Άορατος ναός facebook ?

Να ρωτήσω κάτι άσχετο Κυρία Αιθηρόη;

Στο fb υπάρχει ένας λογαριασμός με το όνομα Aoratos naos. Έχει σχέση με εσάς; Εσείς τον έχετε ανοίξει;

Όχι Μαριλένα μου...

Δεν έχω καμία σχέση με τον συγκεκριμένο χώρο...

Και για να σε προλάβω... δεν γνωρίζω και να σου πω περισσότερα...

Αιθηρόη χιλιοπολυαγαπημένη μου! Κάτι πρέπει να κ΄΄ανεις και να με διαγράψεις από δω γιατί μόνο ανακατοσούρα φέρνω!!!! Κοίταζα τώρα τη σελίδα που έλεγε η marilena mας. Δεν είανι μόνο ότι χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα αλλά χρησιμοποιεί και τις τρεις τελείες. Μου την δίνει αυτό δεν το καταλαβαίνεις; Εντάξη καμιά σχέση η γραφή της με τη δικιά σου αλλά είναι τόσο τόοοοοοοοσοοοοοο &^%ΡΡ&^&^ΤΤ&^%&^^$^ !!!!!!!!!!!! Δεν βρίσκω λέξεις!!!!!!!!!!! Δεν μ αρέσει τι να πω! ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΙΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΑΙΔΙΑ αλλά δεν γίνεται να μη πω αυτό που σκέφτομαι θα σκάσω!!! Διαγράψτε με τι να πω!!!! esoka na ρθω σε σας; λέμε τώρα!!!! Αχ Αιθηρόη μου συγνώμη αλλά δεν θέλω να σκεφτεί κανείς άσχημα για σένα γι αυτ΄ο και κάνω έτσι!!!! Συγνώμηηηη! Αλλά ήθελα να το πω και το λέω.

Ο αόρατος ναος στον οποίο αναφέρεσθε είναι "φίλη"μου στο fb.Όταντην πρώτο ειδα ρώτησα αν γνώρζει την Αιθηρόη.Δεν μου απάντησε ποτέ.Από εκεί και πέρα, οι δημοσιεύσεις της δεν μπορώ να πω ότιπεριέχουν οποιονδήποτε υπενιγμο ότι προκειτε για την Αιθηρόη.Ύστερα όσοι την γνωρίζουν νομίζω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πλανευτουν ακόμη κι αν υπάρχει τέτοια πρόθεση! Σε τελική ανάλυση οποία κι αν είναι η πρόθεση της, οι δημοσιεύσεις της δεν είναι ίσως του βεληνεκούς της δικης μας Αίθηροης αλλά ούτε άσχημες τις βρίσκω ούτε άχρηστες...Ειλικρινά μαγισουλα δεν πιδτευω οτι υπαρχει λογος να εκνευριστεις,ηρεμησε,σκεωου διαφορετικα,
αλλωστε αν υπάρχει πρόθεση αντιγραφής,ξ ξέρουμε πολύ καλά ότι Αιθηρόη δεύτερη, δεν γίνετε!Ειναι και το αλλο.Ισως απλά προκειτε για χρήση του τίτλου του βιβλίου"αόρατος ναος", κι όχι του σαιτ της Αιθηροης!Δεν είναι πιθανό; Μη μου σκας..!

Έχει δίκιο η ΑΓΓΕΛΙΚΗ maggisoula μου! Και ούτε σκέψη να νομίζεις πως πρέπει να διαγραφείς! Εμένα μ αρέσει που είσαι έτσι ειλικρινής, και σταμάτα να λες τον εαυτο σου Κατίνα. Όμως έχει δίκιο η ΑΓΓΕΛΙΚΗ. Και εγώ κοίταξα το facebook της. Όχι πολλά μόνο κάποια από τον τοίχο της. Πέρα απ το όνομα, και τις τελίτσες δεν υπάρχει άλλο κοινό. Δεν ξέρω βέβαια γιατί δεν απάντησε στην ερώτηση της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ κι αυτό με βάζει σε κάποιες σκέψεις, αλλά και δεν θέλω να τους δώσω συνέχεια. Η ίσως να ήθελε να μάθει πρώτα ποια είναι η Αιθηρόη. Η ίσως να ενοχλήθηκε λιγάκι. Δεν έχει σημασία. Το καλό να μοιράζεται.

Το καλό να μοιράζεται…

Τέλεια ειπωμένο!

Το όνομα… οι τελείες… δεν έχουν σημασία.

Το μήνυμα κουβαλάει το δώρο…

Είναι σπουδαίο να βλέπεις ανθρώπους να μοιράζουν τροφή για την ψυχή και το πνεύμα…

Στηρίξτε τους… μην τους συγκρίνετε...

Και να εύχεστε να γίνουν καλύτεροι από... ό,τι γνωρίσατε ως τώρα.

Είθε να εκραγεί, ανθίζοντας, ο Κήπος και να γεμίσει ο τόπος ανθούς και καρπούς που στάζουν μέλι!

Πάντα μου άρεσε να είναι τα πράγματα στην σωστή τους θέση… και πάντα προσπαθούσα.

Μικρή νόμιζα πως η σωστή θέση, ήταν αυτή που εγώ θεωρούσα… «σωστή». Και ομολογώ πως ήταν πιο εύκολη η «τοποθέτηση» τους, τότε.

Διότι σύντομα συνειδητοποίησα πως το σωστό σημείο, την σωστή στιγμή, την γνωρίζει μόνο το ίδιο το «πράγμα»…

Έτσι, λοιπόν, προσπαθώ να ανακαλύψω αυτή την «θέση», γνωρίζοντας όσο καλύτερα μπορώ την ουσία των πραγμάτων…

Δύσκολο… ω, ναι!

Έτσι λοιπόν, κάποιες φορές μου επιτρέπω την πρωτοβουλία και την απόφαση, στο συναίσθημα και μόνο…

Και για αυτόν τον λόγο, θα παρουσιάσω ένα απόσπασμα από μία επιστολή… έτσι… για να της δώσω λίγη ώθηση…

...Ξέρεις ότι μ αρέσει να παίζω με τη ζωή και με τον εαυτό μου. Ένας ρ΄ολος είναι άλλωστε γιατί να μην τον διασκεδάζω όπως με διασκεδάζει κι ας με παιδεύει; Δε πρέπει να παίρνεις σοβαρά κάποια πράματα. Γιατί είσαι και δεν είσαι. Αυτό λέω συνέχεια στον εαυτό μου. Και δεν μιλάω για το θάνατο. Δεν ασχολούμε μαζί του. Τον αφήνω να ασχοληθεί αυτός μαζί μου όταν θα του κάνει κέφι. Μια πόρτα είναι άλλωστε η σε μια πόρτα θα με πάει. Το καλό που του θέλω να με πάει κάπου που να θέλω εγώ γιατί κουράστηκα να είμαι έξω απ τα νερά μου. Θέλω σε δικά μου νερά να κολυμπήσω. Να μην χρειάζεται να διαλογίζομαι για να τα αγγίζω!

Ξέρεις Αιθηρόη μου κάτι; Τον τιμώ τον άνθρωπο κι ας του πάω κόντρα. Έχει δώσει πολύ ψυχή για να κερδίσει τους ουρανούς του πίσω. Και η Γαία μας του στάθηκε σα μάνα που συνέχεια του δίνει το γάλα της μέχρι να μεγαλώσει και να απογαλακτιστεί απ αυτήν. Πολύ υπομονή αυτή η ΓΥΝΑΙΚΑ! Εμείς οι γυναίκες πήραμε απ το dna της. Είχαμε να πάρουμε καλά γονίδια. Είμαστε από ουρανό αλλά είμαστε και κόρες της μάνας μας της Γης.

Ξέρεις Αιθηρόη; Δεν με νοιάζει τι πιστεύουν οι άλλοι για μένα. Καλά όχι ακριβώς γιατί τις αδερφές μου και του αδερφούς μου τους αγαπάω τόσο πολύ και δεν θα το μάθουν ποτέ πραγματικά. Αδερφές και αδερφούς! Η ναν μας το λέει αυτό κι απ τη πρώτη στιγμή που το πε την αγάπησα πολύ γιατί ήταν σα να ήξερε το μυστικό μου. Κι όταν ξέρουν το μυστικό σου δένεσαι μαζί τους. Γι αυτό κι εσύ δεν λες το δικό σου. Μη νομίζεις. Αρκετοί με θάρος το μαντεύουν αλλά ούτε κι οι ίδιοι τολμαν να το παραδεχτούν.

Καμιά φορά κοιτάζω τους ανθρώπους και βλέπω το φως γύρω τους. Πότε πονάω και πότε χαίρομαι. Βλέπω τις διαρροές αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω.

Τις ίδιες έβλεπα και κάποτε στο θόλο της Γαίας μας. Τις έφτιαξε! Δεν ξέρω πως αλλά τις έκλεισε μ ένα τρόπο που πολύ θα ήθελα να μάθω για να βοηθήσω τους ανθρώπους.

Αιθηρόη; Υποσχέσου ότι υπάρχει τρόπος στην επόμενη ζωή να θυμάμαι όσα αγάπησα εδώ. Θα μου πεις ότι το τίμημα θα ναι να θυμάμαι κι όσα με πόνεσαν! Θα το αντέξω; Τι λες; Εσύ που ξέρεις; τι λες; Θα το αντέξω;

Ανοησίες λέω. Μην ζητάς κάτι που δεν ξέρεις λένε. Μην ζητάς κάτι που δεν θα αντέξει η πείρα του νου σου. Γιατί η ψυχή δεν τρελένεται. Ο νους τρελένεται. Κάποια πράματα δεν δίνονται τυχαία. Τόσες φορές βλέπω να γράφεις ότι όλοι είναι ίσοι και όλοι μπορούν. Συγνώμη αγαπημένη μου αλλά δεν πιστεύω ότι έτσι είναι. Όχι εδώ δηλαδή σ αυτό τον κόσμο των δοκιμασιών αλλά και της χαράς ας μη το ξεχνάμε. Γι αυτό και νιώθω ευγνωμοσύνη γι αυτό που κάνεις. Είναι πολύ βαρύ φορτίο. Κι εύχομαι να μας αξίζει.

Ξέρεις τι μου λείπει; Η γνώση ενός δρόμου που θα με πάει καρφί στη πατρίδα που άφησα πίσω μου. Την βλέπω που και που μέσα από ένα θολό γιαλί. Αλλά πότε πότε μ ανακουφίζει και πότε πότε με βασανίζει. Όλοι μας από κάπου ήρθαμε και ενωθήκαμε σ αυτή τη γη ανακατεμένοι για να φτιάξουμε κάτι νέο και όμορφο. Μήπως έτσι δεν φτιάχνεται και το σύμπαν μας ανακατεύοντας τα στοιχεία του; Είναι τόσο άδικο να βλέπω πόσο όμορφος είναι ο κόσμος και να μην μπορούν να δουν οι πολλοί! Αν υπήρχε τρόπος να με κάνω κάρβουνο χωρίς στάλα χρώμα και να μοιράσω έστω και από μία τόσο δα εικονίτσα σε όλους για να πάρουν θάρρος θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη!

Μήπως γι αυτό και θυμώνω τόσο πολύ με τους ανθρώπους ώρες ώρες; Μήπως γιατί δεν γίνεται ο βασιλιάς να φέρεται σαν μίζερος δούλος; Ξέρω ότι κάποια πράματα κερδίζονται για να γίνουν μια βαθιά κατανόηση και γνώση μας αλλά πολύ θα θελα να του ανοίξω το κεφάλι και να του τα φυτέψω μέσα.

Ποια είμαι άραγε; Από πού πηγάζει αυτό το θράσος μου και η ηρεμία που νιώθω όταν σκέφτομαι ότι τίποτα εδώ δεν μπορεί να με βλάψει γιατί τίποτα ξένο δεν μπορεί να σε βλάψει; Είναι οι μόνες απαντήσεις που συνέχεια μου γλυστράνε.

Ο πόθος μου να βοηθήσω τα αδέρφια μου. Τα μυστικά του κόσμου δεν με νοιάζουν για μένα. Μα για να τα χαρίσω στ αδέρφια μου. Κι ως τότε θα είμαι ο κλόουν σ ένα κόσμο που αγαπώ γιατί με κρατάει στην αγκαλιά του και με δέχεται όπως κι αν είμαι. Μπορεί κάποιες φορές να μην του αρέσω και κάποιες άλλες να με λατρεύει που του μοιάζω. Όμως με δέχεται όπως κι αν είμαι. Γι αυτό κι εγώ κάνω χρήση αυτουνού του δικαιώματος.

Αιθηρόη; Πες στη Γαία μας ότι μπορεί να ξεχάσαμε πολλά πράματα. Να την πληγώσαμε. Να την φοβηθήκαμε. Να την στεναχωρήσαμε. Άλλωστε έτσι είναι συχνά τα παιδιά με τους γονείς τους. Όμως την αγαπήσαμε και πολύ. Κι εγώ όπου κι αν πάω μετά από δω πάντα θα κουβαλάω ένα κομμάτι από τη σάρκα της που με έθρεψε και με μεγάλωσε. Θα βρω τον τρόπο να μη ξεχάσω και θα βρω τον τρόπο να υπάρχει στη ψυχή μου την αθάνατη. Και μ αυτό τον τρόπο θα την ταξιδέψω στο σύμπαν σε όλους τους σταθμούς μου. Έτσι όπως κάνεις κι εσύ με τη δικιά σου Γαία όπου κι είναι αυτή. Ευλογημένη να είναι για τη κόρη που έβγαλε. Κι ευλογημένη να είναι κι αυτή εδώ στους αιώνες για όλες τις κόρες και τους γιους που κράτησε στην αγκαλιά της.

Πριν σου πω και κάτι άλλο που πάντα ήθελα να σου πω αλλά δεν μ άφηνε ο τρόπος σου σ ότι σ αφορά θέλω να πω κάτι άλλο. Όπως βλέπεις δεν έχω λάθη και είναι πιο καθαρό το γράψιμο μου. Με το word! Ήθελα να το κάνω πιο επίσημο! Και έτσι θα σου γράφω όταν θα θέλω να σου γράφω.

Με συγχωρείς που στο ναό μας δεν γράφω πρώτα στο word για να διορθώνει τη γραφή μου και τα λάθη μου. Δεν μπορώ να αντιγράφω και να επικολλώ μετά. Με κουράζει. Το δοκίμασα. Άσε που μετά τα ξαναδιαβάζω και αρχίζω να αφαιρώ και να προσθέτω. Μ αρέσει να γράφω αυθόρμητα. Μπορεί να σας κουράζω. Αλλά έχετε υπομονή ευτυχώς. Άσε που κάνει και κάποιους να με περνάνε για τρελή κι ανισόρροπη. Ε λοιπον εμένα αυτό μ αρέσει! Τι να πω; Ώρες ώρες με πονάνε τα χέρια μου. Και ώρες ώρες νομίζω ότι κλαίει το χέρι μου για τα δάχτυλα που λείπουν. Κι όμως αυτά τα δύο φύτρωσαν μέσα στο μυαλό μου και γυρίζουν τις σελίδες του νου μου πιο γρήγορα. Έτσι μ αρέσει να σκέφτομαι...

Αιθηρόη έγραψε:: ]
]

Πολύ μου άρεσε το απόσπασμα της επιστολής [ άγγιγμα ψυχής ]
και συμφωνώ απόλυτα στο σύνολο των λεγομένων της.
κλαπ!

Επισκέπτης

Χθες το βράδυ,ζήτησα μέσα μου αυτό το κείμενο που άφησες εδώ Αιθηρόη!
Μα,στα αλήθεια ακους...'Ακουσες κι άλλα,το είδα.
Και για να μην παρεξηγηθώ,το κείμενο αυτό το διαβάζω πρώτη φορά,αλλά το ήθελα τόσο.
Ζήτησα να δω το μέσα της,αυτό το υπέροχο που κρύβει,εσύ την γνωρίζεις..την θυμάσαι καθαρά και ξέρεις ποια είναι.
Κάποια άλλα άτομα,την αγάπησαν από τον αυθορμητισμό της.
Εμένα με τρόμαζε ο τρόπος της,την θεώρησα φανατική,την φανταζόμουν φωνακλού,έτοιμη για καβγά.
Δεν συνδέθηκα άμεσα μαζί της όπως με τα άλλα πλάσματα[κορίτσια και αγόρια]...
Εσένα Αιθηρόη σου μίλησα.
Όμως ακόμη κάτι μου έλειπε,ξαφνιάστηκα όταν διαπίστωσα οτι μου έλειπε αυτή...
Συγχώρα με συμπαντική μου αδερφή...
Είδα διάφορα σημάδια,διαφορετικά για κάθε άτομο,σημάδια που με έσπρωχναν ξανά εδω...κι ας μην ήθελα πάλι,το ένιωθα λίγο γελοίο από την μεριά μου...πως όμως να πάω αντίθετα από τον δρόμο της καρδιάς μου;της χαράς μου;
Η Αιθηρόη άνοιξε πάλι την πύλη,όπως κάνει και πάλι σήμερα.
Για σένα ξέρεις ποιο ήταν το σημάδι;
Είδα,και ποτέ δεν το είχα προσέξει πριν,στη αριστερή μου παλάμη,στην γραμμή της ζωής,στο τελείωμα της,μια τρίαινα.
Αν έφταιξα εγω,που άφησες το εργαλείο σου,συγχώρα με...δεν ήταν από εσωτερική πρόθεση τίποτα από όλα αυτά.Το είδα λάθος.Δεν σε ένιωσα.
Πολλά τα λόγια που μοιάζουν με δικαιολογίες,όμως μια μέρα θα το καταλάβεις,μια μέρα θα δούμε όλων μας τις ζωές μέσα στον ανύπαρκτο χρόνο.
Σε κάποιες σταυροφορίες κάναμε λάθος,ξεκίνησαν με την σημαία της αγάπης,ως δόλωμα και κατέληξαν με το λάβαρο του θανάτου.Μην φοβάσαι,δεν θα ξαναγίνει.
Πολύ σύντομα θα διαπιστώσεις οτι όλα είχαν κάτι να πουν,ακόμη και τα άσχημα κι ας έγιναν χωρίς δόλο.
Γράφε ακόμη και με τα πόδια σου,δεν με νοιάζει,αλλά μην το ξανακάνεις αυτό.
Μην κρύβεις το ''είναι''σου άλλο.

ΥΓ.Δεν γίνεται να έχω πέσει έξω στο ποια έγραψε αυτά τα λόγια,τα οποία θα χιλιοδιαβάζω.
Αν ναι,τότε.......θα συνεχίζω να ζητάω μέχρι να μας δοθεί.

Επισκέπτης

(Το ένιωσα αυτο
ξερεις ςσυ..
το νιωσα, οπως καμια φορα αισθανομαι τη θερμη του μπρατσου σου διπλα στο δικο μου.Ευχομαι να την εχεις νιωσει και εσυ Άορατος ναός facebook ? 2945718842

) ( αχ.. )
(αυτο, κλεινει η παρενθεση :)

της Αρισταιας ειναι ειμαι σιγουρη. μπορει να μιλαει σα χειμαρος, αλλα συνηθιζει να μενει πισω στα μετοπισθεν. και την αγαπω γιατι δεν χρειαζεται να δειχνει τι εχει μεσα της. ομως Αριστεα μου στο χω ξαναπει οτι δεν εχει να κανει μονο με σενα. θυμασαι κατι που ελεγε η Αιθηροη? δεν ειναι το νερο για το αγγειο αλλα για τον διψασμενο. σ ευχαριστω Αιθηροη γιατι την αγαπω ιδιαιτερα.

ποσο χαιρομαι που συμφωνουμε! ladosifa η σεφιραχ χαιρομαι που σε ειδα κι εσενα παλι εδω.

οΥΠς!!!! Η άουτς;;;; Χτύπημα κάτω απ τη ζώνη ηταν αυτό! η στο κεφάλι; Δεν ήταν ώθηση σπρωξιά ήταν εντάξει;;;;; Δεν κρύβω τίποτα ladosifa. Είμαι η δεν είμαι. Απλό. Κι αυτό που ξέρετε.....το Είναι μου λέω!!! Είναι μου είναι μην ξεγιελέσαι! Προτιμώ να γελάω και να μη με πέρνω σοβαρά. Καυγατζού είμαι κι αυτό γνωστό. Αλλά όχι από κακία. Ξέρεις πως έμαθα να κολυμπάω; Με πέταξαν στη θαλασσα!!! Καυγάς ήταν κι αυτός μη νομίζεις! Και δε φταις για το εργαλειο μου! Για μένα εγώ αποφασίζω κι ευθύνομαι. κι αν αρχίσω να γράφω με τα πόδια θα γεμίσει ο τόπος μουτζουρες!!! Και στο ψιλικατζίδιο ξυπόλητη πάω. Μ αρέσει μ αρέσει!!! Πάντα έτοιμη να αρπάξω κανένα μήνυμα της!!! Για την κυρά Γαία μιλάω!

Και ναι Αριάδνη μου!!! Αριάδνη μου ευγενικό πλάσμα κι ομορφιά μου!!!! Ναι θυμάμαι. Νερό με νερό όμως έχει διαφορ΄΄α! Νήρον ύδωρ το είπε!!! Νήρρρρρονννν! Υδδδωρρρρρρ! Τι δυναμική που χουν αυτές οι λέξεις!!!!

Αχ ξωτικιά μου!!!! Πάμε αλαμπρατσέτα μια βόλτα στ άστρα;;;

desper ευχαριστω σε τι να πω!

Αδελφές και αδελφοί μου!!!! θυμάστε τότε στον παλιό ναό κάτι που είπε η Κάρα μας; ¨οτι μοιάζαμε όλοι μας με μπουκέτο λουλούδια σπάνια και τη κορδελα την έβαζε η Αιθηρόη; Εγώ το θυμαάμαι. Σας αγαπάω όοοοοοοοοοοοοοοοολους πολύ! κι αυτό φτάνει νομίζω. πάω να μαγειρέψω.

Κι Αιθηρόη;;;; Μια που τακτοποίησες εμένα!!!!! δεν τακτοποιείς και κανέναν άλλον τώρα; Ξέρεις εσύ το κόβω!!!!! Μην ξεχνάμε και τη Κατίνα μέσα μου!!!

Σ αγαπάω πολύ αρχοντοπούλα μου!!!!!!

Επισκέπτης

Το εξέλαβες ως χτύπημα;
Το ''κρύβεις'',ήταν για τον θησαυρό σου,τις σκέψεις σου που δεν γνωστοποιούνται ευρέως.

Όποια κι είναι η κοπέλα την ευχαριστω για όλα τα όμορφα που νιώθει !
Σας αγαπω !!!

Επισκέπτης

και εγω, με πεταξε ο πατερας μου μεσα σε μια λιμνη

εννοείται αγκαλια

nnan έγραψε:

Εμένα ο πατέρας μου δεν με πέταξε σε λίμνη αλλά σ' όλο το Αιγαίο
Μετά όμως από 25 χρόνια δεν άντεξα
[ και.... με ελαφριά πηδηματάκια.....]
Στη συνέχεια ξεκίνησα να αναζητώ άλλες θάλασσες
τστστσ

Αιθηρόη έγραψε:: Πάντα μου άρεσε να είναι τα πράγματα στην σωστή τους θέση… και πάντα προσπαθούσα.

Μικρή νόμιζα πως η σωστή θέση, ήταν αυτή που εγώ θεωρούσα… «σωστή». Και ομολογώ πως ήταν πιο εύκολη η «τοποθέτηση» τους, τότε.

Διότι σύντομα συνειδητοποίησα πως το σωστό σημείο, την σωστή στιγμή, την γνωρίζει μόνο το ίδιο το «πράγμα»…

Έτσι, λοιπόν, προσπαθώ να ανακαλύψω αυτή την «θέση», γνωρίζοντας όσο καλύτερα μπορώ την ουσία των πραγμάτων…

Δύσκολο… ω, ναι!

Έτσι λοιπόν, κάποιες φορές μου επιτρέπω την πρωτοβουλία και την απόφαση, στο συναίσθημα και μόνο…

Και για αυτόν τον λόγο, θα παρουσιάσω ένα απόσπασμα από μία επιστολή… έτσι… για να της δώσω λίγη ώθηση…

...Ξέρεις ότι μ αρέσει να παίζω με τη ζωή και με τον εαυτό μου. Ένας ρ΄ολος είναι άλλωστε γιατί να μην τον διασκεδάζω όπως με διασκεδάζει κι ας με παιδεύει; Δε πρέπει να παίρνεις σοβαρά κάποια πράματα. Γιατί είσαι και δεν είσαι. Αυτό λέω συνέχεια στον εαυτό μου. Και δεν μιλάω για το θάνατο. Δεν ασχολούμε μαζί του. Τον αφήνω να ασχοληθεί αυτός μαζί μου όταν θα του κάνει κέφι. Μια πόρτα είναι άλλωστε η σε μια πόρτα θα με πάει. Το καλό που του θέλω να με πάει κάπου που να θέλω εγώ γιατί κουράστηκα να είμαι έξω απ τα νερά μου. Θέλω σε δικά μου νερά να κολυμπήσω. Να μην χρειάζεται να διαλογίζομαι για να τα αγγίζω!

Ξέρεις Αιθηρόη μου κάτι; Τον τιμώ τον άνθρωπο κι ας του πάω κόντρα. Έχει δώσει πολύ ψυχή για να κερδίσει τους ουρανούς του πίσω. Και η Γαία μας του στάθηκε σα μάνα που συνέχεια του δίνει το γάλα της μέχρι να μεγαλώσει και να απογαλακτιστεί απ αυτήν. Πολύ υπομονή αυτή η ΓΥΝΑΙΚΑ! Εμείς οι γυναίκες πήραμε απ το dna της. Είχαμε να πάρουμε καλά γονίδια. Είμαστε από ουρανό αλλά είμαστε και κόρες της μάνας μας της Γης.

Ξέρεις Αιθηρόη; Δεν με νοιάζει τι πιστεύουν οι άλλοι για μένα. Καλά όχι ακριβώς γιατί τις αδερφές μου και του αδερφούς μου τους αγαπάω τόσο πολύ και δεν θα το μάθουν ποτέ πραγματικά. Αδερφές και αδερφούς! Η ναν μας το λέει αυτό κι απ τη πρώτη στιγμή που το πε την αγάπησα πολύ γιατί ήταν σα να ήξερε το μυστικό μου. Κι όταν ξέρουν το μυστικό σου δένεσαι μαζί τους. Γι αυτό κι εσύ δεν λες το δικό σου. Μη νομίζεις. Αρκετοί με θάρος το μαντεύουν αλλά ούτε κι οι ίδιοι τολμαν να το παραδεχτούν.

Καμιά φορά κοιτάζω τους ανθρώπους και βλέπω το φως γύρω τους. Πότε πονάω και πότε χαίρομαι. Βλέπω τις διαρροές αλλά δεν μπορώ να βοηθήσω.

Τις ίδιες έβλεπα και κάποτε στο θόλο της Γαίας μας. Τις έφτιαξε! Δεν ξέρω πως αλλά τις έκλεισε μ ένα τρόπο που πολύ θα ήθελα να μάθω για να βοηθήσω τους ανθρώπους.

Αιθηρόη; Υποσχέσου ότι υπάρχει τρόπος στην επόμενη ζωή να θυμάμαι όσα αγάπησα εδώ. Θα μου πεις ότι το τίμημα θα ναι να θυμάμαι κι όσα με πόνεσαν! Θα το αντέξω; Τι λες; Εσύ που ξέρεις; τι λες; Θα το αντέξω;

Ανοησίες λέω. Μην ζητάς κάτι που δεν ξέρεις λένε. Μην ζητάς κάτι που δεν θα αντέξει η πείρα του νου σου. Γιατί η ψυχή δεν τρελένεται. Ο νους τρελένεται. Κάποια πράματα δεν δίνονται τυχαία. Τόσες φορές βλέπω να γράφεις ότι όλοι είναι ίσοι και όλοι μπορούν. Συγνώμη αγαπημένη μου αλλά δεν πιστεύω ότι έτσι είναι. Όχι εδώ δηλαδή σ αυτό τον κόσμο των δοκιμασιών αλλά και της χαράς ας μη το ξεχνάμε. Γι αυτό και νιώθω ευγνωμοσύνη γι αυτό που κάνεις. Είναι πολύ βαρύ φορτίο. Κι εύχομαι να μας αξίζει.

Ξέρεις τι μου λείπει; Η γνώση ενός δρόμου που θα με πάει καρφί στη πατρίδα που άφησα πίσω μου. Την βλέπω που και που μέσα από ένα θολό γιαλί. Αλλά πότε πότε μ ανακουφίζει και πότε πότε με βασανίζει. Όλοι μας από κάπου ήρθαμε και ενωθήκαμε σ αυτή τη γη ανακατεμένοι για να φτιάξουμε κάτι νέο και όμορφο. Μήπως έτσι δεν φτιάχνεται και το σύμπαν μας ανακατεύοντας τα στοιχεία του; Είναι τόσο άδικο να βλέπω πόσο όμορφος είναι ο κόσμος και να μην μπορούν να δουν οι πολλοί! Αν υπήρχε τρόπος να με κάνω κάρβουνο χωρίς στάλα χρώμα και να μοιράσω έστω και από μία τόσο δα εικονίτσα σε όλους για να πάρουν θάρρος θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη!

Μήπως γι αυτό και θυμώνω τόσο πολύ με τους ανθρώπους ώρες ώρες; Μήπως γιατί δεν γίνεται ο βασιλιάς να φέρεται σαν μίζερος δούλος; Ξέρω ότι κάποια πράματα κερδίζονται για να γίνουν μια βαθιά κατανόηση και γνώση μας αλλά πολύ θα θελα να του ανοίξω το κεφάλι και να του τα φυτέψω μέσα.

Ποια είμαι άραγε; Από πού πηγάζει αυτό το θράσος μου και η ηρεμία που νιώθω όταν σκέφτομαι ότι τίποτα εδώ δεν μπορεί να με βλάψει γιατί τίποτα ξένο δεν μπορεί να σε βλάψει; Είναι οι μόνες απαντήσεις που συνέχεια μου γλυστράνε.

Ο πόθος μου να βοηθήσω τα αδέρφια μου. Τα μυστικά του κόσμου δεν με νοιάζουν για μένα. Μα για να τα χαρίσω στ αδέρφια μου. Κι ως τότε θα είμαι ο κλόουν σ ένα κόσμο που αγαπώ γιατί με κρατάει στην αγκαλιά του και με δέχεται όπως κι αν είμαι. Μπορεί κάποιες φορές να μην του αρέσω και κάποιες άλλες να με λατρεύει που του μοιάζω. Όμως με δέχεται όπως κι αν είμαι. Γι αυτό κι εγώ κάνω χρήση αυτουνού του δικαιώματος.

Αιθηρόη; Πες στη Γαία μας ότι μπορεί να ξεχάσαμε πολλά πράματα. Να την πληγώσαμε. Να την φοβηθήκαμε. Να την στεναχωρήσαμε. Άλλωστε έτσι είναι συχνά τα παιδιά με τους γονείς τους. Όμως την αγαπήσαμε και πολύ. Κι εγώ όπου κι αν πάω μετά από δω πάντα θα κουβαλάω ένα κομμάτι από τη σάρκα της που με έθρεψε και με μεγάλωσε. Θα βρω τον τρόπο να μη ξεχάσω και θα βρω τον τρόπο να υπάρχει στη ψυχή μου την αθάνατη. Και μ αυτό τον τρόπο θα την ταξιδέψω στο σύμπαν σε όλους τους σταθμούς μου. Έτσι όπως κάνεις κι εσύ με τη δικιά σου Γαία όπου κι είναι αυτή. Ευλογημένη να είναι για τη κόρη που έβγαλε. Κι ευλογημένη να είναι κι αυτή εδώ στους αιώνες για όλες τις κόρες και τους γιους που κράτησε στην αγκαλιά της.

Πριν σου πω και κάτι άλλο που πάντα ήθελα να σου πω αλλά δεν μ άφηνε ο τρόπος σου σ ότι σ αφορά θέλω να πω κάτι άλλο. Όπως βλέπεις δεν έχω λάθη και είναι πιο καθαρό το γράψιμο μου. Με το word! Ήθελα να το κάνω πιο επίσημο! Και έτσι θα σου γράφω όταν θα θέλω να σου γράφω.

Με συγχωρείς που στο ναό μας δεν γράφω πρώτα στο word για να διορθώνει τη γραφή μου και τα λάθη μου. Δεν μπορώ να αντιγράφω και να επικολλώ μετά. Με κουράζει. Το δοκίμασα. Άσε που μετά τα ξαναδιαβάζω και αρχίζω να αφαιρώ και να προσθέτω. Μ αρέσει να γράφω αυθόρμητα. Μπορεί να σας κουράζω. Αλλά έχετε υπομονή ευτυχώς. Άσε που κάνει και κάποιους να με περνάνε για τρελή κι ανισόρροπη. Ε λοιπον εμένα αυτό μ αρέσει! Τι να πω; Ώρες ώρες με πονάνε τα χέρια μου. Και ώρες ώρες νομίζω ότι κλαίει το χέρι μου για τα δάχτυλα που λείπουν. Κι όμως αυτά τα δύο φύτρωσαν μέσα στο μυαλό μου και γυρίζουν τις σελίδες του νου μου πιο γρήγορα. Έτσι μ αρέσει να σκέφτομαι...

» Αόρατος ναός
» Ο Αόρατος Ναός, προτείνει :
» Ο Ναός που περιστρέφεται και ο Ναός που δονείται...
» Ο Αόρατος Κόσμος και τα Όντα του...
» Ναός Νίκης...