Εξελικτικά επίπεδα της ψυχής

Όλες οι ανθρώπινες ψυχές βαδίζουν προς την τελειότητα ακολουθώντας μια ανοδική εξέλιξη. Αλλά δεν βρίσκονται όλες μαζί στο ίδιο επίπεδο της ατέλειωτης κλίμακας της εξελίξεως.

Οι ψυχές πού βρίσκονται στην αρχή της εξελίξεως τους ενσαρκώνονται σε σώματα αγρίων ή σε καθυστερημένα άτομα των πολιτισμένων κοινωνιών.

Οι νοητικές τους λειτουργίες είναι υποτυπώδεις, οι επιθυμίες τους βίαιες και πρωτόγονες. Χρειάζονται πολλές ενσαρκώσεις για να πραγματοποιήσει η ψυχή μια μικρή πρόοδο στην εξέλιξή της.

Οι κάπως περισσότερο εξελιγμένες ψυχές είναι και αυτές με μικρή ηθική ανάπτυξη, με κατώτερη νοητική ικανότητα, δεν έχουν φαντασία και πρωτοβουλία.

Χρειάζονται πολλές ακόμη ενσαρκώσεις για να σημειωθεί μία αισθητή εξέλιξή τους. Σε αυτήν την βαθμίδα εξελίξεως βρίσκονται τα εννέα δέκατα των ανθρώπων.

Το γεγονός αυτό εξηγεί τους πολέμους και την κατάσταση αγριότητας και βαρβαρότητας που επικρατεί, καθώς οι άνθρωποι αυτής της βαθμίδας είναι σκληροί και ανάλγητοι για τον πόνο των συνανθρώπων τους, συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στη συσσώρευση αγαθών (τα οποία όμως δεν μπορούν να διαρκέσουν περισσότερο από μια ενσάρκωση) και αδιαφορούν για τα πνευματικά αγαθά πού διαρκούν για πολλές ενσαρκώσεις και είναι εκείνα πού χρησιμεύουν στην ψυχή και όχι στην πρόσκαιρη προσωπικότητα.

Οι περισσότερο εξελιγμένες ψυχές αποτελούν τη μικρή μειονότητα των ανθρώπων, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει πολλές ιδέες και πλούτο συναισθημάτων.

Σ’ αυτούς η ηθική συνείδηση είναι ανεπτυγμένη και ο διανοητικός ορίζοντας απλώνεται μακριά. Δεν ασχολούνται αποκλειστικά με τον εαυτό τους και το ενδιαφέρον τους στρέφεται σε ζητήματα που απασχολούν μεγάλες ομάδες ανθρώπων και το φυσικό περιβάλλον.

Είναι φυσιολάτρες και σε καμιά περίπτωση δεν είναι σκληροί με τους άλλους.

Συμμετέχουν αυθόρμητα στον πόνο των συνανθρώπων τους και αποβλέπουν σε μια ιδανική τελειότητα που προσπαθούν να την πραγματοποιήσουν.

Τους ανθρώπους αυτούς τους βλέπουμε ως απλούς ανθρώπους με με αλτρουιστικές τάσεις
που διάγουν μια ήρεμη και καθαρή ζωή.

Χρησιμοποιούν επωφελώς κάθε ενσάρκωση, αποκομίζοντας απ’ αυτήν πολύτιμη πείρα, που τους επιτρέπει να πραγματοποιήσουν
αισθητή πρόοδο στην εξέλιξη τους.

Τέλος, οι ψυχές που πλησιάζουν στο τέρμα της εξελίξεως στο ανθρώπινο επίπεδο είναι εκείνες πού αντελήφθησαν βαθιά ότι σκοπός της επίγειας ζωής δεν είναι η μάταιη συσσώρευση πρόσκαιρων αγαθών, αλλά ο αγώνας και η αυτοθυσία για τους άλλους, η απρόσωπη και ανιδιοτελής αγάπη προς όλους και η αφιέρωση στην αναζήτηση της Αλήθειας και στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.

Ενσαρκώνονται σε εξαιρετικά άτομα πού ξεχωρίζουν
όχι από τη φανταχτερή προσωπικότητα τους,
αλλά από την εσωτερική ευγένεια τους, από τα μεγάλα τους έργα, από την απέραντη αγάπη τους, από τις αυθόρμητες πράξεις αυτοθυσίας πού πρόθυμα εκτελούν.

Αυτοί έχουν φθάσει πλέον στο τέρμα της εξελίξεως τους
στο ανθρώπινο επίπεδο όπου εκλείπει η αναγκαιότητα
των περαιτέρω ενσαρκώσεων

Ομιλία γενομένη στην ΘΕΟΣΟΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ