Κατανόηση και επιείκεια

Ο πυθαγόρειος φιλόσοφος Σπυρίδων Νάγος
άφησε τις παρακάτω υποθήκες προς κάθε ειλικρινή αναζητητή της αλήθειας:

«Αγάπα τον άνθρωπο όχι από δεοντολογία ή κατ’ επιταγή.
Αγάπα τον άνθρωπο αδιαφορών αν αυτός σε αγαπά,
σε μισεί ή σε περιφρονεί.

Στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου
να βλέπεις επαναλαμβανόμενη την δική σου υπόσταση.

Σεβάσου πάντοτε οποιονδήποτε άνθρωπο,
αγαθό ή κακό, πεπαιδευμένο ή άξεστο,
γιατί είναι μια αξία της Φύσεως
που εργάσθηκε επί πολλούς αιώνες
για την ανθρώπινη οντότητα.

Η οντότητα αυτή έχει λανθάνοντες tους Νόμους της αρετής και της σοφίας

Βοήθησε τον εσύ με την αγάπη σου και το ενδιαφέρον σου
για να τους εκδηλώσει έντονα.

Χτύπα και καυτηρίαζε την κακία και την αγνωσία.
Σεβάσου όμως τον άνθρωπο, κάθε άνθρωπο,
γιατί κι’ αυτός προορίζεται να γίνει μια ημέρα θεία ύπαρξη.

Δείχνε πάντα ανεξάντλητη επιείκεια και ανοχή.

Μην οικτίρεις ποτέ τον σφάλλοντα.

Μην περιφρονείς ποτέ τον αμαρτήσαντα
γιατί και συ έσφαλες και αμάρτησες πολλές φορές στην ζωή σου αλλά οι άλλοι σε ανέχτηκαν.

Αν υπήρξες αυστηρός πολύ κάποτε θα μετανοήσεις.

Αν έκρινες με επιείκεια δεν θα μεταμεληθείς ποτέ.
Να βρίσκεις πάντοτε την δύναμη να συγχωρείς εκείνον που σε αδίκησε.

Αγάπα κάθε πνοή, κάθε συνείδηση υπανθρώπων,
ανθρώπινη και πανανθρώπινη
για να αισθανθείς και συ τις περιπτύξεις
και την θέρμη της παγκόσμιας αγάπης.

Για να γίνεις ελεύθερος,
να αναγνωρίζεις και στον άλλο το δικαίωμα
να γίνει και αυτός ελεύθερος.

Βοήθησε πάντοτε να απολαύουν και οι άλλοι την οικονομική,
την κοινωνική και την πνευματική ελευθερία
και να μπουν στην τροχιά του Φυσικού Νόμου
και στον κύκλο της παγκόσμιας αρμονίας.

Να είσαι δίκαιος,
δηλαδή αναγνώριζε και σεβάσου τα δικαιώματα που έχει κάθε ύπαρξη
η οποία είδε το Φως του Ηλίου
για να απολαμβάνει την ζωή, να προοδεύει και να εξελίσσεται πνευματικά.

Η λέξη δικαιοσύνη είναι συνώνυμη με την λέξη αναγνώριση.

Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να δώσει τίποτε στον όμοιό του.

Η Φύση είναι εκείνη που δίνει στον άνθρωπο τον οργανισμό
και τις αισθησιακές και πνευματικές ικανότητες
με τις οποίες δικαιούται να παίρνει από τους κόλπους της ότι του είναι αναγκαίο
για την ύπαρξη, την πρόοδο και την ευδαιμονία του.

Να είσαι δίκαιος.

Να πιστεύεις ότι όλοι, σαν τέκνα της ίδιας μάνας
έχουμε τα ίδια δικαιώματα
και τις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι στο σύνολο.

Να είσαι δίκαιος και να αναγνωρίζεις σε κάθε άνθρωπο
ό,τι ανήκει σ’ αυτόν από την μητέρα Φύση.

Κάθε ύπαρξη δικαιούται να έχει στην διάθεση της όλα τα μέσα της προόδου
και της παιδείας για να μάθει και αυτή την αλήθεια
και να αποκτήσει την κοινωνική και πνευματική ελευθερία.

Κάνε ότι μπορείς για να ανανήψει ο αδελφός σου άνθρωπος.

Δώσε του χέρι βοηθείας για να βγει από το βούρκο της κατωτερότητας.

Μην προκαλείς, μην υποτιμάς κανένα,
πάντα να είσαι ανεκτικός.

Κτύπα τις ανθρώπινες αδυναμίες,
στιγμάτιζε το πάθος, καυτηρίαζε την αμαρτία
αλλά ποτέ μην θίγεις την αξιοπρέπεια του αμαρτήσαντος.

Μη πληγώνεις ποτέ τον αδελφό σου άνθρωπο έστω και αν είναι αμαρτωλός.

Δεν ξέρεις και συ κι εγώ πόσες φορές στην πορεία της ψυχής μας
κατά τις αλλεπάλληλες ενσαρκώσεις μας
δεν υπήρξαμε εγκληματίες, κακούργοι, αμαρτωλοί

Όμως η στοργή των δυνάμεων της Φύσεως
το φως του Ηλίου
και οι φροντίδες των ανωτέρων συνειδήσεων
μας βοήθησαν με τις δοκιμασίες και τον πόνο
να μάθουμε και να ακλουθούμε το καλό και το πρέπον».

Οι προαναφερθείσες υποθήκες του Νάγου είναι πάντα επίκαιρες.

Η επιγραμματική του φράση
“στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου
να βλέπεις επαναλαμβανόμενη τη δική σου υπόσταση”,
πρέπει να αποτελεί για όλους μας μια βάση αναφοράς,
ένα μέτρο κρίσης και έναν οδηγό που μπορεί να μας οδηγεί σωστά στην περαιτέρω πορεία μας στη ζωή.

Μόνον όταν στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου
βλέπουμε επαναλαμβανόμενη τη δική μας υπόσταση
(όπως σ’ ένα καθρέπτη βλέπουμε το είδωλό μας)

θα αντιμετωπίζουμε την κάθε ανθρώπινη υπόσταση όπως τον εαυτό μας γιατί:
Θα δείχνουμε κατανόηση και επιείκεια
για τα σφάλματα και τα ελαττώματα τωνάλλων,
αφού στα πρόσωπά τους θα βλέπουμε τη δική μας υπόσταση
όπως ήταν κάποτε ή όπως είναι τώρα
ή όπως μπορεί να εμφανισθεί στο μέλλον,

αφού όλες οι υποστάσεις αποτελούνται από τις ίδιες ουσίες
και ακλουθούν την ίδια πορεία εξελίξεως,
αλλά βρίσκονται σε διαφορετικό στάδιο εξελίξεως.

Αν κατανοήσουμε αυτά τότε μόνο θα βρίσκουμε τη δύναμη να συγχωρούμε αυτούς που μας αδικούν.

Δεν πρέπει να αδικούμε τους άλλους
γιατί εκείνος που αδικεί τους άλλους
αγνοεί ότι όλες οι υποστάσεις είναι τέκνα της μητέρας Φύσεως, έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις
και τον ίδιο σκοπό και προορισμό
και παραγνωρίζει ότι κάθε ανθρώπινη ύπαρξη
έχει λανθάνοντες τους Νόμους της Αρετής και της Σοφίας
και ότι προορίζεται να γίνει θεία ύπαρξη και πολίτης του Σύμπαντος.

Δεν πρέπει να υποτιμούμε ή καταφρονούμε ή περιφρονούμε τους άλλους
γιατί εκείνος
που υποτιμά ή καταφρονεί ή περιφρονεί τους άλλους,
υποτιμά, καταφρονεί και περιφρονεί τον ίδιο τον εαυτό του,
εκείνον που στο παρελθόν είχε τις ίδιες ατέλειες και τα ίδια ελαττώματα
ή εκείνον που κάποτε στο μέλλον θα υποπέσει στα ίδια σφάλματα.

Δεν πρέπει να επικρίνουμε τους άλλους,
γιατί εκείνος που επικρίνει τα ελαττώματα των άλλων
έχει μέσα του στοιχεία αυτών των ελαττωμάτων
και δεν τα κατανοεί.

Όταν πετύχουμε όλα τα προαναφερθέντα,
τότε θα είμαστε πια έτοιμοι
να πραγματοποιήσουμε ουσιαστικά βήματα αυτοβελτίωσης
και θα απελευθερωθούμε από τις προσκολλήσεις μας σε πρόσωπα, σε πράγματα και σε κοινωνικές συμβατικότητες,
γιατί οι προσκολλήσεις μας αυτές
μας κάνουν να διακρίνουμε και διαχωρίζουμε τους άλλους
σε συγγενείς και αγνώστους,
σε φίλους και εχθρούς,
σε άσπρους και μαύρους,
σε πλούσιους και φτωχούς σε ευγενείς και μη.

Πάνω στη συνειδητοποίηση των προαναφερομένων
βασίζεται ο Νόμος της παγκόσμιας ΑΓΑΠΗΣ
προς κάθε πνοή και κάθε συνείδηση υπανθρώπων,
ανθρώπινη και πανανθρώπινη.

Η εναρμόνιση μας με τον Νόμο της ΑΓΑΠΗΣ
θα μας οδηγήσει στον τελικό προορισμό μας
ως ανθρώπινες υποστάσεις,
δηλαδή στην απόκτηση της ελευθερία μας
από τα δεσμά του γήινου περιβάλλοντος
και την είσοδό μας στην διαρκή ημέρα.

ΠΗΓΗ lykofron

''Το πιο ξεκάθαρο νόημα της αγάπης είναι προσωπικό και βρίσκεται στο τι εννοεί ο καθένας από μας. Και εδώ χρειάζεται η αυτοπαρατήρηση, με κάθε ειλικρίνεια και αυτοαποδοχή.
Το νόημα της αγάπης έχει σχέση με το επίπεδο αυτογνωσίας μας, την ωριμότητα, τα κίνητρα αλλά και τις γενικότερες γνώσεις και εμπειρίες μας. Η νοοτροπία, οι αντιλήψεις, οι αξίες, τα στερεότυπα, οι κοινωνικές κατασκευές είναι κίνητρα που δίνουν διαφορετικά νοήματα στην έννοια αγάπη.
Όμως , ένας παράγοντας δείχνει να είναι απόλυτα απαραίτητος, η προσπάθεια. Η αγάπη δεν συμβαίνει από μόνη της. Χρειάζεται προσπάθεια και αμοιβαία πειθαρχία για να συμβεί. Η αγάπη του εαυτού τόσο όσο και των άλλων περπατούν χέρι- χέρι με πειθαρχημένη και αμοιβαία φροντίδα. Ειδικά η αμοιβαία πειθαρχία δείχνει να είναι η μόνη ικανότητα που οδηγεί το Εγώ για να γίνουμε Εμείς.''
http://www.selftherapy.gr/?p=1135

''Συγχώρεση σημαίνει να είμαστε έτοιμοι να απαγκιστρωθούμε από το θυμό που νιώθουμε για τον άνθρωπο που θεωρούμε ότι μας έβλαψε. Να είμαστε έτοιμοι να νικήσουμε το φόβο ότι με το να συγχωρούμε γινόμαστε πιο ευάλωτοι και πιο εύκολοι στην εκμετάλλευση. Σημαίνει το να μπορούμε να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση εκείνου που μας πλήγωσε ακόμα κι αν θεωρούμε ότι εμείς δεν θα κάναμε ποτέ κάτι αντίστοιχο. Η συγχώρεση είναι δύναμη που απορρέι από την συμπόνια, την κατανόηση ότι ακόμα κι αν είμαστε διαφορετικοί , είμαστε και όμοιοι με τους άλλους.
Το να συγχωρήσουμε, είναι πραγματικά δύσκολο. Κι όσο περισσότερο πληγωθήκαμε,θιχτήκαμε, εξαπατηθήκαμε , τόσο πιο δύσκολο είναι. Το να μη συγχωρήσουμε, είναι δικαίωμα μας. Μπορούμε να το υπερασπίσουμε και να το τηρήσουμε για πάντα. Όμως , και η μη συγχώρεση έχει κι αυτή το κόστος της γιατί τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από θυμό, λύπη κι άλλα δυσάρεστα συναισθήματα. Η επιλογή είναι δική μας.''
http://happymind.gr