Δελφίνια...

Τα περισσότερα δελφίνια βλέπουν πολύ καλά τόσο μέσα όσο και έξω από το νερό, ενώ η ακοή τους είναι ανώτερη από αυτήν του ανθρώπου. Αν και έχουν από ένα μικρό αυτί σε κάθε πλευρά του κεφαλιού τους, πιστεύεται ότι η ακοή μέσα στο νερό γίνεται με τη μετάδοση των ηχητικών κυμάτων από την κάτω σιαγόνα στο μέσο ους. Η ακοή τους χρησιμοποιείται και σαν σύστημα ηχοεντοπισμού, που τα βοηθά να προσανατολίζονται και να κινούνται. Πιστεύεται ότι σε αυτό βοηθά η διάταξη των δοντιών τους, που συλλέγουν σαν κεραίες τους ήχους και βοηθούν στον καθορισμό της θέσης των αντικειμένων Η αφή τους είναι επίσης αρκετά καλή, ενώ στερούνται οσφρητικών νεύρων και για το λόγο αυτό πιστεύεται ότι απουσιάζει σε αυτά η αίσθηση της όσφρησης. Ωστόσο, διαθέτουν γεύση και μπορούν να προτιμούν συγκεκριμένα είδη ψαριών. Ο αισθητηριακός ρόλος των τριχών στο ρύγχος τους, αν υπάρχει, είναι άγνωστος.

Είναι ζώα κοινωνικά και ζουν κατά αγέλες έως δώδεκα ατόμων. Σε περιοχές όπου αφθονεί η τροφή, μπορεί να ενωθούν πολλές αγέλες και ο συνολικός πληθυσμός της ομάδας να φτάσει τα χίλια άτομα. Τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας σφυρίγματα, πλαταγίσματα και άλλους ήχους. Επίσης, χρησιμοποιούν υπέρηχους για ηχοεντοπισμό. Τα μέλη των ομάδων μπορεί να εναλλάσσονται μεταξύ τους, όμως τα δελφίνια μπορούν να οικοδομήσουν ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς. Έτσι, θα μείνουν με τα άρρωστα ή τραυματισμένα μέλη της ομάδας, βοηθώντας τα ορισμένες φορές να κολυμπήσουν. Η αλτρουιστική αυτή συμπεριφορά δεν περιορίζεται στο είδος τους. Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις δελφινιών που προστατεύουν κολυμβητές από καρχαρίες κάνοντας κύκλους γύρω τους,καθώς και δελφίνια που βοηθούν τις φάλαινες που έχουν εξωκείλει να ξαναβρούν το δρόμο προς τα ανοιχτά.

Τα ζώα αυτά δείχνουν και πολιτιστική συμπεριφορά, κάτι έως τώρα θεωρούνταν ότι είναι αποκλειστικότητα του ανθρώπου. Το 2005 στην Αυστραλία ανακαλύφθηκε ότι το είδος Ινδίας και Ειρηνικού (Tursiops aduncus) διδάσκει στα νεαρά δελφίνια τη χρήση εργαλείων, συγκεκριμένα κομματιών σπόγγου που τοποθετούν στο ρύγχος τους προκειμένου να το προστατέψουν κατά το κυνήγι. Άλλο ένα τέτοιο παράδειγμα παρατηρήθηκε στα ποταμίσια δελφίνια της Βραζιλίας, όπου μια μελέτη διαπίστωσε πως τα αρσενικά δελφίνια κουβαλούν κλαδιά και κομμάτια φυτών για να εντυπωσιάσουν τα θηλυκά.

Τα δελφίνια διαθέτουν επίσης και επιθετικότητα, που εκδηλώνεται κυρίως μεταξύ των αρσενικών δελφινιών, συχνά για τους ίδιους λόγους που εμφανίζεται και στους ανθρώπους, όπως διαφωνίες μεταξύ συντρόφων ή ανταγωνισμό για κάποιο θηλυκό. Έχει παρατηρηθεί πως ο χαμένος μιας διαμάχης μπορεί να φύγει σε εξορία, αφήνοντας την ομάδα στην οποία ανήκε. Τα αρσενικά δελφίνια του είδους Bottlenose (ρινοδέλφινα) είναι επίσης γνωστό πως σκοτώνουν τα μικρά τους."

Πέρα από αυτές τις κλασικές πληροφορίες για αυτά τα υπέροχα πλάσματα του υγρού στοιχείου...
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι οι φύλακες και οι θνητοί "άγγελοι" των νερών...

Σε αυτό τον πλανήτη, δεν βρέθηκαν τυχαία...
Τοποθετήθηκαν...
Όποιοι και να τα έφεραν στον πλανήτη μας... το έκαναν για προστασία του ανθρώπου...

Dolphin Έννοιες Τοτέμ και Συμβολισμός

Αυτή η σελίδα για το δελφίνι έρχεται ως απάντηση σε μια σειρά συντριπτικών εντυπώσεων που έχω πάρει από το δελφίνι. Είναι παντού!

Από σκουλαρίκια, σε ταινίες. Ταπετσαρία για συνομιλίες. Δελφίνια και κολύμπι βομβαρδιζουν τη συνειδητότητά μου σε κάθε στροφή. Αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να κολυμπήσουμε μαζί!

Θεωρείται "βασιλιάς των ψαριών» από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, το δελφίνι συνδέεται στενά με την βασιλική ιδιότητα. Παρατηρήστε το δελφίνι για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα και θα ξέρετε αν τα δελφίνια κυβερνούσαν τον κόσμο, ποσο ευχάριστη θα ήταν η βασιλείας τους.

Και αυτό είναι το κεντρικό θέμα στο δελφίνι . Γκρέις.

Μια γρήγορη λίστα της συμβολικής έννοιας των δελφινιών περιλαμβάνει:

Παιγνίδισμα
Υπεροχή
Πραότητα
Αρμονία
Νοημοσύνη
Ικανοποίηση
Φιλία
Κοινότητα
Ανάσταση
Γενναιοδωρία
Εξουσία
Χριστιανικοί συμβολισμοί μεταφέρουν το δελφίνι ως μια πτυχή του Χριστού. Τα δελφίνια στη χριστιανική τέχνη είναι συμβολα της ανάστασης. Μερικοί καλλιτέχνες τα χρησιμοποιούν ως σύμβολα προστασίας, σταθεροτητας, συμπονετικής συμπεριφοράς και ευημερίας αλλα και της αγνής καρδιάς .
Παραδόσεις μιλούν για τα δελφίνια που μεταφέρουν τα πνεύματα των πιστών στην πλευρά του Χριστού κατά την έξοδό τους.
Στην αρχαία Ελλάδα ο μύθος μας λέει οτι το δελφίνι ήταν υπεύθυνο για τη μεταφορά των ψυχών των νεκρών στα νησιά της Παναγίας.

Επίσης στην Ελλάδα, το δελφίνι είναι σύμβολο του θεού Απόλλωνα (ήλιος) και της θεάς Αφροδίτης (Σελήνη). το βρήσκουμε ως σύμβολο τοσο σεληνιακό όσο και ηλιακό .

Κυρ έννοιες Dolphin: Ενεργός, ζωή, ζωντανή, την Υγεία, την ανανέωση, Νοημοσύνη
Σελήνη Dolphin έννοια: Κρυφή δύναμη, Διαίσθηση, Όνειρα, Σύλληψη, θηλυκό
Αυτή είναι μια βασική κατανόηση γιατί το δελφίνι ως έννοια συνδέεται με θέματα της δυαδικότητας.
Τα δελφίνια στο συμβολισμό « ανήκουν σε δύο κόσμους ταυτόχρονα . "
Πράγματι, τα δελφίνια είναι μια άλλη συμβολική μεταφορική έννοια του γιν και του γιανγκ.

Αλλες θεότητες που συνδέονται με το δελφίνι περιλαμβάνουν:

Ποσειδών (Ελληνικό), Ποσειδώνας (Ρωμαϊκή)
Θέματα της βασιλείας, διακυβέρνηση, εξουσία, δύναμη, εξουσία, ελευθερία, την ευφυΐα, τη συμπόνια και την πατρική προστασία καθ 'όλη τη βασιλεία (θάλασσα).
Έρως (ελληνική), Έρως (Ρωμαϊκή)
Οι θεοί συμβάλουν στην έννοια του δελφινιου ως: Αγάπη, φιλία, διάθεση για παιχνίδι, τον αισθησιασμό, την επιθυμία, την εξερεύνηση, την περιέργεια, την έλξη και τη χαρά.
Διόνυσος (ελληνική), Βάκχος (Ρωμαίος)
Αυτές οι θεότητες που υπογραμμίζουν την ικανότητα των δελφινιών στην άνοδο, μεταφέρουν τα θέματα της ευθυμίας, της ελευθερίας, αγριάδας, εγκατάλειψης, τη δημιουργικής έκφραση.
Ο Διόνυσος ήταν γνωστός ως εκείνος που μπορούσε να μετατραπεί σε ένα δελφίνι Μετέφεραν το ιερό των Δελφών, όπου η λατρεία των πιστών φέρει το δελφίνι- Δελφυς.

Ο όρος Δελφοί είναι αξιοσημείωτο δεδομένου ότι η ελληνική λέξη για το δελφίνι είναι delphis και των παραγώγων του, delphys σημαίνει μήτρα. Αυτό ενσωματώνει περισσότερες σεληνιακές και θηλυκές ιδιότητες για το δελφίνι σκηνή.

Στο συμβολισμό των ζώων Σέλτικ , το δελφίνι ως ιδιαίτερα τίμησε πλάσμα καθώς θεωρήθηκε ως ο προστάτης των ιερών πηγάδια και ιερό νερό . Το δελφίνι, στο μυαλό Σέλτικ, είναι ο παρατηρητής των υδάτων , καθώς και οι θεματοφύλακες των πάντων συναφείς με το νερό.
Το δελφίνι ως σύμβολο προστασίας για τους πειρατές
Πράγματι, ο μύθος παραδέχεται οτι η θέαση του δελφινιού συχνά μεγαλοποιείται με απίστευτες φαντασιώσεις οπως γοργόνες. Οι ναυτικοί πίστευαν οτι το πνεύμα των γοργόνων έζησε στην καρδιά του δελφινιού, και αρχαίες ιστορίες της θάλασσας αφορούν τα δελφίνια που μεταμορφώνονται σε ομορφες κόρες της θάλασσας (και γοργόνες) κάτω από κατάλληλες συνθήκες.

Είτε αυτό είναι αλήθεια ή όχι μένει να επιβεβαιωθεί. Αμέτρητες ιστορίες των δελφινιών παραθετουν στοιχεια για το πως αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους με φιλικο, ακόμα και προστατευτικο τρόπο. Τα χρώματα στις αποχρώσεις του δελφινιού εχουν την έννοια της συμπόνιας, φροντίδας, του γενναιόδωρου πνεύματος

http://www.ododeiktes.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1163:delfinia&catid=40:oikologika&Itemid=68

Επισκέπτης

O Ναός των Δελφινιών

Αναδυόμαστε από τα υδάτινα βάθη της εσωτερικής αβύσσου της οντότητάς σας. Ερχόμαστε στο προσκήνιο, για να σας βοηθήσουμε να αναπνεύσετε βαθιά. Ξεχάστε τον ανθρώπινο αέρα και αναπνεύστε βαθιά με την καρδιά σας. Παίξτε σ’ ένα μέρος χαράς. Για πολύ μεγάλο διάστημα κάθεστε ως άνθρωποι στην ακρογιαλιά και παρακολουθείτε τις άλλες όψεις του εαυτού σας να παίζουν, να απολαμβάνουν και να κολυμπούν μέσα στα ύδατα της ζωής. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα έχετε κρατήσει τον εαυτό σας μέσα σε κοστούμια και φερμουάρ και σε παπούτσια, την στιγμή που η Ουσία αυτού που είστε, απλώς θέλει να απελευθερωθεί.

Πολλοί από εσάς έχετε δουλέψει στους «Ναούς των Δελφινιών και της Μερ» στην αρχαία Ατλαντίδα. Έχετε αναμίξει τις ενέργειές σας μαζί μας και έχετε μεταμορφωθεί σε Δελφίνι, σε δάσκαλο Φάλαινα κι έχετε περάσει επτά ημέρες μέσα στην κοιλιά της φάλαινας - όχι σαν φαγητό - αλλά σαν μαθητές. Μέσα στην ύπαρξή σας ζει η Μερ (η θάλασσα), ο Μερ-άνδρας, η Μερ-γυναίκα. Η θάλασσα είναι μέρος της ίδιας της ουσίας της ύπαρξής σας, ζει μέσα σας. Ακούστε μέσα σας, πώς τα κύματα του Αρχαίου Ωκεανού ξεσπάνε πάνω στους τοίχους στη βάση του ναού. Ακούστε τους ήχους των πουλιών κι ακούστε και τον ήχο της καρδιάς σας, καθώς εμείς (τα Δελφίνια) σας συνοδεύουμε πίσω στο χρόνο, σε έναν χρόνο όπου υπήρξατε πιο ρευστοί, σε έναν χρόνο που υπήρξατε ευλύγιστοι και εύκαμπτοι.

Η ενέργεια του παιχνιδιού είναι κάτι το οποίο έχετε ξεχάσει, καθώς είστε τόσο απασχολημένοι με το να μεγαλώνετε, τόσο απασχολημένοι με το να είστε επίσημοι, τόσο απασχολημένοι με το να υποδύεστε τον τίτλο της δουλειάς σας, τον τίτλο του ονόματός σας, αλλά όχι τον «τίτλο της ψυχής σας». Σας ζητάμε να απογυμνωθείτε και να επιτρέψετε στην λαμπερή ουσία του ουράνιου Δελφινιού σας να βγει στην επιφάνεια. Μην αναδύεστε μέσα στο φόβο, ότι θα σφαγιαστείτε ή θα γίνετε κονσέρβα τόνου, μην αναδύεστε μέσα στο φόβο των τοξικών υδάτων ή της τοξικής ντροπής. Μην αναδύεστε, εκτός κι αν θέλετε να είστε ελεύθεροι, ελεύθεροι από αυτό που σας κυνηγάει, ελεύθεροι από αυτό που σας βαραίνει, ελεύθεροι από αυτό που σας κρατάει περιορισμένους στη ζωή σας.

Ανοίξτε τα τσάκρα σας κι επιτρέψτε μας να τα ευθυγραμμίσουμε. Φανταστείτε έναν από μας, από τη δική σας οικογένεια Δελφινιών, να στέκεται μπροστά σας, σώμα με σώμα, τσάκρα με τσάκρα, καρδιά με καρδιά, καθώς αναμιγνυόμαστε και γινόμαστε Ένα. Έχετε ξεχάσει πόσο απλή είναι η ζωή, έχετε ξεχάσει ότι όλες σας οι ανάγκες μπορούν και θα εκπληρωθούν μόνο, όταν το πιστέψετε, ότι έτσι θα γίνει. Έχετε ξεχάσει όλη την αγάπη που κρατάτε μέσα στην ύπαρξή σας. Αυτή η αγάπη δεν είναι μόνο για τους συντρόφους της καρδιάς σας ή για τους συγγενείς σας εξ αίματος, αλλά επίσης για όλους πάνω και μέσα στον κόσμο. Η αγάπη είναι ρευστή και κινείται ελεύθερα, όπως και μεις. Δεν είναι για να την κλειδώνουμε κάπου μακριά μας ή να την κρατάμε στο ράφι για μια βροχερή μέρα. Είναι για να την μοιραζόμαστε με όλους και με τον καθένα. Έχετε ξεχάσει να αναγνωρίζετε τα αδέλφια σας στο ίδιο μέρος της θάλασσας όπου ζείτε, στη γειτονιά σας, στην πόλη σας και στη χώρα σας· κι αυτοί είναι δική σας οικογένεια. Σε κάποιο βαθμό οι κραδασμοί τους είναι ίδιοι με τους δικούς σας, ακόμα κι αν δεν έχουν μια καθαρή αυλή, ένα καθαρό σπίτι ή καθαρά παιδιά. Καθρεφτίζετε ο ένας τον άλλον σε κάθε δρόμο που ζείτε.

Στην Μητέρα Ωκεανό δεν υπάρχουν φράχτες, ούτε τοίχοι και πόρτες που να κρατούν οτιδήποτε έξω, ούτε και μέσα, τα πάντα είναι μέρος όλων των άλλων. Δεν έχουμε εχθρούς στον ωκεανό, γιατί έτσι πιστεύουμε. Ακόμα και αυτοί που θα ήθελαν να μας δουν ως λεία τους, δεν το κάνουν - γιατί εμείς δεν έχουμε τέτοια πρόθεση. Πιστεύουμε ότι δεν κινδυνεύουμε από τον άνθρωπο, από τους καρχαρίες κι από τα μεγαλύτερα μέλη των δικών μας οικογενειών. Κι έτσι είναι. Τα ύδατα του πλανήτη σας γεμίζουν ολοένα και περισσότερο με βρώμικο πλανγκτόν, με τοξίνες που αν και έχουν θαφτεί εδώ και καιρό, βρήκαν τελικά τον δρόμο τους προς την επιφάνεια. Καθώς όλο και περισσότερες εκρήξεις συμβαίνουν και οι απόρροιές τους έρχονται από το Αστέρι σας(τον Ηλιο), αυξάνεται η θερμοκρασία των ωκεανών, που χρησιμοποιούνται ως αγωγοί και των ίδιων των υδάτων, μέσα στα οποία ζούμε.

Ο χρόνος παραμονής μας στη γη όλο και λιγοστεύει. Καθώς τα πλεούμενα, οι εποχές και οι ακτινοβολίες αλλάζουν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην βρισκόμαστε πλέον σε ένα περιβάλλον, το οποίο να μπορούμε να ανεχτούμε. Αλλά καθώς αναχωρούμε για τα ανώτερα βασίλεια, σας ζητάμε να μην ξεχάσετε ποτέ ποιοί είμαστε - γιατί είμαστε εσείς. Και ακόμα κι αν δεν μας βλέπετε συνέχεια στους υδάτινους ορίζοντές σας, μέσα στην πρωινή πάχνη των ωκεανών ή τα απογευματινά ηλιοβασιλέματα στα ποτάμια, είμαστε εκεί.

Δεν είμαστε εδώ για τους εαυτούς μας, ούτε και ποτέ ήμασταν. Είμαστε εδώ για εσάς. Τελικά (πιο σύντομα από ό,τι πιστεύετε) θα συνειδητοποιήσετε, ότι βρίσκεστε μέσα σε όλα τα είδη και όλα τα είδη βρίσκονται μέσα σας. Τότε δεν θα υπάρχει ανάγκη για εμάς να συνεχίσουμε τις διδασκαλίες μας σε φυσική μορφή. Τα εξελικτικά σχήματα θα προχωρήσουν στο επόμενο στάδιο. Νέα πλάσματα, τα οποία για καιρό ήταν κρυμμένα, θα αναδυθούν και θα έρθουν στο προσκήνιο. Να μη φοβάστε τα πλάσματα του πλανήτη σας, γιατί όλα έχουν δημιουργηθεί από εσάς, για εσάς και με εσάς κατά νου. Ακόμα και τα πράγματα που είναι θανατηφόρα για εσάς, δείτε τα ως τα θεϊκά δημιουργήματα που αποτελούν. Να μην σκοτώνετε ένα είδος, για να σώσετε κάποιο άλλο. Είμαστε τα Δελφίνια. Αναχωρούμε από αυτό το σώμα, αλλά μένουμε μαζί σας. Να θυμάστε τα λόγια μας.

2006

Με έκανε και αισθανθηκα σαν κάτι να εχω χασει κάτι σε αυτον τον κόσμο , σαν να μας αποχαιρετουν τα Δερφίνια
Αυτο εννοει που αισθάνθηκα ?
Σε ευχαριστω !!!

Τα δελφίνια είναι οι φύλακες των ωκεανων. Μη στεναχωριέσαι ioessa μου δεν πάνε πουθενά.

Επισκέπτης

H σημασία των δελφινιών στην αρχαία Ελλάδα

Ο συμβολισμός του δελφινιού στην αρχαία Ελλάδα και η σημασία τους.

Όπως με πολλά άλλα μυστήρια της φύσης, εμείς οι 'Eλληνες συλλέξαμε ένα εντυπωσιακό ποσό γνώσης και σοφίας σε σχέση με τα δελφίνια.
Αυτά τα θαλάσσια θηλαστικά αναμείχθηκαν με τις ζωές των Ολύμπιων θεών των οποίων οι πράξεις περιγράφονταν αλληγορικά σε σχέση πάντα με τον τρόπο ζωής των θνητών.

Ο Απόλλωνας, η Δήμητρα, η Αφροδίτη και ο Διόνυσος είναι μερικοί από το δωδεκάθεο που συνδέονται με τα δελφίνια. Παράλληλα, μύθοι από τους πολυταξιδεμένους ναυτικούς, άνθρωποι που σώθηκαν από δελφίνια στις άγνωστες θάλασσες και έγιναν φίλοι μαζί τους, έρχονται να μας δώσουν άλλη νότα μεταξύ μύθου και πραγματικότητας και να ερμηνευτούν μέσα από τα θαυμάσια κείμενα του Ομήρου, του Πλούταρχου, του Ηρόδοτου και άλλων ιστορικών και ποιητών της αρχαίων χρόνων.

Εκτός όμως από την αρχαία Ελλάδα, και στη Ρώμη είχαμε πολλές ιστορίες δελφινιών που ήρθαν σε επαφή με τον άνθρωπο. Επηρεασμένοι από την ελληνική μυθολογία και όχι μόνο, Λατίνοι ιστορικοί μας δίνουν τη δικιά τους χροιά στο θέμα. Λόγω εμπορικών επαφών που είχαν οι Έλληνες με όλη τη Μεσόγειο επηρέασαν στο πέρασμά τους με τον πολιτισμό και την θρησκεία τους όλους τους λαούς.
Τα δελφίνια εμφανίζονται στους μύθους και στην τέχνη των ενδογενών από το 'Οριεντ στις Ινδίες και από τη Μέση Ανατολή στην Ευρώπη.

2350 Χρόνια πριν...

Το δελφίνι έχει φυσητήρα και πνεύμονες... κοιμάται με το ρύγχος του πάνω από το νερό κι όταν κοιμάται, ροχαλίζει. Κανένα δεν έχει κάνει αυγό παρά κατευθείαν ένα έμβρυο, όπως στην περίπτωση του ανθρώπου και στα ζωοτόκα τετράποδα. Η περίοδος της κυοφορίας είναι δέκα μήνες και γεννάει το καλοκαίρι. Το δελφίνι παράγει γάλα και θηλάζει το μικρό του, το οποίο συντροφεύει για ένα αρκετό χρονικό διάστημα. Πραγματικά είναι αξιοσημείωτη η στοργή που δείχνει για τα παιδιά του. Το μικρό μεγαλώνει γρήγορα και ωριμάζει σε ηλικία 10 χρονών. Ζει για πολλά χρόνια ακόμα και πάνω από 25 ή 30. Οι ψαράδες τα αιχμαλωτίζουν και τα απελευθερώνουν στη θάλασσα έτσι ώστε οι ηλικίες τους να μην είναι σίγουρες.
(Αριστοτέλης, ΤΩΝ ΠΕΡΙ ΤΑ ΖΩΑ ΙΣΤΟΡΙΩΝ 350 π.χ.χ.).

Παρ' όλο που είναι εκπληκτική, αυτή η πρώτη αναφορά στα κητώδη εκδόθηκε 2350 χρόνια πριν!
Μετά από ακριβείς παρατηρήσεις και συνεντεύξεις με ψαράδες του Αιγαίου πελάγους, ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ περιέγραψε τη φυσική ιστορία των δελφινιών με τόσες λεπτομέρειες που είναι λίγα αυτά που μπορούμε να προσθέσουμε, ακόμα και τώρα. Mα εκπληκτική είναι ακόμη η αναφορά του 'Έλληνα φιλοσόφου στη συμπεριφορά των δελφινιών απέναντι στα παιδιά τους:

"Και σε περίπτωση που κάποιο δελφίνι πνίγεται και βυθίζεται τα άλλα θα τρέξουν να το βοηθήσουν υποστηρίζοντας το στις πλάτες τους και προσπαθώντας να μην το φάνε τα άλλα ζώα."

Όταν ένα δελφίνι γεννιέται, συχνά σπρώχνεται προς την επιφάνεια από τη μητέρα του για να πάρει την πρώτη του ανάσα. Ίσως να οδηγείται από ένστικτο και να συμπεριφέρεται έτσι στο παιδί του και στον άνθρωπο. Πάντως τα σημάδια αυτά οι πρόγονοι μας φαίνεται να μελέτησαν στο έπακρο.
Μια από τις πρώτες ιστορίες με δελφίνια είναι του ΟΜΗΡΟΥ ο "'Υμνος στον Απόλλωνα", στην οποία ο ποιητής περιγράφει πως ο θεός Απόλλων ίδρυσε το ναό στους Δελφούς, αφού γύρισε σχεδόν όλη την Ελλάδα αναζητώντας ένα κατάλληλο μέρος. Τελικά διάλεξε μια μοναχική σπηλιά που φώλιαζε στους πρόποδες του βουνού Παρνασσός, το οποίο φύλαγε o δράκoς Πύθωνας. Οι πιστοί ερχόντουσαν στο ιερό -το λεγόμενο Πύθο- και παίρνανε τις διδαχές της μητέρας Γης. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Απόλλων, θεός του φωτός της θρησκείας και του πολιτισμού πάλεψε με τον Πύθωνα για να εγκαταστήσει εκεί το ναό του. Αφού τον νίκησε πήρε τη μορφή ενός κοπαδιού δελφινιών και οδήγησε ένα χαμένο πλοίο από την Κρήτη στον Κορινθιακό κόλπο, περίπου έξη μίλια από τον Παρνασσό. Οι ναύτες έκπληκτοι από το ρόλο που έπαιξαν αυτά τα επιβλητικά πλάσματα στη διάσωση τους ορκίστηκαν να υπηρετούν το ναό του Απόλλωνα και το μετονόμασαν σε Δελφούς προς τιμή της μορφής που είχε πάρει.

Χαρακτηριστικά λέει ο Όμηρος:

ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΩΤΑ, ΣΤΗ ΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ,ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΓΟΡΓΟΦΤΕΡO ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΕΝΟΣ ΔΕΛΦΙΝΙΟΥ, ΕΚΕΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΤΕ ΣΕ ΜΕΝΑ, ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝ ΔΕΛΦΙΝΟΥΣ

Ο ναός του Απόλλωνα θεωρείτο ως το κέντρο του κόσμου. Οι Έλληνες ρώταγαν το μαντείο για θέματα προσωπικά όπως και για αποφάσεις που καθόριζαν τα πολιτικά δρώμενα της εποχής. Την τέταρτη ημέρα του Δελφικού μήνα, στα γενέθλια του Απόλλωνα, η ιέρεια Πυθεία, μια γυναίκα γύρω στα πενήντα, ντυμένη με ένα μανδύα, θα έμπαινε στο ναό και θα μάσαγε φύλλα δάφνης (από του Απόλλωνα το ιερό δέντρο). Μόνο τότε θα έδινε το χρησμό.
Μετά την ίδρυση του μαντείου, πολλές από τις πράξεις του Απόλλωνα αποδόθηκαν στα δελφίνια.
Ο θεός των βοσκών και των βουκόλων συχνά αρεσκόταν στο να παίζει τη φλογέρα, το φλάουτο ή τη λύρα του και αυτόματα έγινε και ο θεός της μουσικής. Τα υπέροχα θηλαστικά δεν έμειναν ανεπηρέαστα από αυτό τον τίτλο και τους δόθηκε η φήμη ως εραστές της μουσικής.

Σύμφωνα με του Πλίνιου τη Φυσική Ιστορία:

ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΟΗΤΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΡΜΟΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΧΟ ΕΝΟΣ ΥΔΡΟ-ΟΡΓΑΝΟΥ.

Ποίος δεν γνωρίζει άλλωστε την ιστορία του Αρίωνα του Λυρωδού από τη Μήθυμνα της Λέσβου; Ο πατέρας της ιστορίας, όπως αποκαλείτε ο Ηρόδοτος, γράφει σχετικά: Ο Αρίων, γνωστός για τη λύρα του σ' όλη τη Μεσόγειο, είχε προσληφθεί να παίζει στην αυλή του βασιλιά της Κορίνθου, Περίανδρου.

Μια μέρα όπως γύριζε από ένα αρκετά επικερδές ταξίδι από την Ιταλία στη Κόρινθο, το πλήρωμα στράφηκε εναντίον του και τον απείλησε ότι θα τον ρίξει από το πλοίο για να του πάρει τα χρήματα. Εκείνος με τη σειρά του αφού έβλεπε τη ζωή του να κινδυνεύει, ζήτησε σαν τελευταία χάρη να παίξει τη λύρα του. Σαν τέλειωσε και η τελευταία νότα, ο Αρίων πήδηξε στη θάλασσα. Αλλά δεν πνίγηκε. Τη ζωή του έσωσε ένα κοπάδι δελφινιών που το είχε μαγέψει η μουσική και είχε μαζευτεί γύρω από το πλοίο. Τον μετέφεραν στη ράχη τους ως στην ακτή. Γυρνώντας στο παλάτι διηγήθηκε την ιστορία του αλλά ο βασιλιάς δεν την πίστεψε μέχρι που έφτασε το καράβι στο λιμάνι και οι ναύτες του ορκίζονταν ότι άφησαν τον Αρίωνα στην Ιταλία και είναι καλά.

Ο Αρίων καβάλα σ' ένα δελφίνι απεικονίζεται σε πολλούς πίνακες κυρίως της Αναγέννησης. Χαρακτηριστικό είναι το ήρεμο και ανέμελο ύφος του κρατώντας τη λύρα στα χέρια του. Τόση εμπιστοσύνη είχε σε αυτά τα πλάσματα της φύσης!

Οι σοφοί της εποχής φρόντιζαν ώστε να υπάρχει ένας λογικός δεσμός μεταξύ των μύθων, όχι μόνο ανάλογα με το ποία μηνύματα θέλανε να περάσουν, κάτι που μπορεί να γίνεται και στις ημέρες μας, αλλά έτσι θέλανε να δείξουν και την ολότητα του σύμπαντος, την εξάρτηση μεταξύ των στοιχείων που το αποτελούν και την σχέση με το εσωτερικό σου γίγνεσθαι και τη φύση. Το δελφίνι, σαν μια οντότητα ξεχωριστή μέσα στον κόσμο αυτό, έχει κάποια χαρακτηριστικά που τον συνδέουν με τον άνθρωπό και τους θεούς.
Ένα ενδιαφέρον από πολλές απόψεις χαρακτηριστικό είναι η παρουσία του ανάμεσα σε αυτόν τον κόσμο και τον επόμενο. Για αυτό και συνδέθηκε με τον Διόνυσο.
Ο Διόνυσος, θεός του κρασιού και της σοδιάς πεθαίνει και γεννιέται ξανά κάθε χρόνο στη περίοδο της παραγωγής. Επίσης λατρεύτηκε σαν ιερέας του Απόλλωνα στους Δελφούς, όπως τονίζει ο Πλούταρχος.
Η διονυσιακή λατρεία δεν αναλύεται εδώ γιατί ο ρόλος του δελφινιού με τον καιρό ξεχάστηκε. Υποστηρίζεται ότι τα δελφίνια κουβαλούσαν τον Διόνυσο από και προς τον άλλο κόσμο. Πολλοί συγγραφείς της εποχής στηρίζουν αυτό το μύθο στις εξαφανίσεις των δελφινιών κάθε χειμώνα.

Από την παρατήρηση των αστεριών οι αρχαίοι Ελληνες συνέδεσαν το γεγονός αυτό με τον αστερισμό ΔΕΛΦΙΝΟΥΣ, ο οποίος δεν διακρίνεται από την Ελλάδα τους μήνες Νοέμβριο έως Μάιο.

Μια άλλη ιστορία που συνδέει τον Διόνυσο με τα δελφίνια και πάλι έχει κάποια βαθύτερη έννοια, είναι αυτή που περιγράφει ένα ταξίδι του θεού του κρασιού σ' ένα πειρατικό πλοίο. Όταν οι ναύτες αποφάσισαν να τον κρατήσουν για σκλάβο, εκείνος τους εκδικήθηκε τρελαίνοντάς τους. Αναγκαζόντουσαν να πηδάνε στη θάλασσα και τους έσωσε μόνο όταν μετανόησαν για το σχέδιο τους. Τότε ο Διόνυσος τους μετέτρεψε σε δελφίνια. Αυτός ο μύθος συνδέεται, για πολλούς Ελληνες, με την πίστη ότι σκοτώνοντας ένα δελφίνι διαπράττεις αυτόματα έγκλημα. Τα δελφίνια ήταν κάποτε άνθρωποι και διατηρούν ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως π.χ. φροντίδα και στοργή για τα μικρά τους.

Σύμφωνα με τον Έλληνα ποιητή ΟΠΠΙΑΝΟ στη διατριβή του στη Φυσική Ιστορία:

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΔΕΛΦΙΝΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΣΑΝ ΚΑΛΟΣ ΘΥΣΙΑΣΤΗΣ ΟΥΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΟΛΥΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΕΓΗ.

Παράλληλα με την θεωρία αυτή, ο ποιητής υποστηρίζει ότι:

"ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΑΝΤΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΔΕΛΦΙΝΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ". Και συνεχίζει: "Αλλο ένα υπέροχο κατόρθωμα των δελφινιών που άκουσα και θαύμασα. Όταν έπεσε αρρώστια και θανάσιμοι πνιγμοί κοντά τους δεν απέτυχαν στο να το μάθουν παρά γνώριζαν το τέλος της ζωής. Τότε κολύμπησαν τη θάλασσα και τα μεγάλα κύματα από τα βαθιά και προσγειώθηκαν στη άκρη της ακτής. Και εκεί άφησαν την τελευταία τους πνοή και δέχτηκαν την καταδίκη τους πάνω στη ξηρά ελπίζοντας σε κάποιο θνητό να λυπηθεί τον ιερό αγγελιοφόρο από τα έγκατα της γης σαν γίνει ένα με αυτή και να τον καλύψει με λίγα χαλίκια, διατηρώντας στη μνήμη του την ευγενική τους φιλία. Υπερηφάνεια και λαμπρότητα καθρεπτίζεται στο πρόσωπό τους και ακόμα και όταν πεθαίνουν, δεν χάνουν τη δόξα τους".
(Αλιευτικά, βιβλίο1)

Ο σεβασμός για αυτά τα πλάσματα της φύσης και η φιλία που δημιούργησε με τον άνθρωπο δεν μπορεί παρά να συγκινήσει. Μια φιλία που πολλές φορές κατέληξε σε τραγωδία, όπως αναφέρεται παρακάτω. Μια φιλία χωρίς αντάλλαγμα, χωρίς υποκρισία παρά αποτέλεσμα της αγάπης που τρέφουν οι δυο πλευρές. Το δελφίνι θα σώσει τη ζωή του ανθρώπου κάποια στιγμή και εκείνος τη δική του, αν τυχόν το ξεβγάλει η θάλασσα ή μπλεχτεί στα δίχτυα των ψαράδων. Αυτή η εικόνα παρουσιάζεται άπειρες φορές στα ελληνικά δοκίμια.

Ο ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ αναφέρει ένα περιστατικό που εξελίχθηκε στο νησί της Πάρου, όπου ένας ντόπιος προσπάθησε να εμποδίσει κάποιους ψαράδες να σκοτώσουν ένα δελφίνι που είχε πιαστεί στα δίχτυα τους. Λίγο καιρό αργότερα, μεταξύ της Πάρου και της γειτονικής Νάξου, το πλοίο τους αναποδογύρισε και μόνο αυτός γλίτωσε οδηγούμενος από ένα δελφίνι στην ακτή.

Η ιστορία όμως που χαράχθηκε στη καρδιά μας, είναι αυτή του ποιητή ΑΕΛΙΑΝΟΥ. Αναφέρεται στον ισχυρό δεσμό μεταξύ ενός δελφινιού και ενός αγοριού. Κάθε μέρα το δελφίνι περίμενε το παιδί να τελειώσει το σχολείο και μετά μαζί ανοιγόντουσαν στην ανοιχτή θάλασσα. Κάποια, μέρα το δελφίνι άφησε το παιδί να ανέβει στη πλάτη του και εκεί δεν άργησε να γίνει το κακό. Το μικρό αγόρι έχασε την ισορροπία του και πέφτοντας μπροστά στο ραχιαίο πτερύγιο, θα ανοίξει μια πληγή στο στομάχι και θα πεθάνει από αιμορραγία. Όταν το δελφίνι κατάλαβε τι έχει συμβεί, γύρισε πίσω στην ακτή και βγήκε μέχρι έξω στην παραλία. Στη πλάτη του κουβαλούσε το νεκρό του φίλο. Συγκινημένοι από την ιστορία των δύο φίλων, οι ντόπιοι έθαψαν το σώμα του νεκρού δελφινιού δίπλα στο αγόρι.

Το δελφίνι, εκτός από τους μύθους και τις ιστορίες των λόγιων της εποχής, ήταν ένα από τα βασικά θέματα διακόσμησης των σπιτιών και των νομισμάτων. Από τις τοιχογραφίες στα ανάκτορα της ΚΝΩΣΟΥ, στο μέγαρο της βασίλισσας, υποθέτουμε ότι είχε θέση στη κρητική μυθολογία, στον ΜΙΝΩΙΚΟ πολιτισμό.

Δελφίνια... A+Ancient+dolphin+Greek+coin%25281%2529

Αλλά και στα νομίσματα, όπως ήδη γνωρίσαμε, χρησιμοποιούνται ως στόλισμα και σύμβολο. Στις ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ το 405 π.χ.χ. βρέθηκε ένα ασημένιο νόμισμα με το πρόσωπο της νύμφης ΑΡΕΘΟΥΣΑ πλαισιωμένο από δελφίνια.

Επισκέπτης

Τραυματισμένο δελφίνι ζητά βοήθεια από τους δύτες.

Τα Δελφινια ως συμβολο του αμυντικού του ανθρωπινου σωματος ανήκει στα αρχετυπικα συμβολα.
Ως τα φιλικότερα θαλασσια πρωτα θηλαστικά φέρουν την πρωταρχική ασπίδα όλων των θηλαστικων ειδών της ξηρας και πέρα απο την συμβολική τους σημασια που ανήκει στην φυσική συμβολική, μεταλαμπαδεύουν το αμυντικό και το τρόπο γέννησης μέχρι το ανθρώπινο ειδος.
Αυτό ειναι κάτι που δεν θα πρεπει να το αφήσουμε να μείνει απαρατήρητο και να σκεφτούμε τις συνέπειες που έχουμε ως οι λαμβάνοντες απο αυτά λειτουργίες που είναι κύριες και σημαντικές για το ειδος μας. Τι συνέπειες έχουμε οταν κατακρεουργούμε αυτα τα υπέροχα πλάσματα!
Πέραν αυτού θα ήταν καλο να δουμε πως τα κήτη γενικότερα μας προειδοποιούν βγαίνοντας στην στερια για επερχομενους σεισμούς η μεγάλες αλλαγες στην συσταση του περιβάλλοντος.
Για οσους ενδιαφέρει η ενίσχυση της ανθρωπινης ασπίδας το θεμα δελφινια εχει ακομα να μας δώσει πολλά υψωνοντας και εδραιωνοντας την ενώτητα μας με τα προγονικά πλασματα δια μεσω της γνωσεως των συνεπειων σε περιπτωση εξαφανισης ή μεταλλαξης τους.

Αρχεία

sympan.jpg: Δεν έχετε το δικαίωμα να κατεβάσετε τα attachments.; (49 Kb) Κατεβάστηκε 0 φορές

Επισκέπτης

Επιβεβαιώθηκε! Τα δελφίνια μιλάνε – Η γλώσσα τους έχει τουλάχιστον 1.000 λέξεις!

Τα δελφίνια τα λένε μεταξύ τους όπως δύο άνθρωποι, σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι οποίοι για πρώτη φορά πιστεύουν ότι κατέγραψαν και ανέλυσαν μια τέτοια τετ-α-τετ συνομιλία...

Μπορεί να μην είναι δυνατό -ακόμη τουλάχιστον- να καταλάβουμε τη δελφινογλώσσα, αλλά φαίνεται πως αυτή υπάρχει και χρησιμοποιείται ως μέσο επικοινωνίας ανάμεσα στα πανέξυπνα και κοινωνικά δελφίνια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρώσο δρα Βιατσεσλάβ Ριάμποφ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό φυσικομαθηματικών "Physics and Mathematics", ηχογράφησαν με υποθαλάσσιο μικρόφωνο στη Μαύρη Θάλασσα δύο ρινοδέλφινα (είναι πολύ κοινά και στην Ελλάδα), που έμοιαζαν να συνομιλούν.

Η ανάλυση των ήχων διέκρινε τους ήχους («φωνές») του ενός δελφινιού από του άλλου και φανέρωσε μια δομή στη συνομιλία, καθώς κάθε δελφίνι άκουγε μια «πρόταση» από «κλικ» του άλλου χωρίς να το διακόπτει και μετά του απαντούσε ανάλογα.

«Ουσιαστικά αυτή η ανταλλαγή μοιάζει με τη συνομιλία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους» δήλωσε ο Ριάμποφ, σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ». «Η ανάλυση των ήχων δείχνει πως δεν διακόπτουν το ένα το άλλο, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε ότι ακούνε, προτού απαντήσουν» πρόσθεσε.

Εδώ και χρόνια, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα δελφίνια, που είναι θαλάσσια θηλαστικά, χρησιμοποιούν διακριτούς ήχους -πάνω από 1.000- για να δείξουν χαρά ή στρες, την εύρεση τροφής, τον αποχωρισμό από την ομάδα τους κ.α. Ήταν όμως ασαφές κατά πόσο αυτή η επικοινωνία γίνεται και σε «διαπροσωπική» βάση.

Τώρα, μετά και τη νέα μελέτη, θεωρείται πιθανό πως τα δελφίνια αλλάζουν σκοπίμως την ένταση και τη συχνότητα των «κλικ» τους, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα είδος δελφινο-λέξεων, τις οποίες βάζουν στη σειρά (έως πέντε «λέξεις») για να σχηματίσουν «προτάσεις» και να «τα πουν» μεταξύ τους.

Σύμφωνα με τον Ριάμποφ, «η (υποθετική) γλώσσα τους έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά της ανθρώπινης ομιλούμενης γλώσσας, πράγμα που δείχνει υψηλό επίπεδο νοημοσύνης και συνείδησης. Η γλώσσα των δελφινιών, κατά τα φαινόμενα, θα μπορούσε να θεωρηθεί μια άκρως ανεπτυγμένη ομιλούμενη γλώσσα, παρόμοια με την ανθρώπινη».

Εδώ και 25 εκατομμύρια χρόνια τα δελφίνια διαθέτουν εγκεφάλους κάπως μεγαλύτερους και πιο πολύπλοκους από των ανθρώπων. Όπως είπε ο Ριάμποφ, «οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν το πρώτο βήμα για να αναπτύξουν σχέσεις με τους πρώτους έξυπνους κατοίκους του πλανήτη Γη, δημιουργώντας συσκευές ικανές να ξεπερνούν τα φράγματα, που στέκονται ανάμεσα στις δύο γλώσσες και στην επικοινωνια δελφινιών και ανθρώπων».

Με άλλα λόγια, στο μέλλον μάλλον θα πρέπει να μάθουμε και άλλες ξένες γλώσσες!

Το είδα εδώ

» η παρουσια μου στο σαιτ
» Δελφίνια μου αγαπημένα