αρετή και πράξεις αρετής

Η λέξη ΑΡΕΤΗ προέρχεται από το ρήμα αραρίσκω,
που σημαίνει αρμόζω,
δηλαδή συνεκδοχικά σημαίνει, την δύναμη να κάνει κανείς εκείνο που αρμόζει.

Αυτό που αρμόζει να πράξουμε σε κάθε περίπτωση, θα το βρούμε στην πραγματικότητα, εκεί που υπάρχει στην φύση, και η μόνη πραγματικότητα είναι οι νόμοι της Φύσεως και όχι στην ανθρώπινη υποκειμενικότητα.

Ο πυθαγόρειος φιλόσοφος Σπ. Νάγος,
έλεγε σχετικά με τις πράξεις αρετής:

Πράξη αρετής είναι κάθε πράξη, η οποία υπαγορεύεται από τις λειτουργίες της φύσεως των όντων και από τις λειτουργίες της φύσεως του περιβάλλοντος αυτών
και εκτελείται υπό του ανθρώπου.

Πράξη αρετής είναι η υπό του ανθρώπου εκπλήρωση
του καθήκοντός του να αγαπά τους ομοίους του, να ενδιαφέρεται για την πρόοδό τους, και να αναγνωρίζει τα φυσικά τους δικαιώματα επί της διανοητικής τους και ηθικής τους προόδου.

Πράξη αρετής είναι ο υπό του ανθρώπου σεβασμός
της ελευθερίας της σκέψεως, της βουλήσεως των άλλων προς ελευθέρα αυτοδιάθεση,
χωρίς αυτό να διασπά την ενότητα του συνόλου
των ατόμων της ανθρώπινης κοινωνίας.

Πράξη αρετής είναι η υπό του ανθρώπου εκπλήρωση
του καθήκοντός να διαφωτίζει τους άλλους
και να παρέχει προς αυτούς τα μέσα ώστε η διανόησή τους εναρμονίζεται προς την διανόηση των άλλων.

Πράξη αρετής είναι η υπό του ανθρώπου προστασία της ατομικής ελευθερίας των άλλων, χωρίς αυτό να έχει ως σκοπό την ατομική υποδούλωση των άλλων.

Πράξη αρετής είναι το να εργάζεται ο άνθρωπος, αλλά χωρίς να υπερβαίνει τα όρια των φυσικών του δυνάμεων και να μην θέτει δια της αργίας,
σε παθητικότητα τις φυσικές του δυνάμεις.

Πράξεις αρετής είναι το να μην δημιουργεί ο άνθρωπος φόβο στον εαυτό του και στους άλλους, το να μην προσηλώνεται δια της βουλήσεώς του σε δόγματα που δημιουργήθηκαν
από την ασθενή διανόηση ανθρώπων, το να μην γεννά στην διανόησή του προλήψεις και δεισιδαιμονίες που δεσμεύουν την εκδήλωση των ψυχικών του δυνάμεων, προς λειτουργία και σχηματισμό υπ’ αυτών της αληθούς γνώσεως.

Πράξη αρετής είναι το να το να μην υποτάσσει ο άνθρωπος,
την διανόησή του στις διαθέσεις των άλλων,
εκτός αν όλες οι διανοήσεις συμφωνούν δια της χωρίς εμπόδια ενεργείας τους.

Πράξη αρετής είναι το να εκπληρώνει ο άνθρωπος
τις επιθυμίες του, εφόσον αυτές φέρουν χαρακτήρα φυσικό και δεν καταστρατηγούν τις ηθικές αρχές επί βλάβη των άλλων.

Πράξη αρετής είναι το να συντρέχει τους άλλους στην φυσική και πνευματική τους ζωή, όταν αυτοί δεν μπορούν να εργάζονται
συνεπεία βλάβης της νοητικής τους φύσεως.
[ νάτος πάλι ο ..... ]


Κανείς των ανθρώπων δεν πρέπει να αποκληρώνεται των μέσων συντηρήσεως της ζωής του,
διότι η αποκλήρωση αυτή,
καταστρέφει τους ενωτικούς δεσμούς των κοινωνικών ατόμων.

Πράξεις αρετής είναι εν γένει εκείνες οι οποίες
δεν γίνονται το αίτιο,
της μη φυσιολογικής λειτουργίας των οργανικών φύσεων των ανθρώπων,
της μη εκδήλωσης σε λειτουργία των ψυχικών δυνάμεων, την μη ήρεμης ζωής τους, την αναπτύξεως της διανοήσεώς τους, της μη διαταραχής των αισθητηρίων τους οργάνων, της μη στερήσεως των οργανικών φύσεων των ανθρώπων και την μη υποδουλώσεως της ελευθέρας βουλήσεως και θελήσεως.

Πράξεις αρετής είναι εν γένει εκείνες οι οποίες,
δεν συνταράσσουν τις ανθρώπινες κοινωνίες δια της μη εκπληρώσεως των καθηκόντων των ανθρώπων, συνεπεία της οποίας γίνονται αρνητικές οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και διασπάται η κοινωνική ενότητα
η οποία εξυπηρετεί την πρόοδο όλων.

Πράξεις αρετής είναι εν γένει εκείνες δια των οποίων, εκπληρώνονται οι νόμοι της φύσεως δια των οποίων ανανεώνεται το ανθρώπινο γένος και δι’ αυτού εξελίσσονται οι ψυχές της φύσεως, οι οποίες έφθασαν και ενεργούν σε ανθρώπινους οργανισμούς.

Ωραίο κείμενο.