Κείμενο του Ερμή Τρισμέγιστου,,,

Δόξα πάντων ο Θεός και Θείον και Φύσις Θεία.

Αρχή των Όντων ο Θεός και Νους και Φύσις και Ύλη.

Σοφία εις δείξιν, απάντων Ων αρχή το Θείον και Φύσις και Ενέργεια και Ανάγκη και Τέλος και Ανανέωσις.

Ην γαρ σκότος άπειρον εν Αβύσσω και Ύδωρ και Πνεύμα λεπτόν νοερόν, δυνάμει Θεία Όντα εν Χάει.

Ανείθη δη φως άγιον και επάγη υφ άμμω εξ υγράς ουσίας στοιχεία και Θεοί πάντες καταδιερώσι φύσεως ενσπόρου.

Αδιορίστων δε Όντων απάντων και ακατασκευάστων.

Αποδιωρίσθει τα ελαφρά εις ύψος και τα βαρέα εθεμελιώθη εφ υγρά άμμω. Πυρί των όλων διορισθέντων και ανακρεμασθέντων πνεύματι οχείσθαι και ώφη ο Ουρανός εν κύκλοις επτά και θεοί εν άστρων ιδέαις οπτανόμενοι. Συν τοις αυτών σημείοις άπασι και διηρθρώθη.

Συν τοις εν αυτή θεοίς και περιειλίγη το περικύκλιον αέρι, κυκλίω δρομήματι πνεύματι θείω οχούμενον.

Ανήκε δε έκαστος θεός δια της ιδίας δυνάμεως το προσταχθέν αυτώ, και εγένετο θηρία τετράποδα και ερπετά και ένυδρα και πτηνά και πάσα σπορά ένσπορος και χόρτος και άνθους παντός χλόη.

Το σπέρμα της παλιγγενεσίας εν εαυτοίς εσπερμολόγουν τας τε γενέσεις των ανθρώπων εις έργων θείων γνώσιν και φύσεως ενεργούσαν μαρτυρίαν και πλήθος ανθρώπων και πάντων των υπό ουρανόν δεσποτείαν και αγαθών επίγνωσιν, εις το αυξάνεσθαι εν αυξήσει και πληθύνεσθαι εν πλήθει. Και πάσα εν σαρκί ψυχήν δια δρομήματος θεών εγκυκλίων τερασπορίας, είς κατοπτείαν ουρανού και δρομήματος ουρανίων θεών και έργων θείων και φύσεως ενεργείας είς τε σημεία αγαθών, εις γνώσιν θείας δυνάμεως μοίρης οχλουμένης γνώναι αγαθών και φαύλων, και πάσαν αγαθών δαιδαλουργίαν ευρείν.

Άρχεται αυτών βιώσαι τε και σοφισθήναι προς μοίραν δρομήματος κυκλίων θεών και αναλυθήναι εις ο έσται μεγάλα απομνημονεύματα τεχνουργημάτων επί της γης, καταλιπόντες εν ονόματι χρόνων αμαύρωσιν και πάσαν γένεσιν εμψύχου σαρκός και καρπού σποράς και πάσης τεχνουργίας τα ελαττούμενα ανανεωθήσεται ανάγκη και ανανεώσει θεών και φύσεως κύκλου εναριθμίου δρομήματι.

Το γαρ θείον, η πάσα κοσμική σύγκρασις φύσει ανανεουμένη εν γαρ τω θείω και η φύσις καθέστηκεν.