Ξέρετε τι με ενοχλεί πιο πολύ από όλα; Ότι όλοι ξέραμε σε τι πολιτικούς πιόνια δίναμε στα χέρια τους την κυβέρνηση της χώρας μας και των ζωών μας, και ότι όλοι ξέραμε λίγο πολύ τι συνέβαινε. Αλλά δεν δίναμε σημασία. Χρόνια τώρα ψηφίζαμε τις ίδιες οικογένειες. Τους ακούγαμε όλους χρόνια τώρα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση και ξέραμε ότι μας δούλευαν και γελάγαμε με τις ψευτιές τους. Αλλά εμείς εκεί, τους ίδιους και τους ίδιους. Έπρεπε να πεινάσουμε και να να φτάσει ο εχθρός μέσα στο σπίτι μας για να ταραχτούμε και να καταλάβουμε σε τι κίνδυνο μπέναμε. Δεν τολμώ να πω ότι μας άξιζε όλο αυτό. Αλλά δεν μπορώ να νιώσω κι ανήξερος και αθώος για όλα αυτά. Εύχομαι να αλλάξει το τοπίο για την χώρα μου και για όλο τον πλανήτη.