Ανεπιφύλακτα

ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.

ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ αν αγωνιστούμε εναντίον του άλλου.ΒΓΑΖΕΙΣ ΝΟΗΜΑ?

Μανθάνων μη κάμνε έγραψε:

Αυτή η εικόνα εμένα μου δείχνει πως δεν είναι από το ίδιο στρατόπεδο. Ο αριστερά έχει και κόκκινα χρώματα. Είναι πιο επιθετικός, πιο αδιάλακτος και δείχνει να νιώθει νικητής. Αν και από την απόφαση του άλλου θα εξαρτηθεί. Κι όμως νιώθω πως αυτό που θα φανεί υποχώρηση και ήττα του άλλου, θα είναι αυτό που θα πρέπει να γίνει και θα ανατρέψει τα σχέδια του αριστερά. Και ο αριστερά αυτός με τα κλειστά μάτια, η κάτι έχασε, η κάτι θα αναγκαστεί να δώσει για το καλό όλων.

Αυτά τα καταλαβαίνω από την εικόνα. Ποιος απ τους δύο εαυτούς έχει δίκιο; Η ψυχή μου λέει ο άντρας αριστερά. Ο εγωισμός μου λέει ο δεξιά.

Μανθάνων μη κάμνε έγραψε:

Η ΑΠΩΛΕΣΘΕΙΣΑ ΛΕΞΙΣ "ΗΤΟΡ"!
ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ "ΝΕΚΡΗ" ΛΕΞΙΣ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ!
ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ "ΧΑΜΕΝΗ" ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΙ "ΓΝΩΣΙΣ" ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΙΝ:

-ΤΙ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ;
-ΕΙΧΑΝ ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΟΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΝ ΗΤΟΡ!

ΕΤΣΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΗΤΟΡ,ΕΜΕΙΝΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ "ΟΡΦΑΝΗ" ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΗΣ ΑΡΧΕΤΥΠΟΝ...Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑΝ.



(ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑΝ ΑΥΤΗΝ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΝ ΔΙΑ ΤΡΙΒΟΝΤΕΣ)
ΕΙΣ ΤΟΝ ΦΙΛΤΑΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΝ ΜΑΓΑΛΙΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΟΥ ΤΟ ΕΖΗΤΗΣΕΝ.

26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2012

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΝΤΕΣ

Φίλε θα ήθελα μια επιβεβαίωση αν καλά παρομοιάζω αυτό που κατάλαβα από το βίντεο, με το συγκεκριμένο κομμάτι από την ιστορία της Αιθηρόης, που το σκέφτηκα αμέσως καθώς το έβλεπα.

« Δεν χρειάζεται. Σε καταλαβαίνουμε όλοι. Και σε εμάς έχει λείψει, Διζέων! Μα στρέψε το νου σου και βάδισε λίγο προς τα πίσω και δες τις πράξεις σου! Σκύψε για λίγο μέσα σου και δες την ουσία σου! Και μετά φέρε τον νου σου, στο σημείο που στέκεται η καρδιά σου, στο σημείο που ενώνεσαι! Δες εσένα. Σου θυμίζει κάτι; Για σκέψου λίγο! Κομμάτι δικό σου και εκείνης είναι αυτό το θηλυκό πλάσμα. » είπε και τον χτύπησε απαλά στην πλάτη.

http://www.aoratos-naos.com/t2201-topic

Οταν δεν αναγνωριζεις την φυση σου
συνεχως θα την προσπερνας,
αγνοωντας την λειτουργειες σου,
τις διδαχες σου, την προστασια σου , την συνεργασια σου ,
την ολοκληροση σου . . .

Και ολα συνεχως θα αποσπουν την προσοχη σου ,
οπο το τι να κανεις . . . ποιος εισαι ,
τι χρειαζεται ο χωρος απο εσενα & εισαι εδω ωστε να προσφρεις . . .

Απο οπου & εαν ερχομαστε Δεν εχει καμια σημασια . . .
Οποιοι & να ειμαστε παλι δεν εχει σημασια . . .
Η πιστη δεν αρκει εμπρος στον ΣΕΒΑΣΜΟ για ολα . . .

Μια λεξη μοναχα μπορει να ποιασει το ευρος του απειρου
& να αγγαλιασει ολα τα αδερφια , ο Νοιασμος . . .

Η λεξη ειναι μοναχα μια λεξη . . .
Η εκφραση της ομως ειναι πηγη ζωης , πηγη υπαρξης, πηγη θελησης ...

Μοναχα αυτο ειναι , Ο Νοιασμος απλα . . .

Εδω ξεκινουν τα δεινα ολα . . .
Οταν δεν υπαρχει νοιασμος για τον χωρο, τον συνανθρωπο σου, εσενα τον Ιδιο,
χανεται η επαφη με την Ουσια μας , αυτο που ειμαστε εν τελει ,
και περναμε μεσα απο δυσδατα μονοπατια εως ωτου
βρουμε εμας & παλι
ολοκληρονωντας μας
και ξεκινωντας απο εκει που μειναμε . . .

& ομως ,... κατι παλι θα μας αποσπασει την προσοχη & θα αδιαφορεισουμε
για αυτο που ειμαστε εν τελει . . .
& οι Αιωνες χανονται μες στον καθε χωρο ,
μη Υλοποιοντας το αφθαρτο ΣΠΙΤΙ . . .

Εκει οδηγει ο Νοιασμος . . .
Στην ολοκληρωση του ανθρωπου στην ολοτητα Του
πληρη εν συνηδειση συνεργασια
υλοποιοντας αυτο που του επιτρεπει ο χωρος ολος , ...
Το Σπιτι Του . . .

Ενα εργο που δεν ειναι μοναχα ανθρωπινο , αλλα απο ολο το χωρο ...

Πως θα γινει ομως ο ανθρωπος
να νοιαζεται πργματικα αληθινα ,... απλα ;;;

Χωρις Ιδεα χωρις σκεψη που σε αποσπα με την επαφη του ιδιου του χωρου οπου μεσα του κινουμαστε & αναπνεουμε τοσο φυσιολογικα ; ; ;

Αντι αυτου ,
η ιδεα μας περιοριζει τοσο ,
που το πνευμα εγκλωβιζεται μεσα σε μια ιδεα μοναχα
διχως να μπορει να Εκφρασει,
αυτο που ειναι Ηδη στην ουσια του ,
πληροφορια κτισης αφθαρτου σε συνεργασια με τον χωρο . . .

Αραγε πως μπορουμε να θελουμε να τροφοδοτουμαι το εγω μας
το οποιο μας περιοριζει το πνευμα πισω απο ενα Ειδωλο της επιθυμιας μας
και ταυτοχρονα να θελουμε ριζικη αλλαγη
διχως Οριζοντα ; ; ;

Ποσο διαστροφη μπορει να αντεξει ο χωρος ; ; ;
το ενα αδρανοποιει & το αλλα δρει αναλογως . . .

Το σπιτι ομως παραμενει αφτιαχτο ,
διοτι γινεται με συνεργασια ολονων , μεσα μας βρισκεται ο λιθος που
στιριζει & δημιουργει . . .
Χωρις ομως να ειμαστε ολοκληρωτικα δωσμενοι , χρυσοι ,
πεφτουμε , καταρρεουμε , ξεχναμε
και ρωταμε συνεχως τον διπλανο μας οταν τελειωσει η μεθη της πλανης ....
αδερφε μου μηπως θυμασαι τι εχουμε να κανουμε εδω ;;;

Ειμαστε ομως κομματια εκφρασης του ενος πατερα μας
που μας εστειλε εις το εδω σημειον ,
δια να συνεχισουμε την ολοκληροση του χτισιματος,
ολος ο χωρος ειναι ποτισμενος με αυτην την πληροφορια ,
αλλα δεν μπορουμε να ακουσουμε ,
αποσπαστηκαμε ,
περιορισαμε την φυση μας δημιουργωντας ενα Ειδωλο της αρεσκειας μας,
εκεινο που αρμοζει ο χωρος της παρουσας στιγμης . . .

Ολα εχουν μεσα την πληροφορια που χρειαζεται το καθε τωρα ωστε να υπαρξει . . .
Ο ανθρωπος περιοριστικε μοναχα σε μια ιδεα . . .
Δεν δυναται να ορισει το ευρος του εργου συνεργασιας μοναχα σε μια ιδεα ,
δεν τον αφηνει η σκεψη του . . .
& ομως υπαρχουν στιγμες στις οποιες το πνευμα απεγκλωβιζεται ,
νιωθει την επαφη με το ολον,
αλλα δεν μπορει να συντονιστει - δωθει ολοκληρωμενα ,
διοτι ειναι ποτισμενος απο την μεθη της πλανης . . .
Συγχυση επικρατει . . .
Το Ειδωλο αντιλαμβανεται την πτωση του ,
& εκμεταλλευομενο το πνευμα ,
παιρνει την δυνατοτητα & δημιουργει στιγμες ,
πληρους πλανης οπου η παλη μεταξυ πνευματος & υλης ειναι Τιτανια ...

To Eiδωλο ανακυρησεται νικητης σε εναν αγωνα
στημενο απο το ιδιο ,
καπηλευοντας δυνατοτητες . . . περιοριζοντας την αληθεια της πορειας
μας . . .

Ολοι ειμαστε ΑΚΡΙΒΩς το ιδιο . . .
εμεις μας κανουμε διαφορετικους . . .
Δεν ειμαστε ουτε κουτοι ουτε χαζοι . . .

ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ την Φυση μας & την προσπερναμε Συνεχως
Οχι για πολυ ακομη ομως . . .
Τιποτα δεν παραμενει στην Τυχη ,
αλλα ολα ειναι Ηδη Τελεια Συγχρονισμενα . . .! ! !
ΝΑ εχεται ενα στον νου σας . . .
το χτισιμο σταματησε ΕΔΩ . . . & ΑΠΟ εδω θα ξεκινησει παλι ! ! !

ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΡΗΓΟΡΟΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟΙ

στην ολοτητα μας . . .

το Ειδωλο περιοριζει την επιτευξη της Συνεργασιας ,
την προσπεραση της Φυσης μας
τον περιορισμο του Πνευματος . . .
τον εγκλωβιζμο της ενεργειας μας ,
την αγνοηση της Ουσιας μας ...

Νοιαστειτε Σεβομενοι τα παντα . . . δεν ειναι μοναχα λογια ,
αλλα η ΠΗΓΗ . . .
Μονον αυτο Δημιουργει Ενωνοντας - ανακτωντας επαφη με τον χωρο
διχως Πτωση & συνεχως αεανους φαυλους κυκλους . . .

Προστατες - Λειτουργοι - Ενοποιητες - Συνεχιστες

Οι λέξεις δεν είναι μόνο λέξεις. Έχουν ζωή γιατί είναι η προέκταση μιας δύναμης, ενέργειας, ιδέας, κ.λπ. Οι λέξεις είναι ο τρόπος να πλησιάσει η σκέψη μας, ο νους μας σ αυτές τις πραγματικότητες. Τις αγαπώ τις λέξεις. Τις αγαπώ πολύ. Κρύβουν τόσα μυστικά! Τόσα μυστήρια!

Δεν συμφωνώ μαζί σας ότι είμαστε όλοι το ίδιο. Συμφωνώ ότι είμαστε όλοι ίσοι κάτω απ αυτόν τον πλούσιο κι άφθωνο ουρανό. Αλλά είμαστε διαφορετικοί και με διαφορετικές γεύσεις ο καθένας μας. Ο παππούς μου έλεγε, άλλο το λάδι της Καλαμάτας κι άλλο της Κρήτης. Άλλη σοδειά το κρασί του ενός χρόνου κι άλλη του επόμενου. Ελιές στην Καλαμάτα, ελιές στην Κρήτη. Αλλά άλλο λάδι το ένα με τ άλλο. Αμπέλωνες το ένα και αμπελώνες και τ άλλο. Αλλά άλλο κρασί το ένα με τ άλλο. Είναι η γη, οι στιγμές, τα χέρια, τα αισθήματα που δίνεις, ο καιρός. Είναι απλά πράγματα που κάνουν το καθένα να είναι αλλιώτικο από τ άλλο. Γι αυτό κι ο κόσμος μας είναι τόσο όμορφος. Κανένα δεν μοιάζει με κανένα. Εγώ δεν είμαι ίδια με εσάς. Και ούτε θέλω. Δεν με νοιάζει αν είμαι χειρότερη η καλύτερη. Με νοιάζει να είμαι ξεχωριστή, διαφορετική και να καταλαβαίνω ξεχωριστά και διαφορετικά τον κόσμο από κάποιον άλλον. Θα ήταν βαρετά να λέμε όλοι την ίδια ιστορία.

Το μόνο που έχω ανάγκη, είναι την ελευθερία μου για να γνωρίσω τον εαυτό μου, για να είμαι εκεί που ταιριάζει στον κόσμο, ώστε να τον συμπληρώνω. Δεν μισώ και δεν ανταγωνίζομαι. Σέβομαι το περιεχόμενο του κόσμου και του όλου. Δεν κάνω κακό. Αφήστε με μακριά από κατευθύνσεις και οδηγίες πατέρων άγνωστων και μακρινών. Εδώ χτυπάει η καρδούλα μου. Εδώ στο παρών και στο τώρα. Κι ονειρεύομαι μέσα από τα μάτια της ψυχής μου ένα κόσμο όμορφο. Αυτό που είναι δηλαδή. Απλά θέλω να μπορώ και να το βλέπω.

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

Μπράβο μικρή μας!!! Μη τη φοβάσαι τη ζωή κορίτσι μου. Κι ότι να γίνει όλα τα μπορούμε και τα μπορείς και τα μπορεί και τα μπορούν και τσε τερα τσε τερα! Αχ η ελευθερία είναι ανάσες βαθιές κι ανεμπόδιστες!

[youtube][/youtube]

marilena έγραψε:

Οι λέξεις δεν είναι μόνο λέξεις. Έχουν ζωή γιατί είναι η προέκταση μιας δύναμης, ενέργειας, ιδέας, κ.λπ. Οι λέξεις είναι ο τρόπος να πλησιάσει η σκέψη μας, ο νους μας σ αυτές τις πραγματικότητες. Τις αγαπώ τις λέξεις. Τις αγαπώ πολύ. Κρύβουν τόσα μυστικά! Τόσα μυστήρια!

Δεν συμφωνώ μαζί σας ότι είμαστε όλοι το ίδιο. Συμφωνώ ότι είμαστε όλοι ίσοι κάτω απ αυτόν τον πλούσιο κι άφθωνο ουρανό. Αλλά είμαστε διαφορετικοί και με διαφορετικές γεύσεις ο καθένας μας. Ο παππούς μου έλεγε, άλλο το λάδι της Καλαμάτας κι άλλο της Κρήτης. Άλλη σοδειά το κρασί του ενός χρόνου κι άλλη του επόμενου. Ελιές στην Καλαμάτα, ελιές στην Κρήτη. Αλλά άλλο λάδι το ένα με τ άλλο. Αμπέλωνες το ένα και αμπελώνες και τ άλλο. Αλλά άλλο κρασί το ένα με τ άλλο. Είναι η γη, οι στιγμές, τα χέρια, τα αισθήματα που δίνεις, ο καιρός. Είναι απλά πράγματα που κάνουν το καθένα να είναι αλλιώτικο από τ άλλο. Γι αυτό κι ο κόσμος μας είναι τόσο όμορφος. Κανένα δεν μοιάζει με κανένα. Εγώ δεν είμαι ίδια με εσάς. Και ούτε θέλω. Δεν με νοιάζει αν είμαι χειρότερη η καλύτερη. Με νοιάζει να είμαι ξεχωριστή, διαφορετική και να καταλαβαίνω ξεχωριστά και διαφορετικά τον κόσμο από κάποιον άλλον. Θα ήταν βαρετά να λέμε όλοι την ίδια ιστορία.

Το μόνο που έχω ανάγκη, είναι την ελευθερία μου για να γνωρίσω τον εαυτό μου, για να είμαι εκεί που ταιριάζει στον κόσμο, ώστε να τον συμπληρώνω. Δεν μισώ και δεν ανταγωνίζομαι. Σέβομαι το περιεχόμενο του κόσμου και του όλου. Δεν κάνω κακό. Αφήστε με μακριά από κατευθύνσεις και οδηγίες πατέρων άγνωστων και μακρινών. Εδώ χτυπάει η καρδούλα μου. Εδώ στο παρών και στο τώρα. Κι ονειρεύομαι μέσα από τα μάτια της ψυχής μου ένα κόσμο όμορφο. Αυτό που είναι δηλαδή. Απλά θέλω να μπορώ και να το βλέπω.

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

Μαριλένα μου, γλυκιά μου ψυχή, τι όμορφα που τα έθεσες όλα. Είσαι
υπέροχη(!!) και η καρδούλα σου τόσο τρυφερή και αγνή… , δίχως άλλο με εκφράζεις
σε όσα ανέφερες και θέλω να ξέρεις πως αυτός ο τόπος, αυτή η ομορφιά της Γαίας
Μάνας μας συνεχίζει να δίνει γιατί ξέρει την αγνότητα των τέκνων της. Δικαιούσαι και θα έχεις γλυκιά μου το καλύτερο
μέλλον για να λάμψεις, όπως μας λέει και η Κυρά και Αρχόντισσα μας, γίνεσαι ότι
είσαι… , Φώς Ψυχούλα μου.


Σε ευχαριστώ από τη καρδιά μου.

Σε ευχαριστω για την διευκρινινη αγαπητη μου Αιθηροη . . .

Ακριβως ετσι ειναι . . .

Ας επικρατησει ηρεμια & οχι βιασυνη . . .

Μανθάνων μη κάμνε έγραψε:

......ένας Πολεμιστής ξέρει πως μερικές στιγμές επαναλαμβάνονται.
Συχνά βρίσκεται μπροστά σε προβλήματα και καταστάσεις που έχει ήδη αντιμετωπίσει.
Νιώθει στεναχώρια και σκέφτεται πως είναι ανίκανος να κάνει προόδους στη ζωή του, αφού οι δύσκολες στιγμές παρουσιάζονται ξανά.
¨Αυτό το έχω ήδη περάσει¨, παραπονιέται στη καρδιά του.
¨Αλήθεια είναι, το έχεις ζήσει¨, απαντάει η καρδιά του. ¨Αλλά δεν το ξεπέρασες ποτέ¨.
Τότε ο πολεμιστής κατανοεί πως η επανάληψη εμπειριών έχει ένα μοναδικό στόχο: να τον διδάξει αυτό που δεν εννοεί να μάθει.
......
Τα κριτήρια για το τι μάχη θα δώσεις, τα γνωρίζεις μόνο εσύ.[/quote]

Σπουδαία και σημαντική σκέψη.
Το κλειδί σε πολλές υποθέσεις.

'Ερχομαι!
ΥΓ.χωρίς ομπρέλα.

[youtube]