Υπερβορεία.

Καλημέρα σε όλους. Διάβασα έναν μύθο σχετικά με την Υπερβορεία. Ο Απόλλωνας είναι ένας από τους αγαπημένους μου του δωδεκάθεου. Υποτίθεται λοιπόν ότι συχνά πήγαινε στη χώρα που την ονόμαζαν Υπερβορεία. Έχω την αίσθηση βασικά, ότι δεν βρισκόταν πάνω στη γη. Ότι ήταν μέσα στη γη. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Διάβασα έναν μύθο ότι για να επισκεφτούν οι θνητοί την Υπερβορεία θα έπρεπε να θυσιάσουν όνους. Γαιδούρια δηλαδή. Επίσης θυμάμαι έναν άλλον μύθο, εκείνο με τον γάιδαρο και το φίδι. Που κουβαλούσε να πάει στους ανθρώπους χαρίσματα και δυνάμεις. Στο δρόμο όμως δίψασε και σταμάτησε να πιει νερό από μία πηγή. Την πηγή όμως την φύλαγε ένα φίδι. Και για να του επιτρέψει να πιει, του ζήτησε για αντάλαγμα το φορτίο του. Έτσι και έγινε και οι άνθρωποι δεν πήραν ποτέ τα δώρα των θεών.

Τον αναφέρω τον μύθο αυτό γιατί είναι σημαντικός. Και εδώ έχουμε πρωταγωνιστή πάλι έναν γάιδαρο, που απότυχε όμως να τελειώσει την αποστολή του. Τον γάιδαρο επίσης τον αναφέρουμε κι εμείς όταν θέλουμε να μιλήσουμε για υπομονή. Γι αυτό θέλω να ρωτήσω για την θυσία αυτών των ζώων. Είναι στην μόνη περίπτωση που συναντώ να αναφέρετε η θυσία τους αλλά δεν μπορώ να αποκωδικοποιήσω τον πρώτο μύθο. Αν το πάρουμε συμβολικά, οι θνητοί πρέπει να θυσιάσουν την υπομονή τους; Η πρέπει να δείξουν μεγάλη υπομονή, και προφανώς περνώντας από κάποιες δοκιμασίες;

Δεν ξέρω τι ζητάνε οι Θεοί να θυσιάσουμε...ίσως γιατί δεν με ενδιέφερε το τι απαιτούν,δεν τους νιώθω.
Την υπομονή μας;
Ας κατέβουν μια βόλτα να δουν πως είναι να κάνεις υπομονή.
Εύκολα ζητάνε χωρίς να έχουν βιώσει το μαρτύριο του.
Το φορτίο και τις δοκιμασίες μας δεν τις οφείλουμε σε κανέναν.

Μια βαθιά ευγνωμοσύνη από μέρους μας γιαυτό το πλάσμα που πρόσφερε τόσα στον άνθρωπο,υποφέροντας και υπομένοντας τον χαρακτήρα μας.



Όλη η μελαγχολία στα μάτια τους.
Εύχομαι,έναν τόπο για εκείνα χωρίς φορτία και θυσίες.
Ελεύθερα να υπάρχουν.

Α!Θα σου μεταφέρω αυτό που μας είπε η Αιθηρόη,να ψάξουμε στα αυθόρμητα μας.
Αφού λοιπόν εσένα σου αρέσει ο Απόλλωνας,είναι ο αγαπημένος σου,ψάξε τις κοινές ιδιότητες που εκπέμπεις από τα εσώτερα σου.
Αγαπάς το φως,την θεραπεία,τον εξαγνισμό....
Δικά σου στοιχεία..

Αχ κι εγώ τ αγαπώ πολύυυυ αυτά τα ζώα!!!! Πάντως εγώ δεν ήξερα καν για τη θυσία αυτή για να πας στη χώρα του Απόλλωνα. ¨ομως πολύ συχνά αναρωτιέμαι αν τις θυσίες μας τις ζητ΄αγανε αυτοί η εμείς τα ξεκινήσαμε από μόνοι μας για να τους καλοπιάνουμε. Γιατί το χούι το χουμε! Πάρε τόσα και δώσουμε τόσα!!! Κι αυτοί γιατί να πουν όχι αφού εμάς μας άρεσε; Σοβαρά όμως τώρα κι εμένα μου κ΄ανει εντύπωση μια τέτοια θυσία. Δεν έχω ξανακούσει αλλού για κάτι τέτοιο. Πέρα από κ΄΄αποιες τοιχογραφίες η εικόνες που χω δει παράξενες για όντα με κεφάλι γαιδάρου. Κάποιο ρόλο θα παίζει κι αυτό.

Άσχετο; δε ξέρω αποφασίζουμε μετά ... εμένα όμως μου άρεσε να το κολλήσω εδώ ...

[youtube][/youtube]

Μανθάνων μη κάμνε έγραψε:

Να θυσιάσουν κάτι που κουβαλάει ο νους (όνους)
Άραγε τι; Τι κουβαλάει ο νους με υπομονή ;
Τι ζητάει άραγε να μας πει!!!;....

ο νους-όνους...


Εσύ,τι πιστεύεις οτι κουβαλάει ο νους με υπομονή;
Την οποία υπομονή,γνωρίζεις καλά...

ladosifa έγραψε:

Εσύ,τι πιστεύεις ότι κουβαλάει ο νους με υπομονή;

Το σκοτάδι του.
Το φόβο για τη ζωή.
Ξέχασε πως το φως του Απόλλωνα είναι κρυμμένο μες το νου του.
Η διττότητα της σκέψης του Ανθρώπου δε μπορεί να αφήσει τη μία άκρη της και κυνηγά αιώνες τώρα να ενωθεί.
Μα τι κρίμα που είμαστε ως πλάσματα Τέλεια όταν κυνηγούμε τη "σκιά μας"... κάνουμε τα παιχνίδια του νου μαθήματα σε ενσαρκώσεις.
Ας είναι.
Γιατί αυτά τα μαθήματα, όλες αυτές οι ενέργειες που μπήκαν μέσα μας αρνητικές, φόβοι, μετουσιώθηκαν κάποια στιγμή και έγιναν Φως, έμειναν εδώ και δημιούργησαν πεδίο αλλαγής στο σύμπαν Δια μέσου της Γαίας.
Είμαστε Δια φορετικοί κάθε φορά που προσπερνάμε ένα τούνελ.
Το σκοτάδι του είναι η Ζωή. Το σκοτάδι μας, οι φόβοι μας είναι η Ζωή.
Όσα αφήνουμε από τη ράχη μας σε κάποια "Πηγή" και μας τα ξεφορτώνει κάποιο "φίδι" ή όσα κατανοούμαι από μόνοι μας λέγετε εξέλιξη, πνευματική άνοδος, Φώτιση και ότι άλλο θέλετε να πείτε.
Ένα σκαλοπάτι πιο πάνω από εκεί που ήσουν. Και όσο πιο βόρεια και πιο δύσκολος δρόμος τόσο σε πιο ψηλό βάθρο ανεβαίνεις.
Η κατανόηση ( κατά και νόηση ) η νίκη του νου δηλαδή γίνεται στη Γαία. Σπουδαίο εκπαιδευτήριο, εκπληκτική εμπειρία.

Φόβος = Ζωή
Σκοτάδι = Ζωή
Ζωή = Φως

Μανθάνων μη κάμνε έγραψε:

ladosifa έγραψε:

Εσύ,τι πιστεύεις ότι κουβαλάει ο νους με υπομονή;

Το σκοτάδι του.
Το φόβο για τη ζωή.
Ξέχασε πως το φως του Απόλλωνα είναι κρυμμένο μες το νου του.
Η διττότητα της σκέψης του Ανθρώπου δε μπορεί να αφήσει τη μία άκρη της και κυνηγά αιώνες τώρα να ενωθεί.
Μα τι κρίμα που είμαστε ως πλάσματα Τέλεια όταν κυνηγούμε τη "σκιά μας"... κάνουμε τα παιχνίδια του νου μαθήματα σε ενσαρκώσεις.
Ας είναι.
Γιατί αυτά τα μαθήματα, όλες αυτές οι ενέργειες που μπήκαν μέσα μας αρνητικές, φόβοι, μετουσιώθηκαν κάποια στιγμή και έγιναν Φως, έμειναν εδώ και δημιούργησαν πεδίο αλλαγής στο σύμπαν Δια μέσου της Γαίας.
Είμαστε Δια φορετικοί κάθε φορά που προσπερνάμε ένα τούνελ.
Το σκοτάδι του είναι η Ζωή. Το σκοτάδι μας, οι φόβοι μας είναι η Ζωή.
Όσα αφήνουμε από τη ράχη μας σε κάποια "Πηγή" και μας τα ξεφορτώνει κάποιο "φίδι" ή όσα κατανοούμαι από μόνοι μας λέγετε εξέλιξη, πνευματική άνοδος, Φώτιση και ότι άλλο θέλετε να πείτε.
Ένα σκαλοπάτι πιο πάνω από εκεί που ήσουν. Και όσο πιο βόρεια και πιο δύσκολος δρόμος τόσο σε πιο ψηλό βάθρο ανεβαίνεις.
Η κατανόηση ( κατά και νόηση ) η νίκη του νου δηλαδή γίνεται στη Γαία. Σπουδαίο εκπαιδευτήριο, εκπληκτική εμπειρία.

Φόβος = Ζωή
Σκοτάδι = Ζωή
Ζωή = Φως

Δεν έχω κάτι να προσθέσω στα λόγια σου,μόνο να πω χαίρομαι να σε Δια βάζω

ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΙΔΕΑ! ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑ! ΙΔΙΩΣ ΜΕ ΤΑ ΛΕΓΩΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ. ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΛΕΝΑΣ. ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΒΟΗΘΑΣ. ΑΙΘΗΡΟΗ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ. ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ. ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ!

Σας ευχαριστώ πολύ όλους! ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΕ κι εγώ έτσι ένιωσα! Ιδιαίτερα μ εντυπωσίασε η σε παρένθεση σημείωση, με τα λόγια του Πλάτωνα. Έχουμε τόσες πληροφορίες και δεν τις έχουμε προσέξει ποτέ. Ακόμα και αθανασία, είναι μια διαδικασία φυσική και δεν αναρωτήθηκα ποτέ.

Απορώ για την έλειψη ενδιαφέροντος. Αλλά ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω;

Μυθολογία! Γεμάτη συμβολισμούς κι αναγραμματισμούς. Ένας μυστικός κώδικας. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι τα κατάλληλα κλειδιά. Ένα απ αυτά είναι κι ο αναγραμματισμός. Ένα δεύτερο είναι η ίδια η γλώσσα μας, τα γράμματα, και οι σημασίες τους. Οι ίδιες οι λέξεις κρύβουν την ουσία των πραγμάτων που εκπροσωπούν. Κι αυτό το έχεις πει. Και πόσα ακόμα έχεις πει και δεν τα πρόσεξα;

Και πάλι σας ευχαριστώ για τη βοήθεια.

Αιθηρόη είσαι αστείρευτη πηγή! Και η πιο ευγενική που έχω γνωρίσει. Δεν επεμβαίνεις, όμως ξέρεις πότε χρειάζεται να συμπληρώσεις βοηθώντας δραστικά.

Και συνειδητοποιώ ότι είμαι πολύ τυχερός που βρίσκομαι μέσα σ αυτή την οικογένεια. Κι αν δεν είμαι μέλος της, σίγουρα είμαι φίλος της πιστός. Με όλα όσα σημαίνει αυτό.

Σας ευχαριστώ όλους!