Όταν πιστεύεις στον εαυτό σου και γνωρίζεις βαθιά την αλήθεια που ακολουθείς, είναι πιο εύκολο απ όσο νομίζεις.
Το εμπόδιο είναι, πως μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να εξαρτόμαστε από την γνώμη των άλλων. Και το ίδιο μαθαίνουμε και στα παιδιά μας, διότι θεωρούμε πως τους κάνουμε καλό, με την σκέψη πως (λόγω του ότι όλοι λίγο ως πολύ ξέρουμε πώς είναι να είσαι διαφορετικός, και το λέω αυτό διότι για όλους υπήρξε μια καθορισμένη στιγμή που μας πίεσε να εγκαταλείψουμε τον πραγματικό εαυτό μας στο βωμό της συμβίωσης με τους υπόλοιπους) θα είναι πιο εύκολη η ζωή τους (και με λιγότερους κινδύνους) αν πηγαίνουν με τα πιστεύω, τις αποφάσεις και την άποψη των πολλών.
Όταν αυτό γκρεμίσεις, τότε σου ανοίγεται νέος δρόμος…
Είναι πολύ σημαντικό αυτό που σου είπε η ioessa.
Όμως θα ήθελα να συμπληρώσω:
Εξαρτάται από το πόσο σε αφορούν και σε αγγίζουν, αυτές οι συγκεκριμένες αντιδράσεις.
Οπότε δεν μπορώ να σου πω πώς να αντιδράσεις εσύ Σοφία μου.
Μπορώ να σου πω όμως, τι κάνω εγώ…
Δεν αντιμετωπίζω. Απλά επιμένω να «είμαι».
Συνεχίζω να είμαι αυτή που Είμαι, χωρίς να αντιδρώ στην άποψη που σχηματίζουν οι άλλοι για την παρουσία μου. Θα ήταν φοβερή σπατάλη ενέργειας (κάθε φορά που υπάρχει αρνητική ανταπόκριση), αν λειτουργούσα είτε αμυντικά, είτε επιθετικά. Και δεν υπάρχει λόγος για κάτι τέτοιο.
Όταν γνωρίζεις τι είσαι, ποιος είσαι, τι θέλεις… όταν εκτιμάς, στηρίζεις και υποστηρίζεις την αλήθεια σου, δεν μπορείς να φοβάσαι ή να διστάζεις μπροστά στην δυσπιστία ή στην απαξίωση των άλλων προς αυτήν. Μπορείς όμως (και είναι απαραίτητο) να κατανοείς, πως έχεις να κάνεις με ανθρώπους που είτε δεν γνωρίζουν, είτε έχουν άλλη γνώση και άποψη, είτε είναι εν γνώση αντίθετοι και πολέμιοι σου.
Και σε αυτές τις περιπτώσεις, βάζεις προτεραιότητες.
Τι είναι πιο σημαντικό;
Αυτή είναι η πρώτη ερώτηση που θέτεις στον εαυτό σου.
Και επειδή για εμένα είναι πολύ σημαντική η αλήθεια που εκπροσωπώ όσο σημαντικός μου είναι και ο Άνθρωπος, δεν έχω την πολυτέλεια ή τον εγωισμό να σκεφτώ τον εαυτό μου.
Για να σχηματιστεί μία μορφή Κόσμου, χρειάζεται η αποδοχή και συμφωνία των πολλών. Αυτό το έχουν κατανοήσει κάποιοι. Όταν λοιπόν σχηματίσεις την «άποψη» των πολλών (όπου χρειάζονται το μέσο εκείνο που τους δίνει πρόσβαση στους πολλούς, ένα μέσο που έχουν είτε κατασκευάσεις οι ίδιοι, είτε το έχουν κάνει δικό τους στην πορεία), τότε είναι εύκολο να καθοδηγήσεις και συμπαρασύρεις και τους υπόλοιπους.
Έγκειται στο πόσο δυνατός είσαι, ώστε να μην χρησιμοποιήσεις την «σκέψη» αυτών (από ανησυχία ή φόβο μην ξεχωρίσεις και περιθωριοποιηθείς από αυτούς), αλλά να αναζητήσεις και να επιλέξεις την εκ βάθους αυθεντική ματιά.
Αυτά ως προς το πώς αντιμετωπίζεις την άποψη των άλλων, για αυτά που πιστεύεις - μιλάς - υποστηρίζεις.
Χμ…
Βρες τον δρόμο σου και μην τον ανταλλάξεις με κανέναν άλλον, όσο εντυπωσιακός και αν μοιάζει. Μην παρεκκλίνεις από τον δικό σου…
Και σου υπόσχομαι, ότι από αυτόν θα αντλήσεις και όση δύναμη χρειάζεσαι…
Όταν Γνωρίζεις εκ βάθους… δεν μπορείς να κάνεις πίσω… ούτε μπορεί να σε σταματήσει κανείς…