Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
H Ψυχή... το Εργαστήριο του Κόσμου...
Και ο Νους... ο Αλχημιστής των Πάντων... και η Αλήθεια, οδηγός!
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου...Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν…Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο…Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις…
Θέμα: Λογια -τροφη απο δασκαλους-εμπνευση... Πεμ 29 Σεπ - 12:11:29
Γεννήθηκα με οδηγίες χρήσης που κάποιοι απόθεσαν στα χέρια των συνανθρώπων... Λειτούργησαν μέχρι εκεί που ξεχαρβάλωσαν το μοντέλο, ενεργοποιώντας την αντίστροφη μέτρηση που οδηγούσε στην έκρηξη του Φοίνικα...
Πόσες φορές δεν υπήρξα Φοίνικας; Πόσοι θάνατοι δεν σάρωσαν το παλιό μου; Πόσες φορές θα καώ ακόμα, μέχρι να βρω;
Ποια είμαι;
''ΑΙΘΗΡΟΗ''
Δεν ειναι παρα μια σταγονα απο τον ωκεανο του λογου της...
που ομως καθε φορα,λιγο-λιγο γεμιζει τα κενα της ψυχης μου...
συμπληρωνει ενα κομματακι ακομα απο το ψηφιδωτο που παλευω να φτιαξω...
Φοβάσαι... Φοβάσαι να απλώσεις τα φτερά σου... Να αδράξεις και να γευτείς την ευτυχία σου...
Φοβάσαι να αλλάξεις τον δρόμο που σε έβαλαν να περπατάς... Τα "πρέπει" που σου έμαθαν να λες επιλογές σου... Επιλογές που δανείστηκες για να χωράς με τους άλλους... Δεν σκέφτηκες πως ασφυκτιάς γιατί εκεί που είσαι ζουν οι πολλοί... Και είναι στριμωγμένα... Στριμωγμένα γιατί δεν συγγενεύει η ψυχή σου και η ανάγκη σου με εκείνα των πολλών...
Ήχοι και σκέψεις άλλων που γεμίζουν το μυαλό σου φασαρία...
Πρέπει ψεύτικα που θολώνουν την σκέψη σου και δεν μπορείς να δεις... Να δεις την άπλα που ουρλιάζει να σε σώσει...
Αρνείσαι την ζωή και δηλώνεις δυνατός... Μα υποκρισία οι υπογραφές σου... ψέμα τα ψελλίσματα σου... Ούτε εσύ τα αντέχεις...
Μα τα υπερασπίζεσαι από φόβο μην κατηγορηθείς για Θράσος... Θράσος που θέλεις να είσαι ελεύθερος...
Τα υπερασπίζεσαι από ανάγκη να δικαιολογηθείς... Μα το αυτονόητο της ψυχής, δεν έχει απολογία...
Δεν ξέρεις;
Μην μου αφήνεσαι! Μην χάνεσαι!
Εσένα σκέφτομαι... Εσένα νοιάζομαι...
Ποιος θα σε σώσει από την στιγμή που θα μετράς τα υπάρχοντα της ψυχής σου; Ποιος καθρέφτης θα σου δείξει πρόσωπο περήφανο και ικανοποιημένο; Χορτάτο από ζωή και αγάπη... χορτάτο από δικά του θησαυρίσματα; Ποιος καθρέφτης θα υποκριθεί και θα βάλει χρώμα στην ανυπαρξία σου; Παρουσία, στην μοναξιά σου;
Εσύ μιλάς για ασφάλεια... Κι εγώ σου λέω Φόβος!
«Εγώ έτσι έμαθα» μου λες... Κι εγώ σου λέω... «Δεν Είσαι!»
«Μα έτσι πρέπει!» μου απαντάς... Κι εγώ φωνάζω «Πέτα!!!»