- Αρετή έγραψε:
- Παίζει αυτό που λες.. το πείραμα της σχισμής αλλά και άλλα μας το αποδεικνύουν.. έτσι όμως αντιλαμβανόμαστε το πόσο μικροί είμαστε κι εμείς και οι πράξεις μας. Εγώ δηλαδή τώρα σου απαντάω. Σε άλλο σύμπαν, μπορεί να μην σου απάνταγα τώρα και να ασχολουμουν με κάτι άλλο.Το οποίο κάτι άλλο μου έδειξε κάτι απίστευτο που δεν ήξερα αλλά που ποτέ δεν θα δω εγώ, αλλά το είδε η Αρετή στο άλλο παράλληλο σύμπαν.. χμ... Πόσα παράλληλα σύμπαντα να υπάρχουν, αν υπάρχουν; Είναι κι αυτά πιθανόν άπειρα; Και το καθένα έχει της επιλογής του τον δρόμο; Και αν υπάρχουμε ως ολόγραμμα σε άπειρα τρισεκατομμυρια και βάλε σύμπαντα, έχει χωριστεί και η ψυχή μας σε όλα αυτά; Ή υπάρχει σε όλα μια; Και η ζωή που υποτείθεται ήρθε να ζήσει τινος σύμπαντος τις εμπειρίες παίρνει ωστε να βγει πιο δυνατή ή χειρότερη;
χμ....... αχταρμάς δεν μοιάζει όλο αυτό;
Μ'αρέσουν οι απορίες που θετεις! Έτσι ξεκινάει ηπορεία...που ίσως στο βάθος της σε περιμένει το θαυμαστό!ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο μαγικό! σημαντικό! ή απλά...το Άλλο! Έτσι κι αλλιώς κι εμείς από αλλού είμαστε!
Δεν έχω σταθερές απαντήσεις να σου δώσω. Κι εγώ ψάχνομαι. Κι ελπίζω να μη φαντάζω σαν τους τυφλούς που ψηλάφιζαν έναν ελέφαντα κι (ανάλογα με το μέλος που ήταν σε επαφή) ο ένας έλεγε ότι πρόκειται για δέντρο (πόδι), ο άλλος για τεράστιο φύλλο (αυτί), ο άλλος για μεγάλο σωλήνα (προβοσκίδα) κτλ. Αγνοώντας τη συνολική
μεγάλη εικόνα!Όσο περί ψυχής...Τιείναι αυτή τελικά; Ας αφήσουμε τον φοβερό και τρομερό συγγραφέα Τομ Ρόμπινς να μας πει τη γνώμη του:
« Γιατί πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την ψυχή; Παρ’ όλα όσα λέει η σχετική λαϊκή κουλτούρα, η ψυχή δεν είναι μία παχύσαρκη τραγουδίστρια ναϊτκλάμπ που βασανίζεται από κάποιον έρωτα στο Ντιτρόιτ. Η ψυχή δεν τριγυρίζει σε κάποιο κουρείο του Μέμφις, δεν τρώει γατόψαρα για βραδινό και δεν έχει ένα τριανταοχτάρι Σπέσιαλ στο συρτάρι με τα εσώρουχά της. Οι δοκιμασίες και η εκκεντρική ζωή μπορεί να «ψήσουν» την ψυχή, αυτό είναι αλήθεια, αλλά η μαγιά που την κάνει να φουσκώνει είναι η χαρά.
«Από την άλλη μεριά, [..] η ψυχή σαφώς δεν είναι κάποιος χλομός ατμός που αναδίνεται υπό μορφήν αναθυμιάσεων από έναν κουβά μεταφυσικού, ξηρού πάγου.
Παρ’ όλους τους εκτοπλασματικούς συνειρμούς της, διαψεύδει συστηματικά εκείνους που τη φαντάζονται σαν ένα κύμα ιερού μετεωρισμού ή ένα λαμπύρισμα αερίων του προσωπικού μας βάλτου.
Η ψυχή δεν είναι καν το Μεγάλο Τζακποτ για το οποίο μαλώνουν ο Θεός και ο Σατανάς όταν τα σκουλήκια έχουν πια γλείψει τα κόκαλά μας. Γι’ αυτό, όταν αναρωτιόμαστε—κάτι που κάνουμε όλοι μας αργά ή γρήγορα—τι ακριβώς θα’ πρεπε να κάνουμε για την ψυχή μας, η θρησκεία είναι με το συμβατικό αλλά όχι και το κατάλληλο μέρος για να στραφούμε.
Η θρησκεία δεν είναι τίποτε άλλο από μία δοσοληψία, κατά την οποία ταλαιπωρημένοι άνθρωποι εμπορεύονται την ψυχή τους για μία πρόσκαιρη ψυχολογική παρηγοριά που είναι σκέτη ψευδαίσθηση: το γνωστό σύστημα «απαρνήσου κάτι για να το σώσεις». Οι θρησκείες προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ψυχή είναι το υπέρτατο οικογενειακό κειμήλιο και ότι, με αντάλλαγμα την τυφλή υπακοή μας, μπορούν να μας το φυλάξουν στα χρηματοκιβώτιά τους ή τουλάχιστον να μας το ασφαλίσουν για φωτιά και για κλοπή. Κάνουν λάθος.
[…] «Φανταστείτε την σαν ένα τρένο. Ναι, ένα μεγάλο, μοναχικό, εμπορικό τρένο που τρέχει μουγκρίζοντας από γενιά σε γενιά, κάποιο αιώνιο βροχερό πρωινό: τα βαγόνια του είναι φορτωμένα με αναστεναγμούς και γέλια, οι αλήτες του είναι άγγελοι, ο μηχανικός του είναι η ντάμα μπαστούνι—και η ντάμα μπαστούνι είναι αχαλίνωτη! Τουουου τουουου! Ακούστε τη θεϊκή σειρήνα του.» […] «Ο προορισμός του τρένου είναι η θεότητα, αλλά σταματά στο Μπιγκ Μπανγκ, στον οργασμό και σε εκείνη την τρύπα στο φράχτη απ’ όπου μπαίνει η αλεπού, πίσω από τον στάβλο. Είναι ταυτόχρονα τοπικό και εξπρές, αλλά δεν μεταφέρει όπλα και, σίγουρα, δεν εκτελεί κάποια βαρετή αποστολή ρουτίνας.»
[…] «Μπορεί να γίνομαι υπερβολικός, ζητώ συγγνώμη γι’ αυτό. Ας το δούμε ως εξής το πράγμα, φίλοι μου: κατά πάσα πιθανότητα, η ψυχή δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αυθεντική δόνηση της βιόσφαιρας καταγεγραμμένη και ενισχυμένη μέσα στο ανθρώπινο αισθητήριο. Φανταστείτε την κάπως σαν εκείνο το άμορφο νέφος της απροσδιόριστης ενέργειας που παράγεται όταν το ανθρώπινο συναίσθημα και η ανθρώπινη νοημοσύνη αλληλεπιδρούν με το ευρύτερο σώμα της φύσης.»
«Και σε τι διαφέρει η ψυχή από το πνεύμα;» μάλλον θα αναρωτιέστε» […] «Ε, λοιπόν, η ψυχή έχει πιο σκούρο χρώμα, πιο πυκνό όγκο, πιο αλμυρή γεύση, πιο τραχιά υφή από το πνεύμα, ενώ τείνει επίσης να έχει περισσότερο μητρικό παρά πατρικό χαρακτήρα. Η ψυχή συνδέεται με τη Μητέρα Γη, όπως το πνεύμα συνδέεται με τον Πατέρα Ουρανό. Φυσικά, οι μητέρες και οι πατέρες έχουν μία προδιάθεση προς τη συνουσία, και σε αυτή την ανάμεικτη κατάσταση συχνά είναι δύσκολα να ξεχωρίσεις την ψυχή από το πνεύμα.
Γενικά αν το πνεύμα είναι ο αγωγός καθαρού αέρα και ο κρυφός φωτισμός μέσα στο σπίτι της συνειδητότητας, αν το πνεύμα είναι το ηλεκτρικό σύστημα που φωτίζει αυτό το σπίτι, τότε η ψυχή είναι το καπνισμένο τζάκι, ο μυρωδάτος φούρνος, το σκονισμένο κελάρι των κρασιών, οι παράξενοι τριγμοί που ακούμε στο πάτωμα αργά τη νύχτα.
«Είναι κάπως κλισέ να το λες, αλλά όταν σκέφτεσαι την ψυχή πρέπει να σκέφτεσαι πράγματα που είναι αυθεντικά και βαθιά. Οτιδήποτε επιφανειακό, δεν είναι της ψυχής. Οτιδήποτε τεχνητό, μιμητικό ή υπερβολικά εκλεπτυσμένο, δεν είναι της ψυχής. Το ξύλο έχει ισχυρότερη σύνδεση με την ψυχή από το πλαστικό, αν και, παραδόξως, χάρη στην ανθρώπινη παρέμβαση, ένα γραφικό ξύλινο τραπέζι ή καρέκλα μπορεί μερικές φορές να έχει περισσότερη ψυχή από την ψυχή ενός ζωντανού δέντρου.»
[..] Τελικά, ίσως θα πρέπει απλώς να φανταστούμε ένα ανέκδοτο, ένα μεγάλο ανέκδοτο που κάποιος το επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, με μια προφορά πολύ δυσνόητη και παράξενη για να το καταλάβουμε ποτέ τελείως. Η ζωή είναι αυτό το ανέκδοτο, φίλοι μου. Η ψυχή είναι η κατακλείδα, η αστεία φράση στο τέλος του.»
[…] «Ας μη χαράξουμε αυτό το τελευταίο σχόλιο σε πέτρα, εντάξει; Μπορεί να είναι μεγάλη σοφία, μπορεί να είναι και σκέτα φούμαρα. Η διαχωριστική γραμμή συχνά είναι λεπτή.»
TOM ΡΟΜΠΙΝΣ
απ'το εκπληκτικό βιβλίο "Villa Incognito", εκδ. ΑΙΟΛΟΣ
Είθε στους δρόμους της ουσίας σου να πορευθείς και στα μυστικά απόκρυφα αρχεία της ψυχής σου... 
Είναι άπειρες οι κατευθύνσεις στο Άπειρο Σύμπαν… Το ταξίδι μαγικό και ατελείωτο… Έχεις πολλά να χαρτογραφήσεις… 
Τετ 15 Οκτ - 15:35:06
