"Τελικά"... η ζωή είναι παράξενο πράγμα...;
Δείχνει να μην σε θέλει, για να σε κάνει να παλεύεις με τις δικές σου τις δυνάμεις,
μέχρι να παραδοθείς…
Να παραδοθείς… για να σε κάνει ολότελα δικό της… ή για να σε κάνει ολότελα δικό σου…
Αν θέλει να σε κάνει ολότελα δικό της, δεν μπορείς να της κακιώσεις γιατί έχει το άλλοθι της πείνας…
Γιατί δεν μπορεί χωρίς εσένα…
Γιατί δεν θα ορίζεται χωρίς εσένα…
Και όταν δεν ορίζεσαι, είναι σαν να μην είσαι…
Και ποιος είναι αυτός που δεν θέλει να είναι;
Είτε με ψέμα είτε με αλήθεια, προσπαθεί να είναι…
Έστω και ξεγελώντας τον εαυτό του…
Γιατί για να «είσαι» πρέπει να έχεις κάτι…
Είναι σαν το σημαδάκι στο κατάλευκο δωμάτιο…
Από αυτό το σημαδάκι ξεκινούν όλα…
Γεννά την σκέψη…
Αυτό το σημαδάκι…
Η αφετηρία ορισμού του κόσμου σου…
Η σκέψη σώζει τον άνθρωπο…
Άρα και την ζωή…
Γιατί τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο διαφορετικό;
Η σκέψη…
Δείγμα κίνησης… ύπαρξης… αντίληψης… ζωής…
Και η σκέψη δεν μπορεί να είναι ευθεία γραμμή…
Δεν μπορεί να είναι ένα μονότονος, ίδιος, ήχος…
Αυτό είναι σιωπή…
Κι αν θέλει να σε κάνει ολότελα δικό σου…;
Τότε θα πρέπει να πάψεις να την κοιτάζεις δείχνοντας την με το δάχτυλο…
Θα πρέπει να προσέξεις τα τρία δάχτυλα που την ίδια στιγμή δείχνουν εσένα…
Τελικά… η ζωή απλά είναι… απλά προσαρμόζεται για να σε εξυπηρετεί στις επιλογές σου…
Και δεν φταίει για τις επιλογές σου… εμείς την αναβαθμίζουμε… εμείς την εφοδιάζουμε με δεδομένα… καλά… κακά… δεν ευθύνεται… πάντα έχει ένα λευκό χαρτί… και μόνο εκείνη δεν έχει δικαίωμα να γράψει… ακολουθεί… και τίποτα παραπάνω…
Η ζωή, απλά είναι…
«Χώρος»…
Εσύ δημιουργείς… Εσύ γίνεσαι…
Ή μήπως όχι…;
Εσύ αποφασίζεις για όλα τα «τελικά»…
«Τελικά»… «τελικά»…
Διαγραφή της λέξης «τελικά».
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Κυρ 18 Σεπ - 12:52:32
