ήχος

.MPOYM

ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ μόνο αν φέρουμε σαν τους "πραγματικούς μάγους με τα δώρα" όλα τα αντίθετα με τα παραπάνω! Και τα υπερασπιστούμε σαν μανάδες που προστατεύουν τα παιδιά τους!)

Και θα τ αλλάξουμε!!!!!! Α΄λλιώς αυτό το πολυπόθητο πια δώρο της ζωής χάνει την αξία του. Κι από δώρο γίνεται ειρωνεία. Τα δώρα δίνουν χαρά και δε μπορώ να καταλάβω γιατί να μου δίνει ε΄νας θεός ένα δώρο που το λέει ζωή για να μ έχει να παιδεύομαι!!! Αν αυτός το θέλε έτσι απ την αρχή τότε........όχι ευχαριστώ δε θα πάρω. Αν το κάναμε εμείς έτσι και προτιμώ αυτή την βερζιόν τότε πρ΄επει να κάνουμε κάτι. Κι αυτός είναι ο σκοπός ε΄δω. Το δώρο να γίνει πια αυτό που είναι τελικά. Δηλαδή ένα μεγαλείο ανακάλυψης χωρίς να με αδικεί κάποιος παίρνοντας μου όσα ήταν απ την αρχή να έχω και να βιώνω. Γιατί δε θέλω να λέω πολεμάω. Θέλω να λέω ζω και να χαίρομαι. Κουράστηκα λίγο μ αυτό το π΄ολεμο νισάφι πια!!! Κάπως έτσι ρε παιδιά!!

...που μου ψιθυρίζουν απαλά


πως δεν έχω να φοβάμαι.


Γιατί σύντομα και πάλι


μ'ένα απτόητο νέο παράστημα,


με αρυτίδωτη θωριά και φλεγόμενη λαλιά,


με νέες απερίφραχτες ιστορίες να διηγηθώ,


με νέα ρεσάλτα


τις απαίσιες γαλέρες τους να κουρσέψω...



Θα είμαι και πάλι εδώ!

Μπράβο φίλε μου! Μ άρεσε και το ποιήμα σου και το φινάλε του!

Σ'ευχαριστώ anarhe..!