Να παίξουμε;

Λένε ότι μέσα απ τα παιχνίδια των παιδιών καταλαβα΄ινεις πολλά γι αυτά και τι έχουν μέσα τους και τα ταλέντα τους και τις κλήσεις τους και τις τάσεις του και ποια είναι γενικά.

Τι λέτε να γίνουμε λίγο παιδιάααααα;;;; Εεεεεεε;;;;; Ξεκινάω εγώ! ¨οταν είμουν πιτσιρίκα μ άρεσε πολύ το κυνηγητό. ¨ετρεχα πολύ γρήγορα!! Πύραυλος σας λέω! Και μ άρεσαν πολύ τα εργταλεία! Ααααα! Να φτιάχνω και να μαστορεύω πράματα! Μ ένα κατσιαβίδι στη τσέπη συνέχεια! Θυμάμαι μια φορά άνοιξα το ραδιοφωνάκι της μάνας. ¨ηθελα να δω από που βγαίνει η φωνή!! Βίδες το κανα ανθρωπάκια δε βρήκα! το μπελά μου τον βρήκα! Μέχρι να εισοφαρήσω τέρμα το χαρτζιλίκι!!! Στο σπίτι εδώ όλα εγώ τα φτιάχνω!!! Αν ανοίξεις τη τσ΄΄ντα μου δε θα βρεις καλυντικά. Μικρά κατσαβιδάκια ζελοτέιπ τσιμπίδες πολυεργαλείο τέτοια πράματα! Τα μήλα μ άρεσαν επίσης! Γενικά τα ομαδικά παιχνίδια. Το κρυφτόοοο! Δε μ έβρισκες με τίποτα! Μια φορά όλη νύχτα έμεινα σε μια κρυψώνα! Πε΄ριμενα να με βρουν! Το πρωί έφαγα το ξύλο της αρκούδας!!! Το μόνο που μ άρεσε να παίζω μόνη μου είναι να βγαίνω σε κηνύγι οχτρών!!! ¨εψαχνα ίχνη!!! Είχα ένα ξύλο για σπαθί που το πέρναγα μέσα στο παντελόνι και στιο βρακί για να χει αντίσταση και μη το χάσω και με προσοχή για να μη με βλέπουν και με πάρουν χαμπάρι! χωνόμουν στα πιο απίθανα μέρη. Πόσα βρακιά χάλασα!!! Και ξέρετε πόσα πράματα γέμιζαν τις τσέπες μου όταν γύριζα σπίτι; Χόι χόι!!! Ρακοσυλέκτης!!! Αυτά. Σειρά σας!!!

maggisoula έγραψε:

Λένε ότι μέσα απ τα παιχνίδια των παιδιών καταλαβα΄ινεις πολλά γι αυτά και τι έχουν μέσα τους και τα ταλέντα τους και τις κλήσεις τους και τις τάσεις του και ποια είναι γενικά.

Τι λέτε να γίνουμε λίγο παιδιάααααα;;;; Εεεεεεε;;;;; Ξεκινάω εγώ! ¨οταν είμουν πιτσιρίκα μ άρεσε πολύ το κυνηγητό. ¨ετρεχα πολύ γρήγορα!! Πύραυλος σας λέω! Και μ άρεσαν πολύ τα εργταλεία! Ααααα! Να φτιάχνω και να μαστορεύω πράματα! Μ ένα κατσιαβίδι στη τσέπη συνέχεια! Θυμάμαι μια φορά άνοιξα το ραδιοφωνάκι της μάνας. ¨ηθελα να δω από που βγαίνει η φωνή!! Βίδες το κανα ανθρωπάκια δε βρήκα! το μπελά μου τον βρήκα! Μέχρι να εισοφαρήσω τέρμα το χαρτζιλίκι!!! Στο σπίτι εδώ όλα εγώ τα φτιάχνω!!! Αν ανοίξεις τη τσ΄΄ντα μου δε θα βρεις καλυντικά. Μικρά κατσαβιδάκια ζελοτέιπ τσιμπίδες πολυεργαλείο τέτοια πράματα! Τα μήλα μ άρεσαν επίσης! Γενικά τα ομαδικά παιχνίδια. Το κρυφτόοοο! Δε μ έβρισκες με τίποτα! Μια φορά όλη νύχτα έμεινα σε μια κρυψώνα! Πε΄ριμενα να με βρουν! Το πρωί έφαγα το ξύλο της αρκούδας!!! Το μόνο που μ άρεσε να παίζω μόνη μου είναι να βγαίνω σε κηνύγι οχτρών!!! ¨εψαχνα ίχνη!!! Είχα ένα ξύλο για σπαθί που το πέρναγα μέσα στο παντελόνι και στιο βρακί για να χει αντίσταση και μη το χάσω και με προσοχή για να μη με βλέπουν και με πάρουν χαμπάρι! χωνόμουν στα πιο απίθανα μέρη. Πόσα βρακιά χάλασα!!! Και ξέρετε πόσα πράματα γέμιζαν τις τσέπες μου όταν γύριζα σπίτι; Χόι χόι!!! Ρακοσυλέκτης!!! Αυτά. Σειρά σας!!!

O πόντιος, το φυτό και η cpu





Από τότες που ήμουν μικρός, μου άρεσε το διάβασμα


Καθόμουν πάντα στα τελευταία θρανία για να κρυφοδιαβάζω


εξωσχολικά βιβλία





Ακόμα και στα διαλείμματα, δεν έπαιζα όπως τα άλλα παιδιά,


είχα τη δική μου αγάπη





Οι δάσκαλοι μου με έλεγαν πόντιο,


τους εξηγούσα ότι είμαι από την Αθήνα, αλλά εκείνοι το βιολί
τους





Η μάνα μου, όταν ήθελε να με φοβερίσει,


μου έλεγε ότι θα μου πετάξει τα βιβλία





Ο πατέρας μου, της έλεγε


Πήγαινε να δεις τι κάνει το φυτό και πάρτου τα βιβλία





Ο γιός μου, κομπιουτεράς ων, μου λέει


Πατέρα, άστους να λένε.


Πρόκειται περί κλασικής περίπτωσης βλάβης, έχεις κάψει cpu





Οι γνώμες διίστανται





Εγώ όμως, ένα θα ήθελα να ξέρω


Αν είμαι πόντιος

Βεβαιως maggisoula :)

Στην γειτονια εχουμε πολλα δεντρα . . .
Συνηθιζαμε να παιζουμε κρυφτο καθημερινως ολα τα παιδια ,
απο 20 ρηδες που βρισκονταν με το ακουσμα της κουκουβαγιας
με τις φωνες εμεις οι μπομπιρες . . .
5χρονοι οι μικροτεροι & ανεβαινε η ηλικια ! ! !
Ημασταν "γατες" ομως ολοι μας , οπως & να το κανουμε . . .
ο ενας προστατευε τον αλλονα ...
Ειχαμε ομως την συνηθεια να κρυβομαστε ολοι μας
σε ενα συγκεκριμενο δεντρο , μια λευκα . . .
Πολλα παιδια , πολλες οι φωνες & τα γελια
που μονο κρυψωνα δεν ηταν αφου μας φανερωναν οι ιστοριες που
λεγανε οι μεγαλυτεροι . . . ! ! !

καθε πρωι και πριν βραδιασει παιζαμε μπαλα
με παντοφλες βεβαια . . .
για γηπεδο ειχαμε την παιδικη χαρα της γειτονιας μας . . .
Σουτ & λιγο γυρω γυρω ,
τερμα & λιγο κουνια . . . φωνες που εφθαναν μεχρι την ακρη της
γειτονιας που τελειωναν με γελια για τα κατορθωματα μας . . .
( τι σκουπιδια εχω μαζεψει δεν λεγεται απο την παιδικη χαρα ...)

Πρωτη φορα που χρησιμοποιησα κλειδη ηταν για να βγαλω την βοηθητικη
ροδα . . .
το καλοκαιρι συνηθως μαζευομασταν με τα ποδηλατα
και καναμε αγωνες γυρω απο το τετραγωνο ,
αλλα ποτε δεν τερματιζε κανενας μας αφου ολοι καταλειγαμε σε μια πηγη
για να δροσιστουμε ,
κατω απο εναν μεγαλο πλατανο . . . ! ! !
Δεν υπηρχε δεντρο που να μην ανεβηκα ...

Ειχαμε την συνηθεια να παιζουμε βαρελακια . . .
δεν εχω ξανα ζαλιστει απο τοτε :)

ειχαμε το μερος μας για το κουτσο ,
τα κεραμιδια ελειπαν παντα ομως . . . ποιος τα επαιρνε αραγε ;

φτιαχναμε συνεχεια & απο μια καλυβα αλλα παντα χαλουσε τον χειμωνα

πηγαιναμε στα μπαιρια που ηταν κοντα μας,
μες στα πουρναρια παρεα με καμια περαστικη χελωνα ..
μας δελεαζε το μερος που το χωμα του ηταν πηλος

εχω φαει χωμα & χωμα απο τα παιχνιδια . . .

δεν ετρωγα & τοσο πολυ ,
οχι οτι δεν ημουν φαγανος ,αλλα δεν προλαβαινα απο το "τρεξιμο"
δεν διαβαζα & τοσο πολυ για το σχολειο ,
αφου δεν με κεντριζε το ψεμμα της ημιμαθειας . . .

Ετρεχα αγαπητη μου maggisoula συνεχως . . .
σπριντερ . . . ! ! ! ! ! ! ! ( και καλα . . . )
βεβαια η καρδουλα μου φτερουγουσε για τα καλα για μερικα δευτερ,
αλλα εβραζε το αιμα ... οπως & τωρα !!!

Μηλα . . . ! ! !
Κεραμιδακια . . . ! ! !
Σκουπα . . . ! ! ! δεν τελειωναν τα παιχνιδια με τιποτα . . .

και οταν εφευγε η ωρα
μετρουσα τα αστερια καθησμενος απο το πεζοδρομιο . . .

ακομη στην ιδια γειτονια ειμαι . . .
μονο που το δεντρο το εκοψαν καποιοι βλακες
επειδη δεν γνωριζαν πως να το κλαδεψουν
εως οτου το εκοψαν ολο . . .
Ο καθενας πηρε τον δρομο του & εφυγε . . .
στην πηγη πηγαινω ακομη καμια φορα αλλα σπανια πινω . . .
τα μπαιρια με τον πηλο , εγιναν κατοικιες πλεον . . .
Η παιδικη χαρα σταματησε να βγαζει χαρουμενες φωνες & χαμογελα

Τα αστερια δεν τα μετραω πλεον . . .
απλα τα κοιτω . . . μιλωντας τα πλεον ! ! !
ειμαι ακομη μικρος & δεν μπορω να μεγαλωσω
διοτι δεν εχω σκεψη μειτε ιδεα ,
ειμαι κενος οπως τοτε ετσι & τωρα . . .
Αδιαφορω για την καταληξη του κοσμου
που εχει κρυψει το χωμα που γεννα
για να το τυλιξει με τσιμεντο . . .
Τα βουνα δεν φαινονται πλεον , παρα μοναχα κατι κλειστα παραθυρα απο
αδιαφορα σπιτια...

στο παγκακι εξω περιμενω στον δρομο,
τα παιδια να φωναξουν & παλι με μια φωνη . . . ! ! ! !ελα, παμε! ! ! ! !

Εχω εμπιστοσυνη στην στιγμη . . .
& εχω μοναχα στην στιγμη που ειμαι ελευθερος αυθορμητος απλος...
και δεν θα γινω ποτε μετοχος στην συνδεσμολογια
& στην εξορυξη παραγωγης της σκλαβιας κανενος . . . ! ! !

ενας μικρος μπορει & χωρει παντου :) ) ) )
& ειμαι ο ιδιος
& οχι το εγω του

ba a ksou είσαι τυχερός που έζησες τόσο όμορφη παιδική ηλικία και έχεις κάτι να νοσταλγείς.
Να έχεις εμπιστοσύνη στη στιγμή,το παιδί είναι μέσα σου.


Αριστέα,γέλασα με την καρδιά μου!Σε φαντάστηκα μικρούλα :hg: :hg: :hg:

ioessa έγραψε:

Μικρή έπαιζα πολύ σε χωρίο μεγάλωσα , πετούσα την τσάντα και έξω απο το σπίτι , ώραια χρόνια γεμάτα ΄΄παιχνίδια΄΄
τι να πρωτοθυμιθώ ! Ελειπε η μαμά μου στην δουλεία  και εμείς αλονίζαμε ,ζούσε και ο αδερφός μου τότε, πηγέναμε στην γιαγία παίζαμε και εκει με τα ξαδερφια μου , εγω επειδη ήμουν πιο μεγάλη λίγο είχα και άλλες παρέες στην ηλικία μου.
Ξύλο δεν έφαγα πολύ μόνο φωνές δεν είμασταν και τα πιο ύσηχα παιδία , το καλοκαίρι παίζαμε μέχρι αργα το δράδυ θυμάμε τα πόδια μας απο τα κουνούπια και τα πεσήματα ήταν γεμάτα πλήγες.Ειμασταν μια παρέα όλο το χωρίο μια χούφτα  παιδία όμως αργότερα μεγαλώσαμε και ίσως αλλάξαμε  δέν ειμασταν το ίδιο, δεν το κρατήσαμε , αργότερα φύγαμε για την πόλη . Μια φορα ήταν άνοιξη παιζαμε κρυφτό στην κονότητα του χωρίου τα φιλούσα εγω και εκείνη την στιγμη που μετρούσα με κουτσούλισε πελαργός !!!Έγινα άσπρη και φυσικα το πειραγμα απο τα παιδια , η μαμά μου έλεγε πώς είναι γούρι,ναι είμαι τυχερη μπορει να φταίει και ο πελαργός.  
Εχω δύο φίλες απο τότε αναπολούμε όποτε βρισκόμαστε  τα παιδικά μας χρόνια δεν της έχασα νίωθω ωραία με αυτές ,  θα έλεγα πως θα αρχίζω να παίζω ξανα με εκείνο το αθώο χαμόγελο και πειραχτικο το γέλιο, αν και όταν είμαι μόνη κάνω σαν παιδι
 

τη μου θημησατε τη υπεροχα χρονια ολλα τα παιχνιδια μου αρεζαν
κηνηγητο κρυφτο τα μηλλα παρα πολυ  
οι μπιλιες το ποδοσφαιρο
τα νεροπιστολα
οι τσακωμη μεταξυ μας τον παιδιων και μετα απο μερηκες ωρες ολλα μελη γαλα ξανα αγαπημενη
οι φιλονηκια μεταξυ τον χωριων οι διαφορων παρεων και οι τσακωμη μεταξυ μας
υπεροχα χρονια