ΜΑΤΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Μερικά θέματα δεν μπορούν να περιγραφούν εύκολα ή ανώδυνα,όχι γιατί δεν βρίσκονται οι κατάλληλες λέξεις πάντα, αλλά γιατί η φύση τους και οι αλήθειες που μεταφέρουν είναι τέτοιες που δεν μπορεί να τις δεχτεί απροετοίμαστος -ή καλύτερα να τις αντέξει-ο απλός άνθρωπος, ο οποίος είναι δυστυχώς προγραμματισμένος απ΄τους ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ από γεννησιμιού του να κοιμάται μακαρίως...

Γι αυτό χρησιμοποιούνται εναλλακτικά κανάλια όπως κι αυτό της ποιητικής έκφρασης που συχνά πιστεύεται ότι επιδέχεται διάφορες & διαφορετικές ερμηνείες και αναλύσεις, ενώ το μήνυμα συχνά είναι τόσο καθαρό όσο κι ένας ξάστερος νυχτερινός ουρανός(δεν είναι απ'την άλλη τυχαίο που όλα σχεδόν τα μυστήρια και τα πλάσματα που ξεπηδούν μέσα από αυτά δείχνουν προτίμηση στις νυχτερινές ώρες)

Πάμε λοπόν;



ΜΑΤΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ



Λέγαμε πως δεν μας σκιάζει το σκοτάδι

οι σκιές που θολώνουν τις ματιές μας

και κατακερματισμό σπέρνουν στις ψυχές μας.

Λέγαμε πως θα κερδίσουμε τον Πόλεμο

στις επιδρομές των αλαζόνων αρπάγων

που ορέγονται τις σάρκες και το πνεύμα μας

και διασκεδάζουν με το άδειο βλέμμα μας.

Κι αν λίγοι και μοναχικοί

είμαστε εδώ κι αιώνες

λέγαμε

πως τα παραδομένα αδέλφια μας

θα γίνονταν κάποτε συνδαιτημόνες

στο λαμπρό τραπέζι της Όρασης.

Μα ίσως είχαμε και μεις ζαλιστεί

απ της απογοήτευσης το ξεθυμασμένο κρασί.

Και οι παμπάλαιοι εχθροί

να' ναι μονίμως στρατοπεδευμένοι.

Ακούραστα δολοπλόκοι!

Κι αν ανασκουμπώνονταν για λίγο μοναχά

κι αν μικρές μας πέταγαν μπουκιές ευημερίας

να μας ατενίζουν δεν έπαυαν πεινασμένοι...

Κάθε φορά

με άλλα περιβλήματα

με ονόματα-κελύφη διαφορετικά

με σύμβολα αντεστραμμένα

με τεχνολογικούς δούρειους ίππους

με δώρα από χρυσόσκονη πασπαλισμένα...

Μα κάποιοι ανάμεσά μας

λιγότεροι κι από τους λίγους

ποτέ δεν ζάρωσαν στη γωνιά.

Και σαν σκυτάλη μετέφεραν τη στυγνή αλήθεια

μέσα από το θάμπος του χρόνου

μέσα απ' του σφαγείου τη δυσοσμία

πάνω από της λήθης την κλίνη

μέσα απ'της απώλειας την πορεία...

Γιατί από την καταχνιά των μύθων

τα όπλα δεν έχουν ακόμα παραδοθεί!



Κι αν οι φήμες βολικά διαδίδουν

ότι ο πόλεμος δεν θα΄ναι ποτέ κερδισμένος

αιωρείται για εκείνους πάντοτε

ένα μαντάτο άβολο:

ανάμεσα στους μακάριους αμνούς των "θεών"

εποπτεύουν οι λύκοι των ελεύθερων πεδίων...

Τα λόγια σου Αιθηρόη είναι ΔΥΝΑΜΗ, είναι ΦΩΤΙΣΗ, είναι ΓΝΩΣΗ...

Ο κόσμος είναι απλά πιο πλούσιος με ανθρώπινα όντα της δικής σου Ενέργειας!

αχ Αιθηροη! δεν θα αλλαξεις ποτε! και χαίρομαι πολυ γι αυτο. χαιρομαι που δεν μας διαψευσες ποτε! να εισαι παντα καλα! christos5d πολυ ωραιο το ποιημα σου. ευχαριστω για οσα μοιραζεσαι!