνο με τα μάτια της
ψυχής.» Διάβασα προσεκτικά το κείμενο στον πίνακα, και το
αποστήθησα.Πορεύτηκα στη ζωή όσο καλύτερα μπορούσα, και δεν επεχείρησανα
διδάξω πριν ολοκληρώσω πρώτα τον δικό μου πίνακα, με το δικό μου τρόπο,
τα δικά μου λόγια, για τη δική μου γνώση. Κι επειδή δενπαραβαίνω την
εντολή του Τρισμέγιστου, τα παραθέτω, ζητώνταςαπό τους αναγνώστες να μην
τ’ ακολουθήσουν κατά γράμμα, αλλάνα επιχειρήσουν (αν θέλουν) τη
διατύπωση του δικού τουςΣμαραγδένιου Πίνακα. Όπως έκαναν πριν από μένα,
οι Jabir IbnHayyan, Galieni Alfachimi, Sigismund Bacstrom, Issac
Newton,Kriegsmann, Fulcanelli, Idris Shah και τόσοι άλλοι.
1. Ιδού,
αληθώς λέγω, απολύτως και αναμφιβόλως.2. Ό,τι είναι ορατό είναι
αντικατοπτρισμός αυτού που είναιαόρατο, κι ό,τι είναι αόρατο πηγή αυτού
που είναι ορατό.3. Το αόρατο φάσμα εντός και εκτός, ανάμεσα και
γύρω,είναι το εν το ενιαίο.4. Πάντα τα διαχωρισμένα, ορατά και αόρατα,
προέρχονταιαπό το ένα, το αδιαχώρητο, το ενιαίο και το φάσμα του, κιαυτό
το φάσμα γίνεται λογισμός.5. Ο λογισμός, έχει τη φωτιά πατέρα και το
ύδωρ μητέρα, οαήρ το έσπειρε κι η γη το έθρεψε στο βυζί της.6. Είναι ο
δημιουργός όλων των θαυμαστών και τηςτελείωσης αυτού του κόσμου, και η
δύναμή του ακεραία.7. Η φωτιά να ξεχωρίσει από τη γη, το διακριτό από
τοαδιάκριτο.8. Ανυψώνεται από το νερό στον αέρα, και αναδεικνύεται
σεκυβερνήτη του αοράτου.9. Μ’ αυτό τον τρόπο το φως θα διώξει το
σκοτάδι, και τοέργο του λογισμού γίνεται τέχνη.10. Αυτή είναι η υπέρτατη
δύναμη του λογισμού, γιατίξεπερνάει το διακριτό και διεισδύει στο
αδιάκριτο.11. Έτσι μαθαίνει ο λογισμός πως δημιουργήθηκε ο κόσμος,και με
τον ίδιο τρόπο πορεύεται προς τη γνώση.12. Αλλά η γνώση αυτή είναι
τρισυπόστατη.
πράγματα και στα διάφορα επίπεδα που αναφέραμε
παραπάνω, δενείναι παρά διαφορές Δονήσεων! Είχε ανακαλυφθεί από μερικούς
απότους πρώτους Έλληνες Φιλοσόφους, στη συνέχεια χάθηκε ωςγνώση, εκτός
των Ερμητιστών μέχρι που σήμερα η ΦυσικήΕπιστήμη ανακαλύπτει εκ νέου
αυτήν την πανάρχαια διδασκαλία.Ακόμη και το Παν εκδηλώνει μια δόνηση
τέτοιου μεγέθους και μιακίνηση τόσο γρήγορη που πρακτικά μπορεί να
θεωρηθεί ότιαναπαύεται. Όπως ο έλικας ενός αεροπλάνου ή μια ρόδα
πουκινείται με μεγάλη ταχύτητα, φαίνεται στάσιμη!Η σύγχρονη επιστήμη
αποδυκνίει ολοένα και πιο καθαρά ότι οιδιαφορές ανάμεσα σε αυτό που
λέμε, ύλη και ενέργεια, Πνεύμα και Ύλη δεν είναι παρά διαφορές στη
συχνότητα την οποία δονούν. Έτσι καταλαβαίνουμε καλύτερα τα διάφορα
επίπεδα της ύλης καισχήματα ενέργειας ( Θερμότητα, Μαγνητισμός,
Ηλεκτρισμός, Φως,Ακτίνες Χ ) που είναι τοποθετημένα πιο ψηλά στην
Κλίμακα τηςΔόνησης, εκφράζοντας ένα ανώτερο επίπεδο εκδήλωσης της
Ζωής,αλλά παραμένουν φυλακισμένα από την επιρροή των μορίων τωνατόμων,
μέχρι να «υποστούν» μια υψηλότερη δόνηση για ναμπορέσουν να
απελευθερωθούν στους διάφορους βαθμούςεκδήλωσης, στα διάφορα νοητικά
στάδια και να ακολουθήσουν τονδρόμο της επιστροφής προς το Πνεύμα, προς
το Παν. Κάθε σκέψη,κάθε συναίσθημα έχει την αντίστοιχη συχνότητα
δόνησης. Όλα απορρέουν από το Πνεύμα και όλα καλούνται με βάση
ενόςσχεδίου εξέλιξης να επιστρέψουν σε αυτό! Αυτή η
ΠνευματικήΔημιουργική Δύναμη βρίσκεται πάντα εγκλωβισμένη σ
ʼ
αυτό πουδημιούργησε. « Αν είναι αλήθεια ότι Όλα είναι μέσα στο Παν, είναιεπίσης αλήθεια ότι το Παν είναι μέσα σ
ʼ

Όλα» !4. Η Αρχή της Πολικότητας« Όλα είναι διπλά, κάθε πράγμα έχει δυο
πόλους, όλα έχουν δυοάκρες. Όμοιο και ανόμοιο έχουν την ίδια σημασία. Οι
αντίθετοιπόλοι έχουν την ίδια φύση, αλλά διαφορετικούς βαθμούς. Τα
άκρααγγίζονται. Όλες οι αλήθειες δεν είναι παρά μισές αλήθειες. Όλα
ταπαράδοξα μπορούν να συμφιλιωθούν ».Αυτή η Αρχή μπορεί να εξηγήσει
πολλά παράδοξα, που μαςπαρουσιάζονται συνήθως ως αντίθετα, ενώ στην
ουσία δεν είναιπαρά δυο όψεις του ίδιου πράγματος, δυο άκρα ή δυο πόλοι
τουίδιου αντικειμένου, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονταιδιαφορετικοί
βαθμοί δόνησης.Για παράδειγμα δεν υπάρχει το απόλυτο ζεστό ή κρύο. Και
τα δύο,δεν είναι παρά οι δύο πόλοι αυτού που ονομάζουμε θερμότητα καιτα
ενδιάμεσα επίπεδα δεν είναι παρά βαθμοί δόνησης. Όπως δενυπάρχει το
απόλυτο καλό και κακό. Γιατί αν υποθέταμε ότι υπάρχειτο απόλυτο καλό,
τότε το κακό δεν θα υπήρχε….. Η Ζωή και οΘάνατος δεν είναι παρά όψεις
της μιας Ζωής. Το Σύμβολο που εκφράζει πολύ καθαρά αυτήν την αρχαία

διδασκαλία είναι το Γιν – Γιάνγκ που εκφράζει αυτήν την εναλλαγή,αυτών
των δύο Κοσμικών ενεργειών ανάμεσα στο Φως και στοΣκοτάδι, την
Δημιουργικότητα και την Παθητικότητα, τον Ουρανόκαι την Γη, το Ράγιας
και το Τάμας, υποδηλώνοντας βαθύτερα μιαΜοναδική Έσχατη πραγματικότητα
που στην Κινέζικη Φιλοσοφίαονομάστηκε ΤΑΟ και στην Ερμητική Φιλοσοφία
ΠΑΝ .Η χρησιμότητα αυτής της αρχής είναι αξιοθαύμαστη γιατίκατανοώντας,
ότι όπου βρίσκεται ένα πράγμα, βρίσκεται και τοαντίθετό του, μπορούμε,
αν το αποφασίσουμε να κάνουμε ταδύσκολα…. εύκολα, να μετατρέψουμε
βαθμιαία το φόβο σε θάρρος,την κακία σε καλοσύνη, την απογοήτευση και
την πτώση τουΗθικού σε Θετική και Αισιόδοξη στάση ζωής! Έτσι με αυτόν
τοντρόπο μαθαίνουμε να γινόμαστε Κύριοι των νοητικών καταστάσεωνκαι όχι
σκλάβοι!5. Η Αρχή του Ρυθμού« Όλα κυλούν μέσα και έξω. Κάθε πράγμα έχει
τη διάρκεια του. Όλαεξελίσσονται & εκφυλίζονται. Η ταλάντωση του
εκκρεμούςεκδηλώνεται σε όλα. Το μέτρο της αιώρησης του προς τα
αριστεράείναι το ίδιο με το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά.
ΟΡυθμός είναι σταθερός »Και αυτή η Αρχή εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο. Η
προσεκτικήπαρατήρηση της κίνησης των φαινόμενων, μας δείχνει πάντα
μιαπρόοδος και μια οπισθοδρόμηση, ένα ανέβασμα και ένα κατέβασμα,την
αλληλοδιαδοχή της ζωής και του θανάτου. Ο νόμος τωνκύκλων εκδηλώνεται σε
όλα όσα μας περιβάλλουν. Όλα γέννιουνται,μεγαλώνουν, ωριμάζουν,
πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται, σαν ναείναι ο Θάνατος μια αναγκαία
ανάπαυση για αυτήν την εσωτερικήενέργεια που κάνει ένα δέντρο χωρίς
φύλλα να ξανανθίσει τηνάνοιξη, να δώσει καρπούς από τους οποίους θα
παραχθούν ξανάσπόροι, δίνοντας έτσι συνέχεια στη Ζωή, σε μια Ζωή κυκλική
πουάλλοτε εμφανίζεται με μορφή και άλλοτε κρύβεται με το πέπλο
τουθανάτου.Αυτό φυσικά εκδηλώνεται στην Δημιουργία και καταστροφή
τωνΚόσμων, στην ακμή και την πτώση των Πολιτισμών, στην φύση μετην
αλληλοδιαδοχή των εποχών, στη μέρα και στη νύχτα, στουςανθρώπους και τα
συναισθήματα τους, στα φυτά, στα ζώα, σταορυκτά, στην ενέργεια, στην
ύλη, στην ιστορία της ζωής κάθεπράγματος, ακόμη και στο Πνεύμα. Όλη η
Δράση και η κίνηση στο Σύμπαν είναι υποταγμένη στονΡυθμό.6. Η Αρχή της
Αιτίας και του Αποτελέσματος.« Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε
αποτέλεσμα έχει τηναιτία του. Όλα συμβαίνουνσύμφωνα με τον Νόμο. Η Τύχη
δεν είναι παρά ένα όνομα, πουδίνεται στον μη αναγνωρισμένο Νόμο.
Υπάρχουν πολλά επίπεδα
αιτιότητας, αλλά τίποτε δεν ξεφεύγει από το
Νόμο ».Η Αρχή αυτή φανερώνει ότι στην πραγματικότητα το Τυχαίο
δενυφίσταται αλλά υποδηλώνει μια αιτία που υπάρχει και δεν
έχουμεαναγνωρίσει και καταλάβει. Ότι ο Νόμος διοικεί όλο το Σύμπαν
καιότι δεν υπάρχει τίποτα που να ενεργεί μέσα στο Σύμπαν και να
είναιανεξάρτητο από τους νόμους και την τάξη που το διατηρεί
σεισορροπία.Κάθε τι που συμβαίνει έχει την Αιτία και το Γιατί του. Κάθε
σκέψηκαι κάθε πράξη που κάνουμε, έχει τα άμεσα και έμμεσααποτελεσματά
της, σύμφωνα με τον Νόμο της Αιτιότητας.Παρατηρούμε ότι οι περισσότερες
δράσεις μας αποσκοπούν σε ένααποτέλεσμα που μας δένει ή μας σκλαβώνει….Ο
άνθρωπος μπορεί από οποιαδήποτε ανάγκη του, να είναιταυτόχρονα και
Ελεύθερος και δεμένος. Οι άνθρωποι σήμερα,κατευθύνονται από τις γνώμες,
τις συνήθειες, τις ιδέες τουεξωτερικού κόσμου, καθώς επίσης και από τις
συγκινήσεις, τα πάθηκαι τις σκέψεις ή διάφορες καταστάσεις του ίδιου του
εαυτού τους. Έτσι συγχέουν την αληθινή Ελευθερία που γεννιέται μέσα από
μιααληθινή άσκηση Αυτοκυριαρχίας με την φαινομενική και
ψεύτικηελευθερία που τους ωθεί να κάνουν και να ενεργούν όπως
τουςαρέσει, χωρίς να αναρωτιούνται από πού ξεπηδάει αυτό που «θέλουν »
και αυτό που τους « αρέσει ». Από μια ανώτερη Βούλησηπου ωθεί τον
άνθρωπο να γνωρίσει τον εαυτό του, το αληθινό Είναιτου και να το
Πραγματώσει ; ή μήπως από μια δύναμη που τον ωθείνα καλύπτει μόνο τους
φόβους, την ανασφάλεια, την δειλία και τονεγωισμό που προκαλούν τα
κατώτερα ένστικτα που κουβαλάμεμέσα μας ; Σήμερα που αξίες όπως ο
Ηρωισμός, η Γενναιοφροσύνη,η Τιμιότητα, η Γενναιοδωρία, η Ευγένεια, η
Πίστη, η Αξιοπρέπειακαι η Ταπεινοφροσύνη έχουν σχεδόν εκλείψει είναι
εύλογη ηαπάντηση.Η ανθρωπότητα σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος της αφήνετε
ναοδηγηθεί, χωρίς να αντιτάσσει την Ελεύθερη Βούλησή, πουουσιαστικά
φανερώνει την δύναμη της απόφασης και της θέλησηςνα γίνει ο άνθρωπος,
Κυρίαρχος της μοίρας και του πεπρωμένουτου. Πως μπορεί να το καταφέρει
αυτό; Με την συνεχόμενηεξάσκηση σε δράσεις ανιδιοτελείς και ελεύθερες
από οποιαδήποτεεπιθυμία ανταμοιβής! Αυτή είναι η Ορθή Δράση που μας
οδηγείστην Απελευθέρωση!7. Η Αρχή του Γένους« Σε όλα τα πράγματα υπάρχει
ένα Γένος. Όλα έχουν τις Αρχές του,του Αρσενικού και τουΘηλυκού. Το
Γένος εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα »Σε όλα τα επίπεδα πάλι, σε κάθε
πράγμα, η Αρχή του Γένους

Κάποτε που άρχισα να σκέφτομαι για τα όντα κι η σκέψη μου περιπλανήθηκε πολύ στα μεγάλα ύψη, ενώ οι σωματικές μου δυνάμεις έπεσαν σε λήθαργο, θαρρείς και βυθίστηκαν σε βαθύ ύπνο, όπως ύστερα από πολύ φαγητό ή από βαριά δουλειά, νόμιζα πως είδα μπροστά μου ένα τεράστιο και πέρα από κάθε μέτρο ον, που με φώναξε με το όνομά μου και μου είπε: Τι θέλεις να ακούσεις, να δεις και με τη νόηση να γνωρίσεις και να κατανοήσεις;


Κι εγώ του είπα: Κι εσύ ποιος είσαι; -Εγώ, είπε, είμαι ο Ποιμάνδρης, ο αυθεντικός νους. Ξέρω τι ζητάς και βρίσκομαι μαζί σου παντού.


 Κι εγώ του είπα: Θέλω να μάθω για τα όντα και να κατανοήσω τη φύση τους, θέλω να γνωρίσω το θεό. Κι είπα πάλι: Πόσο θα ᾽θελα να σε ακούσω. - Σκέψου τα όσα θέλεις να μάθεις κι εγώ θα σε διδάξω.


Και λέγοντας αυτά άλλαξε όψη η κατάστασή μου. Και ξαφνικά άνοιξαν μπροστά μου τα πάντα. Και βλέπω ένα όραμα, χωρίς όρια· όλα έγιναν φως, ένα γαλήνιο και χαρούμενο φως. Και έρωτας μεγάλος με κατέλαβε γι᾽ αυτό που είδα. Κι ύστερα από λίγο σκοτάδι κατέβαινε από τη μια μεριά. Κι ήταν φοβερό και τρομερό. Και στριφογύριζε σαν σπείρα. Κι έμοιαζε με (φίδι). Ύστερα το σκοτάδι έγινε κάτι υγρό, ανείπωτα ταραγμένο, που ανάδινε καπνό, σαν να έβγαινε από φωτιά και ακούστηκε ένας απερίγραπτα θρηνητικός ήχος. Σε λίγο βοή ασυνάρτητη ακούστηκε, σαν να ήταν βοή φωτιάς.


 Και από το φως λόγος άγιος γέμισε τη φύση και ολοκάθαρη φωτιά ξεπήδησε από την υγρά φύση, ψηλά, πάνω στα ύψη. Κι ήταν κάτι ανάλαφρο μαζί και οξύ και δραστικό. Κι ο αέρας, που ακολούθησε το πνεύμα που ανέβαινε από τη γη και το νερό ώς τη φωτιά, ήταν ανάλαφρος· κι έμοιαζε σαν να κρέμεται από τη φωτιά. Η γη και το νερό είχαν μπερδευτεί τόσο πολύ, ώστε να μην ξεχωρίζει η (γη) από το νερό . Και κινούνταν για να κάνουν να ακουστεί ο πνευματικός λόγος.


Και τότε ο Ποιμάνδρης μου είπε: Κατάλαβες τι σημαίνει αυτό το όραμα; Κι εγώ του αποκρίθηκα: Κατάλαβα. - Το φως εκείνο είπε, είμαι εγώ ο Νους, ο θεός σου, εκείνος που υπήρχε πριν από την υγρά φύση και το σκοτάδι και ο φωτεινός Λόγος που εκπορεύεται από το Νου είναι υιός Θεού. Κι είπα: Τι σημαίνει αυτό. -Μάθε το λοιπόν: Αυτό που είδες και άκουσες είναι Λόγος Κυρίου και ο Νους Θεός Πατέρας. Και δεν χωρίζεται το ένα από το άλλο. Η ένωσή τους είναι η ζωή. -Ευχαριστώ, του αποκρίθηκα. - Αλλά τότε κατανόησε το φως και μάθε να το αναγνωρίζεις.


 Και με τούτα τα λόγια με κοίταξε κατάματα αρκετή ώρα έτσι που με την ιδέα αυτή έτρεμα. Και όταν κούνησα το κεφάλι μου βλέπω στο νου μου ότι το φως αποτελούνταν από αναρίθμητες δυνάμεις. Κι έγινε ένας άπειρος κόσμος, όπου υπερίσχυε η φωτιά με πολύ μεγάλη δύναμη και έκανα προσπάθεια για να σταθώ στη θέση μου. Και να τι ξεχώρισα με τη σκέψη μου από όσα είδα με το λόγο του Ποιμάνδρη.