Περί Σοφίας και Φιλοσοφίας...

penthesileia ιλιαδα:
Ασχετο,αλλα σχετικο με χθες.Στους μυθους των ηρωων,ο ηρωας μαθητευει πριν αρχισει την πορεια του διπλα σε καποιον δασκαλο,συνηθως οι κενταυροι αναλαμβανουν αυτο τον ρολο στην ελληνικη μυθολογια.Στην πορεια του ο ηρωας σκοτωνει τον δασκαλο.Και περναει απτο μυαλο μας η σκεψη.Ηρωας,ξεηρωας,αχαριστο και αγνωμων το ατομο!

Ορολος του δασκαλου ομως,για τον καθε μαθητη εχει ορισμενη διαρκεια,και ορισμενη διδασκαλια που μπορει να λαβει ο καθενας.Ο μαθητης που φιλοδοξει να εξελιχθει πρεπει να ΄"σκοτωσει" καποια στιγμη τον δασκαλο του,και να βαλει ψηλοτερα τον πηχη.Ακομη και αν το αλμα του φανει γελοιο και ακομψο στις πρωτες προσπαθειες.Καποιος απο τους μαθητες,αυτος δηλ που σκοτωνει πραγματικα τον δασκαλο,θα κλεισει τον κυκλο των αθλων.

Καπως ετσι εχουμε στα χερια μας και στα ματια μας το εργο των νεοπυθαγορειων φιλοσοφων.Ποσο χαμενοι θα ημασταν οι μεταγενεστεροι εαν ακολουθουσαν κι εκεινοι τους γνωστους νομους της σιωπης.Αντε να ψαχναμε να βρουμε ποιος εχει προηγουμενη ζωη διπλα στους φιλοσοφους για να εμπλουτιστουμε απο τις ιδεες του.

Γι¨αυτο σκεφτηκα οτι αυτο ειναι κατι που πρεπει να υπογραμμιστει

"δεν έχω απαγορεύσει σε κανέναν να παίρνει ό,τι του είναι χρήσιμο.

Να χαίρεσαι και να μην θυμώνεις!"



sefirah:
Πάνσοφη penthesileia,αιγόκερος στην κορφή του πιο άβατου και κακοπέρατου μονοπατιου παρατηρείς τον ορίζοντα μεσα στην απολυτη ηρεμία και υπομονή.

Χωμα,γη,σταθερά,βάθος.

Παντα πας την σκέψη στη ακρη,στο πλάι του δρόμου της,εκει που ενα χιλιοστο να κανει άλλος βημα,θα πεσει στον γκρεμό.

Στην αμετάβατη ακροβασία του νου.


penthesileia ιλιαδα:
Τι ομορφα που γραφεις και δεν το ειχα μυριστει;Εσυ ζωγραφιζεις με τα λογια!Με εστειλες με διακτινισμο σε μια αλλη ρομαντικη εποχη,ισως της αναγενησης!Περιπλανωμενοι και απεντεροι περιηγητες και οι δυο μας,να αναζητουμε να καταγραψουμε σ¨ενα λιωμενο χαρτι τα ευρηματα μας.

Ξερεις ποσοι βασιλεις μας ζητησαν να εργαστουμε στις αυλες τους και αρνηθηκαμε,μακαρι να πεθανουμε της πεινας;Καλυτερα στις φυλακες σας,παρα στις αυλες σας κολακες και διασκεδαστες.Αντε,ισως που και που να καναμε και καμια εξαιρεση,γιανα ξαποστασουμε,και να τους περασουμε απο κοσκινο


spathi - Mαρια Παυλίδου:
Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά αυτό που λες pantheseleia αλλά εγώ δ θ σκότωνα ποτέ τ δάσκαλο μ γ κανένα λόγο. Εκτός κ αν φοβόμουν πως θ υπήρχε πάντα κάποιος αξιότερος μ αντί ν προσπαθώ ν αυξήσω ότι πήρα στα χέρια μ. Αυτό δ λέει κ ο όρκος τ Αθηναίων οπλιτών; Αλλωστε θέλω ν πιστεύω πως θ διάλεγα καλό δάσκαλο κ θ ήξερε πότε ν μ διώξει γ ν συνεχίσω από εκεί που σταμάτησα γ ν διδαχτώ. Μέσα μ θ τ κρατούσα σαν καλό δάσκαλο κ αγαπημένο κ φίλο αιώνιο τ ψυχής μ. Πνευματικά καταλαβαίνω αυτό π λες. Αλλά υπάρχει κ κάτι π θέλει προσοχή. Κ αυτό είναι ένα παράξενο σκουλίκι που μπαίνει κ σ τρώει αργά αργά κ σ κάνει ύπουλο μοχθερό κ ζηλόφθων κ καταλήγεις ν θέλεις ν κλέψεις κάτι π δεν μπορείς ν κουμαντάρεις κ δε ήταν ποτέ δικό σου. Κ κάθε καθαρό μάτι μπορεί ν ξεχωρίσει τ κλέφτη από τ αυθεντικό. Κ μ φοβίζουν αυτά γιατί αυτοί οι κλέφτες είναι π διέφθειραν την αληθινή γνώση. Κ αυτό που μ φοβίζει περισσότερο είναι αυτοί που σ πλαισιώνουν υποχθόνοια μ μορφή φιδιού. Κ δεν προσπαθούν ν φθείρουν εσένα π ξέρεις κ καταλαβαίνεις κ δεν μπορούν ούτε τ αέρα σ ν πλησιάσουν, αλλά τους γύρω σου. Ο διά-βολος είναι φιδόγλωσσος κ έτσι χτυπάει πάντα. Οι φύλακες έχετε τ μάτια σας ανοιχτά.

Αυτά ήθελα ν τ πω γ κάθε σκέψη κ ενδεχόμενο. Έτσι ας πούμε γενικά κ όποιος είναι ν καταλάβει θ καταλάβει.


Αιθηρόη - aoratos naos:
Σκοτώνω τον δάσκαλο γλυκιά μου, σημαίνει πως κάποια στιγμή παύω να εξαρτόμαι να οδηγούμαι και επιλέγω να ακολουθήσω το δικό μου δρόμο, με το δικό μου τρόπο.

Και εν τέλη, ο Στόχος είναι πάντα, ένας νέος δρόμος ή έστω ο λιγότερος περπατημένος.

Και μην ανησυχείς. Οι φύλακες ποτέ δεν κοιμούνται. Απλά είναι αθόρυβοι. Κλικ!

Αρισταία Αβραμίδου - maggisoyla:
Και τώρα θα πετάξω το φαρμάκι μου! ¨οχι το δυνατό. Το ελαφρύ! Το δυνατό το έχω για αλλού η κακούργα! Το απόγευμα όλο ψαχούλευα στο ίντερνετ! Και μου πετάχτηκαν ταμάτια έξω! Ένα συγκεκριμένο φόρουμ έχει ξεσηκώσει ολόκληρα θέματα από τον αόρατο ναό και δεν μι΄λάω για ένα κείμενο! Μιλάω για στήλες στην σειρά και δεν έκανε καν την πονηριά να παραλάξει λίγο τους τίτλους! Ετσι για τα μάτια ρε απιδί μου! Περα απ αυτό ε΄χουν αντιγράψει κείμενα και δεν αναφερουν καν την πηγή. εκτός από μία περίπτωση με τους κρυσταλλους που είχε την καλοσύνη το συγκεκριμενο άτομο, να αναφέρει από που το βρήκε. Και ασφαλώς όχι σαν λινκ αλλά απλά αόρατος ναός. Το ευχαριστούμε γι αυτό. Αλλά από κει και πέρα δηλάδή εγώ έβλεπα τα θέματα που άνοιξαν με ίδιους τίτλους του αόρατου ναού και δεν πίστευα στα ματια μου! Δηλαδή δεν είδα να το κανουν αλλού! Επαθα πλάκα! και μην με πείτε στρίτζο αλλά παρα είναι προκλητικό! Αιθηρόη εσένα μπορεί να μην σε νοιάζει αλλά εγώ τα πήρα! Ναι τόσο Κατίνα είμαι! ¨οχι της μειμαρίδη το δηλώνω για να μην με πουν αντιγραφέα! Κατίνα με την ένοια του, φτου σου Κατίνα! Καλά κάνω! Ρε παιδιάααααααααααααααααα!!!!!! Λίγος σεβασμός! Δηλα΄δη αυτό προσβάλει και εσάς. Να σου λένε και μπράβο τι ωραίο θέμα κι εσύ να μην έχεις την εντιμότητα να πεις πως το πήρες από τον αόρατο ναό; Δηλαδή έχετε ξεσηκώσει όλο το ίντερνετ ελληνικό κι αγγλικό και ποζάρετε και σαν μοναδικοί και αυθεντικοί; Ντροπή! Οι ημερομηνίες μιλάνε μόνες τους! Κι αυτό το λέω για να μην ακούσω τίποτα κουφό, εγώ η κουφή στριμμένη Κατίνα!


Αιθηρόη - aoratos naos:
Γνωρίζω Αρισταία μου.

Χμ... στριμμένη Κατίνα!! Χα χα!

Μην ανησυχείς, θα επιζήσουμε!

Όμως...

Να μην θυμώνεις. Να λυπάσαι αν δεν τα χρησιμοποιούν σωστά, να χαίρεσαι αν τα μεταδίδουν κατανοώντας και να εύχεσαι όπου κι αν πάνε (όλα αυτά που λες πως αντιγράφηκαν από εδώ), να παράγουν καλύτερες, ελεύθερες και πιο όμορφες σκέψεις.

Δεν πειράζει που δεν γράφουν την πηγή.

Δεν έχω βάλει πουθενά συρματόπλεγμα, γλυκιά μου.

Η πνευματική τροφή, δεν έχει ιδιοκτήτες. Μόνο φτερά για να πετάει διαρκώς, από νου σε νου.

Και λυπάμαι που σας ανακάτεψα λιγάκι τον χώρο. Προσπάθησα να ελαφρώσω λίγο την σελίδα, διότι άνοιγε δύσκολα. Όταν θα έχω πάλι χρόνο, θα την φτιάξω λιγάκι.

keraki:
Θέλω το φως σου Αιηθηρόη. Η γνώση και η σοφία είναι τα πολυτιμότερα. Διαβάζω πολύ, ότι έχει σχέση με την ψυχή και το πνεύμα. Δεν κάνω τίποτα άλλο πέρα από το διάβασμα. Από την δουλειά, σπίτι για διάβασμα και μελέτη και αναζήτηση. Κι όμως έχω μέσα μου ένα κενό. Δεν μπορώ να καταλάβω. Κανονικά θα έπρεπε να γεμίζει η ψυχή μου. Κι όμως. Τελευταία μάλιστα έχω αρχίσει κι εκνευρίζομαι. Τι κάνω λάθος;


Αιθηρόη - aoratos naos:
keraki:
Υπέροχη η γνώση! Ανώτερος στόχος η σοφία!
Όμως καλή μου, η ζωή έχει απίστευτα πολλά καλούδια για να τα απολαύσουμε.
Κι εσύ μάλλον αμέλησες να ζεις.
Χωρίς όλες αυτές τις μικρές χαρές που σου προσφέρει, πως θα έχεις την διάθεση για τα περισσότερα της ψυχής σου;

Και ποιος σου είπε πως πρέπει να στερηθείς την ζωή;

Εγώ προσωπικά, δεν θα ήθελα να έχω δίπλα μου κανέναν σπουδαίο, αλλά δυστυχισμένο σοφό.
Διότι όσα και να γνωρίζει, άγευστα και θλιμμένα θα τα προσφέρει.
Αν δεν ζήσεις τον εαυτό σου, θα χάσεις τις μικρές υπέροχες και σημαντικές πινελιές.
Αυτές που κάνουν τον καθένα μας να νιώθει αλλά και να είναι ξεχωριστός.