Οργάνων Όργανο.

Καλησπέρα. Το είχα ψάξει αρκετά το συγκεκριμένο θέμα, όταν όμως κοίταξα στα κείμενα που μας παραπέμπει στου Αριστοτέλους, δεν είχαν καμια απολύτως σχέση με αυτά του γράφοντος.

Το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν στα χέρια των Νεστοριανών καλογέρων της Συρίας και μέσω αυτών έγινε γνωστό σε λόγους Αραβες λόγιους ενώ από τον 8ο αιώνα μ.Χ εμφανίστηκαν οι πρώτες του εκδόσεις, στην Ιταλία και στην Ισπανία στα λατινικά. Σαν κύριοι μελετητές και σχολιαστές του έργου του Αριστοτέλη αναφέρονται ο Δομηνικακός καλόγερος Albert The Great και ο δάσκαλος του Thomas Aquinas (13ος αιώνας μ.Χ) . Στην  Αραβική Αυτοκρατορία το έργο μελετήθηκε από Αραβες και Εβραίους λόγιους. Σήμερα το Οργανον υπάρχει και στα Αγγλικά και μάλιστα κυκλοφορεί στο Amazon.

Πάνω στο βιβλίο αυτό του Αριστοτέλη στηρίχθηκε το βιβλίο του Γεωργίου Λευκοφρύδη του 1977 το οποίο μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω. Ο Γιώργος Λευκοφρύδης ήταν δικηγόρος και ερευνητής της αρχαίας ελληνικής Γραμματείας. Στην εισαγωγή της μελέτης αυτής πάνω στο βιβλίο του Αριστοτέλη αναφέρει ότι κατά την διάρκεια της μελέτης του των αρχαίων κειμένων διάβασε και το βιβλίο του Πλουτάρχου «Περί του Έψιλον εν Δελφοίς»  στο οποίο ο Πλούταρχος προσπαθούσε να ερμηνεύσει τι σήμαινε το γράμμα “Ε” στο Μαντείο των Δελφών και το οποίο βρίσκοταν εξωτερικά αλλά και εσωτερικά στον ναό του Απόλλωνα.  

Παράθεση :

Το εσωτερικό “Ε” στην αρχή ήταν ξύλινο, μετά χάλκινο και τέλος χρυσό, βρισκόταν μεταξύ των δύο Δελφικών ρητών «Γνώθι σαυτόν» και «Μηδέν άγαν» οι οποίες υπήρχαν μέσα σε ένα ισοσκελές και αμβλυγώνιο τρίγωνο αέτωμα και το οποίο έβλεπαν όλοι όσοι έμπαιναν στον ναό.

  Αυτό κίνησε το ενδιαφέρον του συγγραφέα ερευνητή σύμφωνα με τον πρόλογο του βιβλίου και αφιέρωσε την υπόλοιπη ζωή του στην έρευνα και αναζήτηση αυτής της ερμηνείας του “Ε” μέσα από διάφορα αρχαιοελληνικά συγγράμματα. Τελικά ανακάλυψε σύμφωνα με την περιγραφή του περί τα τέλη του 1960 το βιβλίο αυτό το Αριστοτέλη, το “Οργάνων Οργανο” από το οποίο κατάφερε να έχει ένα αντίγραφο από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης καθώς τότε δεν κυκλοφορούσε για το κοινό.

Ο συγγραφέας μελέτησε τα συγγράμματα του Αριστοτέλη τα οποία θεωρούνται από τα πιο δύσκατανόητα περίπου 5 χρόνια και μετά από 15 αναγνώσεις σελίδα προς σελίδα αλλά και λέξη προς λέξη το μετέφρασε για πρώτη φορά στα Νέα Ελληνικά σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του βιβλίου.

Ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του “Οργάνων Οργανο” ανά 10 με 15 στίχους έγραψε προτάσεις που δεν έχουν νόημα γιαυτό το κάνουν και εξαιρετικά δυσνόητο. Παρότι μελετητές έλεγαν ότι αυτό έγινε για διδακτικούς λόγους ο εν λόγω ερευνητής το μελέτησε καθώς θεώρησε ότι αυτό ήταν ένας συγκεκριμένος κώδικας που χρησιμοποιησε ο μεγάλος φιλόσοφος και μέσω του οποίου κρύβονται πολλά μυστικά και για την αποκρυπτογράφηση του κώδικα αυτού χρησιμοποίησε διαφορετικές αποκωδικοποιητικές μεθόδους. Η αποκρυπτογράφηση του βιβλίου είναι πραγματικά εντυπωσιακή και συνδέει τους αρχαίους Ελληνες αλλά και τον Αριστοτέλη και το “Ε” με αρχαίους κοσμοναύτες και τον αστερισμό του Λαγού αλλά και περιέχει μυστικές πληροφορίες για διαστημική τεχνολογία. Εξέδωσε δε το παρακάτω βιβλίο σε 50 αντίγραφα γραφομηχανής τα οποία αποσύρθηκαν μυστηριωδώς, ο συγγραφέας πέθανε και το έργο ξεχάστηκε. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την συγκεκριμένη μελέτη πάνω στο βιβλίο του Αριστοτέλη “Οργάνων Οργανο” και την πραγματικά ενδιαφέρουσα ερμηνεία για το περιεχόμενό του.

Η CIA, έχει εδώ και 40 περίπου χρόνια, ειδικό τμήμα το οποίο ασχολείται με τη λογοτεχνία, την μυθιστοριογραφία και την λαογραφία, τομέας που ερευνά τον τρόπο σκέψης πολλών λαών που η Ιστορία τους είναι μακραίωνη, όπως οι Έλληνες, οι Αιγύπτιοι, οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες, οι Πέρσες και οι Άραβες. 

Το τμήμα αυτό έχει την ονομασία "Τμήμα Έρευνας και Μελέτης Πολιτισμών" (Research and Study of Cultures Department) στο οποίο και εργάζονται κορυφαίοι επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίων και ειδικευμένοι ερευνητές. Η κορυφαία ταινία θρίλερ του Σύντνευ Πόλλακ "Οι Τρείς Μέρες του Κόνδορα" έχει ως θέμα της αυτό ακριβώς το τμήμα της CIA στο οποίο εργαζόταν ο ήρωας της ταινίας (τον ερμήνευσε ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ) και λόγω του οτι κάτι είχε ανακαλύψει σε κάποιο βιβλίο που μελετούσε, έγινε αιτία η υπηρεσία του να δολοφονήσει όλα τα μέλη του τμήματος και να κυνηγήσει αυτόν τον ίδιο μέχρι θανάτου! Το "Τμήμα Έρευνας και Μελέτης Πολιτισμών"  λοιπόν, θεωρείται ένα από τα πιο σπουδαία τμήματα της διαβόητης υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ και λαμβάνονται πολύ σοβαρά υπ' όψη από την εκάστοτε πολιτική, διπλωματική και στρατιωτική ηγεσία τα πορίσματα και οι μελέτες που εκδίδονται κατά καιρούς από αυτό.  

Για πολλούς από εσάς θα είναι άγνωστο αυτό που θα αναφέρω, είναι όμως πασίγνωστο σε λίγους και "μυημένους". Το "Τμήμα Έρευνας και Μελέτης Πολιτισμών", από το 1967 και ειδικά μετά τις επίμονες έρευνες του καθηγητού του Πολυτεχνείου Σ.Κατράκη πάνω σε αυτό, προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το περίφημο βιβλίο του Αριστοτέλη "Το Οργάνων Όργανον", στο οποίο, όπως οι ίδιοι οι Αμερικανοί πιστεύουν, κρύβονται πολύ μεγάλης σημασίας τεχνολογικά μυστικά, τα οποία και είχε ανακαλύψει ο μεγάλος επιστήμονας και καθηγητής του Πολυτεχνείου μαζί με την ομάδα του, την περίφημη "Ομάδα Κατράκη". 

Το γεγονός όμως του ότι δεν κατάφεραν (ακόμη) μέχρι σήμερα να ...διυλίσουν το πιο στρυφνό κείμενο που έχει γραφτεί ποτέ στην Ιστορία και να ανακαλύψουν τα μυστικά του, έγκειται στο ότι για να μπορέσει κάποιος να το κάνει αυτό, πρέπει να είναι όχι μόνο Έλληνας, αλλά και να γνωρίζει ΣΕ ΒΑΘΟΣ την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και τους μαθηματικούς τρόπους που αυτή κρύβει. Και οι επιστήμονες αυτοί, όσο κορυφαίοι και να είναι, στερούνται παντελώς τόσο την Ελληνικότητα που χρειάζεται, όσο και την εκ βάθους γνώση της Αρχαίας γλώσσας. 

Ο δικηγόρος και ερευνητής Γιώργος Λευκοφρύδης, ο οποίος και παρουσίασε το 1976, μια λεπτομερή μελέτη σχετικά με το συγκεκριμένο βιβλίο του Αριστοτέλη και που - κατά πολλούς - θεωρήθηκε ως το ίδιο το αποτέλεσμα των ερευνών της "Ομάδας Κατράκη" και που είχε τον τίτλο "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Εψιλον- Το Οργάνων Όργανον του Αριστοτέλη", θεωρήθηκε από τη διανόηση της εποχής εκείνης περίπου ως..."θεότρελλος" και απαξιώθηκε παντελώς! 

Το βιβλίο όμως που περιείχε την έρευνα αυτή και τυπώθηκε σε κάποιες εκατοντάδες μόλις αντίτυπα, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από όλα τα βιβλιοπωλεία της Αθήνας, στα οποία είχε κυκλοφορήσει! Λέγεται μάλιστα ότι το εξαφάνισαν οι ίδιοι οι μετέχοντες στην Ομάδα Κατράκη, από φόβο μήπως πέσει στα χέρια της διαβόητης CIA και του "Τμήματος Έρευνας και Μελέτης Πολιτισμών". 

Από το θρυλικό - πλέον - αυτό βιβλίο, διασώθηκε ΜΟΝΟΝ το ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, το οποίο και επανατυπώθηκε και κυκλοφορεί σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία μέχρι και σήμερα.

«   Οταν άρχισα να μελετώ τον Αριστοτέλη, ήμουν 19 χρονών, δευτεροετής της Παντείου και...τρελαμένος με τη "μυστηριακή" του καταβολή και με το παράξενο, όσο και ...άκρως στρυφνό του έργο. Ομολογώ οτι τα βρήκα αρκετά σκούρα, γιατί απλά δεν είχα να κάνω με κάποιο - ο,τι να 'ναι - κείμενο, αλλά γιατί σίγουρα διότι είχα να κάνω ίσως με την κορωνίδα της Ελληνικής Αρχαίας Γραμματείας.

Φιλόλογος δεν ήμουν. Δεν σπούδαζα στη Φιλοσοφική. Στο τμήμα Κοινωνιολογίας ήμουν απλά, χωρίς καμιά σπουδαία περγαμηνή, πέραν των Αρχαίων Ελληνικών που είχα διδαχτεί στο Λύκειο. Γιατί όμως ...αποτόλμησα το...σχεδόν ακατόρθωτο για μένα; Μα για τον απλούστατο λόγο οτι ήμουν συνεπαρμένος απο το έργο του μεγάλου αυτού Έλληνα, που άλλαξε με τις διδαχές και τις...αποκαλύψεις του τον ίδιο τον Κόσμο! Και θέλησα να τον γνωρίσω περισσότερο.

Αρχίζοντας να μελετώ το πλέον γνωστό απ όλα έργο του, τα "Φυσικά", παράλληλα έψαχνα να βρώ και όσο περισσότερα στοιχεία μπορούσα για τη ζωή και το έργο του. Παρ΄όλο όμως που επρόκειτο για έναν απο τους μεγαλύτερους Ελληνες Φιλοσόφους και πολυεπιστήμων, εντούτοις ανακαλύπτω πως...γνωρίζουμε πολύ λίγα πράγματα τόσο για τη ζωή του, όσο και για το ίδιο του το έργο.

Να φανταστείτε οτι ενώ έχει γράψει περι τα 320 έργα, εντούτοις σώζονται γύρω στα 102(!) κι αυτά διασώθηκαν απο ...Ελληνες μοναχούς (καλόγερους του Αγίου Ορους), οι οποίοι και αντέγραψαν εκ νέου σε πάπυρους ό,τι μπόρεσε να βρεθεί απο την κατεστραμμένη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας καθώς και απο τις, επίσης κατηργημένες, Πανεπιστημιακές σχολές των Αθηνών.

Τα περισσότερα έργα που είχαν διασωθεί απο τους ηρωικούς αυτούς μοναχούς, καταληστεύθηκαν απο τους Ενετούς κυρίως, την περίοδο της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα, όταν οι Σταυροφόροι είχαν καταλάβει την Κων/πολη το 1204 μ.Χ. και είχαν μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος των θησαυρών του Βυζαντίου στη Βενετία και το Βατικανό.

Κι έτσι, ένα μεγάλο μέρος των έργων του μεγάλου Έλληνα Δασκάλου, κατέληξε στη...Βιβλιοθήκη του ...Πάπα, απ όπου και...διαμοιράστηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη, αφήνοντας τους, σκλαβωμένους στους Τούρκους, Ελληνες, στο σκοτάδι και την αγραμματοσύνη.


Σημειωτέον οτι ο Αριστοτέλης τιμάται απο την Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία, εικονιζόμενος σε πολλές τοιχογραφίες κυρίως σε μονές του Αγίου Ορους, ως Οσιος και Πρωτεργάτης της χριστιανικής Φιλοσοφίας και Ηθικής.

Πάμε παρακάτω.

Η...μυστηριώδης γέννηση και ο περίεργος...θάνατος!

Το γεγονός λοιπόν οτι εν τέλει...γνωρίζαμε πολύ λίγα για τη ζωή του, αυτό με ανάγκασε αφ' ενός να αφήσω για λίγο κατα μέρος τη μελέτη των Φυσικών και αφ' ετέρου να επικεντρωθώ στην αναζήτηση αυτών των περισσότερων στοιχείων που θα με οδηγούσαν στο να κατανοήσω όσο γίνεται περισσότερο αυτή τη μεγάλη, αλλά και τόσο αινιγματική προσωπικότητα.

Μέσα απο αυτή μου λοιπόν την αναζήτηση, ανακαλύπτω τρία πράγματα:

1) Οτι δεν υπήρξε πουθενά κάποιο στοιχείο, ουτέ καν σε ιστορικά κείμενα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, που να υποδηλώνει την ακριβή ημερομηνία γέννησής του (!)
2) Οτι επίσης δεν υπήρξε σαφής ημερομηνία...θανάτου του (!) παρά μόνο ΦΗΜΕΣ που εν τέλει δεν αποδείχτηκαν ΠΟΤΕ και
3) Την παράξενη ιστορία ενός βιβλίου που είχε γράψει ο δικηγόρος Γιώργος Λευκοφρύδης με τον τίτλο "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Εψιλον" με θέμα το...πιό στρυφνό έργο του Αριστοτέλη, ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ !

Για να γίνω πιο σαφής, πιάνω μία πρός μία τα...συμπεράσματα των ..."ανακαλύψεών" μου.

Το πρώτο έχει να κάνει με την ημερομηνία γεννήσεώς του. Πράγματι, εδώ πέφτει ένα...μικρό σκοτάδι. Σχεδόν τα περισσότερα βιογραφικά του σημειώματα που είχαν δημοσιεύσει πολλά έγκυρα επιστημονικά εγχειρίδια, ελληνικά και ξένα, έχουν ως χρονολογία γεννήσεως του μεγάλου Έλληνα, το έτος 384 π.Χ. Εκεί όμως που διαφωνούν ριζικά, είναι ο...μήνας γέννησής του. Η Ιστορία του Ελληνικού Εθνους του Παπαρρηγόπουλου, αναφέρει ως μήνα γέννησης τον Δεκέμβρη του 384. Η εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου όμως, του Ιωάννη Πασσά, ένα απο τα πλέον ΕΓΚΥΡΑ εγχειρίδια που έχουν παρουσιαστεί ποτέ στην σύγχρονη ελληνική γραμματεία, αναφέρει ως μήνα γέννησής του τον...Ιούλιο του ιδίου έτους, ενώ η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια (επίσης ένα απο τα πλέον έγκυρα επι διεθνούς επιπέδου εγχειρίδια) την τοποθετεί έναν μήνα...αργότερα, δηλαδή τον...Αύγουστο επίσης του ιδίου έτους! Εκεί δε που υπάρχει ...μέγα σκότος, είναι στην...ημέρα! Δεν αναφέρεται πουθενά, αλλά βέβαια αυτό είναι το λιγότερο! Εδώ δεν τα...βρίσκουν οι ερευνητές στον μήνα, στη...μέρα θα τα βρούν;

Πάμε στο δεύτερο, που είναι ακόμα πιο αινιγματικό: ο θάνατός του! Η επίσημη ημερομηνία που καταγράφεται στην - ποιά άλλη; - Ιστορία του Ελληνικού Εθνους του Παπαρρηγόπουλου, είναι η 22η του Οκτωβρίου του 322 π.Χ., δύο χρόνια δηλαδή μετά τον θάνατο του μεγάλου του μαθητή, του Αλέξανδρου και μάλιστα ως αιτία θανάτου του, αναφέρεται κάποια στομαχική λοίμωξη,  σε συνδυασμό με την θλίψη και την μελαγχολία στην οποία και είχε πέσει με κύρια αιτία τον θάνατο του Αλέξανδρου μιας και με αφορμή το γεγονός αυτό, οι οπαδοί του αντιμακεδονικού "κόμματος" των Αθηνών νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εκδικηθούν τους Μακεδόνες στο πρόσωπο του. Πιο αναλυτικά, το ιερατείο, με εκπρόσωπό του τον ιεροφάντη του ναού της Ελευσίνιας Δήμητρας, Ευρυμέδοντα, αλλά και η σχολή του Ισοκράτη με το Δημόφιλο ως πρύτανη, κατηγόρησαν τον Αριστοτέλη για ασέβεια ("γραφή ασεβείας"), επειδή είχε ιδρύσει βωμό στον Ερμία, είχε γράψει τον ύμνο στην Αρετή και το επίγραμμα στον ανδριάντα του Ερμία, στους Δελφούς. Ο Αριστοτέλης όμως, επειδή κατάλαβε τα πραγματικά κίνητρα και τις αληθινές προθέσεις των μηνυτών του, έφυγε για τη Χαλκίδα, προτού γίνει η δίκη του (323 π.Χ.). Εκεί έμεινε, στο σπίτι που είχε από τη μητέρα του, μαζί με τη δεύτερη σύζυγό του την Ερπυλλίδα και με τα δύο του παιδιά, το Νικόμαχο και την Πυθιάδα.

Ολα ωραία και καλά μέχρις εδώ, αλλά στο θέμα του θανάτου είναι που το πράγμα μπερδεύει. Κατ' αρχάς, πουθενά δεν βρίσκεται έστω και μια ένδειξη οτι ο Αριστοτέλης έπασχε απο ...στομάχι. Δεν αναφέρεται σε καμμία πηγή (τουλάχιστον γνωστή σε μένα). Επίσης, ο Παπαρρηγόπουλος συνεχίζοντας, προχωράει ακόμη παραπέρα, λέγοντας οτι το σώμα του μεγάλου σταγειρίτη, μεταφέρθηκε στα...Στάγειρα (!) και μάλιστα οτι του έγινε μεγάλη κηδεία με όλες τις τιμές κλπ κλπ. Η Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια, διαψεύδει πλήρως τον Παπαρρηγόπουλο, γράφοντας απλά οτι...πέθανε μεν ο Αριστοτέλης αλλά ο τάφος του δε βρέθηκε...ποτέ! Τα ίδια περίπου αναφέρει και η Μπριτάνικα της Οξφόρδης! Για να μην πάμε και σε έκείνη την...απίστευτη δήλωση του καθηγητή Πυρηνικής Φυσικής και Μηχανολογίας Γεωργίου Γκιόλβα, ο οποίος και δήλωσε σε συνέντευξή του οτι ο Αριστοτέλης ήταν...εξωγήινος και...αντί να πέθάνει...επέστρεψε στον...πλανήτη του! (Θα τα δούμε πιο κάτω αυτά)

Απο πού τα βρήκε λοιπόν όλα αυτά ο αείμνηστος Δάσκαλος του Γένους Παπαρρηγόπουλος; 
Αλλά αυτό είναι ένα ερώτημα που...δεν είναι ώρα να το αναλύσουμε.

Οσον αφορά δε την εγκυκλοπαίδεια του "Ηλίου", αυτή περιέργως αναφέρει ...ακόμη λιγότερα και μπερδεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Και λέω "περιέργως", διότι ο Ιωάννης Πασσάς, δημοσιογράφος, μελετητής της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας, της...παρα-ιστορίας αλλά και μέγας Ελληνολάτρης καθώς και...έμπορος χάρτου, δείχνει να έχει ...ιδιαίτερη αδυναμία στον Αριστοτέλη. Αναφέρει με εξαιρετική επιμέλεια σχεδόν τα ...πάντα (όσα ήταν γνωστά τελος πάντων) περι του βίου του μεγάλου Ελληνα Φιλοσόφου, αλλά στον ...θάνατό του, μας τα...χαλάει. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, μας λέει οτι ο Αριστοτέλης δεν πέθανε (μιας και η εκδοχή Παπαρρηγόπουλου δεν αποδεικνύεται απο πουθενά) αλλά...χάθηκε! Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ και τελευταία φορά που τον είδε κόσμος και η οικογένειά του, ήταν κάποια μέρα του Οκτώβρη του 322 μ.Χ. Εκτοτε, ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ Η ΤΥΧΗ ΤΟΥ!

Πού είναι η αλήθεια και πού το ψέμα;

Και ερχόμαστε στο τρίτο. Στο αινιγματικό βιβλίο του Γιώργου Λευκοφρύδη, το οποίο και συνοδεύεται απο την πλέον σκοτεινή ιστορία συνωμοσίας, η οποία και παρα λίγο να ανατρέψει ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα για τις γνώσεις των αρχαίων παππούδων μας στον τομέα της τεχνολογίας και της ...τεχνογνωσίας.

Το "παράξενο" Εψιλον των Δελφών, ο Πλούταρχος και ο...Αριστοτέλης!

Ενα ερώτημα, που απασχόλησε πολλούς αρχαιολόγους κατά το παρελθόν, ήταν αυτό που αφορούσε ένα γράμμα της ελληνικής αλφαβήτου, και πιο συγκεκριμένα το γράμμα Ε, το οποίο βρισκόταν ακριβώς στη μέση του αετώματος του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς. Αυτό το ερώτημα απασχόλησε και τον Ελληνα Μαθηματικό και γιατρό Στέφανο Καραθεοδωρή, γιό του μεγάλου φυσικού και μαθηματικού (και δασκάλου του Αινστάιν, για να μη ξεχνιώμαστε)  Κων/νου Καραθεοδωρή, ο οποίος έκανε και μια πραγματεία-σπουδή πάνω σε αυτό το θέμα υπο τον τίτλο "Το Εν Δελφοίς ΕΙ" (Προσέξτε, όχι "Ε" αλλά..."ΕΙ")

Πρώτος απ όλους, το σύμβολο αυτό το αναφέρει ο Πλούταρχος στο έργο του "Περι του Εψιλον του εν Δελφοίς". Το σύγγραμα αυτό του μεγάλου Ελληνα χρονικογράφου, βιογράφου και ιστορικού, φυλάσσεται στην Οξφόρδη σε έκδοση στα Αρχαία Ελληνικά, αντίγραφο του πρωτοτύπου το οποίο βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού (καί αυτό). (Στην ελληνική αγορά βιβλίου μπορείτε να το βρείτε απο τις εκδόσεις Ζήδρος, 2002).

Στο σύγγραμά του, αναφέρει το ιστορικό της τοποθέτησης του γράμματος αυτού στο αέτωμα του ναού του Απόλλωνα, αλλά δεν αναφέρει το ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ. Για την ιστορία, να πούμε οτι το γράμμα "Ε" ήταν τοποθετημένο πράγματι στο αέτωμα του ναού (αέτωμα=ένα μεγάλο ευρύ ισοσκελές τριγωνο) στη μέση μεταξύ των (γνωστών) γνωμικών - επιγραφών "ΓΝΩΘΙ Σ' ΑΥΤΟΝ" και "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ". Το πρώτο "Ε" ήταν ξύλινο και το είχε βάλει εκεί ο Σόλων ο Αθηναίος. Οταν το σύμβολο-γράμμα σάπισε με τα χρόνια, οι Αθηναίοι, περισσότερο για να τιμήσουν τον Σόλωνα παρά για το αυτό καθ' αυτό το σύμβολο που δεν ήξεραν και τι εσήμαινε, τοποθέτησαν στη θέση του ένα άλλο ίδιο, φτιαγμένο απο χαλκό αυτή τη φορά. Οταν πάλι με τα χρόνια, το χάλκινο "Ε" σκούριασε και η όψη του ήταν οικτρή, η Λιβία Δρουσίλα, γυναίκα του αυτοκράτορα της Ρώμης Οκταβιανού Αυγούστου, το έβγαλε και στη θέση του έβαλε ένα πανομοιότυπο απο καθαρό χρυσό.... Και για να κάνει ιδιαίτερη μελέτη ο Πλούταρχος πάνω σε αυτό το αινιγματικό ζήτημα, φαίνεται οτι το σύμβολο που είχε δωρίσει η Λιβία Δρουσίλα υπήρχε ΑΚΟΜΑ επάνω στο αέτωμα και επειδή ο Πλούταρχος ήταν ο ...μεγάλος ερευνητής (ας πούμε) της εποχής, το συγκεκριμένο θέμα του δημιούργησε απορίες ως προς τον συμβολισμό του και τον λόγο της ύπαρξής του.

Μέσα στην πραγματεία του όμως, ο Πλούταρχος στήνει έναν διάλογο με μερικούς άλλους φιλοσόφους της εποχής, όπου ο ...καθένας λέει το...μακρύ και το κοντό του σχετικά με το γιατί της υπάρξεως του συμβόλου. Ενας λέει πως το "Ε", ως δεύτερο φωνήεν, δείχνει τον Απόλλωνα ΩΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΤΗ ΤΑΞΗ ΘΕΟ μετά τον Δία και γι αυτό το σύμβολο τοποθετήθηκε εκεί για να πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Ενας άλλος το πάει ακόμη παραπέρα, λέγοντας πως συμβολίζει τη ...μαντική(!), οπότε το δεχόταν σαν..."ΕΙ" και όχι σαν "Ε" (νά λοιπόν γιατί ο Καραθεοδωρής στο σχετικό του δοκίμιο το παρουσιάζει κι εκείνος ως "ΕΙ" και όχι ως "Ε"), ένας τρίτος το αναγάγει ως μαθηματικό σύμβολο, υποστηρίζοντας οτι εξισώνεται προς το σύνολο της μαθηματικής επιστήμης, μιας και είναι το άθροισμα των πρώτων μονάδων - δηλαδή του ΤΡΙΑ και του ΔΥΟ και επειδή η μαθηματική επιστήμη θεωρούνταν πως πήγαζε κατ' ευθείαν απ τους θεούς, το "Ε" τοποθετήθηκε εκεί για λόγους ...δοξαστικούς και κάποιος τέταρτος διαφώνησε με όλους τους άλλους, υποστηρίζοντας οτι συμβολίζει ...απλά κάποια Θεότητα που δεν γνώριζαν ακόμη την ύπαρξή της.

Κι έτσι, μέσα και απο αυτό το "ντοκουμέντο" της εποχής, καταλαβαίνουμε πως ούτε οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν το ΓΙΑΤΙ της υπάρξεως αυτού του...περίεργου και αινιγματικού "Ε".

Μα αν δεν το γνώριζαν αυτοί, τότε ποιός στα κομμάτια μπορούσε να γνωρίζει;

Απο εδώ, απο ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ το σημείο, ξεκινάει η πορεία ενός "μύθου", ενός βιβλίου, ενός θρίλερ και μιας θεωρίας συνωμοσίας, που απασχόλησε αργότερα μέχρι και την ίδια την ίδια τη...CIA και που είχε ως αποτέλεσμα να χαθούν τεχνολογικές γνώσεις που ίσως και να άλλαζαν τη πορεία της Ελλάδας αλλά και της ίδιας της Ανθρωπότητας!

Ο μοναχικός δικηγόρος και το βιβλίο-μύθος

Ο Γιώργος Λευκοφρύδης, υπήρξε ένα μοναχικό άτομο. Ενας άνθρωπος απίστευτα ευφυής, αλλά και...τρομερά παρορμητικός. Ως δικηγόρος, δεν υπηρξε και πολύ γνωστός. Λίγοι τον ήξεραν. Ηταν Ποινικολόγος κι απ τους πολύ καλούς μάλιστα, αλλά...είχε ένα ιδίωμα: Ηθελε να υπερασπίζεται ΜΟΝΟ τους ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ άθώους! Δεν δεχόταν επ' ουδενί να υπερασπιστεί ενόχους (πράγμα που τον έφερε και κάποια στιγμή αντιμέτωπο με τον ίδιο τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών) και μάλιστα πολλές φορές είχε έρθει και σε σφοδρή σύγκρουση με γνωστούς συναδέλφους του, οι οποίοι κατόρθωναν μέσα απο...όχι και τόσο "καθαρούς δρόμους" να αθωώνουν ή να γίνονται αιτία να...καταδικάζονται εγκληματίες με τις ελαφρότερες ποινές. Η υπόθεση "Λασκαρίδη" (ενός αθώου που κατηγορήθηκε άδικα για τον φόνο της εύπορης συζύγου του) ήταν αυτή που τον σημάδεψε, καθώς δεν μπόρεσε να αποδείξει την αθωότητα του πελάτη του κι αυτό τον έκανε να αλλάξει ειδικότητα και μετά να ασχοληθεί περισσότερο με την έρευνα αρχαίων κειμένων και στο τέλος να...πεθάνει μόνος και λησμονημένος.

Ο Λευκοφρύδης, μέσα απο την έρευνά του ως προς τη μελέτη της μαθηματικής λειτουργίας του ελληνικού αλφαβήτου, σκαλώνει στο...επίμαχο "Ε" των Δελφών και του ναού του Απόλλωνα. Η απορία του τόσο για την ύπαρξη του επίμαχου συμβόλου στο αέτωμα του πιο δημοφιλούς ναού της ελληνικής αρχαιότητας και όχι μόνο, τον έβαλε στο τρυπάκι να αρχίσει να ψάχνει. Ο Πλούταρχος, ως ο μόνος ερευνητής της αρχαιότητας ο οποίος έδινε και τα περισσότερα στοιχεία για την ύπαρξη του συμβόλου αλλά και την "ιστορία" του, δεν τον ικανοποίησε, και σωστότατα. Υπήρχαν πολλές αντιφάσεις, αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις και ...ισχυρισμοί που άγγιζαν τη γελοιότητα κι επειδή κανείς σύγχρονός του δεν είχε ασχοληθεί σοβαρά πλήν του Στέφανου Καραθεοδωρή με το θέμα, αποφάσισε αυτός απο μόνος του να πάρει το ...θέμα στις πλάτες του.

Οπως μας αφηγείται ο ίδιος μέσα απο τη σύντομη βιογραφία του, απέρριψε με τη μία όλες τις απόψεις που παρέθετε ο Πλούταρχος (για τους πιο πάνω λόγους που παρέθεσα κι εγώ) και ξεκινάει ένα ...απίστευτο τόλμημα: Να ΞΕΣΚΟΝΙΣΕΙ ΟΛΗ την ...γνωστή ως σήμερα Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, δηλαδή κάπου 10.000(!!!) συγγράματα, τομίδια, κώδικες, πραγματείες, θεατρικά, πεζά, έπη, ολιγοσέλιδα ή πολυσέλιδα, μέχρι και...επιγραφές μήπως κάπου εκεί μέσα, ανακαλύψει μια ένδειξη - έστω - του λόγου της υπάρξεως του "Ε"!

Δέκα χρόνια ΑΝΕΛΕΗΤΗΣ δουλειάς που του στοίχισε μια ολόκληρη περιουσία! Το "Εν Δελφοίς Ε" του είχε γίνει έμμονη ιδέα, τέτοια που δεν δίσταζε μπροστά σε τίποτα προκειμένου να φτάσει στο ποθούμενο, δηλαδή να βρεί ένα κείμενο που δεν μπορούσε να το βρεί στην Ελλάδα και του έλειπε απο την έρευνά του. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να απευθυνθεί ακόμη και σε...συλλέκτες και να πληρώσει τεράστια ποσά (τα οποία και δανειζόταν) για να πάρει ένα αντίγραφο ή μια σελίδα. Απο τους ισχυρισμούς του και μόνο, αντιλαμβανόμαστε οτι αυτός ο άνθρωπος δεν είχε πάρει...χαμπάρι το τι γινόταν, σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο στην ταραγμένη δεκαετία του '60 όπου και έλαβε χώρα η αναζήτησή του. Διότι, πολύ απλά, πρέπει να δούλευε...νυχθημερόν και χωρίς ανάσα για να μπορέσει να βγάλει όλη αυτή την ύλη που είχε μαζέψει. Κι όλα αυτά κυριολεκτικά για το...ΤΙΠΟΤΑ, μιας και, όπως και πάλι ο ίδιος ισχυρίζεται, έψαχνε διακαώς και με πείσμα, ένα "κάτι" ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΙ!

Και φτάνει η στιγμή που περίμενε για να πάρει, όχι απλά κάποιες απο τις απαντήσεις τις οποίες αναζητούσε, αλλά κυριολεκτικά να βρεθεί μπροστά, ίσως στην πιο σημαντική ανακάλυψη απ' όλες: Στην αποκωδικοποίηση του κορυφαίου έργου του Αριστοτέλη "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ" και τι ακριβως αυτό πραγματευόταν!

Φυσικά, δεν το ανακάλυψε απο μόνος του. ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ. Ισως τη σημαντικότερη! Απο δύο διάνοιες της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας. Τους πλέον γνωστούς, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Τον καθηγητή Μεταλλειολογίας Σταύρο Κατράκη και την "Ομάδα" του και τον Πυρηνικό Φυσικό, Μαθηματικό και εφευρέτη Γιώργο Γκιόλβα.

Η "Ομάδα Κατράκη", η αριθμολογία και το μαθηματικό Ελληνικό Αλφάβητο!

Οσοι απο εσάς είστε...ψαγμένοι και "μυημένοι" στην λεγόμενη "παρα-Ιστορία", έχετε σίγουρα ακουστά αυτήν την θρυλική ομάδα επιστημόνων, που είχε ως επικεφαλή της τον καθηγητή του Ε.Μ.Π Σταύρο Κατράκη. Ο Κατράκης υπήρξε μια απο τις πολλές διάνοιες που είχε τότε το Πολυτεχνείο, τότε δηλαδή που ο ρομαντισμός, η έφεση προς τη Γνώση και μόνον και φυσικά ο σεβασμός που απέπνεε ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα, στην κυριολεξία περίσσευαν. Πολλοί λένε πως ο Κατράκης πήρε τη θέση που είχε στο Πολυτεχνείο επειδή τον υποστήριξαν τόσο ο Αριστοτέλης Ωνάσης όσο κι ο  Κων/νος Καραμανλής. Αλλιώς, σίγουρα θα είχε περίοπτη θέση σε κάποιο μεγάλο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, το Harvard ή το Yale, το οποίο και τον βολιδοσκοπούσε πεισματικά.

Ο Καραμανλής μάλιστα τον είχε καλέσει τρείς-τέσσερις φορές στο γραφείο του, για να τον ενημερώσει σχετικά με τις έρευνες που έκανε για τους υδρογονάνθρακες - ναί, το αν ξέρουμε σήμερα οτι ...είμαστε τίγκα στο πετρέλαιο και στο φυσικό αέριο, το χρωστάμε στον Κατράκη - το ουράνιο, το όσμιο (που κοστίζει σήμερα 65.000 ευρώ το...γραμμάριο!!!) και άλλα σπάνια μεταλλεύματα.


Το κοίτασμα του όσμιου μάλιστα ξεκινάει απ το Καστελλόριζο και καλύπτει σχεδόν όλη τη γραμμή των Δωδεκανήσων και κυρίως των ...Ιμίων! Ο Έλληνας καθηγητής δε, εξέδωσε και μια εκτενέστατη μελέτη το 1965 με τίτλο "Ο Ορυκτός Πλούτος και η οικονομική ανάπτυξη της Χώρας", ένα βιβλίο που έκανε πάταγο στην επιστημονική κοινότητα τότε και κυριολεκτικά... εξαφανίστηκε απ τα ράφια των βιβλιοπωλείων! Λίγα χρόνια αργότερα, η Χούντα των Συνταγματαρχών, φρόντισε διακριτικά και να το...εξαφανιστεί εντελώς απο την αγορά της Ελλάδας και φυσικά απο τις βιβλιοθήκες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Αντίτυπα του βιβλίου όμως είχαν σταλεί τόσο στον Αριστοτέλη Ωνάση (που σκόπευε μάλιστα να μπεί ενεργά στο ενεργειακό παιχνίδι) όσο και στον ίδιο τον Καραμανλή, που τότε ήταν αυτο-εξόριστος στο Παρίσι. Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη αυτής της μελέτης κι ακόμη πιο λίγοι το έχουν στις βιβλιοθήκες τους.

Ο Κατράκης λοιπόν, μόνο τυχαίος δεν ήταν. Υπήρξε μέλος της συντονιστικής Επιτροπής Προβολής Ελληνικής Οικονομίας, επίτιμο μέλος του Ανεξάρτητου Κέντρου Πυρηνικών και Επιστημονικών Ερευνών που είχε ιδρύσει η άλλη μεγάλη διάνοια της εποχής, ο πυρηνικός Φυσικός και Μηχανολόγος Γεώργιος Γκιόλβας και ασφαλώς μέλος της επιστημονικής ομάδας του Δημοκρίτιου Πανεπιστημίου Θράκης. Ο Σταύρος Κατράκης όμως είχε και τη...δική του ομάδα, αυτή τη θρυλική "Ομάδα Κατράκη", που τόσα πολλά έχουν γραφτεί γι αυτήν, κυρίως απο τους λεγόμενους...αρχαιολάτρες, των οπαδών της παρα-φιλολογίας τύπου "Ομαδάς Ε" και λοιπά.

Ο Κατράκης ήταν ένας απο τους λίγους επιστήμονες-διάνοιες που μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ήταν φλογερός πατριώτης. Με μεγάλο έργο στο ενεργητικό του, φρόντιζε πάντα να στέλνει τα... δικά του μηνύματα προς ...πάσα κατεύθυνση. Είχε βάλει την επιστήμη του ολοκληρωτικά στην υπηρεσία της Πατρίδας, αλλά επειδή η Πατρίδα ανέκαθεν βρισκόταν στα νύχια ανίκανων, μειοδοτών, προδοτών και ανδρεικέλων, ο Κατράκης και το έργο του δεν είχαν ανάλογη συνέχεια.

Σχεδόν τα ίδια ισχύουν και για τον Γιώργο Γκιόλβα. Με σπουδές στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης και της Πάντοβας, γρήγορα έδειξε τις εκπληκτικές δυνατότητές του στην εφαρμογή της σύντηξης της ύλης. Αισθάνεται κανείς δέος μελετώντας το βιογραφικό του. Ιδρυτής του Ανεξάρτητου Κέντρου Πυρηνικών και Επιστημονικών Ερευνών, συνεργασίες με τη ΝΑSΑ και τον "Δημόκριτο" και εφευρέσεις που...κόβουν την ανάσα, ο Γκιόλβας υπήρξε κάποτε το ...μήλον της Εριδος μεταξύ των πανεπιστημίων των ΗΠΑ. Η μεγάλη όμως αυτή διάνοια, έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία της Πατρίδας του ψυχή τε και σώματι. Και ό,τι μπορούσε να μάθει περισσότερα μέσα απο τις έρευνές του, το κανε για να την δεί κάποτε μεγάλη και ανεξάρτητη...

Ας γυρίσουμε όμως στον Λευκοφρύδη και στην πεισματική του αναζήτηση. Σύμφωνα λοιπόν με τα λεγόμενά του, ο ερευνητής-δικηγόρος ξεκινώντας τη μελέτη του ΟΡΓΑΝΟΥ, αρχίζει να τα...χάνει και να βυθίζεται ολοένα μέσα σε έναν κυκεώνα εννοιών, δυσνόητων προτάσεων και ...ακαταλαβίστικων συμπερασμάτων. Εχοντας ίδιαν πείρα απο το γράψιμο του Αριστοτέλη και απο τη διατύπωση των διαφόρων εννοιών που αυτός συνήθιζε να κάνει, βλέπει πως ...κάτι δεν πήγαινε καλά σε ορισμένα σημεία των κειμένων του. Συγκεκριμένα, ο Λευκοφρύδης επισημαίνει (και δικαίως, καθώς το διαπίστωσα κι εγώ ο ίδιος προσπαθώντας να διαβάσω το ΟΡΓΑΝΟΝ) οτι γιατί, ενώ ο Αριστοτέλης γνωρίζει θαυμάσια Ελληνικά (τόσο τη δημοτική, όσο και τη λόγια γλώσσα), "τρώει" ένα 40% απο τις λέξεις που χρειάζονται απαραιτήτως για να γίνει κατανοητός στο ακέραιο; Κι ακόμα: ενώ γράφει μια χαρά, στρωτά και όσο το δυνατόν κατανοητά, γιατί κάθε 10 με 15 στίχους βάζει και μια φράση 10 με 15 λέξεις "άβαλα-μαντάβαλα ατάκτως ειρημένα" έτσι που να μη μπορεί κάποιος να την εξηγήσει με τίποτα; Εν ολίγοις, ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ νόημα; Και διερωτάται ο Λευκοφρύδης: ΤΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙ (ο Αριστοτέλης) ή ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ;

Ας πάρουμε για παράδειγμα μια φράση απο τα "Κατοπινα - Επιλυτικά", χωρίο 99α, στίχοι 8-11 στη σελίδα 180:

"Οίον, διατί και εναλλάξ ανάλογον; Αλλο γαρ αίτιον εν γραμμαίς και αριθμοίς και το αυτό γε, η μεν γραμμή, άλλο, ή δ' έχων αύξησιν τοιανδί, το αυτό. Ούτως επι πάντων."

Μετάφραση:

"Γιατί το εναλλάξ είναι ανάλογο, ίσον γιατί το χιαζόμενο είναι αντίστοιχο. Επειδή άλλο είναι το αίτιο στις γραμμές και άλλο στους αριθμούς κι αυτό το ίδιο βέβαια, αν πρόκειται για γραμμή είναι άλλο, ενω αν έχει κάποια αύξηση, τότε θα ναι το...ίδιο"!!!!

Αν εσείς που διαβάζετε το κείμενο, βρείτε κάποιο νόημα σε όλο αυτό το γραφέν, ελάτε να μου το πείτε και μένα. Αλλά μην κουράζεστε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΗΜΑ!

Αν το θέσεις όμως το ζήτημα με τη...φαντασία που χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ σε συνδυασμό με την ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ που έχει το αλφάβητό μας που ταυτόχρονα ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ, τότε βρίσκεσαι ΟΝΤΩΣ μπροστά στη ΛΥΣΗ του γρίφου!

Δηλαδή:

"Διαφορετική είναι η ΑΙΤΙΑ που σας βάζει να χαράσσετε γραμμές κι άλλη ΕΚΕΙΝΗ που ΣΑΣ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ να γράψετε αριθμούς. Κι έτσι, ΓΙΑ ΑΛΛΟ ΛΟΓΟ είναι γραμμη Η ΓΡΑΜΜΗ κι άλλη πάλι είναι η αιτία που ΕΝΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΓΡΑΜΜΩΝ ή ΓΡΑΜΜΩΝ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΩΝ, εμφανίζει ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΞΗΣΗ. Ετσι συμβαίνει ΠΑΝΩ ΣΕ ΟΛΑ"!

Σαφέστατα εδώ ο Αριστοτέλης, ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ ΣΕ ...ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ! Στην ουσία, μας βάζει να...γεωμετρήσουμε, να χαράξουμε ΓΡΑΜΜΕΣ όπου χρειάζεται και αναγκαστικά σε άλλη περίπτωση να βάλουμε ΑΡΙΘΜΟΥΣ! Ομως, για ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ θα πρέπει να κάνουμε όλη αυτή τη διαδικασία; ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΤΑΝΟ θέλει να μας πεί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ο σταγειρίτης πολυεπιστήμων; Κι αυτή η μικρή φρασούλα που αναφέραμε, δεν είναι τίποτα! Αν θες δηλαδή σχεδόν μια σελίδα ή δυό σελίδες σημειώσεων για να βγάλεις το νόημα που κρύβεται σε μια μόνο φράση, φαντάσου τι θα χρειαστείς για να αποδώσεις σωστά το τι κρύβεται μέσα στις 500 κοντά σελίδες ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ και των επιτομιδίων του!

Ο Λευκοφρύδης λοιπόν,. έχοντας μπλέξει...πολύ άσχημα με το "ΟΡΓΑΝΟΝ", κι όταν λέμε "μπλέξει", εννοούμε οτι είχε χάσει κυριολεκτικά τα αυγά και τα πασχάλια, είδε πως μόνος του δεν μπορούσε να κάνει κάτι ουσιαστικό. Αντιλήφθηκε το σοβαρόν της υπόθεσης και ...εμπέδωσε το γεγονός οτι βρίσκεται μέσα σε μια κρύπτη, όπου υπάρχει ένας θησαυρός ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗΣ ΑΞΙΑΣ. Κι αυτό διότι κατάλαβε πως δεν έχει να κάνει απλά με ένα βιβλίο, αλλα με ένα σύγγραμα που κρύβει μέσα του ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΓΓΡΑΜΑ! Ενα σύγγραμα που χρειάζεται ΑΝΩΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ για να μπορέσει να αποκαλύψει το περιεχόμενό του! Και να φανταστεί κανείς πως όλα αυτά, ξεκίνησαν απο μια...απλή αναζήτηση για το τι μπορούσε να σημαίνει ένα..."Ε" στην κορυφή ενός ...αρχαίου ναού! Ακόμη κι αν αυτός ο αρχαίος ναός βρισκόταν στο σημείο όπου εθεωρείτο ως ο...Ομφαλός της Γής!

Εδώ λοιπόν μπαίνει στο ...έργο και η "Ομάδα Κατράκη" και ο ίδιος ο Κατράκης. Ο Λευκοφρύδης γίνεται για λίγο κι αυτός μέλος της περίφημης ομάδας, προσπαθώντας να εξηγήσει το τι περίπου συμβαίνει και στους υπόλοιπους. Στο τιμ φυσικά, επιστρατεύεται κι ο Γεώργιος Γκιόλβας, όντας αυθεντία στη Μηχανολογία και την Πυρηνική Φυσική.

Τρία χρόνια εντατικής έρευνας και μελέτης, απ τη μία ο Λευκοφρύδης με την άριστη γνωση της Αρχαίας Ελληνικής και δη της Αττικής διαλέκτου (μιας και αυτήν χρησιμοποιούσε ο Αριστοτέλης στα συγγράματά του) κι απ την άλλη...όλο το αφαν κατέ της Ελληνικής επιστημονικής διανόησης, έδωσαν το αποτέλεσμα που αναμενόταν. Μετά λοιπόν απο - στην κυριολεξία - πολλά μερόνυχτα δουλειάς και εντριβής πάνω στο στριφνότερο κείμενο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, το αποτέλεσμα που είδαν να αποτυπώνεται στα χαρτιά τους, τους έκανε να μείνουν...άφωνοι στη κυριολεξία επι ώρες!

Ο Αριστοτέλης, μέσα απο το έργο του "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ", έδινε στους Ελληνες αλλά και σε όλη την ανθρωπότητα, την τεχνογνωσία και τη δυνατότητα στο να κατασκευαστεί ένα Αστρόπλοιο.

Το τελικό σχήμα του "Κοσμοσκάφους" που δημοσίευσε ο Λευκοφρύδης στο βιβίο του

IΔΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ "Ε" ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΑΝ ΔΙΑΚΑΩΣ ο Λευκοφρύδης, ο Καραθεοδωρής, ο Πλούταρχος και όλοι όσοι, μικροί, μεγάλοι ή ασήμαντοι, ΔΙΕΡΩΤΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣ...ΑΠΑΝΤΗΣΗ! ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΑΤΙ είχε τοποθετηθεί στο ΑΕΤΩΜΑ του θρυλικού Ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς! Το πιο πάνω σχεδιάγραμμα, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ που υπάρχει στο - επίσης θρυλικό - βιβλίο του Λευκοφρύδη "Κοσμοσκάφος Στα-Γυρο Εψιλον", δείχνει σαφέστατα την απόλυτη χρήση ΓΡΑΜΜΩΝ και ΑΡΙΘΜΩΝ με τον συμβολισμό των ψηφίων να γίνεται και με τη χρήση ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ απο το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ!

Η αγωνία, το θρίλερ και η ...CIA!

H "Oμάδα Κατράκη" και ο Λευκοφρύδης, κατάλαβαν πως έχουν να κάνουν στη κυριολεξία με μια άλλου είδους τεχνολογία, με μια ..."ΕΞΩΓΗΙΝΗ" τεχνολογία, μιας και όλα αυτά που συνάγονταν μέσα απο το κείμενο του Αριστοτέλη, δεν είχαν ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την - τότε - ισχύουσα τεχνολογική γνώση. Βλέποντας μπροστά τους ό,τι τους είχε δώσει ο δρόμος που ακολούθησαν σύμφωνα με τα...ακαταλαβίστικα θεωρήματα του Αριστοτέλη, διαπίστωσαν όλοι οτι:

1) Η θεωρία της Σχετικότητας που διατύπωσε ο Αινστάιν (με τη βοήθεια του Κων/νου Καραθεοδωρή), μια θεωρία που συνοψιζόταν στον γνωστό τύπο Ε= m.c2, όχι μόνο ίσχυε, ΑΛΛΑ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΑΡΑΠΕΡΑ!

2) Η γνώση η οποία περνούσε πλέον στα χέρια τους, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΥΛΑΧΤΕΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ και να μελετηθεί ΟΣΟ ΠΙΟ ΕΚΤΕΝΕΣΤΕΡΑ ΓΙΝΟΤΑΝ, μέσα στα εργαστήρια του Ε.Μ.Π. αλλά και του Δημοκρίτιου, στο οποίο ...σχεδόν έλυνε και έδενε ο Γκιόλβας και

3) Η τεχνογνωσία αυτή θα μπορούσε να ήταν και το πολυπόθητο ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ για να εξέλθει η πατρίδα ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΦΑΝΕΙΑ στην οποία την είχαν καταδικάσει οι πολιτικοί - πατρώνες ξένων συμφερόντων που την ήθελαν ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ τους και δέσμια των επιδιώξεών τους.

Τα πολιτικά πράγματα ήσαν άκρως ασταθή, η δικτατορία έπνεε τα λοίσθια και συν τοις άλλοις...όλη η "Ομάδα" παρακολουθούνταν στενά απο την Ασφάλεια και την ΕΣΑ. Στο μεταξύ, είχαν μεσολαβήσει και τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και οι συνθήκες δεν ήταν και τόσο...ρόδινες για τους κορυφαίους επιστήμονες. Παρ΄ ό,τι ο Κατράκης ήταν, ας πούμε, ουδέτερος ως προς την πολιτική κατάσταση, εν τούτοις βρισκόταν υπο στενή παρακολούθηση κι αυτό το είχε εμπιστευτεί κατα καιρούς σε πολύ στενούς του συνεργάτες.

Το καλύτερο λοιπόν που είχαν να κάνουν, ήταν να...καθίσουν "φρόνιμα" όλοι τους, μέχρι που οι συνθήκες το επιτρέψουν στο να αρχίζε η αξιοποίηση των νέων αυτών πληροφοριών που είχαν εκμαιεύσει μέσα απο το κορυφαίο κείμενο του μεγάλου σταγειρίτη επιστήμονα.
Όμως, τα πράγματα δεν είχαν την κατάληξη που όλοι τους επιθυμούσαν. κι αυτό οφείλονταν στον...παρορμητισμό του δικηγόρου, που έβλεπε οτι...πηγαιναν να του πάρουν την...πίττα απ το στόμα! Εν ολίγοις, τη...δόξα! Ετσι τουλάχιστον νόμιζε ο ίδιος, γιατί η συνετή στάση αφ ενός του ίδιου του Κατράκη πάνω στο καυτό αυτό ζήτημα και αφ΄ετέρου η αναμφισβήτητη εντιμότητα και ο ακέραιος χαρακτήρας του, δεν επέτρεπαν να φερθεί τόσο σκάρτα σε έναν άνθρωπο που αφιέρωσε σχεδόν τη μισή ζωή του και όλη τη περιουσία του για να φτάσουν κάποτε να κρατάνε όλοι αυτό τον θησαυρό στα χέρια τους.

Και μια μέρα, ο Λευκοφρύδης έκανε το ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ. Μη μπορώντας άλλο να περιμένει το...πότε οι συνθήκες θα...ωρίμαζαν, ο παρορμητικός του χαρακτήρας, τον οδήγησε να κάνει το σοβαρότατο ατόπημα ΝΑ ΒΓΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΚΕΙΝΟΣ και να ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙ το αποτέλεσμα της δουλειάς του, γράφοντας κυριολεκτικά εν μία νυχτί, μια παρουσίαση των αποτελεσμάτων της δικής του δουλειάς (που ήταν όμως προιόν και της "Ομάδας Κατράκη") και αποφασίζει να την παρουσιάσει στην...Ακαδημία Αθηνων! Ο Κατράκης με τον Γκιόλβα προσπάθησαν να τον συνετίσουν, αλλά αυτός ήταν ανένδοτος. Τότε οι δύο πανεπιστημιακοί προσπάθησαν να τον αποκλείσουν απο κάθε δημόσια εμφάνιση και τα κατάφεραν προς στιγμήν. Δεν υπολόγισαν όμως σωστά τον...παρορμητισμό του, ο οποίος βρήκε εν τέλει διόδους: Η πρώτη, είχε να κάνει με την εφάνισή του ως καλεσμένος στην εκπομπή της ΕΡΤ "Γεγονός είναι..." που παρουσίαζε ο δημοσιογράφος Γιώργος Ευθυμίου, ένας αμφιλεγόμενος τύπος, κατάλοιπο της παλιάς χουντικής ΕΙΡΤ όταν ο ίδιος τότε μετέδιδε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων με τον τίτλο "Ηχώ των Γεγονότων". Η πρώτη τηλεοπτική παρουσία του Λευκοφρύδη ήταν...πραγματικά αξιοθρήνητη. Μπέρδευε τις λέξεις, δεν είχε ειρμό η σκέψη του και τα επιχειρήματά του καταρρίπτονταν σχεδόν με τη μία απο τον παμπόνηρο Ευθυμίου. Η δεύτερη, ήταν η ΑΜΕΣΗ ΕΚΔΟΣΗ των χειρογράφων του (κυριολεκτικά απο τη γραφομηχανή στον...πολύγραφο!) και η αστραπιαία διανομή τους σε μεγάλα βιβλιοπωλεία της Αθήνας!

Τότε ήταν που δημιουργήθηκε το βιβλίο-θρύλος "ΚΟΣΜΟΣΚΑΦΟΣ ΣΤΑ-ΓΥΡΟ ΕΨΙΛΟΝ" που άλλαξε μέσα σε μια νύχτα ό,τι υπήρχε μέχρι τότε ως ...στάτους στην παρα-φιλολογία και την...συνωμοσιολογία. Οπως βλέπετε,  στην εικόνα απεικονίζεται το εξώφυλλο του βιβλίου, το οποίο δεν αναφέρει ούτε εκδοτικό οίκο, αλλα ούτε και κάποια ...αρίθμηση. Εχει μόνον την λέξη "ΑΘΗΝΑ" μέσα σε πλαίσιο, γεγονός που πιστοποιεί του λόγου το αληθές οτι...δημιουργήθηκε ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ, με το εξώφυλλο να το επιμελείται ο ίδιος ο συγγραφέας!

Το κείμενο στο σύγγραμμα είναι δυσανάγνωστο, μιας και φαίνεται οτι δεν έχει υποστεί καμία επιμέλεια, ουτε κάν...διόρθωση! Μάλιστα, σε πολλές σελίδες όπως αυτή που βλέπετε κάτω, υπάρχουν και οι...σημειώσεις του συγγραφέα που προστέθηκαν αυτούσιες, μιας και το βιβλίο...τυπώθηκε στον...πολύγραφο ή στο φωτοτυπικό μηχάνημα!




Τι πραγματεύεται το έργο του Αριστοτέλη "ΤΟ ΟΡΓΑΝΟΝ" και ποιά η επιστημονική του ΑΞΙΑ

Τα έργα του Αριστοτέλη, χαρακτηρίζονται απο δύο πράγματα: Το ένα είναι η χαρακτηριστική ΟΛΙΓΟΛΟΓΙΑ στη διατύπωση των εννοιών και το δεύτερο, η απόλυτη, η ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΗ θα έλεγα, διαύγεια στην αποτύπωσή τους με λέξεις που μοιάζουν σαν να επιλέχθηκαν όχι απο ανθρώπινο εγκέφαλο, αλλά ...απο ένα κομπιούτερ που χρησιμοποιούσε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα γι αυτόν το σκοπό!

Ισως όμως και τα δύο αυτά χαρακτηριστικά, να έγιναν η αιτία στο να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε να τον αντιληφθεί πλήρως, παρά μόνον αυτός που θα είχε προετοιμάσει ΓΕΡΑ τον εαυτό του για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει. Σαν κάποιος να θέλει να πάει σε πόλεμο που θα διεξαγόταν ...στήθος με στήθος και θα έπρεπε να περάσει απο μια γερή εκπαίδευση. Ετσι θα το χαρακτήριζα εγώ τουλάχιστον, μιας και όταν καταπιάστηκα με τα "ΦΥΣΙΚΑ", γρήγορα κατάλαβα πως ...δεν θα μπορούσα έτσι, τόσο απλά, να αντιμετωπίσω νοερά τον μεγάλο αυτόν Δάσκαλο. Τρία χρόνια πάλεψα γερά, μέχρι να αντιληφθώ περί του...τίνος επρόκειτο. Κι αυτό μέσα απο απόδοση στα νέα Ελληνικά, που κι αυτή στο τέλος δεν ήταν και τόσο...βοηθητική. Επρεπε να καταφύγω - όπως και ο Λευκοφρύδης και ο οποιοσδήποτε "λευκοφρύδης", στα ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ και στη συνέχεια με τη βοήθεια σημειώσεων, στην ...ελεύθερη - απο μέρους μου - απόδοση του κειμένου. Κατα τη διάρκεια αυτού του υπέροχου "ταξιδιού" μου μέσα απ τις σελίδες του έργου του, πάρα πολλές φορές οργίστηκα με τον εαυτό μου, τά βαζα με τον ίδιο τον Αριστοτέλη και τις απίστευτες εμμονές του σε κάποια πράγματα (κάτι σαν να έλεγε:..."Συγνώμη, το καταλάβατε ή να το επαναλάβω και πάλι με άλλα λόγια;").

Ώσπου στο τέλος, όταν και το ταξίδι αυτό έλαβε τέλος, αντιλήφθηκα πως ...τελικά έτσι θα πρέπει κάποιος να αντιμετωπίσει μια τέτοιου είδους εμπειρία. Σαν ένα "ταξίδι". Με φουρτούνες, με ανέμους, με θύελλες, με κάθε λογής εμπόδια και αναπάντεχα. Αλλιώς, δε ...βγαίνει το πράγμα.

Αλλά ας αφήσουμε αυτό κι ας πάμε στο ΟΡΓΑΝΟΝ, αυτό που Λευκοφρύδης και...συμπασα η ελληνική και ξένη διανόηση, χαρακτήρισε ως το...στρυφνότερο κείμενο που υπάρχει στην αρχαία ελληνική γραμματεία. Το ΟΡΓΑΝΟΝ λοιπόν, είναι μια θεωρητική και πρακτική θεμελίωση της Λογικής που αναλύεται μέσα απο 15 Βιβλία.

Το πρώτο το "Περί Ερμηνείας", μας αναλύει τα σχετικά με την ικανότητα της Έκφρασης, το δεύτερο, οι "Κατηγορίες", έχουν να κάνουν με τις αποδιδόμενες ιδιότητες και αναλύονται σε οκτώ υπο-βιβλία ("Τοπικών" Α', Β'. Γ', Δ', Ε', ΣΤ', Ζ' και Η'),το τρίτο, οι "Σοφιστικοί Έλεγχοι, Ι' Τοπικών", στο πώς ελέγχουν τη λογική οι Σοφιστές και ακολουθούν: "Αναλυτικών Πρότερων Α' και Β'" και "Αναλυτικών Ύστερων" Α' και Β', βιβλία δηλαδή που αναλύουν τα Πρότερα και τα Ύστερα της Λογικής.

Οσο κι αν ψάξει κάποιος στην - μετά τον Αριστοτέλη - θεωρητική γραμματεία για την ανάλυση των λογικών θεωριών και πρακτικών που διατυπώθηκαν απο μεγάλους Ελληνες και ξένους ειδικευμένους, δεν θα βρεί τίποτε πιο μοντέρνο απο αυτό που διατυπώθηκε στο ΟΡΓΑΝΟΝ, δηλαδή πριν απο 2.200 χρόνια! Επομένως, ό,τι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αρχίζει και τελειώνει στον Αριστοτέλη. Οσον αφορά τα...υπόλοιπα που...προέκυψαν ΜΕΣΑ απο το ΟΡΓΑΝΟΝ, τα έχω ήδη γράψει πιο πάνω.

Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεται κάποιος, η επιστημονική αξία του ΟΡΓΑΝΟΥ θα μπορούσε να συνοψιστεί μέσα σε μόνο μια λέξη: ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε με βεβαιότητα, οτι ΤΑ ΠΑΝΤΑ, δηλαδή ΟΛΟΣ Ο ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, βασίστηκε πάνω στη Λογική, όπως τη διατύπωσε ο μέγας σταγειρίτης πολυεπιστήμων. Απο αυτόν κυριολεκτικά, ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΟΛΑ.  »

Για να αποκωδικοποιήσει κάποιος το Οργάνων όργανο του Αριστοτέλη,χρειάζεται να έχει γνώσεις φυσικής-μαθηματικών-αστροφυσική και σίγουρα να γνωρίζει καλά την αρχαία Ελληνική σκέψη και πνεύμα. Και πάνω απ όλα την Ελληνική γλώσσα. Αυτό που λένε κάποιοι βαθιά γνώστες, τις Ελληνίδες Λέξεις. Το νόημα τους και να μπορεί να τις αποκωδικοποιεί. Κι αυτό είναι πολύ σπάνιο στις μέρες μας. Εχω διαβάσει για τον Λευκοφρύδη και την εμμονή του μ αυτό το θέμα. Τρελό τον είπαν κι άσχετο. Δε το σχολιάζω. Αλλά αναρωτιέμαι για την εμμονή της nasa και της cia κι όχι μόνο. Το αναρωτιέμαι το λέω ειρωνικά.
Αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να καλύψεις μια αλήθεια. ένας απ αυτούς είναι να γελοιοποιήσεις και να βγάλεις τρελό αυτόν που την λέει. κι όπως ξέρουμε το γέλιο είναι μεταδοτικό. Οταν γελάσει ένας ακολουθούν κι άλλοι. Κι εδώ στον τόπο μας αυτό το σύστημα έχει δουλέψει πολύ καλά. Μετά την ιερά εξέταση που πλέον δεν νιέντε γιατί οι μέθοδοι της δεεεεεν................βρήκαμε άλλες μεθόδους. Τους καίμε πολιτισμένα πλέον.
Κι η δειλία κι ο φόβος επίσης είναι μεταδοτικά ψυχικά νοσήματα.

maggisoula έγραψε:

Αυτό που ξέρω είναι ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να καλύψεις μια αλήθεια. ένας απ αυτούς είναι να γελοιοποιήσεις και να βγάλεις τρελό αυτόν που την λέει. κι όπως ξέρουμε το γέλιο είναι μεταδοτικό. Οταν γελάσει ένας ακολουθούν κι άλλοι. Κι εδώ στον τόπο μας αυτό το σύστημα έχει δουλέψει πολύ καλά. Μετά την ιερά εξέταση που πλέον δεν νιέντε γιατί οι μέθοδοι της δεεεεεν................βρήκαμε άλλες μεθόδους. Τους καίμε πολιτισμένα πλέον.
Κι η δειλία κι ο φόβος επίσης είναι μεταδοτικά ψυχικά νοσήματα.

Άψογα ειπωμένο.

Το έχω διαβάσει,από την Αριστέα το είδα.
Το έχω διαβάσει όμως δεν είναι σωστός όρος.Ο συγγραφέας,έχει απίστευτες γνώσεις,έχει αφιερώσει την ζωή του πάνω σε αυτές τις μελέτες και είναι τόσο δύσκολο να τον κατανοήσω,γιατί δεν έχω τις απαιτούμενες γνώσεις.
Αυτό όμως είναι καλό.Γιατί σε προτρέπει να ψάξεις κι ας μην φτάσεις στο επίπεδό του,σου ανοίγει χώρους.

Δε μπορώ να ξέρω αν έχει γνώσεις απίστευτες. αλλά έχω μια αδυναμία σ αυτούς που οι άλλοι τους βαφτίζουν τρελούς. αυτού του είδους η τρέλα,είναι παράθυρο σε χώρους που δεν μπορεί η αποδεκτή αλλά και σκηνοθετημένη λογική να εισέρθει.

Φίλε Αθάνωρ σ ευχαριστούμε πολύ για όλα αυτά τα στοιχεία. Πολλά απ αυτά δεν τα γνώριζα. Έχω μια απορία. Χρησιμοποίησαν τις λέξεις, αυτές που ήταν μπλεγμένες στο κείμενο,ως λεξάριθμους για να καταλήξουν στο αστρόπλοιο; Η με κάποιον άλλο τρόπο; Αυτό το πινακάκι δηλαδή πώς προκύπτει; Μας λένε ή αυτό έχει μείνει μυστικό;

Όχι Αρετή δεν έχει να κάνει με λεξάριθμους, έτσι όπως το εννοείς.

Πέρα από αυτό...

Ο Αριστοτέλης είχε την συνήθη ικανότητα, να κρύβει πολύ καλά αυτό που δεν ήθελε να δουν μάτια που θεωρούσε επικίνδυνα.

Φράση που πιθανόν να λείπει από κάποιο κείμενο του, μπορεί να βρεθεί σε κάποιο άλλο.

Για να κατανοήσει κάποιος τι... πού... πώς.... χρειάζεται να γνωρίζει, τουλάχιστον, τις επιστήμες στις οποίες εργαζόταν ο Αριστοτέλης.
Και επί πρόσθετα, να είναι γνώστης (ή το λιγότερο, να είναι υποψιασμένος) της ανώτερης Λογικής και τρόπου σκέψης του ιδίου.

Ο πίνακας ήταν το ευκολότερο (σε σχέση με την υπόλοιπη πραγματεία του), για κάποιον που μελετούσε το ορθό έργο του Αριστοτέλη.

Χμ...

Σαν...

Να έγραφε σε συγκεκριμένη γλώσσα, γνωρίζοντας πως μόνο οι γνώστες αυτής της γλώσσας θα είχαν την ικανότητα να διαβάσουν.

Εάν στα παραπάνω, έστω και το 1/3 του σχολιασμού μου το έγραφα σε μία δική μου γλώσσα (άγνωστη σε εσένα), θα μπορούσα να σε κάνω να κατανοήσεις μόνον όσα εγώ επιθυμώ.

Εάν στα παραπάνω, αφαιρούσα κάποιες λέξεις (πόσο μόνο φράσεις), επίσης δεν θα έβγαζες νόημα από τα λεγόμενα μου.

Αλλά επίσης... στα παραπάνω, μπορεί εγώ να λέω περισσότερα από όσα εσύ θα διαβάσεις. Πράγματα που θα είναι φανερά, όμως, σε κάποιον που γνωρίζει τις ρίζες των λέξεων, τον τρόπο σκέψης και γραφής μου, καθώς επίσης το αντικείμενο με (και για) το οποίο εργάστηκα στο κείμενο.

Και όλα αυτά, υπό την προϋπόθεση, ότι όντως είναι δικό μου γραπτό.

Γενικότερα, στην συνολική πραγματεία του Αριστοτέλη, τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται...
Τίποτε δεν είναι μόνον αυτό που φαίνεται...

Καταλαβαίνεις τι κάνεις τώρα έτσι;

Αχ Αιθηρόη μου ευχαριστώ πολύ!
Ξέρω εγώ, άσε με να το λέω.

Αθάνωρ και Αιθηρόη σας ευχαριστώ πολύ!