Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Πλούσια σε χρώματα. Το γαλάζιο της θάλασσας, που ακολουθεί το βαπόρι, δένει με το πράσινο των βουνών.
Τα χρώματα, δένουν με τους ήχους. Ήχοι χαρούμενοι, παιδικοί, παιχνιδιάρικοι, "βίρα - μάινα".
Λέξεις κι ακούσματα ναυτικά, θαλασσινά.
Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές.
Και το βαπόρι, ακολουθώντας το παράξενο ταξίδι του, ρίχνει άγκυρα στις κουκουναριές.
Δε φορτώνει όμως εμπορεύματα, δεν το ενδιαφέρουν τέτοια πράγματα. Φορτώνει καθαρό και φρέσκο αέρα. Μπόλικο αέρα κι απ' τις δυο μεριές.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε, ότι ο Ελύτης ζωγραφίζει στη φαντασία μας, την Ελλάδα.
Τη ζωγραφίζει σαν βαπόρι, γιατί είναι περιτριγυρισμένη από θάλασσα, να βγαίνει στα βουνά που είναι το κύριο χαρακτηριστικό της πατρίδας μας.
Βουνά, κουκουναριές, θάλασσα είναι εικόνες γνωστές κι αγαπητές της ελληνικής γης.
Εικόνες, που μας προσφέρονται σαν σε παραμύθι και μας γεμίζουν χαρά, αισιοδοξία και νεανικότητα.
Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό.
Τώρα ο ποιητής, μέσα απ' τις αντιθέσεις "μαύρη πέτρα - όνειρο" και "αθώος - πονηρός", μας περνά τις αντιθέσεις και τις αντιφάσεις της ελληνικής φύσης, που συσχετίζονται με τους Έλληνες και την ιστορία τους.
Απ' τη μια η μαύρη πέτρα της κακοτράχαλης φύσης, αλλά και των ιστορικών δυσκολιών μας και απ' την άλλη η ονειρική ομορφιά της ελληνικής γης και η ιστορική δόξα της.
Απ' τη μια ο αθώος, καλοκάγαθος λοστρόμος με την καλοσύνη του, την αγαθότητα και τη φιλοξενία του λαού μας κι απ' την άλλη το πνεύμα, του πανέξυπνου και πολυμήχανου Οδυσσέα.
Από τα βάθη φτάνει τους παλιούς καιρούς, βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς.
Η περιγραφή ολοκληρώνεται, με μια αναφορά στη μακραίωνη και πολυτάραχη ιστορία της Ελλάδας, που το φορτίο της, δεν είναι άλλο, παρά βάσανα και αναστεναγμοί.
Δεν μπορεί όμως να μας μείνει η εντύπωση μιας διάχυτης απαισιοδοξίας. Γιατί παρακάτω τα πράγματα αλλάζουν.
Ενότητα 2η Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ, τέτοιο τρελό βαπόρι τρελοβάπορο,
Επίκληση του Θεού. Ο Χριστός, πάντα κοντά σ' αυτή τη χώρα και στους ανθρώπους της.
Αυτόν καλεί και τώρα ο ποιητής, να τον βοηθήσει να κατανοήσει, αυτά που συμβαίνουν γύρω του, στην παράξενη αυτή γωνιά της γης.
Χρόνους μας ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε, χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε.
Σ' αυτή τη δεύτερη ενότητα, ο ποιητής μας κάνει έναν απολογισμό της ιστορίας των Ελλήνων και διαπιστώνει, με μια απλή και αγνή περηφάνια, ότι τόσες διακυμάνσεις και δοκιμασίες, δεν κατάφεραν να εξαφανίσουν την Ελλάδα απ' το προσκήνιο της ιστορίας.
Μας θυμίζει εδώ, τον Μακρυγιάννη, που έλεγε στον Δερυγνί "ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε, τρώνε από μας και μένει και μαγιά".
Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε, μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε.
Στις δύσκολες στιγμές, μέσα στις πιο δραματικές φάσεις της ιστορίας τους, οι Έλληνες αγωνίστηκαν χωρίς να φοβηθούν, χωρίς να λυγίσουν και κατάφεραν να επιβιώσουν και να περάσουν νικητές.
Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό τον Ήλιο τον Ηλιάτορα.
Η τελευταία αυτή στροφή, μοιάζει με μια δυνατή φωνή χαράς με ένα δυνατό νικητήριο σάλπισμα.
Ο ήλιος, είναι για τον Ελύτη, σύμβολο χαράς της ελληνικής ψυχής, είναι η επιβεβαίωση της πίστης του ποιητή στη δύναμη της ζωής, στην παντοτινή λάμψη του ελληνικού πνεύματος.
Είναι δύσκολο να πούμε αν ο Ελύτης γράφει ή ζωγραφίζει.
Εκείνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι η ποιητική του φαντασία δίνει εικόνες μαγικές, εικόνες με εξαιρετική ευαισθησία.
Εικόνες μέσα από ένα βλέμμα καθαρό, γνήσιο, μέσα από μια παιδική ματιά.
Μιλά με σύμβολα απλά, άμεσα, ζωντανά και κατανοητά.
Αναζητά όμως και μια λέξη σπάνια και έντονη, που θα βάλει την προσωπική του σφραγίδα και αυτή, στο "Τρελοβάπορο" δεν είναι άλλη από τον "Ήλιο τον Ηλιάτορα".
Ότι συμμετέχει, ότι είναι μέτοχος στην κοινή μοίρα των Ελλήνων.
ΠΗΓΗ ΙΝΤΕΡΝΕΤ
ioessa
Ηλικία : 43 Τόπος : ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ Ημερομηνία εγγραφής : 09/03/2011 Αριθμός μηνυμάτων : 1297
ταξίδι για το νότο Νότια Αφρική μέχρι την Κίνα μαλάρια ελονοσία στα νύχια μπαίνει το κατράμι και τ ανάβει οι μηχανικοί που λιπαίνουν τις μηχανές καίγονται, κοκκινίζουν και πονάνε τα δάκτυλά τους στα νύχια μπατάρισε ο καιρός αλλαγή κατεύθυνσης ανέμων μπούσουλας η πυξίδα σκατζάρω αλλάζω βάρδια απόψε ψόφησαν στο εμπορικό ναυτικό, αρκετοί ναυτικοί οι 2 μου παπαγάλοι έχουν παπαγάλους για συντροφιά και περνούν την ώρα τους γενικά τα ζώα και πτηνά στα πολλά τα μποφόρια δεν αντέχουν και πάπαλα η λαμαρίνα όλα τα σβήνει από την υγρασία σκουριάζουν εύκολα τα πλοία σκουραίνει το χρώμα του δέρματος και προκαλούνται αρθριτικά κουροσίβο ισχυρό θερμό θαλάσσιο ρεύμα από την Ταιβάν ως την Κίνα προκαλεί πολλά νεύρα ως και ισχυρό νευρικό κλονισμό πολλοί ναυτικοί σ εκείνες τις περιοχές παίρνουν ελαφρά φυτοφάρμακα, δηλαδή ηρεμιστικά καρτίνι ή καρτίν απότομη αλλαγή μοιρών στην πυξίδα από το κύμα στρίβει δεξιά-αριστερά και ο τιμονιέρης προσπαθεί να το κρατάει στην βασική πορεία
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Πεμ 21 Φεβ - 7:19:37
