Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Όλο ταξιδεύω και περνάει απ' το παράθυρο η ζωή. Κάποτε θα μοιάζει ψέμα, πότε φτάσαμε ως το τέρμα και δεν κάναμε ακόμα την αρχή.
Όλο κάτι ψάχνω στο μπαλκόνι τ' απογεύματα όταν βγω. Τι `ναι αυτό που με κρατάει κάθε μέρα που περνάει κι ας μην ξέρω τι γυρεύω πού πατώ.
Κι όλο δεν πιστεύω πως την άκρη δε θα βρεις να ξαναρθείς. Δεν θ' ανοίγω σε κανένα και θα περιμένω εσένα να γυρίσεις απ' την πόρτα το κλειδί. Κι όσο θα κοιμάμαι μόνη, τ' όνειρό σου θα ζυγώνει στα κρυφά μια λέξη πάλι να μου πει.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Τετ 5 Μαρ - 22:14:29
Ετσι ε; Μας βάζεις τις τραγουδάρες και μας αφήνεις να τις π(ι)ούμε μοναχοί.. .
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Τετ 5 Μαρ - 22:16:42
Ήταν άδειο το ποτήρι μου.
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Τετ 5 Μαρ - 22:18:51
χεχε
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Τετ 5 Μαρ - 22:21:41
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 2:01:35, 2 φορές συνολικά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Τετ 5 Μαρ - 22:25:11
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 2:04:33, 1 φορά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Σαβ 19 Ιουλ - 8:26:37
Γεννιέται ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει
Μέσα στα σπλάχνα σταλάζει λίγο φως
Είναι φεγγίτες τα σώματα που σμίγουν
Πλάι μου βαδίζεις σαν δέντρο σκιερό
Κάτω από έναν ήλιο δίχως ηλικία
Τα μάτια σου είναι κρήνες ονείρου όπου παν
Συχνά και ξεδιψάν τα άγρια θηρία
Αλλάζει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Μεταμορφώνεται, όλα αγιάζουν
Ο σκλάβος βγάζει στους ώμους του φτερά
Παύεις να είσαι ένας ακόμα ίσκιος
Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανά παραληρώ
Βραγιά των γιασεμιών και στην πληγή αλάτι
Αγκάθι του θανάτου, αυγή του φεγγαριού
Γραφή θαλασσινή απάνω στο βασάλτη
Μικραίνει ο κόσμος όταν φιλιούνται δυο
Γίνεται η κάμαρα κέντρο του κόσμου
Και μισανοίγεις σαν φρούτο ώριμο
Ή σαν αστέρι εκρήγνυται και σβήνει
Η φούστα σου παφλάζει φτιαγμένη από νερό
Τα κόκαλά μου βρέχει με τη μία
Μα όσο και να βρέχεις δε θα φοβηθώ
Γιατί είναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία
Γυμνός ο κόσμος όταν κυλιούνται δυο
Από τον ίλιγγο πάνω στη χλόη
Λύνονται οι κάβοι, σαλπάρουν οι ψυχές
Ο χώρος είναι σιωπή και φως μονάχα
(Ηλιόπετρα-Θ.Π.)
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ladosifa στις Πεμ 8 Ιαν - 1:46:50, 2 φορές συνολικά
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Σαβ 8 Νοε - 22:30:11
"Until Then..."
Lie, awake and Watching you run through my head I'm alone again but not for long my friend We face, another day And distance has come, and taken you far away again but I'll see you soon my friend and then I'll sing you my song
I can't Go home alone again No I can't My friend Until then
Eyes I recognize Taken me back, familiar to me from some other time or maybe another life remember our time and know who I am the memory it stays until we can breath as one again and I'm coming back my friend and then I'll sing you my song
Oh yeah I can't go home alone again No I can't go home all alone again no I can't my friend Until then
Επισκέπτης Επισκέπτης
Θέμα: Απ: ... Πύλη... Πεμ 19 Μαρ - 19:02:21
Αυτό,με ακουστικά και τέρμα την ένταση.
Μαγική δράση...
Ελευθερώνει χιλιάδες επικά Άλογα,που τρέχουν προς όλες τις κατευθύνσεις.