ΜΗΝ ΤΟ ΦΟΒΑΣΤΕ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ...

Τώρα έδεσε!!!!!!!!!!!



Κάτι έπαθα σήμερα!!!!!!!! Ακούω στο κεφάλι μου γκλιν γκλον κλιτς κλατς σα κάτι να ξεκλειδ΄νει και να κλειδώνει και γρανάζια τρικι τρικι τρακ!!!

Μα την πίστη μου καταλαβαίνω!!! Δεν φοβάμαι τίποτα! Θα το ζήσω το σημείο Αιθηρόη και μόλις τελειώσω μ αυτό θα ταξιδέψω γι άλλο. Δεν ξέρω ποιο ακόμα! Θα δείξει! Ευχήσου μου να φτιάξω ωραίο χάρτη! Και για να την απολαύσω κάποια στιγμή, αλλά και για τους Φίλους και Αδελφούς που θα περάσουν κάποτε μια βόλτα. 11:11 έγινε η δημοσίευση. Μια πύλη άνοιξες. Τουλάχιστον για μένα! Δεν φοβάμαι τίποτα! Ας έρθει ότι θέλει. Εγώ φτιάχνω το δρόμο μου κι εγώ είμαι ο δρόμος μου.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Αγαπητέ marko κι εγώ σαν εσένα νιώθω. Γι αυτό και καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό σου. 11:11. Κι εγώ το πρόσεξα. Συμβολισμός ανοίγματος πυλών. Είτε πραγματικών, είτε εσωτερικών.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο!

Πριν ξεκινήσετε να διαβάζεται, αφήστε να παίζει η μουσική…


ΠΡΩΤΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗς ΚΙΝΗΣΗΣΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ
Μπορούμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι της γνώσης και της επιστροφής στο πνεύμα με τις δικές μας προσπάθειες. Οι περισσότεροι αδυνατούν να δεχθούν πως χρειαζόμαστε τόσο λίγα για να προχωρήσουμε. Είμαστε ρυθμισμένοι να περιμένουμε οδηγίες, διδασκαλία, καθοδηγητές, μεγάλους μύστες. Η πραγματική γνώση, η οποία επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε και τον τρόπο με τον οποίο θα πεθάνουμε, δεν μπορεί να μεταδοθεί. Αποκτάται μόνο με το προσωπικό βίωμα. Τα βιβλία, οι δάσκαλοι, οι σχολές και οι γκουρού είναι χρήσιμα βοηθήματα, μόνον όταν εμείς είμαστε έτοιμοι να ενεργήσουμε με συγκεκριμένο τρόπο.
Πολλοί αρνούνται να αναλάβουν τον κόπο της ευθύνης να διαφύγουν από την άθλια κατάστασή τους στηριγμένοι μόνο στη δύναμη των δικών τους προσπαθειών. Πάντα υπάρχει κάποιος άλλος για να μας σώσει, να μας καθοδηγήσει…
Όταν ήμασταν παιδιά ήταν οι γονείς μας, ο δάσκαλος.
Όταν ενηλικιωθήκαμε, ο σύζυγος ή η σύζυγος, ο πνευματικός, ο αστρολόγος, ο ιδεολογικός καθοδηγητής, ο ψυχολόγος ή ο “πολυαγαπημένος γκουρού”΄.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αρχίζουμε να υποτιμάμε τον εαυτό μας. Και ασφαλώς έχουμε μια προσφορά “δασκάλων”, “σχολών”, “εσωτερικών ταγμάτων” και άλλων καλοθελητών, έτοιμων να εκμεταλλευτούν την επιθυμία υποταγής που συχνά καταλαμβάνει τόσους ανθρώπους.
Ένας Εσωτερικός Πολεμιστήςβρίσκεται σε συνεχή ετοιμότητα και επαγρύπνιση. Δεν χρειάζεται κάποια στοργική φιγούρα στο πλάι του για να του υπαγορεύει τι να κάνει. Αναλαμβάνει την ευθύνη και καθοδηγεί ο ίδιος τη ζωή του.

” …ένας πολεμιστής είναι άψογος όταν εμπιστεύεται την προσωπική του δύναμη, ανεξάρτητα από το αν αυτή είναι μικρή ή τεράστια…” Δον Χουάν

Αν το άτομο είναι υπεύθυνο, τότε τα βιβλία, ο σχολές και οι δάσκαλοι μπορούν να φανούν χρήσιμα βοηθήματα και οι προτάσεις τους να εμπνεύσουν και να ενθαρρύνουν την πορεία. Σε τελική ανάλυση λίγα και καλά εργαλεία είναι αρκετά για να προχωρήσει κανείς σε βάθος. Είναι απαραίτητο όμως να διαθέτει πολύ έρωτα για την αλήθεια, πολύ επιμονή, πειθαρχία,προσοχή και διάκριση. Όλοι οι δρόμοι που οδηγούν στο Κέντρο είναι ανοιχτοί, όλες οι οδηγίες για το ταξίδι έχουν δοθεί, αλλά οι ταξιδιώτες βραδυπορούν και συνεχώς αναβάλλουν την αναχώρηση, ταξιδεύοντας νοερά με την φαντασία τους….
Αντί για πίστη έχουμε ανάγκη από συνειδητή και υπεύθυνη δράση. Αυτό που έχει σημασία είναι τι μπορώ να κάνω μ’αυτά που “γνωρίζω” στην καθημερινότητα, αντί να ονειροπολώ και να φαντάζομαι ότι ζω…
Στα βιβλία δεν βρίσκει κανείς τη “Γνώση που σώζει”, αλλά στην καλύτερη περίπτωση “συνταγές” και “ταξιδιωτικούς οδηγούς”. Πρέπει εσύ να δοκιμάσεις στην πράξη τις οδηγίες, ούτως ώστε να επιβεβαιώσεις, να συμπληρώσεις ή και να απορρίψεις τα όσα υποστηρίζουν (όλες οι πηγές δεν είναι δυστυχώς αξιόπιστες και περιέχουν συχνά λάθη, παραλήψεις, παρερμηνείες, άγνοια και φαντασιοπληξίες ).
Πρέπει να περπατήσεις με τα δικά σου πόδια προς την κατεύθυνση που σου δείχνουν, να δοκιμάσεις καινούργια μονοπάτια, να χαθείς και να ξαναβρείς το δρόμο σου μέσα από το βίωμα. Ο αληθινός ερευνητής ούτε πιστεύει επιπόλαια, ούτε απορρίπτει αβίαστα καμία υπόθεση. Εξετάζει αντικειμενικά -εμπειρικά τα πάντα και απορροφά τη γνώση που μεταβολίζει και ενσαρκώνει.
Αν κάτι δεν μπορεί ακόμα να το επεξεργαστεί το αφήνει για αργότερα όταν το Είναι του θα έχει διευρυνθεί και η κατανόησή του οξυνθεί.

ο δρόμος του μαθητή χωρίς το δάσκαλο

Ϋπεροχη Μερα ξανα

Λοιπόν τελευταία θυμάμαι πολλά. Το κειμενο σου mikrouli11 μου θύμισε κάτι. "οταν είμασταν στο παλιό ναό ακο'μα είπα εγώ η εξυπνουά στην Αιθηρόη γιατί δεν κάνει κάτι σα σεμνάρια η σχολ'η για να διδάσκει. Και μου πε.......γιατί να το κ'ανω αυτό; κι εγω της απαντούσα και μετα παλι μου έγραφε τι και γιατί αυτό και κάθε φορά που της απαντούσα εκείνη παλι κάτι με ρωτούσε. Εεεεε! Μέχρι που βαρέθηκα και δεν της το ξανάπα! Κι αφού πέρασαν μ'ερες την ρώτησα γιατί το κάνε όλο αυτό γιατί δεν μπορούσα να εξηγήσω το τρόπο τηςς και λέει.......γιατί αγαπώ τον άνεμο! Εσείς θα καταλαβ'ενατε; εγώ όχι!!! Κι εκεί εγώ ξανά!! Δηλαδή την ρώτησα πάλι η εξυπνουά!!......ΘΕς δάσκαλο μου λέει; γεμάτος τόπος! Θες ειδικούς κι οδηγούς; γεμάτος τόπος! Θες θεούς; γεμάτος τόπος. Αν όμως θες εσένα τότε γύρεψε κάτι άλλο.

Δεν την ρώτησα άλλο γιατ'ι το χα παρατεντώσει το σχοινί!!! Τώρα νιώθω όμως τι θέλει να γυρέψω. Δεν είμαι σίγουρη όμως για το.....γιατί αγαπώ τον άνεμο!!! Γρίφος! Και δε ρωτάω με βλέπετε πόσο διακριτικήη είμαι!!

Ναι ξέρω για ποιά λες! Αν σου πω οτι κι εγώ άρχισα νσ περνώ τηλέφωνα; και ξέρεις τι αλλλο σκέφτηκα; μας πάει πότε στα ψ'ηλα πότε στα χαμηλά μάλλον στα απλά....ΚΑι σκέφτηκα ότι ξεχνάμε αυτά τα υπέροχα όμορφα απλά γιατί όλο ψάχνουμε στα ψηλά. Και σκέφτομαι τώρα και κάτι που έγραψε κάπου.....ότι και ξαπλωμένος στο γρασίδι βλέπεις ταστρα. Δεν θυμάμαι που το λέει. Ούτε ξέρω γιατί μου ρθε αυτ'ο στο μυαλό. Αλλά άστρα έχει κι εδώ στα απλά. Γιατί όταν δίνεις χαραα σε ανθρώπους η αυτοί αλλά κι εσ'υ καμια φορά έτσι αγγίζεις τ άστρα. Θέλω να πω ότι για να δεις ψηλά πρώτα είσαι καλά ταχτοποιόντας και τα απλά με αγάπη. Σε μπέρδεψαν οι σκέψεις μου; μπορεί γιατί θυμήθηκα πως ένιωσα όταν είδα τα βίντεο. Κι ας μην 'αφησα σχόλιό εκεί.

Πως τα ταιριάζει έτσι; πότε μας δείχνει άστρα ουρανούς και κόσμους μαγικο'υς και πότε κοντινά ανθρώπινα!!! Και κοίτα να δεις που είναι το ίδιο μαγικ'α. Διαφορετικά μα και ίδιο μαγικά!!!!

Δεν σ ευχαριστησα για κάτι! Που μ αγαπάς κι εμένα το άλλα ντ άλλα!!! Σ ευχαριστώ mikrouli11! Είναι ωραίο να ξέρεις πως κάποιοι σε κοιτο΄υν και στη ψυχή. Κι ευτυχώς εδώ υπάρχουν πολλοί!

Ο Κόσμος δεν είναι άσχημος ή όμορφος…
Ο Κόσμος… είναι αυτό που εσείς Είστε… εσείς Βλέπετε… εσείς Νιώθετε… εσείς Αντιλαμβάνεστε… εσείς Δημιουργείτε…

Αγάπη… Σοφία… Συμπόνια… Καλοσύνη… Δικαιοσύνη… Ελευθερία… Σεβασμός… Γενναιοδωρία… Χαρά…
Αυτά είναι τα βασικά Χρώματα του Κόσμου…

Πυξίδα η Ψυχή και ο Νους...
Ανέμους δίνει η Σοφία...
Σε Θάλασσα πατάει η Ζωή...
Μια μαγική Φρεγάτα όλα τα Όνειρα και τα Θέλω τα Ιερά...


Ναι Αιθηρόη! Σ ευχαριστώ πολύ!

Πολύ όμορφο τραγούδι!

Αιθηρόη έγραψε:

Τα σημεία είναι οι σταθερές… οι σταθμοί από όπου μπορεί να περάσουμε κάποια στιγμή… ή μπορεί και όχι…
Μπορεί να ξεκινήσει κάποιος από το εξάγωνο… μπορεί από οποιοδήποτε σημείο του χάρτη…
Τα σημεία… οι σταθερές των μεγάλων «γεγονότων»… ή επιλογών…



Ένα σημείο…

Ένα τέλος… μία αρχή… ή μία συνέχεια…
Κάθε «χάρτης»… ένας προσωπικός Κόσμος… μία Δημιουργία…
Αυτός ο «χάρτης»…; Απλά μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι μας…
Είναι ζωντανός χάρτης… μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να γεννηθεί νέο σημείο…



Είναι μαγικός «χάρτης»…

Δεν έχει σχήμα και συγκεκριμένη μορφή… όρια… σύνορα… δεν έχει Βορά, Νότο, Ανατολή, Δύση…
Δεν έχει βέλη… ευθείες… κύκλους… δεν έχει εντολές…

Ίσως μοιάζει να σε περιορίζει στα σημεία… ο ζωγράφος χρειάζεται τα χρώματα για να δημιουργήσει…
ακόμη και για να τα ανακατέψει, δημιουργώντας αποχρώσεις, χρειάζεται τα σταθερά χρώματα…
Κανείς δεν γνωρίζει τι «σχέδιο»… δημιουργία… θα σημαδευτεί, θα σχηματιστεί από τον καθένα…
Είναι αδύνατον να είναι ίδια για όλους…

Δικό σας έργο…



Ο Κόσμος δεν είναι άσχημος ή όμορφος…
Ο Κόσμος… είναι αυτό που εσείς Είστε… εσείς Βλέπετε… εσείς Νιώθετε… εσείς Αντιλαμβάνεστε… εσείς Δημιουργείτε…

Αγάπη… Σοφία… Συμπόνια… Καλοσύνη… Δικαιοσύνη… Ελευθερία… Σεβασμός… Γενναιοδωρία… Χαρά…
Αυτά είναι τα βασικά Χρώματα του Κόσμου…

Πυξίδα η Ψυχή και ο Νους...
Ανέμους δίνει η Σοφία...
Σε Θάλασσα πατάει η Ζωή...
Μια μαγική Φρεγάτα όλα τα Όνειρα και τα Θέλω τα Ιερά...

Αυτά τα λόγια με βρήκαν! Επιτέλους κάποιος που καταλαβαίνει όλα αυτά που αισθάνομαι και νιώθω! Κάποιος που μπορεί να μεταφράσει όσα έχω στο μυαλό μου. Είπες ακριβώς όμως, όσα έχω στο νου μου. Χαίρομαι ιδιαίτερα!

Τα λόγια αυτά αναδείχθηκαν την κατάλληλη στιγμή,για να τα δεις!!
Καμία κίνηση μας άσκοπη και άκαρπη.

Πόσο σ αγαπώ!