Τα χρώματα του ανέμου._

Νομίζεις ότι είμαι ένας άσχετος άγριος
Και εσύ έχεις πάει σε τόσα πολλά μέρη
Ίσως να είναι έτσι
Αλλά ακόμα δεν μπορώ να δω
αν εγώ είμαι ο μοναδικός άγριος
Πώς μπορεί να υπάρχουν τόσα πολλά που δεν ξέρεις;

Νομίζεις πως σου ανήκει όποια γη πατάς
Πως η γη είναι μόνο ένα νεκρό πράγμα που μπορείς να διεκδικήσεις
Αλλά εγώ ξέρω πως κάθε βράχος και δέντρο και πλάσμα
έχει μια ζωή, έχει ένα πνεύμα, έχει ένα όνομα.



Νομίζεις ότι οι μόνοι άνθρωποι που είναι «άνθρωποι»
είναι οι άνθρωποι που βλέπουν και σκέφτονται όπως εσύ
Αλλά αν βαδίσεις τα βήματα ενός «ξένου»
θα μάθεις πράγματα που ποτέ δεν γνώριζες



Έχεις ακούσει ποτέ την κραυγή του λύκου στο μπλε φεγγάρι
Ή ρώτησες τον χαμογελαστό λύγκα γιατί γρυλίζει;
Μπορείς να τραγουδήσεις με όλες τις φωνές του βουνού;
Μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου;



Έλα τρέξε στα μονοπάτια των κρυφών πεύκων του δάσους
Και γεύσου τα ηλιόλουστα γλυκά μούρα της γης
Κυλίσου στα πλούτη της φύσης που είναι γύρω σου
Και για μια φορά να μην αναρωτηθείς τι αξίζουν



Η νεροποντή και το ποτάμι είναι αδέλφια μου
Ο ερωδιός και η βίδρα είναι φίλοι μου
Και είμαστε όλοι συνδεδεμένοι μεταξύ μας
Σε έναν κύκλο, σε ένα στεφάνι που δεν τελειώνει ποτέ



Έχεις ακούσει ποτέ έναν λύκο να κλαίει στο μπλε φεγγάρι;
Ή άφησες έναν αετό να σου πει, όπου έχει βρεθεί;
Μπορείς να τραγουδήσεις με όλες τις φωνές του βουνού;
Μπορείς να ζωγραφίσεις με όλα τα χρώματα του ανέμου;

Πόσο ψηλά ο φίκος μεγαλώνει;
Αν τον κόψεις τότε δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις
Και ποτέ δεν θα ακούσεις την κραυγή του λύκου στο μπλε φεγγάρι.

Άσχετα με το αν είμαστε λευκοί ή ερυθρόδερμοι
Χρειαζόμαστε να τραγουδάμε με όλες τις φωνές του βουνού
Και να ζωγραφίζουμε με όλα τα χρώματα του ανέμου
Μπορείς να κατακτήσεις την γη κι όμως,
Όλα όσα θα σου ανήκουν θα είναι χώμα
Εκτός κι αν μπορείς να ζωγραφίζεις με τα χρώματα του ανέμου.

«Colors Of The Wind»