Μην φοβάσαι...

Καλημέρα,

Ο άνεμος είναι ελεύθερος, δεν μπορείς να τον πιάσεις, να τον δεσμεύσεις, μπορείς όμως να αφεθείς στην αγκαλιά του και στα χάδια του.Και όσο πιο ελεύθερα αφήνεσαι στο χάδι του, τόσο πιο συχνά σε επισκέπτεται.Ο άνεμος είναι σαν μικρό παιδί, μπορεί να τον πληγώσεις αλλα στο τέλος πάντα θα τον ακούσεις να γελά.Ο άνεμος είναι η αγκαλιά του.Δεν τον έχεις και δεν σε έχει , είναι Ελεύθερος. Πόση μεγάλη χαρά μπορεί να νιώσει κάποιος ,όταν αντικρύζει "κάτι" που δεν έχει φραγμούς..
Όταν την πρωτογνώρισα ήμουν πολύ πληγωμένη από τους ανθρώπους και δεν ήξερα αν θα μπορούσα να έχω την δύναμη να μεγαλώσω τα παιδιά σε ένα κόσμο απελπισίας.Τον κόσμο μου...Έψαχνα να βρώ τον Άνεμο που είχα χάσει. Και αυτός ήρθε, και μου είπε : "Σταμάτα να κοιτάς γύρω σου και κοίτα αυτό που έχεις μέσα σου" . Αυτό το δώρο μόνο ο Άνεμος μπορεί να μου το δώσει να το καταλάβω, μόνο αυτόν αισθάνομαι όταν "μιλάει", όλα τα άλλα στοιχεία τα αγαπώ, αλλά η ψυχή μου είναι μέσα στον Άνεμο. Και εκεί την συναντώ .

Τι ωραία που γράφεις nnan!

Ποτ πουρί για τον άνεμο μας.....

Έρχεσαι και φεύγεις πάλι
σαν το κύμα στ’ ακρογιάλι
σαν φωνή που φτερουγίζει
μέσα στη σιωπή

Είσαι άνεμος που τρέχει
μα που να σταθεί δεν έχει
στο γυαλί της οικουμένης
μια μικρή ρωγμή

Έρχεσαι και πάλι χάνεσαι
άνεμος είσαι δεν πιάνεσαι

Παιδί του απείρου
γέννησε η νύχτα

Πνοή του ανέμου
έσπειρε τ' αστέρια
και συ, ουρανέ μου,
έπεσες χορεύοντας στην αμμουδιά
κι ήρθε το κύμα
να σε ξεδιψάσει

Άνεμε μου σε λάτρεψα και τις καρδιάς τα βδελίγματα γιάτρεψα.