Δωμάτιο σκέψης....το μαύρο δωμάτιο...

έμοιαζε με το ανύπαρκτο.
Η θλίψη που προξενούσε,σαν μια παράκληση να γίνει κάτι.
Κ' αρχισε να γεμίζει ήχους απ'τους ήχους μου
και εικόνες απ'την καρδια μου.
Και μέσα στην έκσταση που γέννησε η τοσο νεκρική σιγή τι εμοιαζε με τελάρο,
ζωγράφισα ένα σύμπαν με προβολές και βουτηξα μεσα του.
Κάπως έτσι έφτιαξα το πρωτο καταφύγιο μου.
Και επειτα είπα: να κάπως έτσι γεννηθηκε ο κόσμος

Καλημέρα...Την αγάπη μου...Παντα εδώ είμαι κ εγώ 

'Και όλα κάποτε έρχονται στο φώς ...Αλυσίδες σπάνε...πόσο να κρύβεις αυτό που είσαι...πιο δυνατοί ξυπνάμε...οι επιλογές γίνανε...'
Την αγάπη μου...Καλημέρα 

Επισης  ilia:46:

Μερικες φορες θα ηθελα να σας "περασω"με καποιον τροπο τις εικονες που βλεπω...αλλοι θα τρομαζαν..αλλοι θα αδιαφορουσαν...αλλοι θα ξυπναγαν...αλλα πιο το νοημα;ολοι περναμε τα μηνυματα μας με διαφορους τροπους..εγω εχω επιλεξει την μουσικη...ο καθενας με τον τροπο του...Δεν μου λεει τιποτα να πω σε καποιον ξυπνα αυτο που βλεπεις δεν ειναι αυτο που πραγματικα υπαρχει μονο...οι περισσοτεροι βλεπουν αυτο που μπορουν να δουν κ να αποδεχτουν σε αυτον τον τοσο υλικο κοσμο...Στον κοσμο αυτο που με τοσο βιαιο τροπο μας κραταει εδω να ζουμε στα κρυφα γτ κανεις δεν μπορει να αποδεχτει το διαφορετικο το μη συμβιβαστικό....το μη ορατο που ομως υπαρχει...
Και αν εγω ειμαι μια απο τους πολλους που βλεπουν αυτα που βλεπω..που νιωθουν αυτα που νιωθω...τοτε θα αισθανοται την ιδία φυγη..Και δεν αισθανομαι μονη ευτυχως βρίσκω ατομα στην ζωη μ ιδια με μενα..
Αλλα μεσα μου αληθεια θα ηθελα να γυρισω πισω...εκει που ανηκω...εκει που ολοι οσο θελω υπαρχουν κ εκει που ειμαι εγω πραγματικα...εκει που το φεγγαρι απεχει μια αναπνοη...στα σκοτεινά αλλα αληθινα...με ολα τα οντα που μερικους τρομαζουν...εκει στο σκοταδι μου κ στο φως μου... εκει που μερικοι ακομα υπομενουν κ πολεμουν για κατι που εδω δεν γνωριζουν καν...ξερω ξερω θα πει καποιος οτι γινεται στο εκει εχει αποτελεσματα στο εδω..για αυτο κ μονο υπαρχω εδω...

Ηλιοδωρε το ξερω πως με καταλαβαινεις.... 
Ναν μμμμ κατι ξερεις εσυ ... 

 

Στο σκοτάδι κ στο φως....

Ναν μμμμ

Σε αγαπαω πολυ φατσα, μου σταθηκες ολα αυτα τα χρονια. Και οι δυο σας.

Ναν μ σε αγαπαω πολυ ομορφια μ....

Και σε χτυπάνε εκει που θα πονέσεις πιο πολύ για να μπορέσουν να σε "ξεφορτωθούν" κ να λυγίσεις...Μόνο έτσι θα μπορέσουν να σε ελένξουν...
Επιλογή σου να κάνεις αυτό που νιώθεις...και είναι τόσο εύκολο πλεον να παραιτηθείς όταν σε πονούν τόσο...κ είναι τόσο εύκολο για αυτον που νιώθει κενο μέσα του...
Θα το κάνεις;θα συνεχίσεις;ή θα τους κάνεις την χαρη να νικήσουν γτ βλέπεις αυτους που προστάτευες να άλλαζουν μέρα με την μέρα με περισσότερες αρνητικές σκέψεις μέσα τους;...

Ο εγωισμός...κατι που οι περισσότεροι δεν μπορούν να αποβάλλουν κ πληγώνουν τα άτομα που είναι γύρω τους κ ενδιαφέρονται για αυτούς...
Τι καλά θα ηταν αν σκεφτόμασταν όλοι σαν τα παιδιά κ βλέπαμε τα πράγματα απο την καρδιά μας...
Εγωισμός...σε κάνει να μην θες να πάρεις πίσω λογια που είπες λέγοντας μέσα σου οτι αυτό είναι το σωστο...
Αποβαλλεται αυτη την αρνητική σκέψη...κ να πραττεται παντα με την καρδια σας κ με αγαπη...Αν ολοι έβαζαν τον εγωισμό τους στην άκρη πολλα πραγματα θα ήταν πολυ καλύτερα...

Σεβασμος,  Πραοτητα , Τρυφεροτητα . ..


Δυσκολα να αντιληφθουν τα ματια του εγωισμου την απλοτητα ,
την παραδοχη της . ..