Γνώρισα κάποτε έναν ΑΓΓΕΛΟ
Αρκετά κλειστός χαρακτήρας,
αλλά πραγματικά πολύ ευγενικός
Φορούσε πάντα κουστούμι, γραβάτα, κολόνια και φρεσκοξυρισμένος
Έτσι ήταν πάντα
Με τον πληθυντικό του δεν προσπαθούσε να με κρατήσει σε απόσταση
αλλά να με τιμήσει, εμένα τον άγνωστο, τον απλό
Δεν χώνεψα ποτέ τα κουστούμια, τις γραβάτες, τον πληθυντικό
Πολλές φορές αισθάνομαι τον πληθυντικό τους σαν βρισιά
Σε αυτόν τον ΑΓΓΕΛΟ όμως ταίριαζε απόλυτα το κουστούμι
η γραβάτα και ο πληθυντικός
Εφόσον μιλήσαμε περίπου για μισή ώρα, φάνηκε να μαλακώνει
Στην τρίτη συνάντησή μας, άρχισε να μου λέει τα εσώψυχά του
Ένοιωθα ότι ήθελε να βρει μια αδελφή ψυχή, να ξεσπάσει…..
μακριά από τους μεγαλοσχήμονες, τα κανάλια κλπ
Οι συζητήσεις μας ήταν πάντα στον πληθυντικό, έτσι αισθανόταν,
αλλά κι’ εγώ αισθανόμουν πραγματικά αυτόν τον πληθυντικό,
για πρώτη φορά
Μιλήσαμε για ένα ευθυμογράφημά μου
και ότι όταν μεγαλώσω θα ήθελα να σας μοιάσω
Μου απάντησε με ένα χαμόγελο, και εγώ σε σας
Οι συζητήσεις μαζί του, μου δημιουργούσαν έμπνευση, ηρεμία,
ανάταση ψυχής
Δεν έχω βιώσει ποτέ μέχρι σήμερα όπως με αυτόν τον ΑΓΓΕΛΟ
Στην τελευταία μας συνάντηση με ρώτησε
Ποια είναι η γνώμη σας για την μετενσάρκωση ή για μια άλλη διάσταση
Ανταλλάξαμε τις απόψεις μας
Στο τέλος με χαιρέτησε με μια μαγευτική θέρμη.
Με θεωρούσε, δεν ξέρω…..
Ένοιωσα μια τρελή επιθυμία ότι ήθελα να τον αγκαλιάσω
Δεν είχα καταλάβει.
Μετά από τρεις μέρες είδα στην τηλεόραση ότι πέθανε από καρκίνο
Αν και μου είχε πει τόσα, σ’ αυτό δεν είχε αναφερθεί ποτέ
Είμαι σίγουρος ότι ζει σε μια άλλη διάσταση
όπου θα τιμά και θα το τιμούν οι Άγγελοι
Κάποτε θα τον ξανασυναντήσω για να τον αγκαλιάσω
ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΟΥ
Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ
Ο ΦΡΕΝΤΥ ΓΕΡΜΑΝΟΣ